Tíminn - 11.07.1976, Page 33

Sunnudagur 11. júli 1976
TÍMINN
33
og þá sáu þau ægilega
sjón. Stóri eldgigurinn
hafði lika tekið að gjósa,
og nú rann hraunflóðið
út i vatnið skammt fyrir
norðan tangann. Ekki
meira en i 5 til 10 km
fjarlægð. Þau sáu,
hvernig gufustrókar
stóðu upp úr vatninu.
Hér á nesinu var þvi
enginn hvildarstaður.
Vafalaust myndi áin,
sem þau veiddu i, þorna
upp og hingað gæti
hraunflóðið náð þá og
þegar. Það eina, sem
þau gátu gert, var að
búa sér út dálitinn
timburfleka og freista
þess að komast yfir
sundið á honum.
Til allrar hamingju
var Árni ennþá með öx-
ina og kaðalinn. Eftir
mikið strit og erfiði tókst
honum loks að tjasla
saman sæmilegum fleka
og búa sér út eins konar
árar, og svo ýttu þau á
flot. Á flekanum voru
þau Árni og Berit, gor-
illaapinn Jumbo og
sextán bananar. Ekki
var matarforðinn meiri.
í gegnum sundið lá
allharður straumur.
Hann hrakti þau norður
eftir sundinu, og fengu
þau ekki við það ráðið.
Lengra og lengra rak
þa u n o r ð-
ur án þess að nálgast
meginlandið. Þetta leit
ekki vel út. Systkinin
urðu kviðafull um afdrif
sin. Allt i einu hrópaði
Berit:
,,Árni! Ámi! Er þetta
ekki bátur — þetta
dökka þama?”
,,Hvar?” sagði Árni.
„Þarna norður frá,
rétt þar sem hraunflóðið
fellur i vatnið. Sérðu
hann ekki? Jú, það er
bátur og hann talsvert
stór. Sjáðu, Árni. Það er
margt fólk i bátnum.”
Nú kom Árni lika auga
á bátinn. Hann snaraði
sér úr skyrtunni og fór
að veifa henni yfir höfði
sér og hrópa og kalla.
1 bátnum hafði fólkið
lika komið auga á flek-
ann, þvi að nú stefndi
báturinn til þeirra með
fullum hraða. En hvað
var þetta? Berit ætlaði
ekki að trúa augum sin-
um. Aftur i bátnum sat
hvitur maður. Unglegur
var hann að sjá — og i
hvitum fötum. Systkinin
höfðu nær þvi gleymt
þvi, að slikt væri til i
veröldinni.
Þegar báturinn renndi
að flekanum, stóð þessi
ungi maður upp, heilsaði
kurteislega og sagði á
ensku:
,,Gott kvöld. Ég heiti
Karl Stuart.”
VI.
Mufumbiro (Mánafjöll-
in)
,,Nafn mitt er Karl
Stuart”, endurtók ungi
maðurinn.
Árni varð i fyrstu svo
undrandi, að hann
gleymdi að taka kveðj-
unni. Karl Stuart! Þetta
var föðurnafnið hans.
Hvernig gat þessi mað-
ur, inni i miðri Afriku, i
sjálfum frumskógunum
borið sama nafn og faðir
hans?
Árni athugaði mann-
inn nánar. Hann leit út
fyrir að vera nær þritug-
ur. Hann var hávaxinn
en fremur grannur,
hraustlegur og bar sig
vel. Hann var frekar
langleitur með fingert
andlit, munnurinn Utill
og lokaður, hátt enni,
gráblá augu og mikið
dökkt hár. Allar hreyf-
ingar voru ákveðnar,
prúðmannlegar og
léttar. Það var sýnilegt,
að þetta var maður, sem
vissi hvað hann vildi og
lét ekki tilfinningamar
hlaupa með sig i gönur.
Það leit þó svo út sem
Karl Stuart yrði álika
undrandi og Árni en
hann náði sér svo, að
hann gat svarað. „Ég
heiti lika Stuart.
Skirnarnamafn mitt er
Árni, og þetta er systir
min, Berit”.
„Árni og Berit
Stuart”, tók maðurinn
upp eftir Árna. „Fyrir-
gefið. Árni og Berit eru
ekki ensk nöfn. Eruð þið
ekki ensk?”
,,Nei, við erum
norsk”, útskýrði Árni,
og meðan svertingjamir
reru bátnum i land,
sagði hann Karli Stuart
ágrip af sögu þeirra
systkina. Hann sagði frá
afa þeirra, herra
Edvard- Stuart, og föður
þeirra, Karli Stuart,
sem hafði gifzt i Noregi
og orðið norskur rikis-
borgari. Hann sagði frá
dauða föður þeirra, ferð
þeirra með Titanic, láti
móður þeirra og mörgu,
sem síðar hafði á daga
þeirra drifið.
Strax og Karl Stuart
heyrði Árna nefna afa
sinn, Edvarð Stuart, sá
hann, að systkinin voru
náskyld honum.
„Þetta var skritið. Við
emm hvorki meira né
minna en þremenning-
ar”, sagði hann. „Afi
minn og Edvarð Stuart,
afi þinn, voru bræður.
Hérna skammt frá, nið-
ur við vatnið, er föður-
bróðir minn Vilhjálmur
Stuart og konan min
Alice, sem biða min”.
Siðan sagði hann i
stuttu máli frá þvi,
hvers vegna hann væri
hér staddur. Hann lagði
upp i þetta ferðalag frá
Englandi I ágústmánuði,
ásamt fósturbróður sin-
um, konu sinni og
frænku hennar, Mariu
Burton að nafni. Ferð-
inni var fyrst og fremst
heitið til Sansibar. Það-
an ætluðu þau svo i
rannsóknarför og veiði-
för um Austur-Afriku.
Frá Sansibar fóm þau
svo til Udjidji við
Tanganyikavatnið, og
nú var hugmyndin að
halda i norðurátt yfir
Kiwuvatnið og svo það-
an að Nilfljótinu og alla
leið til Kairo. Frændi
hans, ofurstinn, var
doktor i landafræði og
mikill veiðimaður, en
sjálfur var hann jarð-
fræðingur. Það, sem
þeir höfðu mestan áhuga
á að athuga, voru eld-
fjallasvæðin norðan við
Kiwuvatnið. Þeir höfðu
aldrei heyrt þess getið
áður, að gjósandi eld-
fjöll væru suður við
Tanganyikavatnið, enda
sagði hann, að þessi
eyja, sem eldfjöllin
væm á, væri alls ekki
sýnd á beztu landabréf-
um, sem þá voru til.
Árni sagði honum, að
liklegast væri eyjan
alveg óbyggð, og þau
hefðu skirt hana Stuart-
eyju.
„Nei, það var ágætt.
Þetta skal ég strax til-
kynna félagi landfræð-
inga i London. Ég er viss
um, að þeir taka það til
greina”, sagði Karl
glaður i bragði. Hann
sagði ennfremur, að
frændi sinn hefði orðið
auðugur maður á athug-
unum og mælingum á
Sinaiskaganum, en þar
hafði hann i mörg ár
ABU
VEIÐIVORURNAR
fást um land allt
Hafnarstræti 22
Sími 1-67-60
ÍSLENZK ^
HÚSGÖGN
íslandi allt
BORGARHÚSGÖGN
Grensásvegi I W Sími 8-59-44
Irtu að fara í frí
eða býrðu úti á landi f
Ef svo er þá eiga eftirtaldir umboðsmenn okkar jafnan fyrirliggj-
andi Leyland varahluti í Land Rover, Range Rover, Austin og
Morris bifreiðar.
BORGARNES “Sf 93-7218 7418 EGILSSTAÐIR ©97-1246 1328
Bifreida- og Trésmiöjan Bílarétting sf. Arnljótur Einarsson
SAUÐÁRKRÓKUR ©95-5200 HVOLSVÖLLUR ©99-5113
Bilaverkstæöi KS. Bílaverkstæði KR.
AKUREYRI ©96-22875 SELFOSS ©99-1260
Baugur hf. Noróurgötu 62 . ■ Bílaverkstæði KÁ. PRISMA
® P. STEFÁNSSON HF. ^
HVERFISGÖTU103 REYKJAVÍK SÍMI 26911 PÓSTHÓLF 5092