Fréttablaðið - 03.04.2009, Side 43

FÖSTUDAGUR 3. APRÍL 2009
Ellen Kristjánsdóttir
Ég styð verkefnið
Íslandsbanki og Velferðarsjóður barna eru stoltir bakhjarlar “Verndarar barna”
Kynntu þér verkefnið Verndarar barna
inn á www.blattafram.is
www.ils.is Borgartúni 21, 105 Reykjavík
Sími: 569 6900, 800 6969, fyrirspurnir@ils.is
Upplýsingar er að finna á vef
Íbúðalánasjóðs, www.ils.is
· Samningar
· Skuldbreyting vanskila
· Greiðslujöfnun
· Frestun afborganna
· Lenging lánstíma
· Greiðslufrestur vegna sölutregðu
Er barniÐ Þitt í Öruggum hondum?
VELFERÐ: Komum í veg fyrir aðstæður sem geta skaðað börn
SAMSKIPTI: Ræðum við aðra fullorðna
ÞEKKING: Þekkjum áhættuþætti og möguleg merki
str
ák
ur
in
n
á
m
yn
di
nn
i e
r m
ód
el
.
Gott er að byrja að ræða þessa hluti við börn og halda því áfram.
NORDICPHOTOS/GETTY
Andlegt, líkamlegt og kynferðis-
legt ofbeldi er byrði sem ekk-
ert barn á að bera. Ræddu við
barnið þitt, byrjaðu þegar það
er orðið tveggja ára, um líkam-
ann, hvað líkamshlutarnir og
einkastaðirnir heita. Kenndu
því að það megi segja nei. Líka
við pabba og mömmu, eða alla
þá sem vilja snerta það. Ef
pabbi eða amma vilja knúsa
barnið og barnið segir nei þá
virðum við það og getum til
dæmis sagt: „Ég ætla ekki að
knúsa þig af því að þú sagð-
ir nei“ eða „þú þarft ekki að
knúsa ömmu ef þú vilt það
ekki“. Þegar við leikum við
barnið og það hrópar upp „nei,
hættu!“ getum við sagt „ég
hætti af því að þú baðst mig
um það“. Þannig upplifir barn-
ið að við virðum mörkin sem
það setur.
Þegar barnið er komið á leik-
skólaaldurinn er gott að spyrja
það spurninga um líf þess og
tilfinningar. Hvernig leið þér
í leikskólanum í dag? Gafstu
einhverjum knús? Þurftirðu
að kyssa einhvern? Hvernig
leið þér þá? Ef barnið kyssti
einhvern og knúsaði og leið
vel með það er það í fínu lagi.
Það var vilji barnsins og það
fær tækifæri til að segja þér
frá því ef þú spyrð. Hafi eitt-
hvað annað gerst sem barnið
var leitt yfir og það segir til
dæmis: „Já, það kom maður
sem vildi að ég kyssti sig og ég
sagði nei og vildi það ekki“ þá
hrósum við barninu: „Frábært,
þú ert hugrakkur að segja mér
frá því.“ Barnið hefði eflaust
ekki sagt þér frá nema af því
að þú spurðir það!
Við ættum aldrei að treysta
því að barnið segi frá án þess að
fá spurningar. Fullorðna fólkið
verður að spyrja réttu spurn-
inganna og gera það oft. Hvar
er barnið á daginn, hverja um-
gengst það? Hefurðu hitt alla
vini barnsins þíns og foreldra
þeirra? Hefurðu komin inn á
þessi heimili þar sem barn-
ið þitt eyðir jafnvel nokkrum
klukkutímum í viku?
Með því að fara í heimsókn,
kynnast fólkinu og vita hverj-
ir búa á heimilinu, hvort sem
það eru unglingar, ættingjar
eða aðrir, gefur þú skýr skila-
boð um að þú fylgist vel með
barninu þínu og þar af leið-
andi erfitt að gera því eitthvað.
Foreldrarnir vita hver þú ert.
Spurðu einnig barnið þitt þegar
það kemur heim. Hvernig leið
þér á heimilinu? Hvað voru þið
að leika ykkur með, hvað feng-
uð þið að borða, hvaða mynd
horfðuð þið á? Komu einhverjir
í heimsókn? Voru þið einhvern
tímann ein með unglingunum?
Voru aðrir en þeir sem búa á
heimilinu þarna? Spurðu fjöl-
breyttra spurninga og öðru-
vísi spurninga eins og: Gerðist
eitthvað skrítið eða gerðist eitt-
hvað sem þér leið illa yfir?
Allar þessar spurningar
skipta mjög miklu máli. Þú
tengist barninu betur og barn-
ið fær tækifæri til að nefna það
sem olli því vanlíðan eða það
skildi ekki. Þannig gefur þú
því tækifæri til að ræða málin
strax. Sigríður Björnsdóttir
Umræða er mikilvæg