Morgunblaðið - 28.01.2006, Blaðsíða 40

Félag fasteignasala harmar
niðurstöðu siðanefndar
Blaðamannafélags Íslands
FYRIR nokkru féll héraðs-
dómur þar sem fasteignasali var
dæmdur bótaskyldur vegna sölu-
meðferðar á íbúð sem
í ljós kom nokkru eft-
ir að hún var seld að
væri ósamþykkt.
Í kjölfar dómsins
birti DV mjög áber-
andi frétt á forsíðu
sem virtist hafa þann
tilgang stærstan að
sverta viðkomandi
fasteignasala sem
mest en horfa fram
hjá aðalatriðum máls-
ins. Stór mynd var
birt af fasteignasal-
anum á forsíðu þar sem áritað var
með stórum stöfum að hann væri
SEKUR.
Í kjölfar þessa óskaði fast-
eignasalinn eftir afsökunarbeiðni
frá DV sem var snarlega hafnað
og kærði þá viðkomandi fast-
eignasali hina villandi umfjöllun og
framsetningu til siðanefndar
Blaðamannafélags Íslands. Með
úrskurði nefndarinnar nú í janúar
var DV ekki talið hafa brotið gegn
siðareglum Blaðamannafélags Ís-
lands. Félag fasteignasala telur
niðurstöðu siðanefndarinnar engan
veginn geta staðist enda skýrt
kveðið á um í 3. gr.
siðareglna Blaða-
mannafélags Íslands
að blaðamaður vandi
upplýsingaöflun sína,
úrvinnslu og framsetn-
ingu eins og kostur er,
sýni tillitssemi og
forðist að valda sak-
lausu fólki sársauka
eða vanvirðu. Í úr-
skurði nefndarinnar er
ekki tekið á aðalatriði
málsins, þ.e. því orða-
lagi á forsíðunni sem
var fullkomlega rangt að fast-
eignasalinn væri SEKUR og
vegna þess stór mynd birt af hon-
um. Augljóslega er um brot á 3.
gr. siðareglnanna að ræða enda
fullkomlega röng framsetning sem
í þessu tilviki var sett fram til að
valda viðkomandi sársauka og van-
virðu sem siðareglunum einmitt
ber að vernda.
Félag fasteignasala telur brýnt
að fjallað sé um mál sem varða
fasteignasala og fasteignaviðskipti,
hvort sem um er að ræða jákvæð-
ar eða neikvæðar fréttir. Aðal-
atriðið er að fréttaflutningurinn sé
upplýsandi fyrir alla en hafi ekki
þann aðaltilgang að vera, villandi
og meiðandi gagnvart þeim sem að
málum koma sem því miður var
raunin í frétt DV og svo ein-
kennilega vill til að siðanefnd
Blaðmannafélags Íslands lagði
blessun sína yfir.
Grétar Jónasson skrifa
um úrskurð
Blaðamannafélags Íslands
Grétar Jónasson
’Aðalatriðið er að frétta-flutningurinn sé upplýs-
andi fyrir alla en hafi ekki
þann aðaltilgang að vera
villandi og meiðandi
gagnvart þeim sem að
málum koma.‘
Höfundur er hdl. og framkvæmda-
stjóri Félags fasteignasala.
40 LAUGARDAGUR 28. JANÚAR 2006 MORGUNBLAÐIÐ
UMRÆÐAN
FYRIRTÆKI nýta sér int-
ernetið í vaxandi mæli til að selja
vörur og þjónustu og til að kynna
starfsemi sína að öðru leyti. Ein
leið til að ná árangri í markaðs-
starfinu og ná til fleiri við-
skiptavina er að nota leitarvél-
arnar á netinu á markvissan hátt.
Á ensku, sem er
tungumál upplýsinga-
tækninnar, er þessi
tegund markaðs-
setningar kölluð Se-
arch Engine Market-
ing (SEM) sem þýða
má sem "markaðs-
setningu með notkun
leitarvéla". Ef leit-
arvélarnar eru rétt
notaðar má auka
stórlega árangur
sölu- og markaðsmála
með því að:
 Búa til ný við-
skiptatengsl
 Auka sölu
 Efla vörumerkið
 Bæta sýnileika
fyrirtækis
Markaðssetning
með notkun leitarvéla
er í raun blanda af
tveimur aðferðum.
Önnur aðferðin er
leitarvélargreining (e.
Search Engine Op-
timasation) en hin aðferðin er
keypt leit (e. Paid Search eða Pay
per Click).
Leitarvélargreining
Internetið samanstendur af
milljónum vefsíðna og leitarvélar á
borð við Google, MSN og Yahoo
auðvelda mönnum leit að upplýs-
ingum sem þar leynast. Leitarvél-
arnar hafa það hlutverk að safna
saman og skila í gagnagrunna öll-
um þeim upplýsingum sem þær
safna saman af netinu. Hver leit-
arvél býr til viðeigandi uppflettiorð
í gagnagrunn sinn sem hún flettir
upp í þegar lögð er fram leitarfyr-
irspurn. Þannig leitar hún að upp-
lýsingum í gagnagrunninum en
ekki á netinu sjálfu. Niðurstöðum
er svo raðað í röð, þar sem þær
upplýsingar sem taldar eru skipta
mestu máli eru settar efstar og
svo koll af kolli. Það er því mik-
ilvægt fyrir fyrirtæki sem vilja
nýta sér netið í markaðsmálum að
leitarvélarnar taki gott afrit af vef
þeirra. Það er hins vegar ekki
sjálfgefið að vefsvæðið sé allt lesið
og að leitarvélarnar hafi afrit af
öllu því efni, sem þar er að finna, í
gagnagrunnum sínum. Ýmsar leið-
ir eru hins vegar til að tryggja að
tekið sé gott afrit af
vefsvæðinu og auka
þannig líkurnar á að
það birtist ofarlega í
leitarniðurstöðu.
Leitarvélagreining
er fólgin í því að
byggja vefsvæðið
þannig upp að það
skori hátt á leit-
arvélum við innslátt
þeirra lykilorða sem
viðskiptavinir fyr-
irtækisins mundu að
öllum líkindum nota
þegar þeir leita á net-
inu. Ef leitarvél-
argreining er fram-
kvæmd á faglegan
hátt, þá á vefsvæðið að
finnast vel á öllum
helstu leitarvélunum.
Það þýðir að vefsvæðið
fær heimsóknir sem
ekki þarf að borga
sérstaklega fyrir.
Þessi aðferð er nokkuð
tímafrek og að það
krefst mikillar þekkingar að koma
vefsvæði ofarlega í niðurstöðu á
leitarvélum. Eftir að slíkt hefur
tekist þarf svo að halda stöðunni
með því að uppfæra vefsvæðið
reglulega og fylgjast með sam-
keppninni og þeim breytingum
sem verða á leitarvélunum. Í fram-
haldinu þarf að fá vísanir á vef-
svæðið af öðrum vefsvæðum sem
hafa hátt skor á leitarvélum og
skrá það á helstu gagnagrunnanna.
Keypt leit og skráning
gegn gjaldi
Ólíkt leitarvélagreiningu er
"keypt leit" fljótleg og árangursrík
leið til að gera vefsvæðið sýnilegt
á leitarvélum og helstu gagna-
grunnunum. Keypt leit hefur náð
talsverðum vinsældum að und-
anförnu og bendir margt til að
vöxturinn muni aukast mikið í
framtíðinni, því vaxandi fjöldi fyr-
irtækja er farinn að verja umtals-
verðum fjármunum í þessa tegund
af markaðssetningu.
Keypt leit er fólgin í því að fyr-
irtæki bjóða í þau lykilorð sem þau
telja að viðskiptavinir þeirra muni
nota þegar þeir leita á netinu. Sá
sem býður hæst í viðkomandi lyk-
ilorð birtist efstur í leitarvélunum.
Greiðsla fyrir hvert lykilorð getur
numið frá 4 centum upp í nokkra
dollara eftir vinsældum viðkom-
andi lykilorðs. Fyrirtækin ráða
hversu mörg lykilorð þau velja, en
almennt er ráðlagt að velja þau
orð og/eða setningar sem lýsa vel
því sem verið er að kynna.
Margar leitarvélar og gagna-
grunnar bjóðast einnig til að skrá
vefsvæði handvirkt gegn ákveðnu
skráningargjaldi. Getur það stytt
mjög þann tíma sem tekur fyrir ný
vefsvæði að finnast á viðkomandi
leitarvél eða gagnagrunni. Þessi
þjónusta getur einnig hentað fyrir
þau vefsvæði sem uppfærast mjög
oft, því örar uppfærslur auka líkur
á að leitarvélarnar séu með eldri
útgáfu vefsins á skrá hjá sér. Með
því að borga fyrir að leitarvélarnar
afriti vefsvæðið reglulega er komið
í veg fyrir slíkt. Fréttasíður eru
dæmigerð vefsvæði sem þyrftu að
íhuga að kaupa reglulega afrit-
unartöku.
Keypt leit og skráning gegn
gjaldi getur átt vel við þau fyr-
irtæki sem telja sig ekki vera að fá
viðunandi niðurstöðu í gegnum al-
menna leit á leitarvélum, fyrirtæki
sem eru í ákveðinni skammtíma
markaðsherferð og þau sem selja
vörur og/eða þjónustu í gegnum
vefsvæðið sitt.
Báðar aðferðirnar krefjast mik-
ils tíma, fyrirhafnar og þekkingar
en ef vel er staðið að málum getur
markaðssetning á leitarvélum
komið markaðsstarfi fyrirtækja að
miklu gagni. Það er því mikilvægt
að sérfræðingur sé fenginn til að
aðstoða fyrirtæki við þessa mark-
aðssetningu þar sem um er að
ræða síbreytilegan miðil sem
krefst þess að menn séu alltaf á
tánum.
Að nota leitarvélar
til að ná hámarks árangri
Dagur Jónsson fjallar um notk-
un leitarvéla fyrir netþjónustu
Dagur Jónsson
’Það er því mik-ilvægt að sér-
fræðingur sé
fenginn til að að-
stoða fyrirtæki
við þessa mark-
aðssetningu …‘
Höfundur er netráðgjafi og er
framkvæmdastjóri markaðs-
fyrirtækisins Libius ehf.
Í MORGUNBLAÐINU 19. jan-
úar sl. er viðtal við Finn Árnason,
forstjóra Haga, þar sem hann
fjallar nokkuð ýtarlega um smá-
sölumarkaðinn hér á
landi, ekki síst mat-
vörumarkaðinn. Það
sem vakti ekki síst
athygli var fyrirsögn
viðtalsins; „Hagar
töpuðu 700 milljónum
vegna verðstríðsins“,
ekki síst í ljósi bráð-
skemmtilegarar for-
ystugreinar Morg-
unblaðsins daginn
áður undir fyrirsögn-
inni „Fíflagangur“.
Þar eru rifjuð upp
ýmis ummæli fram-
kvæmdastjóra Bón-
uss á síðustu mán-
uðum. Niðurstaða
blaðsins í þeirri grein
var að fjölmiðlar,
neytendur og stétt-
arfélög þyrftu aftur
að herða aðhald sitt
að matvörumark-
aðnum.
Til upprifjunar þá er Baugur
Group eigandi Haga sem síðan
reka m.a. Bónus, Hagkaup, 10–11
og fleiri verslanir og fyrirtæki auk
innkaupafyrirtækisins Aðfanga og
fleiri fyrirtækja, sem sjá um inn-
kaup og vinnslu fyrir matvöruversl-
anir í eigu Haga. Í forystugrein
Moggans er orðrétt vitnað í frétt
blaðsins frá 13. maí 2005 þar sem
talað var við Guðmund Marteins-
son, framkvæmdastjóra Bónuss, og
segir m.a. á þessa leið: „… Guð-
mundur minnir einnig á orð Jóns
Ásgeirs Jóhannessonar, forstjóra
Baugs, eiganda Bónuss, um að út-
rás fyrirtækisins í Bretlandi muni
skila sér í lægra vöruverði til neyt-
enda á Íslandi.“
Sé þetta svo virðist ekki fjarri
sanni að setja áðurnefnt tap upp á
kr. 700 milljónir í samhengi við
umsvif Baugs á sl. ári. Hagnaður
Baugs Group á árinu 2005 nam
28,0 milljörðum króna
eftir skatta, þar af eru
15 milljarðar kr. inn-
leystur hagnaður.
Heildareignir Baugs
Group voru bókfærðar
á 145 milljarða króna í
árslok 2005. Eigið fé
var 62,9 milljarðar
króna og eiginfjárhlut-
fall félagsins 43%. Arð-
semi eigin fjár nam
78,7% á árinu 2005. Áð-
urnefndar 700 milljónir
kr. eru því 2,5% af
hagnaði Baugs á árinu
2005, 0,5% af heildar-
eignum fyrirtækisins í
árslok og 1,1% af eig-
infé. Það hefði því ver-
ið hægt að hugsa sér
ýmsar aðrar útgáfur á
fyrirsögninni á viðtal-
inu við Finn Árnason.
Enginn þarf að láta
sér til hugar koma að Hagar hafi
ekki vitað hvað þeir voru að gera
með því verðstríði sem þeir tóku
þátt í á markaðnum á sl. ári. og
mergurinn málsins er auðvitað sá
að það var á ábyrgð stærstu að-
ilanna á smásölumarkaði. Ávinn-
ingur neytenda til lengri tíma litið
er hins vegar takmarkaður þó að
til hans megi auðvitað telja þessar
700 milljónir sem Hagar ákváðu að
leggja í þennan herkostnað og
þannig létta útgjöld heimilanna til
matvælakaupa tímabundið.
700 milljóna króna
herkostnaður Haga
Erna Bjarnadóttir fjallar um
verðstríð og smásölumarkaðinn
Erna Bjarnadóttir
’Ávinningurneytenda til
lengri tíma litið
er hins vegar
takmarkaður …‘
Höfundur er hagfræðingur og
forstöðumaður félagssviðs
Bændasamtaka Íslands.
ÉG HRÖKK við, þegar ég heyrði
viðtal við formann Sjómannafélags
Eyjafjarðar, Konráð
Alfreðsson, um hug-
myndir hans og fleiri í
sambandi við heildar-
samtök sjómanna og að
hann teldi Sjómanna-
samband Íslands úrelt
og barn síns tíma. Ég
gat samt ekki betur
heyrt en hann væri að
viða að nákvæmlega
sömu hugmyndinni og
faðir minn, stofnandi
og fyrsti formaður Sjó-
mannasambands Ís-
lands, Jón Sigurðsson,
hafði í huga, þegar
hann fór í það að stofna Sjómanna-
sambandið fyrir 49 árum síðan, og
mér varð spurn, hvort ætti að leggja
Sjómannasambandið niður á 50. ald-
ursári þess á næsta ári. Ekki líst mér
á hugmyndina, verð ég að segja.
Sjómannasambandið gegnir ekki
sínu hlutverki, sagði formaðurinn. Ég
hélt nú, að það gerði það, svo langt
sem það nær.
Hins vegar get ég upplýst Konráð
Alfreðsson um það, að framtíðarhug-
sjón föður míns var sú, að Sjómanna-
sambandið yrði heildarsamtök allra
sambanda sjómanna, líkt og Alþýðu-
sambandið er nú heildarsamtök sam-
banda launafólks. Faðir minn háði
langa og harða baráttu í því skyni og
lét bæði formann Farmanna- og físki-
mannasambandsins, sambands Smá-
bátaeigenda og eins Vélstjóra-
sambandsins lítið í friði, þar sem
hann vildi sjá farmenn, fiskimenn,
vélstjóra, háseta og aðra sjómenn í
einu sambandi. Þannig
taldi faðir minn sjó-
mannastéttinni best
borgið í baráttu sinni við
útgerðarmenn um kaup
sitt og kjör og styrkt
stöðu þeirra til muna
gagnvart þeim – þ.e.
sameinaða í einu heild-
arsambandi, sem hefði
getað heitið Farmanna-
og sjómannasamband
Íslands, ef sá draumur
hans hefði getað orðið
að raunveruleika, sem
því miður tókst ekki.
Formenn þessara sam-
banda vildu ekki ansa því né hlusta á,
og voru ekki reiðubúnir til að bindast
samtökum með Sjómannasambandi
Íslands um eitt heildarsamband sjó-
manna, sem ætti síðan aðild að Al-
þýðusambandi Íslands, og vildu sífellt
vera einir úti í sínu horni með sitt og
lokuðu sífellt dyrunum á föður minn,
sem vann að því hörðum höndum að
reyna að styrkja stöðu sjómanna
gagnvart útgerðarvaldinu, og fannst
aldrei nóg gert af því.
Því vil ég segja við þennan ágæta
formann Sjómannafélags Eyja-
fjarðar, Konráð Alfreðsson, þetta:
Það væri skynsamlegra að reyna
enn á ný að koma öllum samböndum
sjómanna, Farmanna- og fiskimanna-
Sjómannasamband
Íslands í fortíð,
nútíð og framtíð
Guðbjörg Snót Jónsdóttir
skrifar um heildarhagsmuna-
samtök sjómanna
Guðbjörg Snót
Jónsdóttir