Réttur - 01.08.1952, Blaðsíða 59

RÉTTUR
251
vík var kosin, kom í ljós að sameiningarmenn vom þar í
meirihluta, þrátt fyrir bolabrögð sambandsstjórnar, en
munaði þó aðeins einu atkvæði. Sameiningarmenn höfðu
gert tillögu um blandaða stjórn og fyrir því voru kosnir
tveir Alþýðuflokksmenn og tveir sameiningarmenn, en svo
vildi til að tveir fulltrúar þríflokkanna og einn sam-
einingarmaður fengu jöfn atkvæði. Var þess nú krafizt að
kosið yrði milli þessara manna eins og lög og venjur standa
til, en því var neitað en í stað þess varpað hlutkesti. Eins og
að líkum lætur kom hlutur sameiningarmannsins ekki upp
— f varastjórn fengu sameiningarmenn alla sína fulltrúa
kjörna. I aðalstjórn fulltrúaráðsins, sem raunar er ólögleg,
eru þríflokkarnir því í meirihluta, enda þótt þeir séu í
minnihluta í ráðinu sjálfu.
Stjórnarskipti í Alþýðuflokknum.
Á þingi Alþýðuflokksins, sem haldið var um mánaða-
mótin nóv.—des. gerðust tíðindi, sem þóttu ærið söguleg.
Stefán Jóhann Stefánsson féll fyrir Hannibal Valdimars-
syni, þegar kjósa skyldi formann flokksins. — Er þessi
atburður hafði gerst, neituðu nánustu vinir og samstarfs-
menn Stefáns 11 að tölu að taka sæti í flokksstjórn, þar
á meðal þeir Haraldur Guðmundsson, Emil Jónsson, Sig-
urjón Á. Ólafsson, Helgi Hannesson og Stefán Pétursson.
Fylgismenn Hannibals skipa því einir miðstjórnina.
Enginn efi er á því að stjórnarskipti þessi eiga rót sína
að rekja til uppreisnar óbreyttra Alþýðuflokksmanna gegn
stefnu Stefáns Jóhanns. Þeir hafa treyst Hannibal og fé-
lögum hans til að taka upp róttækari stefnu, slíta sam-
vinnunni við íhaldið og taka upp heiðarlegt samstarf við
róttækari öfl verkalýðshreyfingarinnar. En vonbrigði þeirra
eru þegar orðin mikil.
Eignir Alþýðuflokksins, sem á sínum tíma voru flestar
teknar ófrjálsri hendi af verkalýðssamtökunum, eru allar