Réttur - 01.03.1941, Blaðsíða 16

hvaö í honum stóö. Er þetta svona álíka viturlegt og
aö fyrirskipa málshöföun fyrir landráö gegn blaö-
söludrengjum MorgunblaÖsins og Alþýðublaðsins
vegna þess aö í blöðum þessum hafa veriö margar
greinar nú um langt skeiö, sem gæti komið til álita
dómstólanna hvort ekki brytu í bága viö landráöa-
kafla hegningarlaganna.
Þó tekur út yfir aö einnig var höfðaö sakamál gegn
ritstjórum Þjóðviljans ,vegna skrifa þeirra um þetta
mál. En það sem Þjóöviljinn hefur sagt urn málið er
í aðalatriðum sem hér segir:
1. Höfundar flugmiðans eru sízt ámælisverðir frá
íslenzku sjónarmiði, því tilgangur þeirra var sá einn
að reyna að koma í veg fyrir afskipti erlendra her-
manna af íslenzkum málum.
2. Þeir, sem að þessu stóöu hafa ekki brotiö staf-
krók í íslenzkum lögum.
3. Orðalag miðans heföi gjarna mátt vera þannig,
að brezku herstjórninni hefði oröið enn erfiöara, að
slíta einstakar setningar út úr samhengi og hengja
hatt sinn á þær.
Þegar svo er komiö aö höfðað er sakamál gegn
mönnum fyrir að halda fram slíkum skoðunum, þá
er prentfrelsið í landinu orðið ærið takmarkað. Þá
er mönnum ekki lengur leyfilegt að ’túlka mál frá
íslenzku sjónarmiöi. Og ákæruvaldið er þá ekki leng-
ur íslenzkt, lieldur brezkt.
Af því sem hér hefur verið sagt, liggja málin ljóst
fyrir frá bæjardyrum hvers íslendings. Staðreyndirn-
ar eru þessar: Brezkt hervald hefur haft allvíötæk
afskipti af íslenzkri vinnudeilu og aöstoðað annan að-
ilann gegn hinum. Allar líkur benda til þess, aó
íramkvæmdastjóri eða stjórn Vinnuveitendafélagsins
hafi beinlínis fengið hið erlenda vald, til að veita
þessa aðstoð. En slík málaleitun er landráðastarf-
semi, sem þung refsing liggur við aö íslenzkum lög-
16