Fréttablaðið - 15.11.2008, Blaðsíða 73
58 15. nóvember 2008 LAUGARDAGUR
„Okkur datt því í hug að fá smá
styrk frá Frón fyrir útgáfupartíið
okkar,“ segir Ragnar Davíð úr
hljómsveitinni Skorpulifur, sem
heldur útgáfuteiti á Dillon í kvöld
í tilefni af útkomu plötunnar
Heimabrugg.
„Við erum með lag sem heitir
Kremkex og höfðum samband við
markaðsstjóra Frón til að fá
nokkra kremkexpakka fyrir
partíið. Í tölvupóstinum lét ég
fylgja tengil inn á vefsíðu okkar
þar sem ég hafði sett inn logo og
mynd af kremkexpakka. Þeir
spurðu þá hvort ég hefði fengið
leyfi fyrir birtingunni og ég
viðurkenndi að svo hefði ekki
verið svo þeir báðu mig vinsam-
legast að taka auglýsinguna út og
sögðu að hún passaði ekki við
markaðsstefnu fyrirtækisins,“
segir Ragnar sem fékk ekkert
kremkex í kjölfarið. „Ég er
ekkert að erfa þetta við þá og á
sjálfur smá kremkex sem ég ætla
að bjóða fólki upp á í kvöld,“
bætir hann við.
„Í útgáfupartíinu ætlum við að
nota nöfnin á lögunum okkar sem
þema. Eitt lagið heitir til dæmis
Eldur og ís, svo það verða
eldgleypar á staðnum og fyrir
lagið Rósóttar nærbuxur hand-
málaði ég rauðar rósir á hvítar
blúndunærbuxur sem verða til
sölu á staðnum,“ segir Ragnar.
Útgáfupartíið hefst klukkan 21 í
kvöld og aðgangur er ókeypis. -ag
Fengu ekkert
kremkex
GEFA ÚT HEIMABRUGG Frændurnir
Hannes Þór Baldursson og Davíð Bald-
vinsson skipa Skorpulifur sem heldur
útgáfupartí á Dillon í kvöld.
FRÉTTABLAÐIÐ/PJETUR
Kínverjar eiga sér langa hefð frjórrar
frásagnarlistar. Þessi veglega bók
geymir perlur úr kínverskum sögum
fyrri alda sem hjörleifur svein-
björnsson hefur valið og þýtt
handa íslenskum lesendum.
Ósvikinn skemmtilestur.
safaríkar sögur
Strákarnir í Jeff Who? eru
orðnir leiðir á öllu þessu
la,la,la,la. Nýjasta plata
þeirra er full af grípandi
diskópoppi á meðan hvergi
bólar á „singalong“-köflum
í anda ofurslagarans Barfly.
Jeff Who? átti án efa vinsælasta
lag ársins 2006, Barfly, þar sem
fólk söng með í grípandi loka-
kaflanum eins og sjálft Hey Jude
væri risið upp frá dauðum. Félag-
arnir Elli og Baddi játa að vin-
sældir lagsins hafi haft áhrif á
gerð nýju plötunnar. „Það var
ekki farið í „singalong-kafla“.
Við vildum leita að öðru „elem-
enti“ og útsettum til dæmis
meira fyrir raddanir. Við lögðum
líka meiri áherslu á poppmelód-
íur,“ segja þeir. „Við vorum ekki
í stuði fyrir la,la,la,la-„singalong-
ið“. Það var ágætis pakki en hann
er búinn.“
Gríðarlegar vinsældir
Jeff Who? steig fram á sjónar-
sviðið fyrir jólin 2005 með plöt-
unni Death Before Disco og vakti
mikla athygli, sér í lagi fyrir
Barfly. Sveitin fékk þrenn verð-
laun fyrir lagið á Hlustendaverð-
launum FM957 í fyrra og ein á
Íslensku tónlistarverðlaununum.
Þrátt fyrir vinsældirnar spil-
aði Jeff Who? nánast ekkert allt
síðasta ár og lítið framan af
þessu. Bæði vildu þeir hvíla sig
og aðdáendur sína eftir mikla
spilamennsku auk þess sem
ákvörðun Tobba um að hætta í
sveitinni spilaði inni í. „Það var
hægara sagt en gert að finna
hljómborðsleikara sem mætti
okkar kröfum,“ segir Elli. „Ef
sumir hefðu gubbað því út úr sér
að Valdi væri mögulegur kostur
þá hefðum getað byrjað hálfu ári
fyrr að spila,“ segir hann og horf-
ir ásökunaraugum á Badda.
Og þeir félagar bæta við
alvöruþrungnir: „Það hefðu verið
mistök að hamra járnið á meðan
það væri heitt eins og útgefend-
urnir vildu til dæmis að við gerð-
um. Við þurftum bara þennan
tíma til að gera plötu sem okkur
fannst nógu góð.“
Ekkert ofurband
Elli og Baddi eru sammála því að
Jeff Who? hafi þroskast síðan
síðasta plata kom út og það eigi
að koma í ljós á nýja gripnum.
„Spilamennskan er miklu betri
og sándið er miklu betra. Það er
meira lagt í þetta, meira um dúll-
ur. Síðasta plata var fyrsta plat-
an okkar og þá var ekki eins og
við hefðum stofnað eitthvað
súperband úr öðrum hljómsveit-
um. Við æfðum líka ótrúlega
mikið og við teljum að það hafi
skilað sér.“
Jeff Who? fékk góða hjálp við
strengjaútsetningar frá Banda-
ríkjamanninum Anton Patzner,
sem hefur unnið með hljómsveit-
inni Bright Eyes, og saxófónleik-
aranum Hauki Gröndal, auk þess
sem Axel „Flex“ Árnason, sem
hefur unnið með Mammút og
Bang Gang, sá um upptökustjórn.
Sameinaðist hópurinn um að búa
til þétta plötu þar sem poppi og
diskó töktum er blandað saman á
smekklegan hátt.
Söngkonan Esther Talía Casey
syngur dúett á móti Badda í lag-
inu Alain. Fetar hún í fótspor
Ágústu Evu Erlendsdóttur sem
söng á síðustu plötu. „Við leit-
umst dálítið við að fá kvenleika
inn í þetta. Baddi er með svo
djúpa og karlmannlega rödd og
hún fær að njóta sín svo vel á
móti Esther, sem lyftir laginu
upp,“ segir Elli.
Meik ekki aðalmálið
Jeff Who? hefur á ferli sínum
spilað á þrennum tónleikum í
New York og einu sinni í Dan-
mörku. Þeir félagar eru opnir
fyrir frekari landvinningum,
komi eitthvað skemmtilegt upp á
borðið. „Sveit eins og við höfum
bara ákveðinn aðdáendahóp á
Íslandi en maður er raunsær.
Þetta er ævintýramennska. Meik
og ekki meik skiptir ekki öllu
máli. Þetta er meira gaman en
meik,“ segir Baddi og Elli bætir
við: „Við erum að safna sögum í
sarpinn fyrir barnabörnin og fá
reynslu í reynslubankann.“
Þeir segja enska sönginn ekk-
ert hafa með meik í útlöndum að
gera. „Það er hægt að vera flott-
ur úti og syngja á íslensku eins
og Sigur Rós. Þetta fer eftir því
hvað hentar tónlistarstílnum.
Þetta þróaðist bara svona hjá
okkur og var ekki einu sinni rætt.
Ef þetta gengur upp er það bara
gott mál því þú getur klúðrað
enskum texta alveg eins og
íslenskum.“
Vantar tónleikastað
Eftir að hafa minnst á útgáfutón-
leika sína á Nasa 28. nóvember
fer spjallið út í skort á góðum
íslenskum tónleikastað af svip-
aðri stærðargráðu og Organ. Að
því búnu kveðja þeir Elli og
Baddi og halda út í íslensku
óvissuna með flotta plötu í far-
teskinu. Þessir strákar eru komn-
ir til að vera. freyr@frettabladid.is
Þreyttir á „singalong“ - pakkanum
ÞRÖNGT MEGA SÁTTIR SITJA Hljómsveitin Jeff Who? kramin inni í keflvískum kagga. Frá vinstri: Bjarni Hall, Valdimar Kristjónsson,
Þormóður Dagsson, Ásgeir Flosason og Elís Pétursson. FRÉTTABLAÐIÐ/VALLI
Hljómsveitin Jeff Who? vakti
verðskuldaða athygli fyrir fyrstu
plötuna sína Death Before Disco
sem kom út haustið 2005. Sú plata
var full af grípandi popprokkslög-
urum og fékk ágætar viðtökur en
sveitin sló ekki almennilega í gegn
fyrr en árið eftir þegar eitt lagið
af henni, Barfly, náði vinsældum á
öllum helsu útvarpsstöðvum
landsins. Síðan hefur verið beðið
eftir næstu plötu með nokkurri
óþreyju og nú, þremur árum og
einni liðsmannabreytingu eftir
fyrri plötuna, er hún loks komin.
Einn helsti styrkleiki Jeff Who?
á fyrri plötunni var hæfileiki
þeirra félaga til að semja hreint
ótrúlega grípandi og upplífgandi
rokklög. Sá hæfileiki er greinilega
enn til staðar. Jeff Who? er full af
lögum sem límast á heilann á
manni og létta lund. Þar á meðal
má nefna fyrstu tvö smáskífulög-
in, She’s Got The Touch og Con-
gratulations, en líka lög eins og
The Great Escape, Everyday is
Always the Same, You and Me og
Last Chance to Dance.
Tónlistina á plötunni væri hægt
að kalla beint framhald af tónlist-
inni á fyrri plötunni. Af einhverj-
um ástæðum kemur orðið „brit-
pop” fljótlega upp í hugann þegar
maður ætlar að fara að lýsa henni.
Lögin eru nokkuð fjölbreytt þó að
ákveðin stuðformúla (diskóbassi,
gítarriff og sing-along viðlög) sé
nokkuð áberandi. Það hefur tekist
ágætlega að ljá hverju lagi sitt
sérkenni. Á fyrsta lagið, Congrat-
ulationss setja harmóníusöngur
og strengjaleikur sterkan svip,
annað lagið The Great Escape er í
dansrokkstíl með kúabjöllu og öllu
tilheyrandi og gæti sómt sér ágæt-
lega við hliðina á lögum LCD
Soundsystem. Í því er líka flott
saxófónsóló. Þriðja lagið byrjar á
New Order-hljómi og þannig
mætti halda áfram að telja upp.
Lokalagið In the End er svo alveg
eitt á báti. Byrjar á rólegu orgel-
spili en tekur svo á rás þegar á
líður.
Það er oft talað um að það sé
erfitt að fylgja eftir vel heppnuð-
um frumsmíðum. Jeff Who? er
búin að taka sér góðan tíma í þessa
„erfiðu plötu númer tvö“ en
útkoman er líka býsna góð og
gefur fyrri plötunni ekkert eftir.
Trausti Júlíusson
Fleiri lög til
að fá á heilann
TÓNLIST
Jeff Who?
Jeff Who?
★★★★
Önnur fín popp-
rokkplata, full
af lögum sem
límast á heilann.