Réttur - 01.04.1975, Qupperneq 64

Bandarísk
utanríkispólitík
„Leiðtogar okkar störfuðu út
frá skoðunum, sem voru þeim
raunveruleiki, -— kommúnisminn
væri sem þjóðfélagskerfi alger-
lega siðlaus, að sem stjómmála-
hreyfing væri hann samsæri um
heimsyfirráð, — og vegna þess-
ara skoðana losuðu þeir sig und-
an öllum venjulegum reglum um
sönnunarskyldu og ályktunarrök
þegar um samskipti við komm-
únismann var að ræða. Hefur
nokkurn tíma heyrst að menn
vildu veita fjandanum sanngjarna
meðferð? Fyrst við vitum hvað
hann vill, þá er fíflska að deila
um hvað hann sé raunverulega
að gera.“
„Það sem við uppgötvuðum nú
um seinan, er ekki að kommún-
istaríkin hafi ekki raunverulega
verið andstæð okkur, en að þau
hafi hvorki verið staðföst né
sameinuð í þeirri andstöðu; að
fjandskapur þeirra hafi alls
ekki verið með öllu ástæðulaus;
og að þau hafi verið reiðubúin
alltaf öðru hvoru, til að versla
eða semja við okkur. Þessir hug-
myndafræðilegu blindingjar okk-
ar leyndu þessu ástandi fyrir
okkur og sviftu okkur þannig
nytsömum upplýsingum og ágæt-
um tækifærum."
J. William Fulbright, for-
maður utanríkismálanefnd-
ar öldungaráðs Bandaríkj-
anna.
„Hefði hengt hann“
„Ég get aðeins látið í ljósi til-
finningar mínar. Ef ég hefði fest
fingur á þeim ábyrga manni í
Pentagon (herstjóm Bandaríkj-
anna) eða utanríkisráðuneytinu,
sem stjórnað hefur þessari póli-
tík, þá hefði ég hengt hann, ef
ég hefði látið tilfinningarnar
ráða ... Við höfum valdið þessu
landi meira böli en nokkru öðru
landi veraldar.“
McCIoskey, þingmaður re-
publikana á Bandaríkja-
þingi. Um Kambodíu.
Frelsi
„Gagnrýnin á markaðskerfið
er vantraust á gildi frelsisins."
Fyrirsögn Morgunblaðsins
23. maí 1975 á ræðu for-
manns Verslunarráðs ís-
lands, Gísla V. Einarsson-
ar.
„Frelsið er svo skilið í borg-
aralegu þjóðfélagi, að það sé
frjáls verslun, frjáls kaup og
sala.“
Karl Marx og Friedrich
Engcls: Kommúnistaávarp-
ið.
„Ó, frelsi, frelsi, hugsjón alls sem á
í eftli sínu lifsins vaxtarþrá!
Þú allra stórra vona mark og mið,
sem mannsins gáfu opnar hæstu svið!!‘
Ó, frelsi, frclsi! Undur æskumanns.
sem aldakúgun hefir sært og þjáð!
Hve breytist allt um himin, lög og láð,
er Ijómar þú í vonaraugum hans!
Ó, frelsi frelsi! Ljúfust lifsins gjöf!
Nú lykur sorg um Fjölnismanna gröf,
því nú cr bylgjan stolta lotin lágt,
— í logni flakið berst í vesturáttt,“
„ ... Þótt ýmsir hrópi — aldrci hærra cn nú —
fæst ekkcrt svar. Ó, frelsi! Hvar ert þú?“
„Vort land er fagurt, fjöllin stcrk og há,
og feimin kliðmjúk lind í hreiðurmó,
og túnin græn við silfurtæran sjó
og svalir fossar, dalablómin smá. —
Og samt á hcr að búa þýlynd þjóð
og þræla, greiða auðsins drottni skuld,
og bcra enn á klakann list og ljóð
og láta slokkna hjartans innstu glóð.
— Vér spyrjum þá, scm braska mcð vort blóð:
Var borguð með því skuldin? Er það satt?“
Úr „Frelsi“ eftir Jóhannes úr Kötlum 1935.
144