Fréttablaðið - 08.03.2008, Blaðsíða 96

56 8. mars 2008 LAUGARDAGUR
menning@frettabladid.is
Hvorki meira né minna en fjórar einkasýningar
voru opnaðar í listamannahúsinu StartArt,
Laugavegi 12b, síðastliðinn fimmtudag og því
ekki seinna vænna en að gera þeim skil.
Fyrsta ber að nefna málverkasýningu Peters
Andersson sem nefnist „Title of Exhibition.“ Það
er óhætt að kalla Peter fjölhæfan en auk mynd-
listarinnar er hann dansari, danshöfundur, hefur
leikstýrt kvikmyndum og er meðlimur spuna-
grínshópsins „Watch my back.“ Málverk Peter
byggja á hreyfingu og breiðum strokum sem
koma frá öllum líkamanum. Fyrsta sýning hans
„Magical Iceland“ opnaði í Gallery Turpentine
árið 2007 og hafa verk hans vakið mikla athygli.
Hildur Margrétardóttir er annar listamaður
sem nú sýnir í StartArt. Verk Hildar á sýningunni
eru blekteikningar, unnar af síðum breskra
slúðurblaða. Þar birtist veruleiki fræga fólksins
sem útleggjast mætti sem hámark fullkom-
leikans eða alsæla. Hátíska, grannir líkamar,
stinn brjóst og æðisleg samskipti stjarnanna
einkenna þennan heim þar sem hversdagslegir
atburðir fá umfjöllun á forsíðum og miðopnun
tímarita sem prentuð eru á háglanspappír til
að unaðshrollurinn hámarkist örugglega hjá
lesendum.
Á sýningu Eddu Þóreyjar Kristfinnsdóttur
eru meðal annars skúlptúrar, textaverk og
ljósmyndir á striga, en verkin eiga það sam-
eiginlegt að vera innblásin af vistaskiptum og
eilífu ferðalagi okkar um lífið. Verk Eddu fjalla
um flutninga hús úr húsi, sveit úr sveit, borg úr
borg og land úr landi. Vistin getur verið frá því
að vera góð til þess að vera nöturleg, en víst er
að við ráðum ekki alltaf för.
Enn er ónefnd sýning Rósu Sigrúnar Jóns-
dóttur. Verkin á sýningunni eru unnin í mis-
munandi miðla og efni, til að mynda götukort,
en rauði þráðurinn í sýningunni er þó ferðalög
og upplifanir. - vþ
Götukort, frægð og fleira
BORGARMYND Verk eftir Rósu Sigrúnu
Jónsdóttur.
Klink og bank hefur fundið
sér húsaskjól eftir nokkra
leit, en húsið á Laugavegi
23 bíður þess að verða rifið
og hefur Hljómalind sest
þar að: grasrótarfyrirtækin
í miðborg Reykjavíkur eru
nú á hrakhólum.
Klink og bank hefur tímabundið
sest að í húsi Samhjálpar á Hverf-
isgötu 42 þar sem kvikmynda-
klúbburinn Filmía var til húsa á
sjöunda áratugnum.
Listahópurinn sem stofnaði
Klink og bank og átti sitt skeið í
samstarfi við Landsbankann um
rekstur Kling og bang í gömlu
Hampiðjunni opnar nýja sýning-
arsalinn í dag.
Fyrstur til að sýna í hinu nýja
húsnæði er Kristján Björn Þórðar-
son með sýningu er ber heitið
Spegillinn hefur ekkert ímyndun-
arafl. Kristján Björn útskrifaðist
frá Myndlista- og handíðaskóla
Íslands árið 1995 og þaðan lá leið-
in til Vínarborgar þar sem hann
komst inn í skólann sem hafnaði
Hitler, Akademie der Bildende
Kunste Wien. Kristján var þar í
námi hjá prófessor Frans Graf á
árunum 2003 til 2006.
Á sýningunni í Kling & bang
gallerí verður boðið upp á ferða-
lag um þjóðgarð mannsandans og
um göngustíga hugans. Gestum er
ráðlagt að treysta á sitt innsæi og
ímyndunarafl þegar þeir koma í
þennan þjóðgarð myndlíkinga sem
Kristján Björn hefur búið til og þá
fyrst finna þeir kannski lyktina af
gervinu í grasinu.
Sýningin verður opnuð laugar-
daginn 8. mars klukkan 17 og
stendur til sunnudagsins 5. apríl.
Galleríið í Samhjálparsalnum
gamla verður opið fimmtudaga til
sunnudaga frá kl. 14-18. Aðgangur
er ókeypis og eru allir velkomnir.
pbb@frettabladid.is
Klink og bank í Samhjálparsal
Kl. 13
Kennarar við Tónlistarskóla Kópa-
vogs flytja tvö kammerverk eftir W.
A. Mozart, strengjakvintett í g-moll
og píanókvartett í g-moll, í Salnum í
dag kl. 13. Þessir skemmtilegu
hádegistónleikar eru liður í TKTK,
tónleikaröð kennara Tónlistarskóla
Kópavogs, og eru klukkustundar
langir án hlés. Almennt miðaverð er
1.500 kr.
Franski leikhópurinn VIVARIUM
STUDIO frá París frumsýndi verkið
L´Effet de Serge í Smiðjunni, leik-
rými Listaháskólans við Sölvhóls-
götu, á leiklistarhátíðinni Lókal á
fimmtudagskvöld. Einmana gjörn-
ingalistamaður býður til sín áhorf-
endum, sem gætu alveg eins verið
við, á eins mínútna sýningu á hverj-
um sunnudegi stundvíslega klukk-
an sex.
Leikmyndin er nokkuð tómleg
íbúð en þó gott rými til þess að leyfa
áhorfendum að sitja eða standa og
fylgjast með þeim töfrum sem lista-
maðurinn býður upp á.
Listamaðurinn birtist okkur fyrst
að utan þar sem hann mætir í eins-
konar geimfarabúning sem hefur í
raun ekkert að gera með sýninguna
en kemur svo í ljós í spjalli eftir á
að er síðasta atriði síðustu sýningar
hópsins. Svolítið eins og upprifjun í
sápuþáttaveröld sjónvarpsins.
Sömuleiðis lauk þessari sýningu
með því að áhorfendum var beint
inn í upphafsatriði næstu sýningar,
mjög góð aðferð til að skapa for-
vitni á því sem næst verður á döf-
inni. Í fyrstu virðist þetta ósköp ein-
falt, verið að tæta upp dótakassa og
skoða fjarstýringar og þeyta flögu-
pökkum á sjálfstýrðum heimagerð-
um smábílum en svo þegar á líður
kristallast einmanaleikinn og sam-
bandsleysið þrátt fyrir dótið og
hugdetturnar.
Gjörningurinn sem hann sýnir
hverjum gesti, þróast og verður
umfangsmeiri eftir því sem á líður.
Limaburður og fágaðar örfínar
hreyfingar listamannsins gerðu
hann trúverðugan og á köflum
hlægilegan í sinni nokkuð tilgangs-
lausu veröld. Hann vinnur með
leiser geisla og ýmis hljóð en fyrst
og fremst er hann að samhæfa
þekkta tónlist ýmsum hljóðum og
hugmyndum úr okkar daglega lífi.
Margt í sýningunni var skemmti-
lega útfært eins og atriðið þegar
bíllinn kemur upp að glerdyrum
hans og hann býður fólki til sætis og
kynnir tónlist sem leikin er nánast
af ljósum bílsins. Það er erfitt að
setja verðmiða á list sem vaknar til
lífs í brjóstum hvers og eins meðan
á er horft og má eiginlega segja að
hér sé um þverskurðarsýningu
gjörninga og leiklistar. Það fólk sem
kom þessum einmana listamanni til
aðstoðar, það er gestir hans, voru
ekki atvinnuleikarar heldur fólk
sem tengist leiklistinni á ýmsa
vegu. Eins og t.d. Ólöf Ingólfsdóttir
sem var fyrsti gesturinn og í raun
sá eini sem sýndi einhver tilþrif þar
sem gestgjafinn bað hana að tjá sig
um heimatilbúið míní-farartæki
sem brunaði um gólfið með stjörnu-
ljós á þakinu. Ólöf í líki alvenju-
legrar frekar lummó konu lýsti því
sem fyrir augu hennar bar, hvernig
henni fannst þessi kassi vera orðinn
hjólhýsi sem var alveg frjálst og
aftengt. Hennar litla innkoma þarna
var skemmtileg.
Philippe Quesne sem semur og
leikstýrir verkum hópsins vinnur
ekki með hefðbundið handrit held-
ur eru aðstæður hvers augnabliks
skoðaðar og stöðugt unnið með and-
stæður. Andstæður sem kallast á í
nokkurs konar súrrealístisku raun-
sæi. Sé slíkur ismi ekki til þá verður
hann einhvern veginn til hér. Það
var almenn ánægja með sýninguna.
Elísabet Brekkan
Ekki sæld að lifa á listinni
KRISTJÁN BJÖRN ÞÓRÐARSON
Býður gestum í þjóðgarð mannsandans.
LEIKLIST
L´ EFFET DE SERGE
Höfundur og leikstjóri: Philippe
Quesne
Leikarar: Gaëtan Vourc´h, Tristan Var-
lot, Zinn Atmane, Pascal Vilmen, auk
íslenskra leikarara sem voru: Snæ-
björn Brynjarsson, Vilborg Ólafsdóttir,
Svandís Einarsdóttir, Ólöf Ingólfs-
dóttir, Una Þorleifsdóttir, Ragnheiður
E. Clausen og tíkin Krumma.
★★★
Þverskurðarsýning gjörninga og
leiklistar.
Í dag Kl. 15.00Ode to the man who kneels
Hafnarfjarðarleikhúsinu
Kl. 17.00
L’effet de Serge
í Smiðjunni, Sölvhólsgötu 13
Kl. 20.00
No Dice
í Sætúni 8 (áður Heimilistæki)
Kl. 13.00-16.00
Nemendur leiklistardeildar LHÍ
Sölvhólsgötu 13
Dagskrá
og nánari
upplýsingar á
www.lokal.is