Morgunblaðið - 24.09.2006, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 24. SEPTEMBER 2006 37
10% vaxtaauki!
Nýttu þér þetta TILBOÐ og stofnaðu reikning á spron.is
Þeir sem stofna sparnaðarreikningana SPRON Vaxtabót
eða SPRON Viðbót á Netinu fyrir 24. september næstkomandi
fá 10% vaxtaauka á áunna vexti um áramótin.
Enn frekari ávinningurstendur einum n‡jum reikningseigandatil bo›a:Fer›avinningur frá Heimsfer›um,gjafabréf a› andvir›i 150.000 kr.
150.000 kr.gjafabréf
A
RG
U
S
/
06
-0
47
2
Dags.: Tími:
Fjármálastjórnun fyrir almenna stjórnendur . . . . . . . . . . . 3 . október kl . 15:00 – 19:00
Áætlanagerð í fjármálum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10 . október kl . 15:00 – 19:00
Kennitölur sem stjórntæki í rekstri . . . . . . . . . . . . . . . . 17 . október kl . 15:00 – 19:00
Notkun ársreikninga fyrir stjórnendur . . . . . . . . . . . . . . 31 . október kl . 15:00 – 19:00
Arðsemisgreining fjárfestingatækifæra . . . . . . . . . . . . . 13 . nóvember kl . 15:00 – 19:00
Stjórnun veltufjármuna . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 28 . nóvember kl . 15:00 – 19:00
Nánari upplýsingar veitir:
Elísabet I. Þorvaldsdóttir
þjónustufulltrúi
Sími: 599 6296
elisabetth@ru.is
Ofanleiti 2, 3. hæð
103 Reykjavík
Sími: 599 6200
Fax: 599 6201
www.stjornendaskoli.is
FJÁRMÁLAAKADEMÍA
STJÓRNENDASKÓLA HR
FJÁRMÁL FyRiR AtviNNuLíFið
Leiðbeinendur:
Stefán Svavarsson,
Ólafur Ísleifsson,
Ólafur Ólafsson.
NÁmsLíNa
skráning er hafin – Hægt er að skrá sig í einstaka hluta námslínu á vef stjórnendaskólans.
Nánari upplýsingar er að finna á www.stjornendaskoli.is
F
A
B
R
IK
A
N
2
0
0
6
Til að ná árangri í viðskiptaumhverfi nútímans er nauðsynlegt fyrir
stjórnendur að hafa góðan skilning á ýmsum atriðum fjármála.
Stjórnendaskóli Háskólans í Reykjavík býður nú upp á hagnýtt
og markvisst nám í fjármálastjórnun fyrir stjórnendur .
Um er að ræða námslínu þar sem farið er í gegnum alla þá þætti
í fjármálum fyrirtækja sem stjórnendur þurfa að kunna skil á.
Byggt er á fyrirlestrum, dæmum og raunhæfum
verkefnum fyrir íslenskar aðstæður.
Til sölu er ein áhugaverðasta
húsgagna- og gjafavöruverslun
landsins
Skúlagata 17, 101 Reykjavík
Sími 566 8800 Fax 566 8802
Gsm 863 6323
Verslunin er með mikið af góðum umboðum og hefur að skipa
glæsilegu vöruúrvali og faglegu starfsfólki. Rekstur félagsins hef-
ur einkennst af mikilli fagmennsku og metnaði en fyrir liggja upp-
gjör og áætlanir til ársins 2008.
Nánari upplýsingar gefur Jóhann Ólafsson í síma 863 6323.
www.vidskiptahusid.is
Jóhann Ólafsson, Löggiltur FFS.
Gsm: 863 6323 johann@vidskiptahusid.is
Þá lagðist þetta mjög þungt á mig.
Hann þagnar. Það má glöggt finna
að þetta umræðuefni tekur á. Og
álútur lagar hann töluna á vestinu í
drjúgan tíma. Svo herðir hann upp
hugann.
– Hún var fársjúk manneskja í
mörg ár með ólæknandi sjúkdóm.
Ég var alltaf hjá henni og gætti
hennar árum saman, þar til ekki varð
við neitt ráðið. Þá var hún lögð á
sjúkrahús og dró að dauða hennar.
Þetta voru erfiðir tímar sem höfðu
talsverð áhrif á mig. Ég varð afar
óvirkur út í frá og hefði gjarnan vilj-
að koma meiru í verk. Ég hafði rúm-
an tíma og góða heilsu sjálfur og var
fús að taka þátt í margskonar fé-
lagslífi, en það átti ekki að verða.
Svo kom einkennilegt tómaúm,
sérstaklega í fyrravetur. Þá leið mér
ekki vel að vera svona einn. En ég
reif mig upp úr þessu núna og hef
verið mjög virkur, segir Ingvar og
það lifnar yfir honum aftur.
– Hvað hefurðu fengist við?
– Ég hef farið margar ferðir til
Akureyrar og ferðast um Norður-
land og Austfirði til að rifja upp
gamlar slóðir. Ég hef líka farið utan
til Kúbu og Svalbarða. Stefnan er að
ferðast meira og ég hef eiginlega
bara áhuga á að heimsækja eyjar.
Mig langar til dæmis ekkert til
Kaupmannahafnar, en ég gæti vel
hugsað mér að fara til Borgund-
arhólms.
Hann segir að Svalbarði hafi verið
ævintýri út af fyrir sig.
– Það er algjört heimskautaland,
hvergi stingandi strá og ekki hægt
að fóðra kú. En einstakar jurtir vaxa
þarna og náttúran er stórmerkileg.
Norðmenn hafa komið upp byggð
sem heitir Longyearbyen og þar eru
almenn lífsgæði eins og við eigum að
venjast. Íbúar eru rétt innan við tvö
þúsund og borða meira af pítsum og
hamborgurum en selkjöti. Ég gisti á
fínu Radisson SAS hóteli og það var
skemmtilegt fyrir mig sem gamlan
KEA-mann að fara í kaupfélagið og
heyra afgreiðslustúlkuna spyrja:
„Félagsnúmerið þitt?“
Ingvar varð áttræður 28. mars og
hélt upp á afmælið með samsæti á
Hótel Sögu, þar sem mættu á þriðja
hundrað manns.
– Í stað kokkteilpartýs, sem nú
tíðkast, hafði ég kaffisamsæti, þar
sem allir sátu við borð og hlýddu á
skemmtiatriði, segir hann.
Í söngskránni voru söngtextar
sem Ingvar hefur snarað yfir á ís-
lensku, meðal annars „Hyllum liðna
tíð“, þýðing á ljóði Robert Burns
„Auld Lang Syne“ sem hefst þannig:
Hvort viltu slíta vinabönd
svo verði týnd og gleymd?
Og læsa úti liðna tíð
hún liggi tröllum geymd?
Þá flutti Sigurður Sigurðarson
dýralæknir örrímu eftir Ingvar og
loks var dreift limrubókinni Hring-
fara til allra gesta, sem gefin var út
af þessu tilefni.
– Þetta er samsafn sem nær yfir
mörg ár, segir Ingvar. Ég byrjaði
unglingur að gera stökur en hætti
því eftir að ég hóf háskólanám. Það
var ekki fyrr en ég settist á Alþingi
að ég rifjaði upp bragfræðina og það
má þakka þingveislunum. Allir segja
að alþingismenn séu asnar, eins og
þú veist, en þetta eru albestu menn
sem ég hef kynnst. Ég held að þar
starfi blómi þjóðarinnar. Þeir voru
að vísu ekki allir góðir hagyrðingar
og sumir verulega slæmir, en á með-
al þeirra voru frábærir hagyrðingar
og ágætis skáld sem gaman var að
yrkjast á við.
Það þurfti alþjóðasamstarf til að
Ingvar kynntist limrum, því hann
lærði bragarháttinn af finnskum
blaðamanni á lestarferðalagi í
Þýskalandi haustið 1963.
– Fyrr vissi ég ekki að limrur
væru til. Ég hafði að vísu heyrt talað
um limrubók Þorsteins Valdimars-
sonar, en ekki eignast hana. Andinn í
limrunum heillaði mig og ég fór að
setja þær saman. Vorið eftir
efndi blaðið Verkamaðurinn
á Akureyri til limru-
samkeppni. Ég sendi inn
limru og vann. Hver held-
urðu að verðlaunin hafi ver-
ið, spyr hann glaðhlakkaleg-
ur. Það var ársáskrift að
Verkamanninum, – það voru
mín fyrstu skáldalaun!
Hann segir kynni sín af Gísla
Jónssyni menntaskólakennara hafa
haft jákvæð áhrif á kveðskap sinn.
– Við skiptumst á limrum og ég
orti undir dulnefninu Hringfari í ís-
lenskuþættina sem hann hélt úti í
Morgunblaðinu. Lengi vel vissi eng-
inn hver orti, þar til Gísli ljóstraði því
upp. Hann orti einnig undir dulnefni
eins og þú veist.
Þó að Ingvar haldi virðuleikanum
og sé stundum alvörugefinn, þá er
hann bóhem. Limrurnar koma upp
um hann.
Lauslát var Gunna á Glerá,
hún giftist samt Jóni á Þverá.
Nú hoppar um húsin
um hálft annað dúsin
af krökkum sem enginn veit hver á.
Í garðinum eru rósir að springa út,
sumar bleikar, aðrar rauðar. Ingvar
hugar að rós sem er að byrja að
breiða út blöðin og segir það hafa
gerst frá því daginn áður.
– Konan mín ræktaði rósir í garð-
inum okkar á Akureyri og þegar við
fluttum suður tók hún þær upp og
setti niður hér. Þegar hún veiktist,
þá var ég ekki nógu duglegur að
sinna þeim. En þær blómstra samt
alltaf á haustin. Ég sá að ég yrði að
bæta úr þessu og sem betur fer flutti
ung stúlka inn á neðri hæðina, sem
flutti þær á nýjan stað og ætlar að
hjálpa mér að koma lífi í þær. Ég
vonast til að rósirnar taki við sér svo
ég geti sett þær á leiðið hennar Auð-
ar.
» Já, ég er farinn að ganga
eins og ræfill til fara, segir
Ingvar glettinn. Nú hef ég
kastað bindinu. Það hélt ég að
kæmi aldrei fyrir mig.