Fréttablaðið - 08.03.2008, Qupperneq 86

46 8. mars 2008 LAUGARDAGUR
H
rafnhildur flutti til New
York eftir að hafa farið
þangað í útskriftarferð
með Mynd- og handíða-
skólanum. Hún tók
masterinn í School of Visual Arts og
hefur búið í borginni síðan. Hún er
ennþá viss um að það hafi verið rétt
ákvörðun og hún hefur nýtt sér
tækifærin sem bjóðast í borginni til
hins ýtrasta og starfar fyrst og fremst
sem myndlistarkona þó hún daðri
stundum við fatahönnun og bregði sér
stundum í hlutverk stílista. Það er
allavega alltaf nóg á prjónunum (eða í
greiðunni) hjá Hrafnhildi.
Hár á heilanum
Hrafnhildur er ekki bara með hár á
höfðinu, hún er líka með hár á
heilanum. Hárskúlptúrar hennar hafa
öðlast frægð og frama og enduðu á
Medúllu-plötuumslaginu hennar
Bjarkar, þar sem Hrafnhildur sá um
búninga og hárskraut. Það var líka í
gegnum Björk sem hún kynntist
píanósnillingnum og Íslandsvininum
Nico Muhly en hann vann einnig við
gerð Bjarkarplötunnar.
„Nico er tónskáld sem er að skjótast
upp á stjörnuhimininn og á mikilli
velgengni að fagna. Hann er rosalega
hæfileikaríkur og flottur og mikill
heiður að fá að vinna með honum.
Hann kom að máli við mig fyrir einu
og hálfu ári og spurði hvort ég vildi
gera þetta verkefni með sér. Við
höfðum haft áhuga á því að vinna
saman í langan tíma og Kitchen
samþykkti þetta samstarfsverkefni
okkar. Nico samdi tónverk fyrir
uppákomuna, það er svo rosalega
fallegt stykki að ég fæ alveg gæsahúð
við tilhugsunina. Það kom strax upp
þessi hugmynd að nota húð, bein og
hár. Þannig að ég er að búa til eins
konar sviðsmynd og einhvers konar
hljóðfæri sem verða notuð í tónverk-
unum. Ég bý til hljóðfæri út frá
verkunum mínum, eða verkin mín
verða að hljóðfærum. Þetta er
einhvers konar tónlistar- og myndlist-
argjörningur.“
Mannabein og mennsk hárharpa
Efniviðurinn sem Hrafnhildur notar er
frekar sérstakur og hugmyndirnar
framúrstefnulegar. „Ég er til dæmis
að búa til hljóðfæri sem ég kalla
mennska hárhörpu. Hún mun saman-
standa af þremur konum sem eru allar
með mjög sítt hár og Nico mun „spila“
á þær. Svo er ég að búa til stóran
heklaðan og hnýttan vef með gervi-
mannabeinum í sem verður spilað á og
er hann hangandi fyrir ofan ásláttar-
hljóðfæraleikarann og svífur yfir
verkinu,“ útskýrir Hrafnhildur en
sýningin er greinilega stór og viðamik-
il.
„Það verða líka hárflekar á gólfinu
sem er mesta tengingin við eitthvað
sem ég hef áður gert. Þetta er mjög
ævintýrakennt og draumórakennt og
hárfléttur læðast um. Það er sterkur
hárþráður í mínum verkum en ég vinn
líka mikið með annan efnivið eins og
við og latex. Núna er ég mjög spennt
fyrir þessum beinum, á dauða mínum
átti ég von en ekki að ég færi að vinna
í beinagrindum. En einhvern veginn
ræðst maður á hlutina. Það er svo
skrítið, maður hefur alla stjórn á
þróuninni en samt eitthvað svo litla.
Ég leyfi mér að vinna í hvaða efnivið
sem mér hentar og ætla að halda því
striki áfram.“
Hljóð úr hári og beinum
Hrafnhildur bendir á að hljóðfæri og
þessi grunnefniviður tengist frá
fornu fari. „Bein voru notuð til að slá
á trommur, tromman er úr skinni og
svo er hár í boganum fyrir strengja-
hljóðfæri. Þetta eru allt stór hluti af
hljóðfærum frá upphafi. Við erum
svolítið að varpa ljósi á það og fagna
því.“
„Nico er búinn að vera að taka upp
hljóð sem okkur finnst tengjast
beinum. Við fundum til dæmis
hvaltennur og hann fór með þar í
upptökustúdíó og tók upp hljóðið í
þeim sem hann notar svo í tónverkið.
Hann tók líka upp þegar hár er
burstað mjög harkalega og alls konar
hljóð sem tengjast þessum þremur
fyrirbærum, húð, beinum og hári,
sem síðan eru notuð á elektrónískan
hátt í tónlistinni og verða líka flutt
lifandi.“
Áhrifin frá verkinu eru farin að
setja svip sinn á umhverfi Hrafnhild-
ar og bein liggja á víð og dreif. „Ég
var að kaupa mörg kíló af beinum og
stúdíóið mitt lítur út eins og þar hafi
einhver hræðilegur atburður átt sér
stað. Bein úti um allt og hár. Þetta er
mjög óhuggulegt en á sama tíma
frekar eðlilegt. Við lifum í þessum
heimi með öllum þessum stríðum og
dauðsföllum þannig að ég veit ekki
hvort þetta er einhvers konar leið til
að benda á það. Einhver mannleg
sorg og missir. Eitthvað drama en á
sama tíma reyni ég að vera með
bjartsýni og hefja dramað upp á
fallegt plan. Það er hægt að gera
minnisvarða um allan þennan missi
með von um breytingu á því.“
Tvö börn og myndlist á Manhattan
Það heyrist í Mána Lucjan, fjögurra
ára syni Hrafnhildar í bakgrunninum
og hún kallar á barnapíuna. Hrafn-
hildur á líka Úrsúlu Milionu sem er
eins árs með Michal manninum
sínum og þau búa í lofti í Chinatown á
Manhattan, en Hrafnhildur fer létt
með það að vera myndlistarkona í
New York og tveggja barna móðir.
„Það gengur bara vel og þau eru
rosalega flott og dugleg. Ég held bara
mínu striki í listinni. Ég fékk níu
mánaða stúdíódvöl í Lower Manhatt-
an Cultural Counsil á síðasta ári og
aftur núna í tvo mánuði fyrir þetta
Margir þekkja listakonuna Hrafnhildi Arnar-
dóttur einnig sem Shoplifter. Shoplifter nafnið
varð til fyrir misskilning þegar hún flutti til
New York. Það var á myndlistaropnun þegar
hún kynnti sig sem Hrafnhildur en manneskjan
svaraði “nice to meet you shoplifter” og hafði
bara gjörsamlega misheyrst. Þetta varð að
einhverju djóki en á endanum tók nafnið yfir
og hefur orðið að “alter-egói.”
Hrafnhildur sem einnig er þekkt sem Shoplifter
býr og starfar í New York þar sem hún hefur
fengist við innsetningar, skúlptúra, ljósmynd-
un, teikningar, málverk og gjörninga. Shoplift-
er hefur vakið athygli fyrir hárskraut, hárverk
og skúlptúra úr hári. Nýleg verk eru Siamese
Rapunzels sem er lengsta mennska hárfléttan
fyrir Deitsch-listagalleríið í New York og risa
veggverk úr hári fyrir NIKE.
Bone – skin – hair er fyrsta samstarfsverkefni
Shoplifter og Nico Muhly en hann er tónskáld
sem hefur gefið út plötur hjá íslensku útgáf-
unni Bedroom Community.
verkefni. Það er bæði mikill heiður að
fá þarna inni, margir sækja um en
fáir komast að, og svo er það mjög
hvetjandi af því að maður hittir aðra
listamenn sem eru með stúdíó þarna í
hverri viku. Þetta er líka ofsalega góð
kynning og þessi samtök eru mjög
dugleg að kynna mig og hafa mikinn
áhuga á verkunum mínum. Stúdíóið
er staðsett í Wall Street, í miðju
fjármálahverfinu,“ segir Hrafnhildur
og hlær. „Það er er svo fyndið, ég fer
bara í vinnuna í venjulegu skrifstofu-
háhýsi ásamt einhverju jakkafataliði.
Það er alveg hressandi að fara bara í
mína vinnu eins og hver annar. Fólk
heldur svo oft að listafólk fari ekki í
vinnuna. Ég er með skrifstofu heima
en ég er löngu hætt að geta unnið
myndlist þar með krakkana.“
Listamannalaunin
Nýverið fékk Hrafnhildur úthlutað
listamannalaunum til tveggja ára sem
kemur sér að sjálfsögðu mjög vel.
„Það er alveg guðdómlegt að fá þessi
laun. Ég er búin að vera hérna í New
York og ströggla við að gera mína
myndlist og trúa á það. Ég er mikið
að sýna og er mjög aktív en lista-
mannalaunin hjálpa mikið. Ég verð
með sýningu í i8 bráðlega á Íslandi,
og svo er hitt og þetta á prjónunum,
sýningar fyrirhugaðar og svo
framvegis.“
Stál og hnífur
Hrafnhildur hefur starfað lengi og
komið víða við í borginni sem aldrei
sefur þannig að ólíklegustu verkefni
dúkka upp hjá henni.
„Ég hef alltaf unnið öðru hvoru
sem stílisti. Ég fékk ótrúlega frábært
verkefni um daginn við að stílisera
módel fyrir gyðingahárkollufyrirtæki
sem er auðvitað gjörsamlega innan
míns áhugasviðs,“ segir Hrafnhildur
með áherslu. „Ég og Edda, sem
köllum okkur Steel and Knife,
fengum þetta verkefni saman. Ég
skemmti mér konunglega með þessar
hárkollur sem eru rándýrar og
geggjaðar. Gyðingakonurnar raka af
sér hárið og ganga svo með hárkollur
eftir að þær gifta sig. Við Edda
hönnuðum líka nokkra fylgihluti, eins
og hársmekki og hárherðaslár, fyrir
VPL (Visible Panty Line) fatalínuna
sem hönnuð er af Victoriu Bartlett og
sýndum á tískuvikunni í New York.
Það er búið að panta þessa hluti fyrir
sérverslun í Sádi-Arabíu, einhver
prinsessa búin að kaupa fyrir búðina
sína. Mér finnst mjög gaman að fá
svona verkefni inn á milli. Þetta eru
svona ígrip og ég nýt þess alltaf að
vinna á þessu gráa svæði og færa
myndlistina út fyrir veggi gallería.“
Listakonan Hrafnhildur Arnardóttir
og tónlistarmaðurinn Nico Muhly
stilla saman strengi sína fyrir sýningu
í The Kitchen í New York. Strengirnir
eru reyndar úr hári enda er sá efnivið-
ur í miklu uppáhaldi hjá Hrafnhildi
sem er fyrir löngu orðin fræg fyrir
hárskúlptúra og önnur hárlistaverk.
Hanna Björk Valsdóttir sló á þráðinn.
HRAFNHILDUR AKA SHOPLIFTER
MEÐ
HÚÐ OG
HÁRI
Núna er ég
mjög spennt
fyrir þessum
beinum, á
dauða mín-
um átti ég
von en ekki
að ég færi
að vinna í
beinagrind-
um.