Morgunblaðið - 11.02.2006, Blaðsíða 40

40 LAUGARDAGUR 11. FEBRÚAR 2006 MORGUNBLAÐIÐ
UMRÆÐAN
Álfheimum 6 • Sími 553 6280 • www.bakari.is
BOLLUR - BOLLUR
Í tilefni 6 ára afmælis
Bakarans á hjólinu
tökum við forskot
á sæluna og bjóðum
2 fyrir 1 alla helgina!
Verið velkomin!
MÉR BRÁ við lestur greinar
Svandísar Svavarsdóttur, tilvonandi
oddvita Vinstri-grænna (VG) í
Reykjavík, í Morg-
unblaðinu 6. febrúar sl.
Þar reynir hún að
eigna VG heiðurinn af
því að Austurbæjarbíói
var bjargað, enda þótt
borgarfulltrúar flokks-
ins hafi gengið hart
fram í áformunum um
niðurrif bíósins. Það
var ekki fyrr en á loka-
metrum baráttunnar
gegn fyrirhuguðu nið-
urrifi Austurbæjarbíós
sem VG kúventi í mál-
inu. Jafnvel Sjálfstæð-
isflokkurinn hafði þá snúið við
blaðinu. Sem borgarfulltrúi F-
listans þekki ég þessa staðreynd vel,
enda barðist ég lengi vel einn kjör-
inna aðalborgarfulltrúa gegn órofa
samstöðu borgarfulltrúa R- og D-
lista um niðurrifsáformin.
En Svandís Svavarsdóttir lætur
sér ekki nægja að fjalla með villandi
hætti um málefni Austurbæjarbíós í
áðurnefndri grein sinni. Hún fer
einnig fögrum orðum um gömlu hús-
in við Laugaveg, sem fulltrúar VG
hafa við nafnakall í borgarstjórn
samþykkt að leyft verði að rífa. Í því
máli ríkir enn órofa samstaða borg-
arfulltrúa R- og D-lista um niðurrif
samkvæmt venju. Svandís Svav-
arsdóttir getur ekki firrt sig ábyrgð
á niðurrifsáformunum við Lauga-
veg, en Árni Þór Sigurðsson er einn
höfunda þeirra. Árni Þór sat nefni-
lega í starfshópi, sem komið var á fót
vorið 2002, til að eldri byggð yrði
rutt úr vegi fyrir nýju versl-
unarhúsnæði við Laugaveg.
Baráttan um
Austurbæjarbíó
Baráttan gegn niðurrifi Austur-
bæjarbíós komst fyrst á dagskrá 15.
júlí 2003 en á borgarráðsfundi hinn
dag lagði ég fram bókun, þar sem
segir: „Á fundi borgarráðs í dag hef-
ur komið fram sú túlkun ráðsins, að
samþykkt skipulags- og bygging-
arnefndar frá 24. júní sl. feli í sér
heimild til niðurrifs Austurbæj-
arbíós. Það er í andstöðu við umsögn
Árbæjarsafns og bygg-
ingarlistardeildar
Listasafns Reykjavík-
ur frá 26. mars 2002.
Ég lýsi mig andvígan
samþykkt borgarráðs
og fyrirhuguðu nið-
urrifi Austurbæjarbíós
án vandaðrar, fag-
legrar umræðu í borg-
arstjórn Reykjavíkur.“
Áður höfðu bæði
fulltrúar R- og D-lista í
borgarráði „tekið undir
afstöðu skipulags- og
byggingarnefndar“. En
í samþykkt skipulags- og bygging-
arnefndar frá 24. júní 2003 kveðst
nefndin „jákvæð gagnvart uppbygg-
ingu“ á lóðinni nr. 37 við Snorra-
braut.
Viðbrögðin við fréttatilkynningu
um ágreininginn í borgarráði urðu
sterk og augljóst að verndun Aust-
urbæjarbíós átti sér mikinn hljóm-
grunn meðal borgarbúa, eins og
fram kom í skrifum fjölda ein-
staklinga um málið, þ.á m. Jóns Þór-
arinssonar tónskálds og Ómars
Ragnarssonar fréttamanns.
Á fyrsta fundi borgarstjórnar
Reykjavíkur eftir sumarhlé, sem var
haldinn 4. september 2003, lagði ég
fram tillögu um verndun Austurbæj-
arbíós í samræmi við menningar-
sögulegt gildi hússins. Á þeim fundi
var Steinunni Birnu Ragnarsdóttur,
varaformanni menningarmála-
nefndar og varaborgarfulltrúa R-
listans, meinað að taka til máls. Hún
var hins vegar ekki tilbúin að láta af
sannfæringu sinni í málinu. Hún
sagði því af sér sem varaborg-
arfulltrúi R-listans en hélt áfram
baráttunni gegn niðurrifi Austur-
bæjarbíós utan borgarstjórnar.
Lofsverð framganga Steinunnar
Birnu verðskuldar það ekki að þeir
borgarfulltrúar VG sem lutu flokks-
aganum innan R-listans eigni sér
verk hennar. Það kom hins vegar al-
farið í minn hlut og borgarstjórn-
arflokks F-listans að halda uppi and-
ófi innan borgarstjórnar gegn
niðurrifsáformunum, þar til fallið
var frá þeim 11. ágúst 2004.
Baráttan um
Laugaveginn
Allt frá því í ársbyrjun 2004
reyndi ég að vekja athygli á áform-
um R-listans um gífurlegt niðurrif
eldri byggðar við Laugaveg. Það var
þó ekki fyrr en eftir borgarráðfund
10. febrúar 2005 sem Laugavegs-
málið komst í hámæli. Þá sendi
borgarstjórnarflokkur F-listans út
fréttatilkynningu, þar sem segir
m.a.: „Á fundi borgarráðs í dag (10.
febrúar) var lagt fram svar skipu-
lags- og byggingarsviðs við fyr-
irspurn Ólafs F. Magnússonar frá 3.
febrúar sl. um niðurrif húsa við
Laugaveg. Í svarinu kemur fram að
R-listinn heimilar að rífa 25 hús við
Laugaveg byggð fyrir 1918.“ Síðar
segir í tilkynningunni: „Af þessum
25 húsum, sem öll eru á svæðinu frá
Laugavegi 1–73, og eru um þriðj-
ungur húsa á því svæði, eru 22 hús
100 ára og eldri, þar af 13 frá 19.
öld.“
Borgarstjóri brást nú hart við og
bað mig að fresta flutningi tillögu
um að nýr starfshópur yrði látinn
endurskoða tillögur starfshópsins
frá 2002 um deiliskipulag Laugaveg-
arins. Varð ég við þeirri ósk, enda
kæmi R-listinn ekki með aðrar til-
lögur á meðan. Borgarstjóri gekk
hins vegar á bak orða sinna og kom
með tillögu til höfuðs tillögu minni
með myndun svonefnds rýnihóps,
sem skyldi aðeins fjalla um það
hvernig byggingar kæmu í stað
þeirra húsa, sem heimilað yrði að
rífa.
Fjölmiðlar gleyptu við þessum
blekkingum borgarstjóra og fjölluðu
nánast ekkert um Laugaveginn eftir
myndun rýnihópsins. Ítarlegar til-
lögur mínar í borgarstjórn vorið
2005 til verndar elstu byggðinni við
Laugaveg fengu því sáralitla um-
fjöllun. Eins og áður er getið felldu
fulltrúar VG í borgarstjórn hverja
einustu tillagna minna um verndun
tiltekinna gamalla húsa við Lauga-
veg að viðhöfðu nafnakalli, en tillög-
urnar er að finna ásamt greinargerð
á heimasíðunni f-listinn.is
Þeir borgarbúar sem vilja forða
því að ígildi nokkurra Bernhöfts-
torfa verði rifin við Laugaveginn
ættu að styðja F-listann en ekki VG í
næstu borgarstjórnarkosningum.
Enn er hægt að forða því að lágreist
götumynd og tíðarandi 19. aldar
hverfi nær alveg og nokkurra hæða
steinkumbaldar bregði skugga og
ljótleika yfir björtustu og hlýjustu
svæðin við Laugaveg.
Svandís Svavarsdóttir ber
ábyrgð á niðurrifsstefnunni
Ólafur F. Magnússon svarar
grein Svandísar Svavarsdóttur
um Austurbæjarbíó og
Laugaveginn
’Svandís Svavarsdóttirgetur ekki firrt sig
ábyrgð á niðurrifs-
áformunum við Lauga-
veg, en Árni Þór Sigurðs-
son er einn höfunda
þeirra.‘
Ólafur F. Magnússon
Höfundur er læknir og oddviti
F-listans í borgarstjórn.
HUGMYND að breytingum á
knattspyrnu- og mótareglum:
1. Algerlega bannað að samherji
gefi boltann viljandi á
markmann þannig að
hann megi taka bolt-
ann með höndum.
Rök: Mikil breyting
til batnaðar varð þeg-
ar bannað var að
senda boltann til
markvarðar með fót-
unum. Áður fór lang-
ur tími í að gefa á
markmann, hann tók
boltann sendi á annan
fékk boltann aftur,
þ.e. liðið gat tafið leik-
inn langtímum saman.
Einnig datt spennan
niður í leiknum þegar
varnarmaður gat leyst
aðsteðjandi vandamál
með því að sparka á
markmanninn, sem
tók boltann í örugga
vörslu með höndunum. Þetta sér
maður í leiknum í dag að varn-
armaður skallar boltann í öruggar
hendur markmanns. Botninn dott-
inn skyndilega úr sókninni, spennan
búin. Leikurinn yrði miklu
skemmtilegri ef markmaður yrði að
taka við gjafabolta frá samherja
eins og hver annar leikmaður, þ.e.
ekki með höndum.
2. Breyta stigagjöf í mótum þar
sem allir spila við alla (svo sem úr-
valsdeilinni íslensku, ensku úrvals-
deildinni og Bundesligunni). Breyt-
ingin frá núverandi stigagjöf felst í
því að lið sem spilar á heimavelli og
ekki skorar mark fær ekkert stig,
þó svo leikurinn endi 0-0, en fær
alltaf eitt stig ef það skorar. (3 stig
eðlilega ef það vinnur leikinn).
Rök: Þegar sterku liðin heim-
sækja veiku liðin er mikil tilhneig-
ing hjá þeim veiku að spila sterkan
varnarleik og reyna lítið að sækja.
Markmiðið er að fá eitt stig. Leik-
urinn gengur út á það, hvort gest-
unum tekst að brjóta niður sterkan
varnarmúr heimamanna. Afleið-
ingin er leiðinlegur leikur. Ef
heimaliðið fer inn á völlinn vitandi
það að þeir verða að skora, breytist
leikurinn, hann verður opnari. Vitn-
eskjan um það að þeir geti tryggt
sér eitt stig með því að skora mark,
eykur stórlega líkur á meira fjöri.
Af þessu leiðir meiri sóknarleikur
og þar með skemmtilegri fótbolti.
3. Breyta fyrirkomulagi í úr-
slitakeppni heimsmeistaramótsins í
knattspyrnu. Ákveðinn fjöldi liða
ávinnur sér rétt til að spila í úr-
slitakeppninni. Sá fjöldi er ákveðinn
fyrirfram og lið vinna sér réttinn í
undankeppni. Úrslitakeppnin fer
svo þannig fram að lið dettur út úr
keppninni við annað tap. Lið eru
dregin saman í tvær
fyrstu umferðirnar.
Eftir það er liðum rað-
að saman eftir kerfi
sem alþekkt er, þannig
að taplaus lið leika
saman og lið sem hafa
tapað einum leik leika
saman. Í næstu umferð
er aftur raðað eins,
þannig að taplaus lið
leika saman o.s.frv. Þó
má lið aldrei spila á
móti liði sem það hefur
spilað við áður, nema
enginn annar möguleiki
sé fyrir hendi (oftast er
þá komið að úrslita-
leik). Þetta þýðir að lið
getur komist taplaust í
úrslitaleik, ef það tapar
er annar leikur, vegna
þess að lið dettur ekki
út fyrr en við annað tap.
Rök: Með núverandi fyr-
irkomulagi (riðlakeppni) hefur það
sýnt sig að margir leikir eru al-
gjörlega tilgangslausir. Þegar dreg-
ið var í riðla í komandi keppni urðu
margir mjög spenntir þegar síðasti
leikurinn í einum riðlinum var Sví-
þjóð-England. Gæti orðið spennandi
leikur. En hvernig verður hann ef
bæði lið hafa tryggt sig áfram fyrir
leikinn? Algerlega óspennandi og
bæði lið munu spara sig fyrir næsta
leik, sem sagt einskis verður leikur.
Með útsláttarkeppni eru allir leikir
úrslitaleikir.
Hvernig á svo að fá úrslit í jafn-
teflisleikjum. Ekki framlenging og
svo vítaspyrnukeppni.
Við horfum á liðin spila varn-
arleik og bíða eftir að komast í víta-
spyrnukeppni. Nei, nei.
Við framlengjum leikinn um 5
mín. í senn. Ef lið skorar er leik
lokið og hefur það lið unnið (gull-
mark). En við gerum meira en að
framlengja um 5 mín. í senn. Einn
úr hvoru liði verður að fara af velli
við hverja framlengingu. Ef ekki er
búið að skora þegar aðeins 8 eru
eftir í hvoru liði, fellur rang-
stöðureglan úr gildi það sem eftir
er leiks. Það verður gaman að horfa
á þessa leiki og baráttan verður all-
an tímann, en ekki beðið eftir að
dómarinn flauti af til þess að víta-
keppni geti hafist.
Segja má að skipulagning móts-
ins sé erfiðari með þessu móti, en
það má t.d. raða keppnisvöllum í
röð nr. 1, 2, 3 o.s.frv. Á velli 1 spila
alltaf taplausu liðin (bestu liðin), á
velli 2 næst bestu o.s.frv. Þeir, sem
hafa komið á Stórmót Bridge-
sambands Íslands og Flugleiða á
Loftleiðahótelinu sem yfirleitt er
haldið í febrúar, hafa séð þetta fyr-
irkomulag í tvímenningskeppninni
þar. Því lægri tala á keppnisborð-
inu, því betri lið.
Ýmsar fleiri hugmyndir hef ég til
að gera skemmtilega íþrótt
skemmtilegri, en nóg að sinni.
Að gera skemmti-
lega íþrótt
skemmtilegri
Magnús Torfason viðrar
nýjar hugmyndir um
knattspyrnu- og mótareglur
Magnús Torfason
’Með útslátt-arkeppni eru all-
ir leikir úrslita-
leikir.‘
Höfundur er tannlæknir og
fyrrverandi landsliðsmaður og
leikmaður með Keflavík.
Fréttir
í tölvupósti