Morgunblaðið - 28.01.2006, Blaðsíða 56

56 LAUGARDAGUR 28. JANÚAR 2006 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
Hvíl í friði, elsku Þórey.
Elsku Guðmundur Þór, Elínborg,
Rakel, Sara, Helga Kristín og Þórir,
megi guð styrkja ykkur í þessari
miklu sorg og viljum við votta ykkur
okkar dýpstu samúð.
Ásgerður Friðbjarnardóttir
og María Bjargey Davíðsdóttir.
Elsku Þórey mín, aldrei hélt ég
þegar þú heimsóttir okkur fyrir jólin
að það væri í síðasta skipti á þessari
jörð sem ég fengi að sjá sólskins-
brosið þitt og tæki á móti mjúklega
knúsinu. Þetta er allt svo óraunveru-
legt og að manni finnst óréttlátt.
Þetta yndislega lífsins ljós hrifsað
burt og eftir sitja allir í losti.
Minningarnar streyma fram í hug-
ann, allt frá því að fréttir bárust af
því að Ella og Gummi ættu von á tvö-
földum vinningi, tvíburar væru á
leiðinni.
Svo komu þessir yndislegu ein-
staklingar Þórey og Þórir, algjörar
perlur. Fljótt kom í ljós hversu Þór-
ey var hjartahlý og yndisleg, alltaf
með sæta brosið sitt á andlitinu.
Mynd kemur upp í hugann af lítilli
hnátu með ljósa lokka, ljómandi bros
og stór þykk gleraugu og ég brosi en
þannig áhrif hafði það að hugsa um
eða sjá hana. Það tendraði bros að
heyra nafn hennar nefnt.
Svo komu unglingsárin og þá
veikjast nú margir af unglingaveiki
og gelgju, en ekki hún Þórey, hún
tók unglingsárunum af sömu hóg-
værð og ljúfmennsku og öllu öðru.
Aldrei var talað illa um neinn og öll-
um vildi hún vel. Það verður okkar
verkefni sem eftir erum að reyna að
líkja sem best eftir þessari yndislegu
framkomu hennar.
Hún Þórey snerti fleiri á sinni
stuttu ævi en margir gera á langri.
Elsku Þórey, við fjölskyldan þökk-
um allt sem þú varst okkur, við
gleymum þér aldrei, elskan. Þangað
til við sjáumst aftur kveðjum við og
biðjum guð að geyma þig.
Svíf þú í ljósið, hjartans dúfa.
Svíf þú, svíf þú, stúlkan ljúfa.
Jesús þig verndi og við þér taki,
umfaðmi, blessi og yfir þér vaki.
(H. P.)
Elsku Ella, Gummi, börnin,
tengdasonur, barnabörnin, Helgi afi,
aðrir aðstandendur og vinir,Guð
blessi ykkur og styrki í sorginni.
Með innilegri samúð.
Halla, Sigsteinn, Haraldur
og Jóhanna.
Elsku Þórey. Nú þegar þú ert
horfin á braut allra hinna englanna,
þá sér maður hvað maður hefur átt
en skyndilega misst. Þú varst engill í
mannsmynd. Þú hefur alltaf verið og
munt alltaf vera jafn saklaus og
hjartahlý og í barnæsku. Þú ert
nefnilega ein af þeim fáu manneskj-
um sem glata aldrei sakleysi barn-
æskunnar. Missir eins og þessi að
missa þig er eitthvað sem situr í okk-
ur öllum til æviloka. Við hugsum um
þig dag hvern og minnumst allra
góðu stundanna sem við áttum með
þér, þeim mörgu en samt allt of fáu.
Ég man það þegar við vorum að
byrja að æfa körfubolta, í mini-bolta,
við vorum alltaf saman þegar það
átti að vera 2-2, við spiluðum sem
heild og vildum alltaf fá að vera sam-
an í liði. Þú varst alltaf svo feimin og
hógvær og gafst alltaf boltann á
aðra. Samt gastu allt sem þú ætlaðir
þér og varst í raun hörkuleikmaður.
Ákveðnin kom bara seinna. Alltaf
þegar við vorum í sitt hvoru liðinu
notaði ég frekjuna mína til að rífa af
þér boltann, en í seinni tíð varstu far-
in að kunna öll mín brögð og naust
þess að taka mig í nefið. Og þegar við
fórum að „synda“ í ánni inni í Hnífs-
dal, varð ég auðvitað alltaf að monta
mig og fara lengra en þú og á end-
anum vorum við næstum syndandi
þarna að frjósa úr kulda, en það var
samt gaman, það var alltaf gaman.
Ég sé þig fyrir mér á himnum með
þennan stút sem þú settir alltaf á
munninn þegar þú varst að sýna mér
hvað þú fílaðir eitthvert lag. Þannig
ertu núna hlæjandi að veifa mér
bless. Kveðja.
Þín vinkona að eilífu,
Birgitta Rós.
Ég er svo sannarlega ánægð með
allar þær minningar sem ég á um
þig, elsku Þórey, þær eru samt sem
áður alltof fáar. Ég man einna helst
eftir skólaferðalaginu í 10. bekk hjá
okkur. Þá kynntist ég þér einna best
og ég naut þess tíma ótrúlega mikið.
Það sem við vinkonurnar gátum
hlegið, ég er ekki frá því að mestu
lætin hafi komið frá okkar herbergi
og við nutum þess líka alveg í botn að
hafa þessi læti og fá að hlæja saman.
Þetta er eitthvað sem ég mun aldrei
gleyma og ég mun sko sannarlega
hugsa til þessa tíma sem og körfu-
boltaferðanna og þessa eina fótbolta-
móts sem þú komst með okkur á. Ég
mun aldrei geta þakkað þér fyrir það
að draga mig inn í körfuboltann. Það
varst þú sem hélst mér sem og hin-
um stelpunum gangandi, bæði að
mæta á æfingar og með móralinn.
Þetta er eitthvað sem ekki er að
finna í neinni annarri manneskju en
þér. Þú varst einfaldlega einstök út í
gegn. Hafðu það gott með öllum hin-
um englunum.
Þín að eilífu,
Halla Björg.
Ég man það svo vel í partýinu
heima hjá Sigrúnu, þegar við vorum
nýbúnar að hafa okkur til fyrir
djammið þegar við ætluðum að vera
ótrúlega töff og taka nokkrar arm-
beygjur áður en við færum út. Við
lögðumst á gólfið og ætluðum að
byrja, en eftir eina gáfumst við upp,
lágum svo lengi á eftir í gólfinu hlæj-
andi að aumingjaskapnum í okkur.
Það var ekki alltaf sem við vorum
þessir aumingjar eins og í partýinu,
við nutum þess að vera saman í Stud-
io Dan, sem var þitt annað heimili
auk íþróttahússins. Þar gátum við
verið tímunum saman, spjallað,
hreyft okkur og hlegið að vitleysunni
sem vall út úr okkur. Þetta er eitt-
hvað sem stendur upp úr og eitthvað
sem ég væri til í að endutaka við
tækifæri. Þér mun ég aldrei gleyma,
elsku Þórey. Takk fyrir allt.
Þín
Guðmunda.
Enginn sem einhvern tímann hef-
ur þekkt þig mun geta gleymt þér,
þannig varstu bara og munt alltaf
verða í hjörtum okkar allra. Að hafa
átt þig sem vinkona er eitthvað sem
við munum alltaf getað státað okkur
af. Gangi þér sem allra best meðan
þú vakir yfir okkur öllum. Hlökkum
til að hitta þig og sjá alla sætu körfu-
boltastrákana sem þú ert búin að
krækja þér í þarna uppi.
Kær kveðja. Þínar vinkonur sem
geta ekki beðið eftir því að fá að
knúsa þig aftur.
Halla Björg Ragnarsdóttir,
Guðmunda Stefanía Gestsdóttir,
Birgitta Rós Guðbjartsdóttir.
Elsku vinkona okkar og sam-
starfsfélagi .
Við fyrstu sýn virtist þú mjög
feimin, en komst okkur á óvart með
æðislega persónuleikanum þínum og
brosinu, ekki má gleyma forvitninni
þinni og fyndnu tilsvörunum. Þú
barst af í hópnum eins og glitrandi
engill, alveg sama á hvaða tíma dags
það var, þú varst alltaf brosandi. Það
skipti engu hvar maður var í
vinnunni, maður gleymdi sér alltaf á
spjalli við þig. Hver man ekki eftir
þegar þú mættir ofurhress á laug-
ardagsvaktirnar með stírurnar í
augunum. Samt varstu alltaf svo sæt
og í góðu skapi. Við minnumst þess
þegar þú sast á kassanum í of stórri
eða of þröngri rauðri Samkaups-flís-
peysu brosandi að vanda.
Þín verður sárt saknað og minning
þín mun lifa í hjarta okkar um
ókomna tíð.
Kæra fjölskylda Þóreyjar, við
sendum ykkur okkar innilegustu
samúðarkveðjur á þessum erfiðu
tímum. Megi minningin um yndis-
lega stúlku gefa ykkur styrk og sefa
sárustu sorgina.
Krakkarnir í Samkaup,
Ísafirði.
Elsku Þórey. Ég er afar þakklát
fyrir það að hafa kynnst þér svona
vel og fengið að vera vinkona þín, en
ég vildi að ég hefði haft miklu meiri
tíma með þér og þótt það hafi verið
stuttur tími var það hellingur sem ég
fékk að þekkja þig og fyrir það er ég
þakklát. Núna þegar ég hugsa um
þig sé ég þig alltaf fyrir mér í svörtu
hummel-úlpunni þinni, í svörtu út-
víðu buxunum þínum, með spöng í
hárinu og líka spennur og ávallt
geislaði brosið þitt, það er það fyrsta
sem ég sé fyrir mér og ég heyri þig
hlæja.
Ég á alltaf eftir að muna eftir
brosinu þínu og hlátrinum það var
einstakt þegar þú bæði brostir og
hlóst.
En mér er minnisstæðast þegar
við vorum saman um áramótin. Ég
kom niður í bæ og þar sá ég þig. Ég
hljóp til þín og knúsaði þig og við
kysstumst gleðilegt ár. Við eyddum
kvöldinu saman í bænum með
skemmtilegum krökkum og
skemmtum okkur svo vel. Við týnd-
um alltaf hinum stelpunum því við
vorum svo fljótar að fara á milli að
óska öllum gleðilegs árs. Þegar þú
varst að bíða eftir systur þinni og þið
voruð að fara heim og hún var búin
að gefa þér blátt áramótaskraut um
hálsinn, mig hafði langað í svona ára-
mótaskraut allt kvöldið og þegar ég
sagði þér það þá réttir þú mér eitt af
þínu og sagðir: ,,Hérna, þú mátt eiga
þetta.“ Það sýnir bara hversu góð þú
varst í hjartanu. Ég mun alltaf eiga
þetta bláa áramótaskraut til minn-
ingar um þig og núna geymi ég það á
kommóðunni minni utan um ramma
sem ég hef myndir af þér í. Þessi ára-
mót verða alltaf mín uppáhaldsára-
mót, áramótin sem ég fékk að eyða
kvöldinu með þér.
Núna þegar ég skrifa þetta heyri
ég í þér hlæja og sé brosið þitt, það
var svo fallegt. Þórey, þú varst ynd-
isleg stelpa sem vildir öllum vel. Ég á
fullt af minningum um þig, ég gæti
endalaust verið að minnast þín. Þú
varst frábær og alveg einstök stelpa
og þín verður sárt saknað.
Elsku Þórey, ég mun elska þig að
eilífu, þú varst vinkona mín og þú
munt eiga stóran hlut í hjarta mínu.
Þótt þú værir aðeins sautján ára
skilur þú eftir spor í hjarta svo
margra. Ég veit að englarnir geyma
þig vel og vaka yfir þér þarna uppi
og vonandi spila þeir körfubolta með
þér því það var þitt uppáhald.
Sofðu rótt, kæra vinkona, heimur-
inn verður aldrei samur án þín en
perlur minninganna verða fjársjóð-
urinn sem við hin getum yljað okkur
við í sárustu sorginni.
Elsku Þórir, foreldrar Þóreyjar,
systur og fjölskyldur þeirra, ég votta
ykkur mína dýpstu samúð. Megi Guð
styrkja ykkur og styðja í ykkar
mikla missi.
Hildur María Helgadóttir.
Það er ekki svo langt síðan þú sast
hjá okkur í skólanum, brostir, hlóst
og varst yndisleg eins og alltaf.
Að svona frábær stelpa eins og þú
sért farin frá okkur og við fáum ekki
að hitta þig aftur og vera með þér,
það er erfið tilhugsun.
Sólin lék við fjöllin daginn eftir að
slysið varð. Þau voru fallega gullin
og himinninn rauður. Við vissum að
þú varst brosandi eins og vanalega
og að þér liði vel, svo við brostum á
móti.
Minningarnar eru margar, fyndn-
ar, kjánalegar, og allar góðar.
Við (Arna og Eyrún) sáum þig í
síðasta sinn í íslensku og það síðasta
sem við heyrðum var ,,sjáumst“.
Elsku Þórey, takk fyrir allar
frábæru stundirnar sem við áttum
með þér. Við munum alltaf sakna þín
en geyma minningarnar í huga okk-
ar. Hlátur þinn og hjartahlýja munu
ylja okkur um hjartaræturnar í
framtíðinni.
Sjáumst.
Arna Dalrós, Eyrún
og Karen.
Æ, breið þú blessun þína,
á barnæskuna mína.
Síðustu tvær línurnar köfnuðu í háls-
inum og ég hreyfði bara varirnar.
Þetta var ákaflega dimmur morg-
unn, Menntaskólinn á Ísafirði ótrú-
lega þögull og stofan mín full af ör-
væntingarfullum stúlkum. Við
stóðum þétt saman, héldumst í hend-
ur og mynduðum stóran hring.
Stundin var dýrmæt og varði lengi,
gráturinn og ekkasogin fjöruðu út
smám saman.
Þessi stúlknahópur deildi saman
minningum um kæra vinkonu sem
hvarf svo skyndilega á brott. Hópur
syrgjandi ungmenna svo hjálpar-
vana snemma dags. Af hverju hún?
Hún sem átti eftir að klára skólann.
Hún sem ætlaði sér svo stóra hluti
með litlu stelpurnar sem hún kallaði
alltaf stelpurnar sínar. Hún sem ætl-
aði til Englands í sumar. Hún sem
ætlaði að gera svo margt með vin-
konum sínum og átti eftir að upplifa
svo margt. Hvernig gátu þær haldið
áfram?
Þórey í fótboltanum, Þórey í körfu-
boltanum, Þórey að þjálfa litlu stelp-
urnar, Þórey í búðinni að vinna, Þór-
ey í bekknum hjá mér, Þórey til
fyrirmyndar, þannig var hún.
Feimnislegt bros um leið og hún dró
andann örsnöggt og lygndi aftur
augunum, lágvær röddin og fasið
allt, hæversk og rólynd. Hvílíkur
missir fyrir fjölskylduna, vinina,
skólann og samfélagið allt. Hún kom
svo víða við blessunin og við söknum
hennar svo sárt.
Hún sat alltaf aftast við gluggann og
rétti ekki upp hönd nema svarið væri
skothelt. Hún efldist með hverri önn
og hvernig feimna stúlkan þarna í
horninu varð öruggari með sig var
yndislegt að upplifa, hún var meira
að segja farin að pískra við sessu-
nautana í tímum.
Skólafélagar og vinir Þóreyjar hafa
upplifað mikla sorg en þau hafa tek-
ist á við þetta áfall af miklum mynd-
arskap undanfarna viku; heimsótt
fjölskyldu Þóreyjar, lagt blóm við
slysstaðinn, haldið minningarathöfn
í skólanum og árgangurinn hennar
mun eyða laugardagskvöldinu sam-
an í grunnskólanum þar sem þau
ætla að borða saman og halda utan
um hvert annað og minnast kærrar
vinkonu. Það eru forréttindi að um-
gangast þessi ungmenni.
Kæru Guðmundur Þór, Elínborg,
Sara, Rakel, Helga Kristín, Þórir
tvíburabróðir og fjölskyldan öll.
Megi Guð styrkja ykkur í sorginni,
minningin um ljósið ykkar, hana
Þóreyju, mun lifa.
Ingibjörg Ingadóttir.
ÞÓREY
GUÐMUNDSDÓTTIR
Vor í lofti á Suðurnesjum
Það birti yfir sl. mánudag en þá
hófst aðalsveitakeppni Bridsfélags
Suðurnesja og Bridsfélagsins Mun-
ins. 10 sveitir mættu til keppni og er
það mun betri þátttaka en undanfar-
in ár.
Ekki er þó allt sem sýnist því
a.m.k. fimm pör komu til keppninnar
af höfuðborgarsvæðinu, flest úr
Hafnarfirði, og eru Hafnfirðingar
þar að endurgjalda Suðurnesja-
mönnum þátttöku þeirra í mótum
hjá BH í vetur. Auk þess eiga þeir
harma að hefna því Suðurnesjamenn
unnu sveitakeppni hjá BH nýlega.
Í aðalsveitakeppninni eru spilaðir
14 spila leikir og síðasti leikurinn
verður með Monrad-fyrirkomulagi,
þ.e. efstu sveitirnar spila saman og
3. og 4. sætið keppa um bronsið
o.s.frv.
Staðan eftir tvær umferðir:
Sparisjóðurinn í Keflavík 46
Svala K. Pálsdóttir 40
Erla Sigurjónsdóttir 38
Grethe Íversen 37
Lilja Guðjónsdóttir 34
Það skal tekið fram að þrátt fyrir
ofangreindan lista taka karlar einnig
þátt í mótinu.
Spilað er í félagsheimili bridsspil-
aranna á Suðurnesjum á Mánagrund
og eru spilarar hvattir til að mæta
snemma þannig að umræðan um
landsins gagn og nauðsynjar verði í
hávegum höfð áður en byrjað verður
að spila kl. 19.30.
Bridsfélag
Kópavogs
Ragnar og Sigurður stóðu uppi
sem sigurvegarar þótt „gömlu
mennirnir“ gerðu harða atlögu að
þeim á lokakvöldi í þriggja kvölda
tvímenningi. Lokastaðan varð þessi:
Ragnar Björnss. –-Sigurður Sigurjónss. 564
Vilhjálmur Sigurðss. -Þórður Jörundss. 552
Bernódus Kristins. - Hróðmar Sigurbjs. 547
Árni M. Björnsson - Gísli Tryggvason 521
Loftur Pétursson - Sigurjón Karlsson 521
Hæsta kvöldskor NS:
Heimir Tryggvason - Leifur Kristjánss. 197
Erla Sigurjónsd. - Sigfús Þórðarson 181
Georg Sverrisson - Ragnar Jónsson 172
AV
Jón P. Sigurjss. - Stefán R Jónsson 188
Vilhjálmur Sigurðss. - Þórður Jörundss. 176
Björn Haldórss.- Þórir Sigursteinss. 173
Nk. fimmtudag hefst 4ra kvölda
Barómeter tvímenningur sem mörg-
um finnst skemmtilegasta spila-
formið og því ástæða til að hvetja
sem flesta að mæta. Þess má til gam-
ans geta að á þessu ári eru 55 ár síð-
an Vilhjálmur Sigurðsson kynntist
þessari keppni í Noregi og varð svo
hrifinn af, að hann kom með hana
með sér heim á Frón og síðan hefur
hún verið árleg keppni hjá brids-
félögum á Íslandi.
Gullsmárabrids
Bridsdeild Fél. eldri borgara í
Kópavogi (Gullsmáradeild) spilaði
tvímenning á 13 borðum fimmtudag-
inn 26. janúar. Meðalskor 264. Bezt-
um árangri náðu í N–S:
Þorsteinn Laufdal – Tómas Sigurðsson 350
Kristinn Guðmss. – Guðm. Magnússon 341
Elís Kristjánsson – Páll Ólason 338
Kristín Óskarsdóttir – Gróa Þorgeirsd. 298
AV
Einar Markússon – Steindór Árnason 331
Guðjón Ottósson – Guðm. Guðveigsson 331
Sigtryggur Ellertsson – Ari Þórðarson 298
Sigríður Sigurðard. – Sigurður Björnss. 285
Spilað mánu- og fimmtudaga.
Bridsdeild FEB
í Reykjavík
Tvímenningskeppni spiluð í Ás-
garði, Stangarhyl, fimmtud. 26.01.
Spilað var á 10 borðum. Meðalskor
var 216 stig.
Árangur N–S
Júlíus Guðmss. – Rafn Kristjánsson 273
Ægir Ferdinands. – Jóhann Lútherss 259
Sigurður Steingrímss. – Karl Karlss. 229
Árangur A–V
Oliver Kristóferss. – Magnús Halldórss. 275
Ragnar Björnss. – Magnús Oddsson 241
Björn Pétursson – Kristján Jónsson 238
BRIDS
Umsjón Arnór G.
Ragnarsson
Hlíðasmára 11, Kópavogi
sími 517 6460
www.belladonna.is
Réttu stærðirnar