Réttur - 01.08.1952, Qupperneq 18

210
RÉTTUR
riðu hjá garði: — Þegar Jói kæmi á sveitina með allt sitt
púðurlið, það yrði bölvaður baggi.
I þorpinu úti á eyrinni haf ði margur smábóndinn stundað
sjó á skútunum, einkum á vorin og haustin, eftir því sem
búið gat af þeim séð, og það hafði fleytt mörgu heimilinu
fram úr verstu örðugleikunum. Jói hafði verið þar við sjó
í tvö vor, en hafði reynzt ónýtur fiskimaður og auk þess
alltaf sjóveikur, ef eitthvað var að veðri. Hann þótti því
ekki eftirsóknarverður í skiprúm, og er skipum fækkaði
og að kreppti með atvinnu á eyrinni, var loku skotið fyrir
það, að hann gæti sótt sér þangað tekjuauka.
í fyrra hafði kona hans veikst hættulega og orðið að
fara suður á spítala. Afleiðingin var sú, að Jói varð að
leita til oddvitans eftir hreppsaðstoð. Hann hafði að vísu
reynt að grynna á skuldinni eftir getu — jafnvel umfram
getu — og hafði selt hreppsbúinu í þorpinu aðra kúna sína,
þá yngri rauðskjöldóttu, sex vetra kú, sem alltaf hafði
reynzt hið bezta. Jói hafði alið hana upp sjálfur. Oddvit-
inn hafði greitt gott verð fyrir hana, því hann vissi, að
Jói átti góðar skepnur. Jói hafði einsett sér að leggja hart
að sér til að greiða þessa sveitaskuld að fullu á sem
skemmstum tíma. Sárast var að sjá á bak Skjöldu, sem
hann hafði alltaf dekrað við frá því hún var kálfur.
Jói var ekki vanur að sækja mannamót eða skemmtanir.
Þó hafði hann alltaf talið sér skylt að sækja helztu opinbera
fundi, svo sem þingmálafundi og hreppsfundi, og þótt hann
væri ekki áhugamaður um stjómmál tók hann jafnan
þátt í kosningum eftir því, sem samvizkan bauð honum.
Hann hafði að vísu ekki brotið heilann mikið um þau efni,
þurfti þess ekki, því hann hafði fyrir því orð mætustu
manna, að það var aðeins einn flokkur stjórnmálamanna,
sem barðist fyrir hag bænda og gegn spillingu kaupstaða-
lífsins í þjóðlífinu, og innan þess flokks vissi hann a. m. k.
einn mann, sem sérstaklega lét sig hag þessa byggðarlags