Réttur - 01.10.1983, Page 33

Síðan eru liðin meir en 30 ár.
Nú drottnar á íslandi örfámenn yfirstétt miljónamæringa, sem í krafti amer-
ísks mútufjár hefur orðið ríkasta yfirstéttarkiíka, er nokkru sinni hefur drottnað
á Islandi. Undir forustu hennar leggur atvinnurekendastéttin til harðvítugustu
árásar á alþýðu, er íslensk saga þekkir en framkvæmir samtímis heimskulegustu
efnahagspólitík, sem hugsast getur og er að ofurselja ísland kreppu og atvinnu-
leysi auðvaldsheimsins.
Meirihluti núlifandi íslendinga er fæddur og vaxinn upp í hernumdu landi. Á
þeirri kynslóð hefur dunið síbyljuáróður frá morgni til kvölds í útbreiddustu
blöðum landsins, sem hermangsbraskarar eiga, og í útvarpi og sjónvarpi þar sem
hernámsflokkar hafa meirihluta, og þjóðinni látlaust talin trú um að hernámsrík-
ið sé verndari vor, — þegar allar ráðstafanir þess miða að því að íslenskri þjóð
verði útrýmt í því kjarnorkustríði, sem „hervalds- og stóriðju-klíka“ Bandaríkj-
anna undirbýr.
Tæpar sex aldir máttum vér þola nýlenduþrælkun af yfirstéttum frændþjóða
vorra, sem ásamt náttúruhamförum gekk svo nærri lífi þjóðar vorrar að fimm
öldum eftir missi sjálfstæðisins lifðu aðeins um 38 þúsund Islendingar á eyju
vorri, sveltir og rúðir inn að skinni af hinu erlenda valdi.
I
Hernumið land, herstöð í árásar-
stríði Bandaríkjahers
Hið bandaríska hervald lagði ísland
undir sig með kaupum við bresku stjórn-
ina á svipaðan hátt og hervald það fékk
um líkt leyti allar herstöðvar Breta í
Vesturheimi til 99 ára fyrir 50 tundur-
spilla, ísland hefur vafalaust átt að fylgja
með í þeim kaupum, — þá hertekið af
Bretum, — og því kröfðust Bandaríkin
hér herstöðvar til 99 ára, er þau 1945
svikust um að flytja her sinn af landi
brott.
En íslendingar höfðu þá enn manndáð
til að neita landræningunum. Þeim var
ljóst til hvers átti að nota landið: ísland
átti að verða gífurleg herstöð í því árásar-
stríði, sem bandarískir herforingjar
undirbjuggu þá gegn Sovétríkjunum „til
útrýmingar heimskommúnismanum“ að
hitlerskri fyrirmynd3.
En með svikum og hótunum hefur
bandaríska hvervaldið náð æ sterkari
tökum á íslensku landi og þjóð — og
herðir þau tök æ meir.
Kemur þá eðlilega upp í huga manns
aðvörun sú, er Halldór Laxness leggur
Arnas Arnæus í munn, er þýðverskt
kaupmannavald falaðist eftir að fá ísland
keypt forðum daga:
„Ef varnarlaus smáþjóð hefur mitt í
sinni ógæfu borið gæfu til að eignast
mátulega sterkan óvin mun tíminn ganga
í lið með henni eins og því dýri, sem ég
tók dæmi af. Ef hún í neyð sinni játast
undir tröllsvernd mun hún verða gleypt í
einum munnbita. Ég veit þið Hamborgar-
menn munduð færa oss íslenskum maðk-
225