Réttur


Réttur - 01.04.1975, Blaðsíða 25

Réttur - 01.04.1975, Blaðsíða 25
Bram Fischer I. Dauði Bram Fischers Abram Fischer andaðist í maí sl. Hann hafði setið níu ár í dýflissunni á Robben Island og þjáðst siðustu mánuðina af krabbameini, er einnig var komið í heil- ann, svo hann var oft meðvitundarlaus. Fasistasíjórn Suður-Afríku þverskallaðist við öllum kröfum víðsvegar að um að lofa honum að fara heim til sín til að deyja, uns hún loks lét undan, er hún var alveg viss um að hann væri í andarslitrunum og ófær til að beita sér. Svo mjög óttað- ist hún þennan mann fram í andlát hans. II. Einn göfugasti maður heims hefur nú orðið fórnarlamb fasismans Abram Fischer er dáinn. Ríkisstjórn hinna hvítu níðinga í Suður-Afríku ber á- byrgð á dauða hans. Blóð hans mun koma yfir þessa böðla og þeirra fylgjend- ur, ef þeir ekki læra í tíma það, sem hann reyndi að kenna þeim, er hann síðast fékk að tala sem frjáls maður fyrir rétti.1’ Bram Fischer var í lifanda lífi fordæmið um yfirburði sósíalismans. Hann hafði vegna gáfna, ættgöfgi og þjóðfélagsað- stöðu möguleika á að verða hinn æðsti valdamaður, var sjálfur Búi, tilheyrði hinni drottnandi þjóð, — og hann skipaði sér í fylkingarbrjóst hinna fátæku, ofsóttu og hörundsdökku í baráttu þeirra fyrir frelsi, jafnrétti og sósíalisma. Hann varði þá sem slyngur lögfræðingur fyrir ofsóknar- réttum hvítu Pílatusanna. Hann skipulagði þá til leynilegrar baráttu, þegar lög drottnaranna bönnuðu hina löglegu. Hann fórnaði frama, auði og völdum og að lok- um frelsinu og lífinu, til þess að reisa við hina kúguðu, svo þeir mættu hrinda af sér okinu. Það eru til menn, sem dást að Jesú frá Nasareth enn eftir 2000 ár og hefja hann jafnvel upp í guða tölu — og þykjast þessvegna öðrum mönnum betri, — en þegja slíka menn sem Abram Fischer í hel — og fordæma svo sósíalismann sem óalandi og óferjandi vegna illverka, sem unnin hafa verið í hans nafni, svo sem kristin kirkja löngum hefur iðkað að fremja og blessa illvirki í nafni Jesú frá Nasaret. Líf og fórn manna sem Abram Fischers þvær skjöld sósíalismans hrein- an á ný, endurreisir hann í öllum sínum hugsjónalegu og andlegu yfirburðum. Mannkostir Abram Fischers, sem stóð- 105
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.