Morgunblaðið - 17.11.2006, Blaðsíða 42

42 FÖSTUDAGUR 17. NÓVEMBER 2006 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Friðrik ElíasSigtryggson
fæddist á Ytri
Brekkum á Langa-
nesi 21. október
1916. Hann lést á
LSH í Fossvogi
fimmtudaginn 9.
nóvember síðastlið-
inn. Foreldrar hans
voru Sigtryggur
Vilhjálmsson, bóndi
á Ytri Brekkum og
Ytra Álandi í Þistil-
firði, f. á Skálum á
Langanesi 12. nóv-
ember 1887, d. 16. september
1928, og Valgerður Friðriks-
dóttir húsfreyja, f. á Núpi undir
Eyjafjöllum 9. febrúar 1892, d.
24. júlí 1957. Alsystkin Friðriks
eru: Friðrik Elías Sigtryggsson,
f. 1913, d. 1914; Vilhjálmur Sig-
tryggsson, f. 1915,
d. 1984; Oddný Sig-
tryggsdóttir, f.
1918, d. 2002; Sig-
ríður Sigtryggs-
dóttir, f. 1919, d.
1982; Guðmundur
Sigtryggsson, f.
1921, d. 2003; Val-
gerður Sigtryggs-
dóttir, f. 1923;
Aðalbjörg Sig-
tryggsdóttir, f.
1925, d. 1994; og
Þorbjörg Sig-
tryggsdóttir, f. 1927. Sammæðra
eru: Helga Sæmundsdóttir, f.
1931; og Kolbeinn Ólafsson, f.
1938.
Útför Friðriks verður gerð frá
Fella- og Hólakirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.
Hann Fíi er allur. Nýbúinn að aka
austur í sveitir og halda upp á ní-
ræðisafmælið sitt í félagsskap vina-
fólks. Nýbúinn að koma í heimsókn
til okkar á Kaplaskjólsveginn og
gauka að ungum frænda sínum
sekkjum af tómum dósum. Nýbúinn
að ljúka sundspretti í sundlauginni í
Breiðholti sem var mikilvæg hvers-
dagsathöfn í hans daglega lífi. Hann
var með öðrum orðum í fullu fjöri til
þess er yfir lauk.
Já, hann Fíi kom reglulega í heim-
sókn til okkar í Vesturbæinn, yfir-
leitt án fyrirboða og umbúðalaust.
Oft var hann með plastsekki fulla af
dósum. Hann stundaði heilsubótar-
göngur og af virðingu fyrir verð-
mætum og hreinu umhverfi tíndi
hann í leiðinni upp drykkjarumbúðir
sem borgararnir höfðu kastað frá
sér. Frændi í Vesturbænum naut af-
rakstursins í formi skotsilfurs sem
fæst fyrir slíkt. Við komu Fía upp-
hófst spjall yfir kaffibolla í eldhús-
inu þar sem málaflokknum land,
þjóð og saga voru gerð skil. Í spjall-
inu kom hann ævinlega á óvart með
skarplegri sýn á ýmislegt, óbilandi
minni á mannanöfn, tímasetningar,
veður og þess háttar. Mæðutal var
ekki á dagskrá. Spaugilegum mann-
lýsingum fylgdi hann oft eftir með
barnslegum kitlandi hlátri sem gat
magnast í hæðir. Þar birtist ein hlið
persónunnar sem kom skýrar í ljós
þegar börn voru nálæg. Á góðum
degi gat hann ærslast með krökk-
unum, sprellað og leikið púka og
hlegið eins og barn í hamagangin-
um. Börn sem stóðu honum nærri
nutu iðulega gjafmildi hans og
rausnaskapar á tímamótum í lífi
þeirra.
Fíi kvæntist ekki og eignaðist
ekki börn. Honum var aftur á móti
mjög hlýtt til barna, svo mjög að
hann arfleiddi allar eigur sínar mál-
efni sem lýtur að velferð þeirra.
Sameiginlegt áhugamál áttum við
Fíi sem var trjárækt. Þegar ég hóf
að spreyta mig á skógrækt sýndi
hann uppátækinu áhuga og var boð-
inn og búinn til hjálpar við girðing-
arvinnuna. Sjálfur stundaði hann
trjárækt í reit sem hann átti uppi við
Hafravatn. Ég gaukaði stundum að
honum trjáplöntum af óvenjulegum
tegundum. Það óx allt vel í reitnum
hjá Fía. Hvert sumar fórum við
saman í reitinn til að meta vöxtinn.
Að því loknu gæddum við okkur á
Frónkexi og kaffi, ræddum niður-
stöðuna, hummuðum og jömmuðum
og skyggndumst yfir byggðina.
Listina að lifa lífinu vinnur hver
út frá sínu upplagi og aðstæðum
sem verða til. Lífsstíll Fía var ekki
tiltakanlega vogaður. Einfaldleiki,
festa, ráðdeild og trúskapur var
hans stíll. Í gruflinu sem fylgir því
að setja á blað nokkur minningarorð
um látinn einstakling sem skipti
mann máli, vakna einmitt spurning-
ar um lífsstílinn, lífshamingjuna og
hvað það er að njóta lífsins. Það eru
heimspekilegar spurningar sem ei-
líft vaka og verður aldrei svarað til
fulls. En það andrúmsloft sem gest-
urinn skilur eftir sig þegar hann
stendur upp, kveður og hverfur út
um dyrnar er örlítill mælikvarði á
auðgina í hamingju-eldhúsinu sem
býr hið innra. Nú er síðasti kaffiboll-
inn tæmdur. Fíi hefur kvatt í síðasta
skipti og er horfinn út um dyrnar og
ég finn í loftinu hve ærlegur og heill
hann var.
Sigurbjörn Einarsson.
Nú er hann horfinn á braut, tutt-
ugu dögum um nírætt, lágvaxinn,
þéttur á velli og þéttur í lund. Hann
lét aldrei mikið yfir sér, hæglátur,
hógvær, iðinn, nægjusamur og mis-
kunnsamur. Kallið kom óvænt og
skyndilega. Hann hné niður á sund-
laugarbakkanum í Breiðholtslaug-
inni sem hann hafði stundað svo vel
og lengi og var allur viku síðar.
Óvænt, sagði ég, því þrátt fyrir árin
níutíu virtist hann hraustari og
fleygari en margur sem yngri er.
Hann lék sér t.d. að því að ganga
umhverfis Elliðavatn eða úr Breið-
holtinu upp að Hafravatni þar sem
hann átti lítinn bústað og um
Reykjavík gekk hann þvera og endi-
langa.
Friðrik eða Fíi eins og nákomnir
nefndu hann gjarnan giftist aldrei
og eignaðist ekki börn í eiginlegum
skilningi en barngóður var hann og
börn hændust að honum. Til marks
um það er m.a. verkefnið ,,Mann-
rækt og skógrækt“ sem Félagsstarf
Gerðubergs, leikskólinn Hraunborg
og Garðyrkjufélag Íslands áttu sam-
an um skógrækt frá árinu 2000 en
þar var Fíi sjálfkjörinn ,,skógrækt-
arstjóri“. Og annað dæmi: Skömmu
fyrir afmælisdaginn sinn árið 2001
kom hann yfirlætislaus sem endra-
nær á skrifstofu mína, barði að dyr-
um, heilsaði og bar upp erindið.
Hann vildi stofna sjóð með eigum
sínum til styrktar Barnaspítala
Hringsins og spurði hvort ég gæti
aðstoðað sig. Börn ætti hann engin
né maka og ættingjarnir væru allir
bjargálna. Með þennan skýra vilja
og fumleysi gengum við til verks og
sjóðurinn varð til á stuttum tíma. Í
hann renna nú að Fía gengnum allar
jarðneskar eigur hans. Svona var
Fíi. Hann vildi láta verkin tala og
börn á Íslandi munu nú njóta allra
,,krafta“ hans.
Það eru forréttindi að fá að kynn-
ast svona höfðingjum. Að fá að
kynnast lífsspeki þeirra og viðhorf-
um til manna og náttúru. Fíi krafð-
ist mikils af sjálfum sér en lítils af
öðrum. Allt til síðasta dags sá hann
um sig sjálfur að öllu leyti og það er
í sjálfu sér mikil mildi skaparans að
hann fékk að kveðja heiminn með
svo skjótum hætti eftir langa og
góða ævidaga.
Við Kristín biðjum góðan Guð um
að blessa Fía og varðveita.
Haukur Björnsson.
Kveðja frá Barnaspítala
Hringsins
Á lífsleiðinni kynnumst við mörg-
um mönnum, búnum ýmsum kost-
um. Menn geta verið kankvísir, en á
sama tíma hógværir, brosmildir og
jákvæðir, en haft jafnframt djúpan
skilning á vandamálum annarra og
lífsglaðir og ánægðir, en bera mikla
umhyggju fyrir samborgurum sín-
um, góðviljaðir, vinalegir og
skemmtilegir. Friðrik Sigtryggsson
var búinn öllum þessum kostum.
Friðrik Sigtryggsson hefur verið
öflugur stuðningsaðili Barnaspítala
Hringsins í mörg ár. Umhyggja
Friðriks fyrir veikum börnum á Ís-
landi og reyndar áhugi hans á vel-
ferð barna var augljós. Sjálfur átti
Friðrik ekki börn, hann var þó ekki
barnlaus. Á Barnaspítala Hringsins
er uppi sú skoðun, að Friðrik hafi átt
börn Íslands og þau hafi átt hann að.
Auk öflugs stuðnings við Barna-
spítala Hringsins hefur Friðrik
einnig stundað trjárækt með börn-
um og hlúð þannig jafnt að uppvexti
barna sem gróðurs.
Friðrik Sigtryggsson stofnaði öfl-
ugan sjóð til styrktar Barnaspítala
Hringsins. Sjóður þessi hefur verið
byggður upp jafnt og þétt og lagt
mikilvægum málum Barnaspítala
Hringsins lið. Friðrikssjóður mun
um ókomin ár styrkja starfsfólk
Barnaspítalans til góðra verka. Ævi-
starf Friðriks mun skila sér í bættri
meðferð veikra barna á Íslandi.
Barnaspítali Hringsins kveður
Friðrik Sigtryggsson með virðingu
og þakklæti fyrir mjög ánægjulega
samferð.
Guð blessi minningu Friðriks.
F.h. Barnaspítala Hringsins,
Ásgeir Haraldsson.
Nú er hann elskulegi Fíi frændi
minn dáinn, en ekki átti ég von á að
missa hann strax. Hann var svo
heilsuhraustur og hress þrátt fyrir
háan aldur.
Sakna ég þess mikið að fá hann í
heimsókn til mín og eins að rekast á
hann á röltinu í Breiðholtinu, þar
sem hann var þá iðulega á leiðinni úr
sundlauginni eða út í Gerðuberg þar
sem hann sótti félagsskap sinn.
En ég á auðvitað margar góðar
minningar um yndislegan ömmu-
bróður minn. Alltaf hefur hann verið
mikill barnakall og man ég þá sér-
staklega vel eftir afmælisboðunum
hjá ömmu Oddnýju þar sem Fíi
tuskaði okkur krakkana soldið til og
hressti upp í liðinu, það þótti honum
oft mun skemmtilegra en að sitja og
spjalla lengi yfir kaffibolla. Og okk-
ur krökkunum þótti þetta mjög
gaman og fengum hann til að taka
okkur í kleinu og kasta okkur til og
frá.
Svo tala ég nú ekki um sumarbú-
staðaferðirnar á Hafravatn, sem við
fórum stundum með ömmu og afa,
að heimsækja Fía. Þar var hægt að
príla upp á svefnloft og stundum fór
Fíi með okkur í bátsferðir út á
Hafravatn.
Um jólin var Fíi mikið á Mið-
brautinni hjá ömmu og afa og þá
fengum við krakkarnir alltaf litla
Machintosh-dós frá honum í jóla-
gjöf, þessa jólagjöf gaf hann í mörg
ár okkur til mikillar gleði.
En eftir að ég átti eldri son minn,
hann Viktor, fór Fíi að koma oftar til
mín í heimsókn. Eins og áður segir
hafði hann mikla ánægju af börnum
og þótti honum voða gaman að fá að
koma og sjá Viktor stækka og dafna.
Svo þegar hann kom í tveggja ára
afmæli Viktors þá var hann sko
fyrstur til að mæta í afmælið og fór
síðastur, enda voru þeir miklir vinir
þennan stutta tíma sem þeir fengu
saman.
En góðvild Fía kemur fram í
mörgum myndum og framlag hans
og styrkur til Barnaspítala Hrings-
ins í gegnum tíðina er alveg ómet-
anlegt.
Minningin um yndislegan frænda
lifir í hjarta okkar allra.
Hanna Ýr og fjölskylda.
Friðrik Elías
Sigtryggsson
✝
Ástkær eiginmaður, faðir, tengdafaðir og afi,
GUÐMUNDUR BALDVINSSON
veitingamaður í Mokka Kaffi,
verður jarðsunginn frá Kristkirkju, Landakoti,
mánudaginn 20. nóvember kl. 13.00.
Guðný Guðjónsdóttir,
Oddný Guðmundsdóttir, Gunnar R. Kristinsson,
Sesselja Guðmundsdóttir, Hannes Sigurðsson,
Örn Guðmundarson, Rafael Varona,
Stefán Arnar, Guðný, Hildur og Hugrún.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
GUNNHILDUR GEORGSDÓTTIR,
Sólvangsvegi 2,
Hafnarfirði,
lést á Sólvangi föstudaginn 10. nóvember.
Útförin fer fram frá Fríkirkjunni í Hafnarfirði þriðju-
daginn 21. nóvember kl. 14.00.
Steinunn Júlíusdóttir, Hafsteinn Þórarinn Björnsson,
Bjarni Ólafur Júlíusson, Regína Magnúsdóttir,
Ingibjörg Júlíusdóttir, Bárður Guðmundsson,
Georg Júlíus Júlíusson, Rósa Kristín Gísladóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir mín og amma okkar,
SANDRA ANN LYNCH,
Papakura,
Nýja Sjálandi,
lést á Nýja-Sjálandi miðvikudaginn 8. nóvember.
Jarðarförin hefur farið fram.
Davíð Dominic Lynch,
Rebekka Sigrún Lynch,
Eiríkur Anthony Lynch,
Sandra Kristín Lynch.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
BRIGITTE BARTSCH JÓNSSON,
Eiðsvallagötu 38,
Akureyri,
andaðist á Fjórðungssjúkrahúsi Akureyrar laugar-
daginn 11. nóvember.
Útförin fer fram frá Akureyrarkirkju mánudaginn
20. nóvember kl. 13.30.
Blóm og kransar eru vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vilja minnast
hennar er bent á Félag langveikra barna.
Lotta Vallý Jakobsdóttir, Jón Gústafsson,
Jóhannes Haukur Jóhannesson,
Jóna Bergdal Jakobsdóttir,Jörundur Torfason,
Hilmar Jakob Jakobsson, Hanna Sigmarsdóttir,
Konráð Bartsch, Kristbjörg Mc Queen,
ömmu- og langömmubörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma,
VIGDÍS FERDINANDSDÓTTIR,
lést á hjúkrunarheimilinu Víðinesi miðvikudaginn
5. nóvember.
Ragnar Ragnarsson, Bryndís Ósk Erlingsdóttir,
Harvey Georgsson,
Róbert Magni Ragnarsson
og barnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir og afi,
ÁRNI SIGURÐSSON,
Þrastargötu 8,
Reykjavík,
andaðist á gjörgæsludeild Landspítalans við
Hringbraut þriðjudaginn 14. nóvember.
Jarðarför verður auglýst síðar.
Ingigerður R. Árnadóttir,
Árni Ragnar Árnason,
Elmar Freyr Árnason.