Réttur - 01.10.1983, Blaðsíða 21

töku í mótmælafundunum, er K.F.Í.
gekkst fyrir varð að sleppa þeim þann 6.
janúar.
Eins og baráttan byrjaði svo hélt hún
og áfram. Saga Hauks Björnssonar er svo
samgróin sögu Kommúnistaflokksins að
það væri að rekja hana alla, ef halda
skyldi áfram í þessum dúr. Haukur fékk
að kenna á mistökum flokksins, en átti
svo sinn stóra þátt í sigrum hans, sakir
giftusamlegra hæfileika hans, ekki síst á
sviði skipulagsmála og áróðurs, er varð
því mikilvægari er á leið. Pólitíska stjórn-
visku hafði Haukur mikla til að bera, þó
ekki bæri eins mikið á henni út á við, eins
og öðrum hæfileikum hans.
Pað er hinum ágætu skýrslum Hauks að
þakka að við vitum nákvæmlega um þró-
un K.F.Í. á fyrstu árunum og þjóðfélags-
lega samsetningu flokksins:
Við stofnun flokksins voru félagarnir
230 að tölu. En 1. júní 1932 eru þeir
orðnir 606. Voru þá 15 deildir í flokkn-
um, þar af voru félagar í Reykjavík 208
(1. júní 1932), Siglufirði 89, Akureyri 54,
Vestmannaeyjum 78.
Samsetning flokksdeildarinnar í Reykja-
vík var t.d. þannig: Verkamenn, faglærð-
ir og ófaglærðir 90, sjómenn og fiskimenn
41, starfsmenn 37, handverksmenn 3,
menntamenn og nemendur 27, húsfreyjur
10. — Og af flokksfélögunum voru 90% í
verkalýðsfélögum, þar af í Reykjavík
81%, Akureyri 88%, Vestmannaeyjum
Fangamir ijórir: Þorsteinn Pétursson, Guðjón Benediktsson, Haukur Bjömsson, Magnús Þorvarðarson
213