Morgunblaðið - 05.01.2007, Page 37

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 5. JANÚAR 2007 37
✝ Guðrún KristínSveinbjörns-
dóttir fæddist í
Reykjavík 10. maí
1930. Hún lést á
gjörgæsludeild
Landspítalans við
Hringbraut að
morgni gaml-
ársdags. Foreldrar
hennar voru Svein-
björn Sigurðsson
loftskeytamaður, f.
17.11. 1901, d. 30.11.
1940, og Ólafía Þ.
Pálsdóttir, f. 3.7.
1900, d. 28.12. 1988. Þrír bræður
létust allir í frumbernsku, en syst-
ir hennar er Anna, f. 13.6. 1931,
gift séra Tómasi Guðmundssyni.
Fyrri maður Kristínar er Bjarki
Elíasson fv. yfirlögregluþjónn, f.
15.5. 1930.
Seinni maður hennar var Björn
Jakobsson, f. 8.6. 1924, d. 4.5.
1999.
Sambýlismaður Kristínar er Jó-
hannes Guðmundsson, f. 12.11.
urðsson. c) Arnar, f. 8.12. 1987.
Dóttir Stefáns og Lilju Antons-
dóttur er Helga Björk, f. 3.9. 1973,
maki Sveinn Einarsson. 3) Svein-
björn sölumaður, f. 27.10. 1954, fv.
maki Kristjana Þráinsdóttir, f. 4.1.
1953. Dætur þeirra eru: a) Katrín
Sjöfn, f. 9.3. 1981, maki Jósep Zar-
io, börn þeirra eru Axel og Að-
alheiður Lára. b) Guðrún Lára, f.
18.1. 1983. Börn Kristínar og
Björns eru: 4) Þórdís húsmóðir á
Ítalíu, f. 9.1. 1956, maki Ruggero
Cortellino, f. 29.7. 1950, synir
þeirra eru Luigi Björn, f. 19.9.
1992, og Guiaccomo Þór, f. 3.5.
1994. 5) Árni Haukur lögfræð-
ingur, fulltrúi sýslumanns í
Reykjanesbæ, f. 26.4. 1958, maki
Þórey Bjarnadóttir, f. 26.9. 1960.
Dætur þeirra eru Ástríður Birna,
f. 22.6. 1984, maki Stefán Melsted
og Regína María, f. 29.10. 1986. 6)
Björn Bragi, f. 18.7. 1962, d. 2.12.
1994.
Kristín ólst upp á Akureyri og
lauk gagnfræðaskólaprófi þar og
vann ýmis störf hjá KEA þar til
hún gifti sig. Eftir að börnin kom-
ust á legg vann hún ýmis þjón-
ustustörf, en lengst af var hún
heimavinnandi húsmóðir.
Útför Kristínar verður gerð frá
Lágafellskirkju í Mosfellsbæ í dag
og hefst athöfnin klukkan 11.
1940.
Börn Kristínar og
Bjarka eru: 1) Björk
verkefnastjóri, f.
11.4. 1950, maki
Kristján Friðriksson
verksmiðjustjóri, f.
26.10. 1945. Börn
þeirra eru a) Kristín
Sólveig, f. 27.9. 1972,
fv. maki Bergsveinn
Jóhannsson, f. 5.9.
1971, börn þeirra eru
Auður Agla og Jó-
hannes Tumi. b)
Bjarki Elías, f. 18.9.
1974, maki Helena Hjaltadóttir, f.
28.6. 1977, dóttir þeirra er Lea
Björk, börn Helenu eru Andri og
Matthildur Birta. 2) Stefán Elías,
framkvæmdastjóri menningar-,
íþrótta- og tómstundasviðs í
Reykjanesbæ, f. 4.4. 1952, maki
Þorbjörg Garðarsdóttir, f. 8.5.
1952, börn þeirra eru: a) Njörður,
f. 4.10. 1977, maki Guðrún Davíðs-
dóttir, dóttir þeirra er Dagmar. b)
Eva, f. 26.2. 1980, maki Örvar Sig-
Mín elsku besta amma mús …
þú valdir tímann til að fara, hverfa
með ljósum og litagleði á gaml-
ársdag öllum að óvörum.
Amma mín – aldrei eins og aðrar
ömmur. Með rauða hárið, kattar-
augun og flottustu rauðustu negl-
urnar. Lífið stormasamt og há-
dramatískt á köflum. Amma Stína
sem aldrei var fyrirsjáanlegt hvort
væri sætust í bænum á gay bar í
Köben með strákunum eða komin í
meðferð – enn eitt skiptið. Ekkert
miðjumoð, sem var oft mjög erfitt
fyrir alla, okkur öll sem elskuðum
þig, þurftum á þér að halda, er
fylgdumst máttvana með þegar þú
varst upp á þitt versta, brennandi
kertið í báða enda. En líka svo
óendanlega frábært þegar þú sner-
ir við blaðinu og blómstraðir. Þú
varst dálítill Fönix amma mús, fal-
legust og klárust – en líka eldfim
og sjálfseyðandi.
Það er ómetanlegt að hafa átt
síðustu árin með þér í góðu jafn-
vægi, að börnin mín gátu notið
þess tíma, kynnst því hvað þú varst
hjartahlý, geislandi, orðheppin og
sniðug manneskja.
Það sem þú gafst mér elsku
amma var allur tíminn sem við átt-
um í notalegheitum, að búa til
kerti, það að njóta ljóða, að sauma
út, að baka dýrindis kökur, að
rækta víðsýni og umburðarlyndi.
Þú gafst mér líka frábærustu
mömmuna og hennar stórkostlega
systkinahóp – það er botnlaus fjár-
sjóður.
Trú mín er að þið séuð sæl sam-
an núna – þú, Bjössi og amma Lóa.
Það er gott að vita af ykkur þrem í
verndarenglabransanum.
Elsku mútta mín, Stebbi, Svein-
björn, Dísa og Tumi, mér finnst
leitt að vera ekki á landinu til að
knúsa ykkur öll og kreista. Njótið
þess að vera saman í dag, tilefnið
er sorglegt en það er líka tækifæri
til að gráta það sem aldrei verður
aftur, fyrirgefa það sem var erfitt
og þakka fyrir allt það lærdóms-
ríka og góða. Það er ómetanleg
gæfa að eiga góða að.
Ástar- og saknaðarkveðjur,
Kristín Sólveig (litla Stína).
Elsku amma, takk fyrir allar
þær samverustundir sem ég átti
með þér. Þú varst mér góð amma,
en það sem var enn betra var að þú
varst líka vinkona mín. Þú varst
nútímaamma sem fylgdist vel með
því sem var að gerast. Við áttum
mörg skemmtileg samtöl um hitt
og þetta og alltaf hafðir þú jafn
gaman af þeim. Á aðfangadag átt-
um við okkar síðasta samtal.
Ég hafði engan tíma til eins né
neins, en er svo fegin að hafa kom-
ið til þín. Ég var í tímaþröng og
stressuð og ætlaði rétt að kíkja inn
með pakka og smella á þig jóla-
kossi. Þú varst að koma úr sturtu
og allt var svo jólalegt hjá þér. Áð-
ur en ég vissi af var ég búin að
sitja hjá þér í klukkutíma. Þú sagð-
ir mér frá áramótaheitum þínum.
Þau voru að hætta að reykja og
hreyfa þig meira. Þú værir orðin
svo leið á reykingunum og líkami
þinn orðin svo stirður. Okkur datt
þá í hug að þú myndir koma og æfa
súluleikfimi hjá mér. Við hlógum
mikið að þessari hugdettu okkar.
Þessi klukkutími varð til þess að
jólunum hjá mér seinkaði um
klukkustund. Ég myndi aldrei vilja
skipta þessari seinustu klukku-
stund með þér út, fyrir að hafa jól-
in á réttum tíma. Á gamlársdags-
morgun hringdi pabbi og sagði mér
að þú ættir stutt eftir. Ég dreif
mig til þín, hélt í höndina á þér,
strauk hárið á þér, kyssti þig og
kvaddi, og óskaði þér góðrar ferðar
yfir í hinn heiminn. Þegar þín
stund var runnin upp vissi ég að þú
varst ekki farin. Þú átt eftir að
fylgja mér og mínum, þar til við
sameinumst aftur. Kveðja
Guðrún Lára Sveinbjörnsdóttir.
Ég hef alltaf talið sjálfan mig
mjög heppinn mann. Aðallega
vegna þess að ég hefði ekki getað
fengið betri foreldra. Ekki bara
það að ég ætti fallegustu mömmu á
Íslandi, því hið innra var enn fal-
legra. Það er ekki þar með sagt að
ég sé fullkominn, langt því frá. En
það sem ég á hef ég frá mömmu og
pabba.
Dæmigert var fyrir þig að klæða
okkur systkinin upp og fara að
skoða heiminn, með hringferð í
strætó. Alveg frá því að ég man
eftir mér hvattir þú mig og studd-
ir. Hvort sem ég var að fara í lang-
ferð út í garð með alla bílana mína,
passaðir þú upp á að ég væri nú
með mjólk í kókflösku, nesti og vel
klæddur eða nokkrum árum síðar
að fara á kóræfingu hjá Fóst-
bræðrum, að ég væri í hreinum föt-
um, vel greiddur og á burstuðum
skóm. Það er alveg sama hvaða vit-
leysa mér datt í hug, það var allt
hægt, „Gerðu bara þitt besta.“ Það
eru ekki bara öll ljóðin og spak-
mælin sem lifa í minningunni. Nei,
það eru öll hlýju orðin, sögurnar og
minningar þínar af viðburðaríkri
ævi. Það var að sjá hvernig þú
varst hlý við alla og máttir ekkert
aumt sjá. Það var alveg sama hver
átti í hlut, alltaf varst þú með
bjartan hug og gott hjarta. Ef þér
var gefið eitthvað þurftir þú að
gefa allavega helming til annarra,
eða deila því með öðrum. Það var
orðið alvanalegt að heyra þennan
og hinn kalla þig mömmu, sem leit-
uðu ráða hjá þér með hvers konar
aðstoð og hjálp.
Mér er efst í huga þakklæti fyrir
þær stundir sem við áttum saman.
Þakklæti, fyrir að geta stoltur sagt
að ég sé sonur þinn. Þakklæti fyrir
allt sem þú gafst og kenndir mér.
Ég hræðist ekki þegar minn dagur
kemur. Þvert á móti, er ég fullur
tilhlökkunar að hitta þig á ný.
Þangað til lofa ég þér því að vera
góður strákur og þú lifir í hjarta
mínu hvern dag, öllum stundum.
Ég vona að það sé til gott konfekt
þar sem þú ert og bið þig að
geyma einn mola fyrir mig. Nei,
annars – þú mátt eiga hann.
Allar stundir okkar hér
er mér ljúft að muna.
Fyllstu þakkir flyt ég þér
fyrir samveruna.
(Har. S. Mag.)
Víða til þess vott ég fann,
þótt venjist oftar hinu,
að guð á margan gimstein þann,
sem glóir í mannsorpinu.
(Bólu Hjálmar.)
Takk fyrir að vera til, þinn sonur
Sveinbjörn.
Kristín
Sveinbjörnsdóttir
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfi Jesús, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér.
(Hallgrímur Pétursson)
Takk fyrir allt, afi minn,
Þinn
Viktor Ingi.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson)
Elsku afi, þú ert bestastur í
heiminum.
Þinn
Stefán Máni.
HINSTA KVEÐJA
✝ Þórður Stef-ánsson fæddist í
Hafnarfirði 18. nóv-
ember 1932. Hann
lést á Landspít-
alanum í Reykjavík
28. desember síðast-
liðinn. Foreldrar
hans voru Ragn-
heiður Hulda Þórð-
ardóttir, f. 30. mars
1910, og Stefán
Jónsson, f. 15. mars
1909, d. 23. sept-
ember 2001. Þau
bjuggu í Hafnarfirði. Systkini
Þórðar eru Jón Gunnar, f. 26. júní
1931, Soffía, f. 1. des. 1937, Sig-
Huldu er Þórður Birgisson, f. 10.
apríl 1972.
Að loknu stúdentsprófi úr MR
1953 nam Þórður verkfræði í Vest-
ur-Þýskalandi og hafði umsjón
með smíði togara í því landi um
skeið. Eftir heimkomu starfaði
hann að verkfræðistörfum hjá Raf-
magnsveitu Reykjavíkur. Hann
hafði á hendi margvísleg störf hjá
útgerðar- og fiskvinnslufyr-
irtækjum, þ.á m Bátafélagi Hafn-
arfjarðar og Sjólastöðinni. Fyrir
um 30 árum hóf Þórður störf hjá
Vélsmiðju Hafnarfjarðar við hlið
föður síns. Sinnti hann þeim störf-
um til æviloka. Þórður var virkur
félagi í Karlakórnum Þröstum og
Rótarýklúbbi Hafnarfjarðar.
Útför Þórðar verður gerð frá
Víðistaðakirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.
urður Hallur, f. 29.
apríl 1940, Helga
Ragnheiður, f. 28.
nóv. 1947, og Halldór
Ingimar, f. 29. jan
1949.
Þórður kvæntist
Nínu Mathiesen Guð-
mundsdóttur, þau
skildu. Dóttir þeirra
er Ragnheiður
Hulda, f. 24. apríl
1972, giftist Ólafi
Þorlákssyni, f. 19.
nóv. 1967. Þau skildu.
Börn þeirra eru Viktor Ingi, f. 25.
okt. 1996, og Stefán Máni, f. 6. des.
1998. Sambýlismaður Ragnheiðar
Kæri Þórður, ég vil með þessum
fáu orðum þakka þér fyrir allt sem
þú hefur gert fyrir mig en þó að-
allega dóttur þína og afabörnin
þín, sem voru þér allt. Kynni okk-
ar voru því miður ekki löng, hitti
þig fyrst í mars á þessu ári. Strax
náðum við saman, gátum setið yfir
Sudoku-þrautum, rætt um sjó-
mennsku, þegar þú varst á sjó og
svo hvernig þetta væri í dag. En
þar sem þú ert nú farinn á vit
nýrra ævintýra verða kynni okkar
ekki lengri í þessum heimi, því
miður. Því vil ég þakka þér fyrir
allt saman og ég skal reyna eftir
fremsta megni að gæta dóttur
þinnar og afabarnanna. Eitt vil ég
þó biðja þig að gera, en það er að
skila kveðju til afa míns.
Ein í huga mér
lifir þín mynd
svo heil og sönn.
Sem aðeins lítil stund
væri mér liðin hjá
síðan þú varst
hér í faðmi mér.
Ein í hjarta mér
lifa þín orð,
þitt vinar þel,
sem aldrei sveik þó ég
gæti ei skilið allt
sem að þú gafst
mér þá af hjarta þér.
Þó ár og fjarlægð skilji okkur að
og engin geti komið í þinn stað
mun samt minningin þín lifa
á meðan lifi ég
á meðan lifi ég.
Og ég þakka vil
þá dýru gjöf
að lífið leit til mín
og leiddi mig til þín.
En ár og eilífð skilja okkur að
og engin getur komið í þinn stað,
þó skal minning þín lifa
á meðan lifi ég,
á meðan lifi ég.
Og ég þakka vil
þá dýru gjöf
að lífið leit til mín
og leiddi mig til þín.
(Friðrik Erlingsson)
Kveðja.
Þórður.
Ég minnist Þórðar Stefánsson-
ar, mágs míns, með þakklæti og
virðingu. Kynni okkar hófust þeg-
ar ég kynntist bróður hans, síðar
eiginmanni mínum, fyrir nokkrum
áratugum. Þórður átti yndislega
góða foreldra og hann reyndist
þeim einstaklega vel, einkum á síð-
ari árum þeirra, en móðir hans lif-
ir hann, svipt styrkustu stoð sinni.
Systkinin á Hamarsbraut 8 í
Hafnarfirði voru sex. Þar var alltaf
nóg að gera, yfirleitt glatt á hjalla,
spilað á píanó og sungið. Ég fann
strax hve hlýr og traustur Þórður
var og þegar synir mínir fæddust
og uxu úr grasi bar hann hag
þeirra fyrir brjósti og fylgdist með
þeim, svo og fjölskyldum þeirra.
Þannig var hugur hans til allra
systkina sinna og systkinabarna.
Þórður naut þess að taka á móti
gestum með foreldrum sínum. Oft
var rökrætt um þjóðmál jafnt sem
alþjóðamál og landsins gagn og
nauðsynjar brotin til mergjar,
gjarnan í léttum dúr. Að frum-
kvæði hans hittist „stórfjölskyld-
an“ árlega á annan dag jóla. Þar
naut hann sín vel í söng og gleði
innan um öll börnin.
Stóru sólargeislarnir í lífi Þórð-
ar voru einkadóttir hans, Ragn-
heiður Hulda, og afastrákarnir,
Viktor Ingi og Stefán Máni. Það
fór ekki fram hjá neinum að þau
fylltu líf hans hamingju og gleði. Á
þessari sorgarstundu dvelur hug-
urinn einkum hjá þeim og móður
Þórðar.
Efst í huga mínum er þakklæti
fyrir að hafa kynnst Þórði og æv-
inlega átt að mæta björtu brosi
hans og hlýju handtaki. Öllum
systkinum hans og öðrum ættingj-
um sendi ég mínar hlýjustu sam-
úðarkveðjur. Blessuð sé minning
Þórðar Stefánssonar.
Inga María Eyjólfsdóttir.
Þórður skipar sérstakan sess í
hjörtum okkar barnanna hans
Jóns bróður hans, enda frændsemi
Þórðar og ræktarsemi einstök og
náði ekki bara til okkar systk-
inanna heldur einnig okkar afkom-
enda. Úr æskuminningunum voru
það óvæntir glaðningar sem við
minnumst og síðar á táningsárun-
um þegar heimsendalokavandamál
skutu upp kollinum, svo sem bil-
aður bíll á föstudegi, var Þórður
okkar neyðarlína og björgunar-
sveit og þá eitthvað á þessa leið
„sei sei, svona svona, jú ætli við
eigum ekki einhver ráð til að leysa
úr þessu“. Svo var málunum bjarg-
að. Smáatriði skiptu Þórð frænda
ekki máli og kostnaður við aðgerð-
irnar fyrndist jafnan. Það má því
vera að örlað hafi á afbrýðisemi
eins og dekraðra er háttur, þegar
Þórður stofnaði fjölskyldu og eign-
aðist hana Huldu sína. Allar leiðir
liggja eitthvað og leið Þórðar og
Huldu lá að Hamarsbraut 8 í
Hafnarfirði. Þar hélt Þórður heim-
ili með ömmu Huldu og afa Stefáni
og varð þar með hluti af tengslum
stórfjölskyldunnar við höfuðstöðv-
arnar. Sat Þórður þar jafnan í
panel, þar sem málefni heims og
þjóðar voru brotin til mergjar eftir
að búið var að hlusta á alla frétta-
tíma, lesa allar greinarnar í öllum
blöðunum og leysa 30 mínútna
krossgátuna á 5 mínútum. Þá átt-
um við sem höfðum ef til vill bara
lesið fyrirsagnirnar ekki margra
kosta völ í umræðunni.
Nú eru leiðarlok og eftir stend-
ur þakklæti fyrir frændsemina,
góðsemina og tryggðina í gegnum
tíðina. Huldunum báðum og afa-
drengjunum þeim Viktori Inga og
Stefáni Mána, sem nú sjá á eftir
einstökum afa sínum, vottum við
okkar dýpstu samúð.
Ingigerður, Stefán, Guð-
mundur og Hulda.
Þórður Stefánsson
 Fleiri minningargreinar um Þórð
Stefánsson bíða birtingar og munu
birtast í blaðinu næstu daga. Höf-
undar eru: Guðni Gíslason, forseti
Rótarýklúbbs Hafnarfjarðar, Eyj-
ólfur Rúnar Sigurðsson, Gunnar
Hjaltalín.