Réttur - 01.10.1983, Side 31

Þctta línurit sýnir hvernig valdaklíkan notaöi hækkun dollarans til að auka dýrtíð og draga úr
kaupmætti tímakaupsins. Fram að 1960 gekk þetta hægar hjá henni af því Alþingi réð gengis-
skráningunni, en með bráðabirgðalögum 1961 svifti „viðreisnarstjórnin“ Alþingi þessu valdi og
fékk það Seðlabankanum og ríkisstjórn, — einstök aðför að þingræöinu! Eftir það verða gengis-
lækkanir — og verkföll miklu tíðari en áður.
landi, kann ekkert nema stela af launa-
fólki.
Afleiðingar af þessari arðránsaðferð
hennar, samkvæmt bandarískum fyrir-
mælum, kemur máske best í ljós, ef at-
hugað er hvernig búið er að fara með
kaupmátt tímakaupsins hjá hinum al-
menna verkamanni í samanburði við
gengi dollarans.
begar gengisbreytingin var gerð 1.
janúar 1981 hafði dollarinn verið orðinn
yfir 600 krónur en var í ársbyrjun 1949
rúmar 6 kr. Dollarinn var 1. janúar 1981
settur 6,24 kr. M.ö. orðum: dollarinn
hafði verið látinn hundraðfaldast síðan
1949 — og hefur sífellt verið hækkaður
síðan, er 9. febrúar 1984 yfir 29 kr.
En kaupgeta tímakaupsins er eftir síð-
ustu aðgerðir ríkisstjórnarinnar hin sama
og hún var 1951, en þá var hún ca. 16%
lægri en hún hafði verið 1949. — M.ö.o.
fyrst er dollarinn hundraðfaldaður á 30
árum (1950-80) og síðan næstum fímm-
faldaður á þrem árum (’81, ’82, ’83), en
kaupmáttur tímakaupsins gerður lakari
en fyrir aldarþriðjung.
Er ekki tími til kominn að alþýða Is-
lands felli ræningjaflokkana: íhald og
Framsókn frá meirihlutavaldi á Alþingi.
223