Fréttablaðið - 28.03.2008, Qupperneq 46

28. MARS 2008 FÖSTUDAGUR6 ● fréttablaðið ● fermingar
Systurnar Ragnheiður Helen
og Sigrún Edda Eðvarðsdætur
reka saman verslunina Systur
og eru miklar vinkonur. En þau
sex ár sem eru á milli þeirra
virkuðu eins og kynslóðabil
þegar þær fermdust.
Samkvæmt minni systranna fór
fermingarfræðslan fram einu sinni
í viku. Séra Árni Bergur Sigur-
björnsson heitinn sá um fræðslu og
fermingu beggja og fór kennslan
fram í kennslustofu eftir að skóla-
starfi lauk. Þær minnir að ekki
hafi verið vinsælt meðal ferming-
arbarna að bæta eftirsetunni við
langan skóladag. Séra Árni reyndi
eftir bestu getu að fræða ferming-
arbörnin um kristna trú og Jesú.
„Ég fermdist 1983 í Laugarnes-
kirkju, ári seinna en mínir jafnaldr-
ar og hafði ekki mikinn áhuga á öllu
tilstandinu. Gjafirnar heilluðu mest
af öllu,“ viðurkennir Ragnheiður,
kölluð Ragga, og tekur fram að það
hafi dregið úr áhuga að vera ekki
með sínum félögum í fermingar-
fræðslunni en hún var nýflutt aftur
til Íslands eftir fimm ára búsetu í
Svíþjóð.
„Ég man að ég pantaði föt upp úr
einhverjum lista, gæti hafa verið
Freemans. Ég klæddist öllu hvítu,
það var reyndar í tísku þá. Það var
pils, skyrta og jakki. Þetta fór bara
inn í skáp og var held ég aldrei
notað aftur. Þetta var voða kerl-
ingalegt. Gæfi samt mikið fyrir að
finna þetta núna,“ segir Ragga með
eftirsjá en hennar reynsla nýttist
vel þegar Sigrún, eða Sissa, fór að
velja fermingarfötin sín.
„Ég fermdist 1988 í Áskirkju. Það
eina sem Ragga fékk að hafa áhrif á í
minni fermingu voru fötin. Mamma
og pabbi ákváðu hvernig og hvar
veislan var haldin. Ég valdi flott föt,
Junior Gaultier pils, fjólubláan topp
og hælaskó úr Bossanova. Mjög
fullorðinslegt. Pilsið var notað mjög
mikið og ég væri alveg til í að eiga
þetta pils núna. „Ðe næntís is ðe njú
eitís!“ segir Sissa stolt og þarf ekk-
ert að skammast sín fyrir ferming-
armyndirnar sínar. „Þetta var nú á
þeim tíma að ég hafði mjög litla þol-
inmæði gagnvart litlu systur eins
og eðlilegt er. Það eru sex ár á milli
okkar og þegar hún fermdist var ég
að nálgast tvítugt. Ég var mjög upp-
tekin af öðrum hlutum og hafði tak-
markaðan áhuga á þessu ferming-
arstússi. Mig rámar reyndar í að
ég hafi næstum því verið of sein í
veisluna sem var haldin í Skíðaskál-
anum í Hveradölum,“ segir Ragga
og man ekki hvort hún nennti að
mæta í kirkjuna.
Eftir veisluna eyddu þær syst-
ur báðar tíma í að skoða gjafirnar
og endurtelja peningana sem þær
fengu. Sissa skellti sér í heimsókn
til vinkvenna sem einnig voru ný-
fermdar til að bera saman veislur
og gjafir. Þær eru sammála syst-
urnar um að skemmtilegast sé að
rifja upp minningarnar sem tengj-
ast þeim klæðnaði sem valinn var
fyrir stóra daginn. Annað fellur í
skuggann þegar kíkt er í baksýn-
isspegilinn enda ná myndirnar að
segja sögu sem annars er gleymd.
- vaj
Skemmtilegast að rifja upp fötin
FR
ÉT
TA
BL
A
Ð
IÐ
/S
TE
FÁ
N
Sigrún og Ragnheiður reka í dag
saman undirfataverslunina Systur.
Sigrún á ferm-
ingardaginn.
Ragnheiður, til
vinstri, móðir
systranna Auður
Harðardóttir, og Sig-
rún á fermingardag
Ragnheiðar.
Smáralind, sími 5288800, www.drangey.is
®