Réttur - 01.01.1989, Blaðsíða 47

hafsins. Og íslandi voru settir þeir kostir
að samþykkja „verndina“ — að lokum
innan 24 tíma, 25. til 26. júní.
íslensku ráðherrarnir vildu hlýða stór-
veldinu, leggja sig í duftið, — nema for-
sætisráöherrann — Hermann Jónason.
Og þegar ekkert gekk þá lét Kaninn Bret-
ana hóta íslendingum því aö stöðva allar
siglingar til og frá landinu, m.ö.o. svelta
íslendinga inni. Og Bretinn setti — að
ákvörðun Kanans — 24 tíma úrslitafrest.
— Þá sagði Hermann að hann gæti ekki
tekið ábyrgð á því að láta svelta þjóðina
inni — og felldi bann sitt við „verndinni“
niður. Þannig fór ameríska stórveldið að
því að tryggja sér „vernd“ íslands!
En ríkisstjórnin hafði eftir íslenskum
lögum engan rétt til að fela öðru ríki
vernd íslands. Slíkt gat aðeins Alþingi og
forseti (áður konungur) gert.
7. júlí kom amerískur floti og hertók
fsland. Það var eitt ofbeldisverkið enn.
Og breski herinn var kyrr.
9. júlí var Alþingi kallað saman — í
herteknu landi, og þá kom það alveg ótví-
rætt í ljós að hér var um ofbeldi og kúgun
að ræða. Þegar t.d. Sigurður Hlíðar gerði
grein fyrir atkvæði sínu sagði hann: „Mun
ekki verða komist hjá því að gera þennan
samning við Bandaríkin, því að hnífurinn
er á barka okkar. Þessi ríki hafa ráð okk-
ar allt í hendi sér og geta bannað alla
flutninga til landsins, þau geta komið í
veg fyrir það, að við getum flutt einn fisk-
ugga úr landi, og stefnt þannig fjárhag
okkar og lífi í hættu.“ — Þannig voru
samþykktirnar til komnar. Mótatkvæði
þingmanna kommúnista og hjáseta ann-
arra hafði ekkert að segja.
Fyrsta skilyrðið af átta, sem Hermann
setti var:
Bandaríkin skuldbinda sig til að hverfa
burtu af íslandi með allan herafla sinn í
landi, á lofti og á sjó undireins og núver-
andi ófriði er lokið.“
Þetta loforð Roosevelts var svikið eins
og fleira.
Yfirtaka Bandaríkjahers á íslandi 1941
var algert ofbeldisverk. Það var her sá, er
réð landinu, ekki Alþingi. — Máske dett-
ur einhverjum í hug aðstæðurnar, er ein-
veldið var „lögtekið" 1660, þegar danskir
hermenn stóðu með spenntar byssur
hringinn í kringum alþingismenn, er safn-
að hafði verið saman í Kópavogi og.létu
þá gera kónginn einvaldan, reiðubúnir að
skjóta þá, sem ekki hlýddu.
Þannig var „vernd“ Bandaríkjahers á
íslandi til komin.
Við skulum svo rifja upp í næsta hefti,
hvernig þróunin varð í stríðinu og að því
loknu uns ísland var svikið inn í Nato.
47