Réttur - 01.01.1989, Blaðsíða 45

Það var aldrei gert ráð fyrir því að
ákvörðun um samstarf og sameiginlegt
framboð, ætti að þýða það að allir hefðu
sömu skoðun á öllum málum.
Þvert á móti. í samstarfi fjögurra ólíkra
flokka, er ágreiningur og jafnvel óvæntar
uppákomur, eðlilegur hlutur en ekki
óeðlilegur.
Það sem máli skiptir, er viljinn og get-
an til að ná samkomulagi og sé viljinn til
staðar, þá er líka til staðar geta, til að
leysa ágreiningsmál eða að búa við þau,
án þess að þau spilli þeim heildarmark-
miðum, sem ná þarf.
Aldrei hefur verið augljósari þörfin á
því að koma íhaldinu frá völdum í Reykja-
vík en einmitt nú.
Sóun á almannafé, til að reisa volduga
minnisvarða, eins og ráðhús og hringsnú-
andi veitingahús, ætti eitt sér að vera nóg
til að gefa núverandi borgarstjórnarmeiri-
hluta frí.
En þegar þeir fara að beita stærð og
styrk borgarinnar til að níðast á nágranna-
sveitarfélögum, þá er fyllilega mál til
komið að allt ærlegt fólk sameinist um að
spyrna við fótum.
Þegar litið er til þess sem í húfi er, þá er
það vissulega ábyrgðarhlutur að reyna
ekki til þrautar að ná þeirri samstöðu sem
dugar til þess að fella íhaldið.
Þegar ég horfi til þess markmiðs, þá er
ég reiðubúinn að teygja mig langt til sam-
komulags.
45