Réttur - 01.04.1975, Qupperneq 17

Einar Olgeirsson
Skyldan
við Grænlendinga
íslendingar héldu 1100 ára landnámshátíð. Buðu mörgum fulltrúum framandi þjóða.
Ekkert var til sparað i fé og „flottheitum“. En Grænlendingum var ekki boðið, næsta
nágrannanum, — þeir, sem fátækir berjast fyrir frelsi sínu, gleymdust.
Nýlenduveldi Portúgals er hrunið. Valdhafar þar höfðu haft þann hátt á að „innlima11
hin stóru lönd í Afríku í hið iitla Portúgal og nsita síðan að gefa Sameinuðu þjóð-
unum skýrslu um nýlendur, — þær væru orðnar „innanríkismál“ Portúgala. Nú er
þeirri kúgun og þeim skrípaleik lokið.
Það er tími til kominn að leyfarnar af nýlenduveldi Dana verði frjálsar. Utanríkisráð-
herra Danmerkur, K. B. Andersen, var svo ósvífinn að tala um „rödd úr gröfinni“, er
íslendingur minnfi á sjálfstæðisbaráttu vora. Svo mæla þeir herrar, sem hrundið hafa
Danmörku ofan í fjöldagröf Efnahagsbandalagsins, lagí ok fjölþjóðahringanna á herðar
danskrar alþýðu. Og þessir herrar eru að ofurselja Grænland alþjóðaauðvaldinu —
hernaðarlega og efnahagslega.
Eftir áratug, 1986, eru þúsund ár síðan vér íslendingar námum Grænland og fundum
þar með Ameríku. Vér höfum skyldur við það land og þá þjóð, er það byggir nú.
I.
INNLIMUN GRÆNLANDS 1953
OG AFSTAÐA ÍSLENDINGA
Með stjórnarskrárbreytingunni 5. júní
1953 ákváðu Danir að gera Grænland að
„amti" í Danmörku. Síðan fór danska stjórn-
in fram á það við Sameinuðu þjóðirnar að
hún losnaði undan þeirri skyldu að gefa
skýrslu um nýlenduna Grænland. I gæslu-
verndarnefnd S.Þ. voru þessi tilmæli sam-
þykkt með 34 atkv. gegn 4, en 12 sátu hjá.
Hélt nefndin því fram, samkvæmt upplýsing-
um Dana, að „grænlenska þjóðin hafi af
frjálsum vilja ákveðið innlimun í danska
konungsríkið á jafnréttisgrundvelli" og þar
með „öðlast sjálfstjórn"(!). Skyldi þetta mál
nú koma fyrir allsherjarþingið og átti nú
Island að taka ákvörðun um afstöðu sína til
þessa. Var það rætt á Alþingi dagana 19—
22. nóv. 1954.
Ríkisstjórn Islands lagði til að Island sæti
hjá við atkvæðagreiðsluna. Urðu allmiklar
umræður um málið. Þeir Finnbogi R. Valdi-
97