Fréttablaðið - 28.03.2008, Qupperneq 49

Það er svo mikilvægur þáttur í lífi
barna. Ég held að þriðja starfið sé
vanmetið og ég held að konur nái
aldrei almennilegri sókn á vinnu-
markaðnum ef þær ætla líka að sjá
um heimilið aleinar og sjálfar. Ég
líki þessu gjarnan við forstjóra-
starf. Ef konan er forstjóri heima
hjá sér þá getur hún ekki verið for-
stjóri einhvers staðar annars stað-
ar. Enginn getur verið forstjóri
á mörgum stöðum. Maður þarf
að sleppa takinu heima ef maður
ætlar að sækja fram í atvinnulíf-
inu.“
Hóf ferilinn á DV
Það er ekki stíll Ingu Lindar að
sitja hjá og bíða eftir að hlutirn-
ir gerist. Það má eiginlega segja
að hún hafi ratað inn í fjölmiðla-
vinnu vegna eigin hvatvísi en hún
hóf feril sinn á gamla DV, fyrir tólf
árum. „Mér hefur alltaf þótt gaman
að skrifa, ætli það hafi ekki verið
mín sterkasta hlið. Þegar ég var að
vinna í sjoppunni Svarta svaninum
með skóla forðum daga, sem var á
horni Laugavegs og Rauðarárstígs,
komu blaðamennirnir á DV gjarn-
an þangað til að kaupa sér hádeg-
ismat. Ég hugsaði með mér hvað
það hlyti að vera spennandi starf
að vera blaðamaður. Einhvern tím-
ann kom fréttastjórinn Jónas Har-
aldsson (sem nú ritstýrir Viðskipta-
blaðinu, innskot blaðamanns) og
ég spurði hann hvort hann vantaði
ekki blaðamann. Hann sagði að svo
væri en sagði að ég þyrfti að taka
próf til að koma til greina. Ég fékk
að taka próf og svo þurfti blessaður
maðurinn að mæta augnaráði mínu
í hvert sinn sem hann kom í sjopp-
una. Á endanum fékk ég svo vinn-
una. Ég byrjaði reyndar á því að sjá
um sjónvarpsdagskrána en svo fékk
ég fleiri verkefni. Mér fannst þetta
æðislegt þótt launin í sjoppunni
væru hærri,“ segir hún og bætir því
við að síðan hafi leið hennar legið
á Skjá einn þar sem hún hafi stýrt
versta sjónvarpsþætti í heimi að
eigin sögn, Úti að borða með Íslend-
ingum. Þegar yngsta barnið hennar
var fimm mánaða, árið 2002, réð hún
sig til Stöðvar 2 og fór að lesa frétt-
ir á kvöldin, klukkan níu og klukk-
an tíu. „Sumarið eftir það fór ég á
fréttastofuna til að leysa af og það
var alveg rosaleg törn. Þetta sumar
voru miklar uppsagnir á Stöð 2 og
því mæddi mikið á þeim sem eftir
voru. Svo byrjaði ég í morgunsjón-
varpinu um haustið. Þetta var mjög
töff tími en þetta var svo skemmti-
legt. Ég verð að hafa líf og fjör í
kringum mig, smá álag og áreiti.
Ég þrífst á þessu. Þegar það er ró-
legt þá finn ég mér eitthvað meira
að gera.“ Í dag starfar Inga Lind
með bestu vinkonu sinni, Svan-
hildi Hólm, sem ritstýrir þættinum.
Spurð að því hvort það sé ekkert
erfitt að vinna með vinkonu sinni
segir hún svo ekki vera. „Um dag-
inn spurði ég hana hvort það yrði
ekki hræðilegt ef hún yrði að reka
mig og þá sagði hún að það stæði
ekki til nema ég hætti að mæta með
henni í kaffi þegar hún væri svöng.
Hún borðar mjög mikið en ég er
alltaf tilbúin með henni í kaffi til að
halda starfinu,“ segir hún og hlær.
Það er stöðugt verið að bera Ísland í
dag saman við Kastljósið. Inga Lind
segir að það sé ekki hægt að bera
þessa tvo þætti samn. „Annar þátt-
urinn er á ríkissjónvarpsstöð en
við á einkarekinni áskriftarstöð. Á
meðan Kastljósið er í sjónvarpinu
er verið að endursýna Friends og
Simpsons á Stöð 2. Á meðan erum
við að keppa við fréttirnar á RÚV.
Við erum með 20 mínútna þátt en
þeirra er miklu lengri. Það eru ólík
efnistök og ólíkir þættir. Við þurf-
um að afgreiða allt á miklu styttri
tíma og erum mun færri að vinna að
þættinum. Að bera þessa tvo þætti
saman er eins og að bera saman epli
og appelsínur. Lestur Fréttablaðs-
ins er miklu meiri en Moggans en
það er eðlilegt þar sem Fréttablað-
ið er fríblað. Annað væri óeðlilegt.
Raunar furða ég mig á að áhorf
á fréttir og Kastljós RÚV sé ekki
mun meira en það er, í ljósi þess
að hvert einasta heimili í landinu
nær útsendingunni. Ég held að þið
á Fréttablaðinu mynduð ekki sætta
ykkur við 30% lestur en það þurfa
þeir að gera sem stýra fréttatengdu
efni á RÚV. 70% landsmanna kæra
sig sem sagt ekki um að horfa á það
sem þeir bjóða upp á. Mér myndi
finnast það umhugsunarefni ef ég
ynni á þessari stofnun.“
Þegar hún er spurð að því hvaða
málefni henni finnist skemmti-
legast að fjalla um viðurkennir
hún að pólitíkin sé alltaf ofarlega
á vinsældalistanum. „Mér finnst
skemmtilegra að segja frá pólitík
en að vera í henni sjálf,“ segir Inga
Lind sem var virk í starfi SUS, bæj-
armálunum í Garðabæ og í háskóla-
pólitíkinni. „Ég var mjög áköf ung
kona en þegar ég byrjaði í blaða-
mennsku þurfti ég að velja á milli.
Það var enginn vafi í mínum huga
hvort mig langaði frekar að gera.“
Hjallastefnan heillar
Inga Lind og eiginmaður henn-
ar eru í stjórn Hjallastefnunnar.
Hún segir að þegar hún hafi heyrt
að fyrirtækið væri að leita að hlut-
höfum hafi hún verið æst í að vera
með. „Við eigum og rekum 13 skóla,
bæði leikskóla og grunnskóla. Mér
fannst að það væri frábært að
leggja peninga í þetta þótt maður
græði kannski ekki neitt ógurlega
mikið á því hvað peninga varðar. Ég
settist þarna í stjórn en ég veit hins
vegar ekkert hvort það er eitthvert
gagn af mér þarna,“ segir Inga
Lind en tvö af hennar börnum eru
í Hjallastefnuskólum. „Mig svim-
ar af ánægju yfir þessu starfi, enda
er Margrét Pála Ólafsdóttir kona
sem veit hvað hún syngur. Fyrst og
fremst er Hjallastefnustarfið val-
möguleiki fyrir foreldra, það er
gott að eiga kost á því að hafa barn-
ið sitt í öðru kerfi en því opinbera
því þótt það sé ágætt fyrir sitt leyti
þá hefur fólk mismunandi þarfir
og áherslur, hvort sem það er full-
orðið eða ekki. Þetta er ekki fyrir
þá sem eiga meiri peninga, þetta
kostar nákvæmlega sama og aðrir
leikskólar,“ segir hún. Eiginmað-
ur Ingu Lindar stundar viðskipti
með góðum árangri. Þegar hún er
spurð að því hvort hún hafi mik-
inn peningaáhuga segist hún vera
alæta á flest málefni og hafi ekki
meiri áhuga á peningum en gerist
og gengur. Hún segist fylgjast með
sýsli eiginmannsins en meira sé það
ekki. „Ég er ekki alin upp við mikla
peninga. Pabbi minn er kennari og
mamma mín vinnur í bókhaldi, ætli
ég sé ekki alin upp við ráðdeild, að
fara vel með og taka ekki of mikil
lán.“ Klukkan tifar, börnin eiga að
vera löngu mætt í skólann og því er
kominn tími til að kveðja húsmóð-
urina í Garðabæ sem er alltaf salla-
róleg þótt allt sé á suðupunkti.
martamaria@365.is
28. MARS 2008 FÖSTUDAGUR • 9