Fréttablaðið - 26.09.2006, Blaðsíða 52

26. september 2006 ÞRIÐJUDAGUR28
Kl. 12.05
Hádegisfundaröð Sagnfræðingafé-
lags Íslands fjallar að þessu sinni
um sannleiksgildi sagnfræðinnar.
Anna Agnarsdóttir, prófessor í
sagnfræði við Háskóla Íslands,
flytur erindið „Hvað er satt í
sagnfræði?“ í Þjóðminjasafni
Íslands við Suðurgötu. Aðgangur
er ókeypis og öllum
heimill.
Myndlistarmaðurinn Ragn-
heiður Jónsdóttir sýnir
verk sín í Listasafni ASÍ um
þessar mundir. Ragnheiður
er einn atkvæðamesti gra-
fíklistamaður þjóðarinnar
en hefur í seinni tíð unnið
einvörðungu með kola-
teikningar. Hún ræðir um
listina, menningarþjóðina
og Ragnarökin sem beindu
henni á listabrautinni.
Yfirskrift sýningar Ragnheiðar er
„Storð“ en hún sýnir stórar kola-
teikningar, unnar á síðustu tveim-
ur árum, í Ásmundarsal safnsins.
Ragnheiður hefur haldið fjölda
einkasýninga en hún hefur á ferli
sínum unnið með grafík, teikning-
ar og málverk. Hún hóf svo að
vinna stórar, óhlutbundnar kola-
teikningar á pappír í kringum 1989.
Ragnheiður hefur tekið þátt í fjöl-
mörgum samsýningum og haldið
reglulegar einkasýningar.
Ragnarök og sprengingar
„Ég hef þróað mínar eigin aðferðir.
Fólk þekkir kolin því margir teikna
og skyggja með þeim en ég myl
þau niður, set í nælonsokka og
teikna með þeim,“ útskýrir Ragn-
heiður. Hún nuddar kolunum í
pappír og segist nota líka strok-
leðrið töluvert. „Þetta eru alls
konar útfærslur og það er mikil
vinna á bak við þessi stóru verk en
maður gleymir því alveg því þetta
er svo spennandi.“ Kolateikning-
arnar þróuðust úr grafíkinni en
Ragnheiður rekur upphaf þeirra til
seríu sem hún vann árið 1992 upp
úr efni Völuspár.
Ljóðlínurnar „vindöld, vargöld,
áðr veröld steypisk“ voru henni
innblástur. „Ég vann með form sem
minnti á tré og á einni myndinni lét
ég það tætast í sundur og þá fékk
ég hugmyndina að útfærslunni á
kolateikningunum – það varð
sprenging í myndinni sem ég hef
nýtt mér með ýmsum tilbrigðum æ
síðan.“
Yfirskrift sýningarinnar vísar
til heimsins og jarðarinnar en
Ragnheiður vill síður útlista hug-
myndaheim hennar frekar og lætur
það áhorfendum eftir.
Eitt stórt lotterí
Ragnheiður hefur sterkar skoðanir
á okkar meintu menningarþjóð og
er uggandi yfir högum listafólks í
landinu. „Ef þessi þjóð vill áfram
kallast menningarþjóð þá held ég
að hún ætti að sinna sínum lista-
mönnum betur, mæta á sýningar
og upplifa þá ánægju og næringu
fyrir sálina sem fylgir því að njóta
listarinnar,“ segir hún og bætir því
við að ef fleira fólk fer ekki að fjár-
festa í listaverkum muni koma að
því að íslenskir myndlistarmenn
þurfi að éta skósólana sína.
Ragnheiður hefur sjálf stundað
sýningar frá unglingsárum og
segist enn upplifa hátíðleikann í
tengslum við listina. „Þannig vona
ég að fólk skynji listina – að hún
snerti við þeim,“ segir hún og árétt-
ar að hér sé fólk að eyða fé og orku
í ótrúlegustu hluti. Þjóðin hafi
meiri áhuga á „ríka og fræga fólk-
inu“ en þá sé spurning hvort ekki
væri vert að sleppa menningarfor-
skeytinu. „Hugarsmíð og hæfni
listamannanna er sá grunnur sem
öll listasöfn og gallerí byggja starf-
semi sína á. Starfsfólkið fær sín
laun og engar refjar á meðan
afkoma listamannanna – sjálfra
hugmyndasmiðanna – er eitt stórt
lotterí.
Ragnheiður tekur undir að
heilmikið hafi verið gert til þess að
kynna íslenska myndlist en áréttar
að meira þurfi til. „Við þurfum
fleiri „Björgólfa“-menn sem vilja
hlúa að listgreinum. Það er stór-
kostlegt að veita fjármunum til
dæmis í vinnuaðstöðu fyrir lista-
fólk, það má ekki gleymast að
fleira þarf til en blýant og pensla,“
segir hún.
Spámenn í föðurlöndum
Ragnheiður áréttar mikilvægi þess
að við lítum okkur nær. „Ég fagna
viðurkenningunni sem Ólafi Elías-
syni hlotnaðist á dögunum en hann
gat þess í viðtali að Danir sýndu
honum mikinn þegjendahátt þegar
hann bjó í Danmörku.
Svo fór hann burt og stóð sig
rosalega vel og eftir það fóru Danir
að taka eftir honum. Hann hrósaði
Íslendingum og bar það saman að
hann hefði fengið betri mótttökur
hér heima heldur en úti. Svona er
þetta víða líkt og Íslendingar sem
sjá betur þá sem fara burt heldur
en þá sem alltaf eru hjá þeim.“
Listasafn ASÍ er opið frá kl. 13 -
17, en þar stendur einnig yfir sýn-
ing á innsetningum Hörpu Árna-
dóttur. Sýningum lýkur 8. október.
kristrun@frettabladid.is
Tilbrigði við sprengingu
RAGNHEIÐUR JÓNSDÓTTIR MYNDLISTARMAÐUR „Ef þessi þjóð vill áfram kallast menningarþjóð þá held ég að hún ætti að sinna
sínum listamönnum betur.“ FRÉTTABLAÐIÐ/ANTON BRINK
> Dustaðu rykið af...
verkum enska leikskáldsins
Peters Shaffer. Leikfélag
Reykjavíkur frumsýnir verkið
Amadeus í næsta mánuði en
Shaffer er einnig þekktur fyrir
verkin Equus og The Royal
Hunt of the Sun sem öll hafa
verið kvikmynduð.
Serbneski semballeikarinn Smilj-
ka Isakovic er gestur í TÍBRÁR-
tónleikaröð Salarins í Kópavogi í
kvöld. Isakovic leikur hér á landi
í tilefni af serbneskri menningar-
hátíð sem nú stendur yfir.
Isakovi lauk tvöföldu meist-
aranámi, annars vegar í píanó-
leik frá Tónlistarháskólanum í
Belgrad og Tsjaíkovskí-skólan-
um í Moskvu, og hins vegar í
semballeik frá Konunglega tón-
listarháskólanum í Madríd.
Hún hefur komið fram víða í
Evrópu og farið í tónleikaferðir
um Bandaríkin, Suður-Ameríku
og Kúbu. Tónleikar sem hún hélt
í Dag Hammarskjold-samkomu-
sal Sameinuðu þjóðanna í New
York vöktu geysimikla athygli og á
sumarhátíðinni í Dubrovnik köll-
uðu gagnrýnendur hana hvorki
meira né minna en drottningu
sembalsins.
Með vali verka á efnisskrá
sinni í Salnum er markmiðið að
kynna fyrir Íslendingum tónlist
bæði úr austri og vestri: „Iberica“
frá Íberíuskaga, samsafn verka
sem voru samin undir spænsk-
um og portúgölskum áhrifum, til
dæmis verk eftir Domenico Scar-
latti og Carlos Seixas, og „Bal-
canica“, frá Balkanskaga) verk frá
Serbíu, Búlgaríu og Grikklandi
en Isakovic mun meðal annars
leika verk eftir Stavros Xarhakos
og Dimitris Themelis.
Tónleikarnir hefjast kl. 20 í
kvöld.
Drottning sembalsins
SMILJKA ISAKOVIC SEMBALLEIKARI
Kynnir tónlist úr austri og vestri.
FRÉTTABLAÐIÐ/HEIÐA

550 5600
Hringdu ef blaðið berst ekki
- mest lesið
menning@frettabladid.is
!