Réttur - 01.01.1989, Blaðsíða 1

œttur
72. árgangur
1989 — 1. hefti
íslendingur!
Ætlar þú að láta amerískan innrásarlýð eyða landi og þjóð — eða ætl-
ar þú að bjarga og bæta hvort tveggja, gera land og þjóð sjálfstætt og
frjálst?
Bandarískir herforingjar, aumir „admírálar“, eru farnir að derra sig
sem væru þeir herrar þessa lands, hóta hverskonar rannsóknum á
störfum íslendinga og jafnvel heimta þátttöku íslendinga í óþverrastörf-
um þeirra, líta á Islendinga sem þræla sína.
Það er nauðsynlegt að minna þessa herra á að þeir eru hér aðeins í
krafti ofbeldis og marg svikinna loforða, — og samkvæmt þeim „samn-
ingi“, sem þeir þykjast styðjast við, yrðu þeir að vera farnir með allt sitt
hernaðarhafurtask af íslandi innan tveggja ára, ef vér íslendingar segð-
um þeim „samningi" upp.
Og þótt þeir þykist nú hafa ýmsa stjórnmálamenn fslands í vasa sínum, þá
yröi annaö uppi á teningunum, ef t.d. Alþingi léti fara fram þjóðaratkvæða-
greiðslu um uppsögn þess samnings, er stofnar bæði frelsi og lífi þjóðar vorr-
ar í voða.
Það er nauðsynlegt að íslendingar geri sér Ijóst hvar vér erum staddir.
Bandaríska herveldið býr sig undir árásarstríð, þar sem ísland verður aðal-
skotskífa sem árásarpallur þeirra. Þjóðverjar og fleiri Nato-þjóðir neita nú að
endurnýja þær kjarnorkusprengjur, er þeir vilja eyðileggja. Evrópuþjóðirnar
skilja meir og meir hvað nýtt stríð myndi þýða: gereyðingu í Evrópu. En band-
rísku herrarnir halda að þeir muni sleppa, ef þeir hefja stríð — aðeins græða
á því eins og seinast. Það er þessvegna spurning um líf eða dauða að hindra
þessa bandarísku hernaðar-vitleysinga í að undirbúa nýtt stríð, stofna til alls-