Réttur - 01.10.1983, Qupperneq 13

á að halda til nýrrar prentsmiðju og marg-
falds Morgunblaðs. (Yrði svo ekki að
byggja einkahöll handa einvaldinum
Davíð svo allt væri í samræmi. Þeir, sem
seldu ríkinu Glaumbæjarrústir og Víðis-
húsið, kalla ekki allt ömmu sína.)
Samband íslenskra samvinnufélaga.
Það hefðu einhverntíma þótt tíðindi að
sjá SÍS sem lítinn attaníoss í kerru íhalds-
ins, þeir hafa þó hingað til reynt að hafa
helmingaskipti, er Watergate-gróða skyldi
skipta. Og þessi samruni gerist samtímis
gerbreytingu á Tímanum í afturhaldsátt.
Skyldu fornir samvinnufrömuðir og þeir,
sem mótuðu vígorðið „allt er betra en
íhaldið“, ekki fara að snúa sér við í gröf
sinni? Eru allar ræðurnar um hugsjónirn-
ar fögru frá 100 ára afmæli samvinnu-
hreyfingarinnar gleymdar?3 Hvaða aftur-
haldsmenn Framsóknar ráða því að SÍS
skuli gert taglhnýtingur í fyrirhugaðri
hættulegustu áróðursvél auðvaldsins á ís-
landi?
Hér er aðeins ein skýring á: Smitunin
frá samfélaginu við þá bandarísku auð-
valdsbófa, er hernumið hafa land vort, er
nú að grafa svo um sig hjá hernámssinn-
um, að þeir skeyta hvorki um skömm né
heiður, ísland né alþýðu þess, sjá ekkert
nema peninga og aftur peninga, hafa
ofurselt sál sína gróðavoninni einni.
VI.
Valdaklíkan byður erlendum
auðkýfíngum Islendinga fala sem
þrælaþjóð
En hámark ósvífninnar hjá þessari
ríkisstjórnarklíku, sem ekkert vit hefur á
að stjórna landi og þjóð, er þó þegar hún
í auglýsingabæklingi til eriendra auðjöfra
býður ísland falt til arðráns og heitir því
að halda niðri launum hér, svo erlendir
auðmenn geti arðrænt hér kúgaða vinnu-
þræla og gleypt auðlindir landsins á ódýr-
an hátt (fossaflið). Það er auðséð að þessir
þýlyndu þjónar erlendra auðdrottna
treysta á að íhald og Framsókn haldi hér
meirihluta til frambúðar og valdi til að
stjórna með kúgunarlögum.
Hér fyrr á öldum, er Danakóngar litu
á ísland sem nýlendu sína og eign, bauð
einn þeirra Englakóngi landið til kaups.
En Englakóngur vildi ekki kaupa: Hann
hafði heyrt að íslendingar dræpu unn-
vörpum hina erlendu umboðsmenn kóngs
— og þorði ekkert að hafa með slíka þjóð
að gera!
Nú reynir á hvort landsmenn hafa dug
og vit til að reka hina „íslensku“ valds-
menn af höndum sér, er bjóða íslenskan
verkalýð falan erlendum auðdrottnum
fyrir smánarkaup.
Þegar valdaklíka skammsýnustu at-
vinnurekendanna færir launabaráttuna
inn á hið pólitíska svið, ætla að ráða
launakjörum með löggjöf, þá er ekki um
annað að ræða fyrir samtök launafólks en
svara vægðarlaust í sömu mynt:
Ef A.S.I., B.S.R.B. og önnur slík sam-
tök mynda pólitíska samfylkingu með
öllum þeim stjórnmálaflokkum, er með
launastéttunum vilja standa, þá er hægur
vandi að koma Ihaldi og Framsókn í
minnihluta á Alþingi og svifta verstu at-
vinnurekendaklíkuna og ofstækisfyllstu
erindreka hennar því valdi, sem þessir að-
ilar hafa hvað eftir annað notað til að arð-
ræna alþýðu og svifta hana mannréttind-
um, sem hún hefur knúð fram.
Þetta geta hin faglegu og pólitísku sam-
tök launastéttanna, ef þau bara þora. Hér
þarf hugrekki, vit og vilja, — þá er sigur-
inn unninn.
205