Réttur - 01.04.1975, Qupperneq 34

Þjóðfrelsisbaráttuna hefur viða orðið að heyja með
vopnaðri baráttu m.a. í Mosambique, en þessi mynd
er af skæruliðaforingja þar.
lögin hagnýta sér ódýrt vinnuafl og vanmátt
verkalýðshreyfinganna í þessum ríkjum og
auka þannig gróða sinn og auðfélögin flytja
síðan vörurnar á heimsmarkað.
/ /
I Iran er það sama upp á teningnum, þar
sem keisarinn hefur auðgast á því, að stuðla að
landflótta frá sveitum til borga, virkjað fyrr-
um stórjarðeigendur til að fjárfesta í iðnaði
og hagnýtt hina nýju öreigastétt borganna
sem ódýrt vinnuafl, komið upp iðnfyrirtækj-
um samkvæmt iðnvæðingaráætlun og notið
í því sambandi smðnings erlendra ríkja og
lokkað erlent fjármagn til landsins, þar af
60—70% frá Bandaríkjunum. Einkum hef-
ur hann treyst á erlent fjármagn og nú lítur
hann á sig sem helsta málsvara og verndara
iðnríkjanna og vestræns frelsis heimsvalda-
sinna í Vestur-Asíu og gætir hagsmuna þeirra
að nokkru við auðlindir Persaflóans.
Þegar skoðað er það valdakerfi sem fjöl-
þjóðahringarnir hafa komið á, á alþjóðavett-
vangi ,og þau tök sem þeir hafa á flutningi
fjármagns og vöruverði, þá eygjum við fyrr-
nefnda nýskipan hinnar alþjóðlegu verka-
skiptingar. Þróunarlöndunum er samkvæmt
þessu ætlað að framleiða hinar klassísku iðn-
aðarvörur fyrir heimsmarkaðinn (þ.e. neyslu-
vörur og vélar, málmblendi o.fl.) sem aðeins
krefst ófaglærðs eða lítt faglærðs vinnuafls,
sem auk þess hefur þann kost í þróunarlönd-
ununi að vera sérdeilis ódýrt vinnuafl. Iðn-
ríkjum (þ.e. Evrópu og Norður-Ameríku) er
ætlað að hafa einokun á framleiðslu hinna
nýju iðnaðarvara er krefjast faglærðs vinnu-
afls og sérstakrar tækniþekkingar t.d. allt er
að sjálfvirkni lýtur, o. fl. Það er að segja:
Þriðja heiminum er á nœstunni cetlað að
framleiða þær vörur á sviði iðnaðar sem há-
þróuð iðnaðarríkin vilja ekki lengur standa
í að þurfa að framleiða sjálf.
Arðránskerfið myndi haldast þó hin al-
þjóðlega verkaskipting breyti tim svipmót.
114