Fréttablaðið - 21.08.2006, Síða 16

21. ágúst 2006 MÁNUDAGUR16
nær og fjær
„ORÐRÉTT“
HOBBYHÚSIÐ
Sími 517 7040 • Dugguvogi 12 • www.hobbyhusid.is NETSALAN EHF.
Rýmingarsala
á Hobby hjólhýsum.
Erum að selja sýnishornin með RISA afslætti
400.000-500.000 krónur. Fyrstur kemur fyrstur fær.
Aukahlutapakki að verðmæti 400.000
fylgir flestum húsunum
Opnunartími
mán-föst 10.00-18.00
laugardag 13.00-17.00
„Það á að stuðla að
jafnrétti kynjanna þarna
eins og annars staðar og
mér finnst því upplagt
að senda fleiri konur til
friðargæslustarfa á Srí
Lanka,“ segir Gísli Hrafn
Atlason, sem fer fyrir
karlahópi Femínistafélags
Íslands. „Ég er hrifinn af
þessari hugmynd um að
„mýkja“ ásýnd friðar-
gæslunnar, því friðar-
gæslumenn eiga ekki að
vera hermenn, heldur
eru þetta, eins og nafnið
gefur til kynna, gæslu-
menn friðar. Starfið snýst
ekki endilega um bein átök heldur um
allar afleiðingar átakanna líka og það
geta verið hlutir sem konur á átaka-
svæðum treysta öðrum konum betur
með, til dæmis nauðganir,
sem eru alltaf fylgifiskur
stríðsreksturs.
Mér finnst ótækt að
senda einungis karla út
og velja síðan verkefnin
eftir því. Ég veit varla hvað
þetta kallast sem verið
er að gera í Afganistan,
hvort það eru réttnefndir
friðargæslumenn eða bara
hermenn, en ég er ekki
hrifinn af þeirri starfsemi.
Margar konur hafa áhuga
á friðargæslustörfum,
en ekki endilega sem
hermenn. Því ætti að víkka
starfsvettvanginn sem í
boði er og gefa fleiri hjúkrunarfræð-
ingum og félagsfræðingum færi á
að fara út, frekar en að senda bara
vélvirkja og hermenn.“
SJÓNARHÓLL
FLEIRI KONUR Í FRIÐARGÆSLUNA Á SRÍ LANKA
Upplagt mál
GÍSLI HRAFN ATLASON,
FEMÍNISTI
„Ég er stödd núna í Háskólanum á Bifröst
og er í fjarnámi í stjórnun svo ég er eig-
inlega að búa mig undir að setjast í vetur
og takast á við hin ýmsu erfiðu verkefni til
þess að ljúka mastersnámi hér eftir kannski
eitt og hálft ár,“ segir Edda Björgvinsdóttir
leikkona.
„Þetta leggst alveg ofboðslega vel í mig
en ég er náttúrulega að drepast úr hræðslu
við þetta, það er svo langt síðan ég var í
skóla,“ segir Edda og hlær.
„Ég er bara hinn fullkomni sígauni, ég
verð alltaf að vera að takast á við einhverja
erfiða hluti, annaðhvort um allt land eða
um allan heim. Mér finnst bara komið að
mér að stjórna meira í heiminum, fyrir
utan að ég get vel hugsað mér að stjórna
þessum leikhúsum sem við eigum, að þá
get ég líkað hugsað mér að þjálfa stjórnend-
ur víða í heiminum og svo get ég líka
bara hugsað mér að taka við einhverju
stöndugu fyrirtæki og stjórna því,
einhverju sem maður getur nýst vel,
bara svona Eimskip, Samskip, FL
Group, þú veist bara þessi fyrirtæki,
og Íslandsbanki, Landsbankinn, ég
get ekki séð að ég ætti ekki
að geta gert það eins og
hinir strákarnir,“ segir
Edda og hlær.
„Ég er fyrst og
fremst leikkona
þannig að ég mun
aldrei yfirgefa
fagið en ég kem
bara alveg tvíefld
þegar ég kem
til baka,“ segir
Edda en hún ætlar að
taka sér frí frá leiklistinni í
vetur. „Síðustu tvö ár hafa
eiginlega farið í það að
reka mitt eigið leikhús sem
heitir Alveg brilljant skilnaður,
ég hef bara rétt stungið inn
nefinu í Borgarleikhúsið
og Þjóðleikhúsið fyrir utan
þetta,“ segir Edda en hún
hélt á dögunum lokasýn-
inguna á verkinu á Hellu.
„Ég er landsbyggðinni
svakalega þakklát fyrir að
hafa tekið mér jafn vel og
Reykvíkingar tóku mér,“
segir Edda að lokum en
hún hélt sýningar víða
um landið.
HVAÐ ER AÐ FRÉTTA? EDDA BJÖRGVINSDÓTTIR LEIKKONA
Sest á skólabekk
Lögreglan á Blönduósi
er svo ötul við umferðar-
eftirlitið að stundum er
hún nefnd stærsta hraða-
hindrun í heimi. Kristján
Þorbjörnsson yfirlög-
regluþjónn er stoltur af
orðsporinu. Stundum hefur
lögreglan þurft að hafa af-
skipti af ökumönnum fyrir
sakir sem mörgum þættu
spaugilegar.
„Við stöðvum svona um 40 til 50
ökumenn um venjulega helgi,“
segir Kristján Þorbjörnsson,
yfirlögregluþjónn á Blönduósi.
„En svo um stærri helgar eru
þeir mun fleiri. Til dæmis stöðv-
uðum við yfir 170 ökumenn um
síðustu verslunarmannahelgi og í
99 prósent tilfella var um að ræða
hraðakstur. Annars fer þetta
mikið eftir því hversu mikið við
getum sinnt þessum. Við gætum
verið að taka miklu fleiri ef við
hefðum mannskapinn til þess.“
Til samanburðar má geta þess að
í næsta umdæmi, Borgarnesi,
voru 60 ökumenn stöðvaðir en
þar eru þó lögreglubílar færri og
meiri áhersla var lögð á fíkni-
efnaeftirlit sem krefst tíma-
frekari aðgerða að sögn lögreglu
þar.
Umdæmi lögreglunnar nær
frá botni Hrútafjarðar til Vatns-
skarðs sem er mitt á milli Húna-
vers og Varmahlíðar og segir
Kristján að hann hafi heyrt sögu-
sagnir um það að menn hægi á
sér á þeim vegarkafla á leið sinni
eftir þjóðveginum af ótta við lög-
regluna á Blönduósi. En þó fæstir
vilji lenda í klóm lögreglunnar fá
þeir sjaldan bágt fyrir afskipti
sín af ökumönnum. „Það eru afar
fáir sem taka þessum afskiptum
okkar illa. Venjulega kveður fólk
okkur og þakkar fyrir. En svo er
þannig komið að stór hluti okkar
viðskiptavina, ef við getum kall-
að þá svo, eru útlendingar. Ég
myndi segja að þegar mest er sé
um helmingur þeirra útlending-
ar.“ Kristján slær svo á létta
strengi þegar hann er spurður að
hugsanlegum skýringum á þessu.
„Það er kannski vegna þess að
þeir eru þeir einu sem hafa farið
varhluta af því orðspori sem fer
af lögreglunni á Blönduósi,“ segir
hann og brosir við.
En fleira kemur til kasta lög-
reglumanna á Blönduósi en
umferðarlagabrot og stundum
krefjast aðstæður þess að þeir
geti unnið vel undir álagi. „Lög-
reglumenn lenda í því að þurfa að
taka ákvörðun á einni sekúndu
við krítískar aðstæður. Þessi
ákvörðun getur verið afdrifarík
og lögfræðingar og aðrir geta
skoðað hana í bak og fyrir nærri
til eilífðarnóns en ákvörðunin og
afleiðingar hennar standa. Ég
trúi því að þeir sem venjast því
að vinna undir álagi vinni best
þegar álagið er hvað mest. Svo
eru það að sjálfsögðu aðrir sem
geta aldrei vanist þessu en þeir
leita þá á annan starfsvettvang.“
En einnig þarf lögreglan að
aðhafast við aðstæður sem flest-
um þykja spaugilegar. „Einu sinni
þurftum við til dæmis að stöðva
ökumann sem hafði gleymt konu
sinni í Staðarskála,“ segir hann
og brosir við. „Hún hafði sofnað
aftur í bílnum, hann stoppaði í
Staðarskála og fékk sér hress-
ingu en á meðan vaknaði hún og
fór á snyrtinguna en karlinn fór
þá af stað í millitíðinni án þess að
taka eftir því að konan var ekki
lengur aftur í.“ jse@frettabladid.is
Stöðvuðu ökumann fyrir að
gleyma konunni í Staðarskála
KRISTJÁN ÞORBJÖRNSSON Það reynist fjölmörgum dýrkeypt að fara þjóðveginn frá botni
Hrútafjarðar til Vatnsskarðs með þungan bensínfót. Þeir sem ekki þekkja orðspor lögregl-
unnar á Blönduósi fá að kenna á því. Einnig lætur hún menn ekki komast upp með það að
gleyma eiginkonum sínum á leiðinni. FRÉTTABLAÐIÐ/JÓN SIGURÐUR
AUGL†SINGASÍMI
550 5000
FYLGIR FRÉTTABLA‹INU ALLA MI‹VIKUDAGA
Sögurnar, tölurnar, fólki›.
En ekki öfugt?
„Jónína er sterkari stjórn-
málamaður eftir glímuna
við mig.“
GUÐNI ÁGÚSTSSON, VARAFOR-
MAÐUR FRAMSÓKNARFLOKKSINS,
Á FLOKKSÞINGI FRAMSÓKNAR-
FLOKKSINS UM HELGINA. FRÉTTA-
BLAÐIÐ, 20. ÁGÚST.
Myndi endurtaka
leikinn
„Ef ég ætti að velja efna-
hagsáhrifin af virkjuninni
eða halda þessu landi myndi
ég velja nákvæmlega það
sama og við gerðum á sínum
tíma.“
GEIR H. HAARDE FORSÆTISRÁÐ-
HERRA FÓR Í SKOÐUNARFERÐ UM
VIRKJANASVÆÐI KÁRAHNJÚKA
UM HELGINA. FRÉTTABLAÐIÐ, 20.
ÁGÚST.