Fréttablaðið - 14.04.2007, Qupperneq 84

Nú þegar sólin fer vonandi að
hækka á lofti er kominn tími
til þess að kíkja á helstu tísku-
strauma komandi sumars. Það er
óneitanlega hægt að segja að árs-
tíðin verði með afbrigðum lita-
glöð og framúrstefnuleg. Hönn-
uðir eins og Hussein Chalayan og
Nicolas Ghésquiere hafa boðað
endurkomu geimaldar með málmi,
plasti og glans. Níundi áratugur-
inn og „new rave“ lúkkið koma
sterkt inn og áhrifin hafa meira
að segja teygt sig til Bjarkar Guð-
mundsóttir og plötu hennar Volta,
þar sem neon-litir eru í fyrirrúmi.
Svart-hvítar rendur halda áfram
velli og sáust meðal annars hjá
Giles Deacon, Ungaro og Sonia
Rykiel. Mynstur eru reyndar afar
áberandi, hvort sem það eru dopp-
ur og dílar, rómantísk blóma-
mynstur eða villt frumskógarmót-
íf. Hvítt er góður kostur fyrir þær
sem kjósa að halda sig frá lita-
gleðinni og margir hönnuðir voru
með dásamlegar útgáfur af litla
hvíta kjólnum í sumar. Draum-
kennt chiffon-efni og 18. aldar
rómantík sveif eftir tískupöll-
um Louis Vuitton og húðlitur er
annar fágaður litakostur í sumar.
Með hækkandi sól kemur svo auð-
vitað aukin útivera og sport-stíll-
inn tröllreið sumar-og vorlínum
margra hönnuða, þar á meðal Jean
Paul Gaultier og DKNY. Hvað
varðar fylgihluti eru veski og
töskur úr lakki eða málmi áfram
í tísku ásamt himinháum fylltum
hælaskóm. Höfuðfatnaður eins og
klútar, breið sixtís-bönd og jafnvel
túrbanar eins og hjá Prada verða
það alheitasta. Munum bara að
það er ekkert eins hallærislegt og
að skjálfa úr kulda í hinu íslenska
sumri og því vert að halda fast í
svörtu sokkabuxurnar og hlýj-
ar kápur.. að minnsta kosti fram
i júlí !
Mér er boðið í brúðkaup á næstunni og eftir að skanna hratt yfir óreiðuna
í fataskápnum sá ég ekkert nema svart að vanda. Fannst eitthvað lélegt
við það að mæta í svörtum kjól í brúðkaup. Brúðkaup eru hamingjusamir
viðburðir en pínu hallærislegir sem tískuviðburðir. Maður fer að ímynda
sér „Hello“ blöð og pastellitaða chiffon kjóla og húðlitaðar sokkabux-
ur (quel horreur!) En ef ég mæti aftur í svörtu þá held ég að fólk fari að
halda að ég sé 1. blóðsuga 2. satanisti eða 3. óheillakráka sem boði ógæfu
hinna nývígðu hjóna. En ég á bara ekkert nema svarta kjóla!
Þeir mega þó eiga það að þeir eru allir skemmtilega öðru-
vísi... stuttir, hnésíðir, flegnir, síðar ermar, sixtís, þröng-
ir, eða drop-dead sexý. Ég tek nefnilega hina frægu
möntru alvarlega: „Þú klikkar aldrei í svörtum kjól“.
Coco Chanel fann upp LSK (litla svarta kjólinn) enda
gekk konan sú eiginlega eingöngu í svörtu. Hún, eins og
margar framakonur vissi að: „black means business“
- þ.e.a.s. að fólk taki þær alvarlega í svörtum fötum.
Tískukonungurinn Christian Dior sagði árið 1954 að
„Konur geta gengið í svörtu hvenær sem er dags eða
nætur, á hvaða aldri sem er og við hvaða tækifæri
sem er.“ Svartur kjóll gengur í vinnunni, á fínu balli,
í kokkteil, á fyrsta stefnumót, í matarboði og við jarð-
arfarir. Hann gengur líka ef þú ert gothara-týpa, rokkari
eða kvikmyndastjarna á rauða dreglinum. Hann myndast vel,
og getur verið allt frá því að vera gífurlega einfaldur til þess að
vera guðdómlega kynþokkafullur. Svo segi ég bara.. accessorise..
accessorise.. accessorise.. einfaldur kjóll getur verið poppaður upp
eftir vinnu með flottu síðu hálsmeni eða perlufesti (núna er gyllt vintage
skart frá um 1970 í uppáhaldi hjá mér), fallegu veski, kápu og skóm.
Settu hárið upp eða gerðu á þig rokkabillí „quiff“ og sparaðu ekki eyelin-
erinn. Sumsé, þú getur breytt svarta kjólnum eftir vild - einn daginn litið
út eins og Audrey Hepburn, næsta eins og Edie Sedgwick og þarnæsta
eins og Kate Moss. Ekki slæmt. Þrátt fyrir þetta held ég að ég verði að
bregða út frá vananum í brúðkaupi... sjáum hvað setur...
LSK: Litli svarti kjóllinn