Morgunblaðið - 07.10.2006, Blaðsíða 42

42 LAUGARDAGUR 7. OKTÓBER 2006 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Hanna Jóns-dóttir fæddist í
Stóradal í Svína-
vatnshreppi 26.
mars 1921. Hún lést
á Fjórðungssjúkra-
húsinu á Akureyri
að kvöldi 30. sept-
ember síðastliðins.
Foreldrar hennar
voru Jón Jónsson
bóndi og alþing-
ismaður í Stóradal,
f. 8. september
1886, d. 14. desem-
ber 1939, og kona
hans Sveinbjörg Brynjólfsdóttir,
f. 12. október 1883, d. 2. maí
1966. Systkini Hönnu eru: Jón, f.
11. apríl 1912, d. 14. október
1964, og Guðrún, f. 23. nóvember
1915.
Hanna giftist 16. september
1944 Sigurgeiri Hannessyni, f. 3.
apríl 1919, d. 8. febrúar 2005.
Hanna. 4) Guðmundur, f. 8. maí
1962. Hans kona er Helena
Sveinsdóttir og sonur þeirra er
Sveinn Halldór.
Hanna var tvo vetur við nám í
Héraðsskólanum í Reykholti og
svo við Kvennaskólann á Blöndu-
ósi. Einn vetur kenndi hún handa-
vinnu og leikfimi við Héraðsskól-
ann á Reykjum í Hrútafirði. Hún
lærði líka kjólasaum í Reykjavík
og vann þar á saumastofu. Heima
í sveitinni saumaði hún mikið, t.d.
kjóla, íslenska búninga og annað,
meðfram bústörfum og öðrum
hannyrðum. Hún klippti líka
bændahausa. Hanna var mikil
áhugakona um trjárækt og sinnti
því áhugamáli eftir föngum. Á
efri árum fór hún að stunda út-
skurð og postulínsmálun. Hún
starfaði alla tíð í Kvenfélagi
Svínavatnshrepps, einnig sá hún í
mörg ár um bækur og útlán
Lestrarfélagsins Fjölnis.
Útför Hönnu verður gerð frá
Blönduóskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13. Jarðsett verð-
ur á Svínavatni.
Foreldrar hans voru
Hannes Ólafsson,
bóndi á Eiríks-
stöðum, síðar á
Blönduósi, f. 1. sept-
ember 1890, d. 15.
júní 1950, og kona
hans Svava Þor-
steinsdóttir, f. 7. júlí
1891, d. 28. janúar
1973. Synir þeirra
Hönnu og Sigurgeirs
eru: 1) Jón, f. 30.
júní 1945, kvæntur
Ingibjörgu Steinunni
Sigurvinsdóttur.
Börn þeirra eru Elín Hanna, Hild-
ur Lilja, Jón Sigurgeir og Svala
Sigríður. 2) Hannes, f. 11. janúar
1950, kvæntur Ingveldi Jónu
Árnadóttur. Börn þeirra eru Guð-
rún og Sigurgeir. 3) Ægir, f. 9.
ágúst 1959. Hans kona er Gerður
Ragna Garðarsdóttir. Þeirra börn
eru Ívar Rafn, Brynjar Geir og
Það var fallegur haustdagur 26.
september 1981, sólin skein, fámennt
og rólegt í sveitinni enda flestir farnir
í göngur. Þetta var kjörinn tími til að
staðfesta sambúð okkar Hannesar (í
kyrrþey) frammi fyrir Guði, ég hafði
nefnilega fallið kylliflöt fyrir einum af
strákunum þeirra Hönnu og Geira í
Stekkjardal. Tilvonandi tengda-
mamma vildi samt hafa daginn svolít-
ið glæsilegan og bakaði einhver
ósköp svo lítið bar á. Síðan samdi til-
vonandi tengdapabbi minn við sr.
Hjálmar á Sauðárkróki að koma við á
leið sinni á prestastefnu fyrir sunnan
því í þeirra huga kom ekki til greina
neinn annar prestur. Það var auðvit-
að sjálfsagt og fór það fram í sveita-
kirkjunni á Svínavatni og á eftir biðu
kræsingarnar heima í Stekkjardal
sem tengdamamma hafði hrist fram
úr erminni rétt sí svona.
Það var fallegur haustdagur 30.
september 2006. Sól og stilla alveg
eins og fyrir 25 árum nema nú er ekki
eins fámennt. Við sitjum flest okkar
hjá tengdamömmu, loksins fær hún
að leggja af stað í sína hinstu för sem
ég veit að er vel þegin af hennar
hálfu.
Elsku Hanna, þú varst einstök
tengdamamma, ábyggilega með þeim
allra bestu. Þú leyfðir mér meira að
segja að halda að ég væri bara þó
nokkuð frábær sem þú reyndar gerð-
ir við okkur allar tengdadæturnar.
Alltaf tilbúin að hrósa manni fyrir
smávægilegustu hluti. T.d. þegar við
Hannes vorum að taka upp kartöflur
með þér fyrir 25 árum fylgdi einu
kartöflugrasinu heil iðandi músafjöl-
skylda og þar sem ég var nú borg-
arbarn, hefði ég átt að hoppa um og
hljóða sem ég af einhverjum óskiljan-
legum ástæðum gerði ekki. Fyrir það
fékk ég nokkur hrós frá þér næstu
árin og þú áttir ekki orð yfir þessa
„duglegu“ nýju tengdadóttur.
Ekki þótti mér verra að þú sæir að
ég, tengdadóttir nr. 2, væri nú ekki
síðri en sú fyrsta og dreif ég einn dag-
inn þarna um haustið í að hræra í
pönnukökur til að gleðja heimilisfólk.
Auðvitað festust þær allar við pönn-
una og höfnuðu í eldhúsvaskinum.
Þegar þú komst inn, ég í eldhúsinu
gráti næst þá var skýringin þín að ég
hafði auðvitað búið til svo gott pönnu-
kökudeig. Þetta var sem sagt ekki af
klaufaskap og mikið létti mér. Svona
varstu alltaf, alltaf jafntillitssöm sem
varð til þess að ég átti eftir að fá
kjark til að baka margar pönnukök-
urnar eftir þetta án þess að lenda í
þessum hremmingum. Þar sem þú
varst aldrei róleg þegar einhver af
þínum voru á ferðinni að vetri til þeg-
ar allra veðra var von læðist að mér
hvort þú hafir af tillitssemi og um-
hyggju kvatt okkur áður en vetur
konungur gekk í garð. Hvað veit ég?
Væntumþykja þín gagnvart strákun-
um þínum fjórum var mikil og hún
svo sannarlega endurgoldin. Þú varst
stolt af strákunum þínum en sagðir
reyndar stundum að það væri nú
mesta furða hvað þeir væru miðað við
það uppeldi sem þeir hefðu fengið hjá
þér. Eitthvað hlýtur að hafa gengið
upp, allavega voru það fjórar stór-
glæsilegar ungar stúlkur sem féllu
fyrir strákunum í Stekkjardal. Enda
minntist þú oft á hversu heppin þú
værir með tengdadætur og dettur
mér ekki í hug að andmæla því, annað
væri nú bara ósannindi.
Alltaf var sama eftirvæntingin hjá
þér þegar nýtt barnabarn var í vænd-
um. Ég gleymi því aldrei þegar við
Hannes áttum von á okkar börnum
þá var tilhlökkun þín ekki síðri, þó að
ekki rynni í þeim blóð Guðlaugsstað-
arættarinnar heldur s-amerískt eðal-
blóð. Þau voru ekki minna þín barna-
börn og veit ég að þau minnast þín
sem góðu ömmu í sveitinni. Oft rifj-
uðum við upp og höfðum gaman af,
þegar Guðrún okkar var í sinni fyrstu
heimsókn í sveitinni. Hún var þá eins
árs gömul og oddvitinn kom þá í
heimsókn. Þegar hann sá þá stuttu,
þá sagði hann að það leyndi sér ekki
hverra manna þessi væri. Sex árum
seinna varstu stödd hjá okkur Hann-
esi og von var á okkar öðru barni,
sem reyndist vera 8 mánaða gamall
drengur. Við þurftum að fara eftir
öllum reglum og var vinur okkar að
aðstoða okkur við að þýða bréf af
spænsku, þar sem í voru nánari upp-
lýsingar um litla piltinn okkar og átt-
um við að gefa svar já eða nei (bara
formsatriði).
Þetta fór illa í þig og sagðir þú:
hvaða máli skiptir það hvað stendur í
þessu bréfi, þetta er ykkar barn, ein-
mitt, þetta var okkar barn, en þessi
orð þín hafa yljað mér æ síðan. Þetta
lýsti þér, þetta var greinilega strax
orðið eitt af þínum barnabörnum.
Fordómar voru ekki til í þínum
kokkabókum þó svo að það væri allt í
kringum okkur. Þú sýndir og kynntir
alltaf börnin okkar með miklu stolti
og sagðir að þetta væri nú Guðrún
Hannesdóttir eða þetta er hann Sig-
urgeir Hannesson. Elsku Hanna mín,
hafðu mikla og góða þökk fyrir hvað
þú varst góð og stolt amma barnanna
minna og mun það ylja þeim um
ókomin ár. Ég færi þér þeirra inni-
legustu þakkir fyrir hversu heppin
þau voru að eiga þig sem ömmu.
Börnin mín eiga líka besta pabba í
heimi sem þú átt stóran þátt í, hann
er jú einn af strákunum þínum.
Þú passaðir vel upp á að gleðja all-
an hópinn þinn við hin ýmsu tækifæri
og voru síðustu jól þar engin undan-
tekning. Þú þurftir að komast í Kaup-
félagið að kaupa jólagjafir þó svo að
þú værir að mestu rúmliggjandi. En
hún Gerður bjargaði því fyrir þig eins
og svo mörgu öðru, því gjöfunum
mátti ekki sleppa. Sameiginlegur
áhugi okkar á blóma- og trjárækt og
eins handverki alls konar gerði það
að við gátum setið saman og velt okk-
ur upp úr garðyrkjuritum og fönd-
urblöðum. Ég hafði ekki betri félaga
til að deila þessum áhuga mínum með
en þig. Eins að fara með þér í garð-
yrkjustöðvar var einstaklega gaman,
en þær ferðir hefðu mátt vera fleiri.
Skógurinn í Stekkjardal er afrakstur
þessa mikla áhuga þíns á trjárækt og
er hann sveitinni til mikillar prýði og
vona ég að Gróandinn okkar Hann-
esar eigi einhvern tíman eftir að vera
augnayndi í sveitinni þó svo það verði
aldrei eins tilkomumikið og skógur-
inn þinn.
Nú þegar leiðir skiljast hrannast
minningarnar upp og söknuðurinn
hellist yfir eins og dimm vetrarnótt.
Ég vona að mér hlotnist þolinmæði
og gæfa til að umbera hann Hannes
þinn (eða hann mig) önnur 25 ár.
Takk fyrir að hafa átt þig sem
tengdamömmu.
Megi minningin um góða mömmu,
ömmu og tengdamömmu lýsa okkur
veginn áfram.
Þín einlæg
Jóna.
Ferð þín er hafin.
Fjarlægjast heimatún.
Nú fylgir þú vötnum
sem falla til nýrra staða.
Og sjónhringar nýir
sindra þér fyrir augum.
(Hannes Pétursson)
Lífsbók Hönnu Jónsdóttur, hús-
móður í Stekkjardal, var lokið aftur
hinn 30. september. Þá lauk 85 ára
ævi konu sem fór í gegnum lífið með
jákvætt lífsviðhorf og góðan hug til
samferðarmanna. Hún ræktaði garð-
inn sinn og sinnti störfum sínum af
trúmennsku og dugnaði.
Hanna var komin á áttræðisaldur
þegar kynni okkar hófust við að börn
okkar rugluðu saman reytum og við
eignuðumst sameiginlegt barnabarn.
Öll okkar samskipti voru hin
ánægjulegustu og gott fyrir hrað-
skreiða borgarbúa að kynnast því
hvað hægt er að lifa lífinu í stóískri ró
eins og þau hjón Hanna og Sigurgeir
gerðu á efri árum. Sú ró virtist þeim
eðlislæg þrátt fyrir að oft hljóta dags-
verkin að hafa verið drjúg þegar
mest var umleikis í búskapnum. Þau
höfðu látið búið í hendur syni sínum
þegar hér var komið sögu en tóku
ennþá þátt í daglegum störfum og
það virtist fjarri eðli þeirra að grípa
ekki í verk þegar þörf var á. Við nut-
Hanna Jónsdóttir
Pantanir í síma 562 0200
Á fallegum og notalegum
stað á 5. hæð Perlunnar.
Aðeins 1.350 kr. á mann.
Perlan
ERFIDRYKKJUR
Minningarkort
535 1825
www.hjarta.is 5351800
Ástkær faðir minn,
LÁRUS JÓNASSON (LAJOS),
dvalarheimilinu Grund,
lést mánudaginn 3. október.
Útför hans fer fram frá Fossvogskapellu mánu-
daginn 9. október kl. 15:00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Lárus Jón Lárusson.
Eiginmaður minn,
GUÐMUNDUR HAUKDAL ANDRÉSSON,
til heimilis á Kirkjusandi 3,
Reykjavík,
lést á Landspítala háskólasjúkrahúsi miðvikudag-
inn 4. október.
Ingibjörg Júlíusdóttir.
Ástkær faðir okkar, stjúpfaðir, tengdafaðir, afi og
langafi,
JÓSAFAT SIGURÐSSON
frá Siglufirði,
Eyjabakka 6,
Reykjavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Sóltúni miðvikudaginn
4. október.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Þóranna Sigríður Jósafatsdóttir, Jónsteinn Jónsson,
Sigurður Gunnar Jósafatsson, Ingigerður Baldursdóttir,
Elenóra Margrét Jósafatsdóttir, Sigurður H. Ingimarsson,
Þorfinna Lydia Jósafatsdóttir, Þorkell V. Þorsteinsson,
Örn Einarsson, Steinþóra Sumarliðadóttir,
Stella Einarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir
og afi,
VALDIMAR JÓNSSON
skipstjóri,
Vesturgötu 15a,
Keflavík,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja fimmtu-
daginn 5. október.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Árnína Jónsdóttir,
Jón Kristinn Valdimarsson,
Margrét Lilja Valdimarsdóttir, Karl Hermannsson,
Þórður Gunnar Valdimarsson,
Erna Valdís Valdimarsdóttir
og afabörnin.
Hjartkær móðir okkar, tengdamóðir, systir, amma
og langamma,
SIGRÍÐUR KRISTÍN GUÐMUNDSDÓTTIR
frá Ólafsfirði,
lést á hjúkrunardeild Hrafnistu í Hafnarfirði
fimmtudaginn 5. október.
Ásdís Elfa Jónsdóttir, Smári Hermannsson,
Brynjar Þórðarson, Unnur Jónasdóttir,
Jóna Ingibjörg Guðmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskulegur faðir okkar og bróðir,
ARNAR EINARSSON
mótoristi í Vestmannaeyjum,
lést á Heilbrigðisstofnun Vestmannaeyja fimmtu-
daginn 5. október.
Útförin fer fram frá Landakirkju Vestmannaeyjum
fimmtudaginn 12. október kl. 13.00.
Synir og systkini.