Fréttablaðið - 08.03.2008, Blaðsíða 36

36 8. mars 2008 LAUGARDAGUR
Þ
að er að taka fjöl-
skylduna tíma að
koma sér fyrir í Bolt-
on. Manuela flutti út
með Grétari Rafni
Steinssyni, eigin-
manni sínum og knattspyrnu-
manni, fyrst til Hollands og nú
nýlega til Bolton þar sem Grétar
leikur með liðinu. Jóhann Grétar
sonur Manuelu er þriggja ára og
kominn á leikskóla en fyrsta mán-
uðinn bjuggu þau á hóteli, fengu
svo hús sem þau voru ekki fullsátt
við og eru því að flytja í annað
þessa helgina. Manuela segir hlut-
ina líka talsvert ólíka því sem
gengur og gerist á Íslandi. „Vanti
þig sjónvarp, gengurðu bara inn í
BT og ferð heim með sjónvarpið
sama dag. Hér ganga hlutirnir
bara alls ekki þannig fyrir sig.
Fyrst pantarðu sjónvarpið – svo
bíðurðu – í þrjár vikur jafnvel!
Þannig er þetta með allt, internetið
og bara nefndu það.“ Manúela er
þó sem betur fer komin með síma
og segir blaðamanni sögu af stelpu
úr Vesturbænum sem var einu
sinni var eina barnið í allri fjöl-
skyldunni.
Bjó í þjóðleikhúsinu
„Ég var eina barnið í fjölskyldunni
og þá meina ég stórfjölskyldunni
því ég var bæði eina barnið og eina
barnabarnið. Ég á reyndar mun
stærri fjölskyldu pabba megin, en
sambandi var því miður svo lítið
að ég náði aldrei að kynnast þeim
almennilega. Þannig var ég alltaf
mest í kringum fullorðið fólk, átti
engin systkini né frændsystkini og
mín örlög urðu svolítið þau að vera
mikið ein og dunda mér. Mér
fannst það fínt, í staðinn fyrir að
vera að rífast um dót við einhvern
var ég þá bara í skólaleik með
ömmu og svolítið í fullorðinsheimi.
Ég átti fáa vini og kunni vel að
hafa ofan af fyrir mér.“ Áhugmál-
in voru því ekki barbí eða bílaleik-
ir? „Ónei, ég var með talsvert full-
orðinsleg áhugamál – klassíska
tónlist og leikhús. Og svo hefði ég
aldrei verið í bílaleik því ég var
svo mikil stelpa. Hefðir þú flett
upp orðinu stelpa hefði birst mynd
af mér – í bleikum balletbúningi.“
Faðir Manuelu lést þegar hún var
tveggja ára gömul og eftir það bjó
hún með móðir sinni við Hring-
braut en dvaldist líka mikið hjá
ömmu sinni og afa. Amma hennar
var sýningarstjóri í Þjóðleikhús-
inu og Manuela bjó þar hálfpartinn
og fór svo að leika þegar hún var
fimm ára gömul, fyrst í Fjalla-
Eyvindi. „Það leið ekki ár án þess
að ég væri með í einhverri sýn-
ingu. Ef það vantaði litla stúlku
einhvers staðar upp á svið, og þá í
fullorðinsleikrit helst, var ég köll-
uð til og ég naut þess alla tíð að
vera í leikhúsinu. Svo fékk ég
klassíska uppeldið – balletnám og
píanótíma og ég held ég sé ekki
minni stelpa í dag en þá. Sit til
dæmis núna fyrir framan bleika
tölvu með Skellibjöllu-límmiðum
á.“
Fannst ég síður en svo ung
Manuela gekk hina hefðbundnu
Vesturbæjar-menntaleið – Mela-
skóli, Hagaskóli og MR og náms-
maðurinn Manuela hefur ekki átt í
vandræðum með að sitja á skóla-
bekk og hyggst fara í nám næsta
haust. Hún var byrjuð í sálfræði
hér heima eftir að hafa staldrað
aðeins við í verkfræði og segir sál-
fræðina henta sér mun betur þar
sem mannlegi þátturinn sé veiga-
meiri. Manuela tók svo stórt stökk
þegar hún var 18 ára inn í tilveru
sem var henni með öllu ókunn –
heim fegurðardrottninga – þegar
hún vann titillinn Ungfrú Ísland
árið 2002. Hvernig lítur keppnin
við henni svo löngu síðar? „Ég get
allavega sagt að ég myndi aldrei
taka þátt í dag. Ég var auðvitað
mjög ung þarna, þótt mér sjálfri
hafi ég síður en svo fundist ég vera
það, og þetta var eitthvað sem er
mjög algengt að stelpum á þessum
aldri finnist eftirsóknarvert. Hver
fegurðardrottningin á fætur ann-
arri fer með þá klisju að fegurðar-
samkeppnir eigi að vera svo góðar
til þess að byggja upp sjálfsmynd
og slíkt en það er því miður bara
bull. Ég fékk kórónu á hausinn og
var sagt að ég væri fallegust en
sjálfri leið mér ekki þannig og
hvað einhverjum dómurum úti í
sal fannst breytti engu um það.
Þessi klisja með „bætta sjálfs-
ímynd“ er mjög þreytt vægast
sagt. Þetta getur slípað sviðs-
skrekk hjá einhverjum en ég var
ekki betri manneskja eftir þessa
keppni.“ En tækifærin – þessi fjöl-
mörgu sem stelpum á að bjóðast að
lokinni keppni? „Jú, ég fékk þau,
og er mjög þakklát því, en keppn-
inni fylgdu svo margir aðrir hlutir
í kjölfarið sem ég hefði viljað
sleppa við. Þar var það ekki síst
pressan og sú pressa hættir ekki
þótt maður skili titlinum. Maður á
alltaf að halda í ímyndina sem feg-
KYNNTUST Á MYSPACE „Úff. Ég get svarið það. Það er það hallærislegasta í heiminum. En jæja, við kynntumst á Myspace. Hver kynnist ekki á Myspace í dag? Internetið hentaði okkur allavega mjög vel þarna því hann
var í Hollandi og ég var á Íslandi.“ FRÉTTABLAÐIÐ/HÖRÐUR
Árin eftir keppnina voru erfið
Fyrir um sex árum var Manuela Ósk Harðardóttir, þá 18 ára, kosin fegurðardrottning Íslands. Mikið vatn hefur runnið til
sjávar síðan þá og ólíkt mörgum fegurðardrottningum með eilífðarsetninguna á vörunum – að keppnin „styrki sjálfsmyndina“
er Manuela ófeimin við að draga tjöldin frá. Manuela sagði Júlíu Margréti Alexandersdóttur frá uppvaxtarárum í fullorðinsheimi,
hamingjuríkum hveitibrauðsdögum og hvernig það gengur að keyra á öfugum vegarhelmingi í Bretlandi.
„Það er afskaplega
óhollt fyrir ungar
stelpur að komast
áfram á einhverju
sem er bara út á við
– vera fyrst og fremst
metnar eftir útliti en
ekki hvers virði þær
eru sem manneskjur
og þessi keppni er að
mínu mati því miður
einfaldlega ávísun á
einhvers konar átrösk-
un.“
VARÐ AÐ HÆTTA KEPPNI Manuela Ósk á æfingu fyrir keppnina um Ungfrú heim árið
1999 en Manuela var nokkrum klukkutímum síðar orðin fárveik af matareitrun og
varð að hætta keppni.