Morgunblaðið - 30.06.2007, Blaðsíða 22

22 LAUGARDAGUR 30. JÚNÍ 2007 MORGUNBLAÐIÐ
Ásgrímur Jónsson var einn af frum-kvöðlum íslenskrar málaralistar ogfyrstur til að hafa málaralistina að að-
alstarfi. Ásgrímur gaf Listasafni Íslands verk
sín nokkrum árum fyrir andlát sitt og arfleiddi
íslenska ríkið að húseign sinni og öllum verk-
um, fullgerðum og ófullgerðum. Ósk Ásgríms
var sú að safn fengist byggt yfir verk sín sem
sýnt gæti þau sómasamlega. Enn er Ásgríms-
safn, nú hluti af Listasafni Íslands, til húsa við
Bergstaðastræti 74, safnið sem listamanninn
dreymdi um hefur ekki verið byggt. Lista-
verkagjöf Ásgríms kom því til leiðar að Lista-
safn Íslands á einstaklega gott safn verka hans
sem sýna feril hans frá upphafi allt til loka. Ás-
grímur var mikill landslagsmálari, einn helsti
vatnslitamálari okkar Íslendinga en olíuverk
hans eru ekki síðri. Húsafell var honum sér-
lega hugleikið og málaði hann mikinn fjölda
mynda þaðan; skógurinn, einstök tré og marg-
breytileiki skógarbotnsins voru honum enda-
laus uppspretta myndefnis, einnig samspil
náttúrunnar, birtubrigða, veðurs og vinda. Oft
er vitnað til skrifa hans um trén í skóginum
sem birtust honum eins og ólíkar manngerðir,
en það vita flestir sem hafa eitthvað komið ná-
lægt trjám eða trjárækt að hvert tré býr yfir
sínum persónuleika.
  
Listasafn Reykjanesbæjar hefur nú fengiðallnokkrar Húsafellsmynda Ásgríms að
láni fyrir sumarsýningu sína og koma þær
ágætlega út í safninu. Það fer vel á því að sér-
hæfa valið á sýningunni við heildstætt mynd-
efni, þannig skapast heildarsvipur sem reynist
afar fjölbreytilegur þegar nánar er skoðað.
Sýningin eru einna líkust vel þegnu skóg-
arrjóðri á berangri Reykjanesskagans og
myndefnið skemmtilegt mótvægi við umhverf-
ið.
  
Á þennan hátt má gefa verkum í safneignListasafns Íslands, sem alla jafna eru
dæmd til vistar í lokuðum geymslum húsnæðis
sem ekki rýmir þau, líf meðal fólksins í land-
inu. Samkvæmt Hörpu Þórsdóttur, deild-
arstjóra sýningardeildar Listasafns Íslands, er
Listasafnið jákvætt gagnvart láni á verkum úr
eigu safnsins, en um leið segir það sig sjálft að
ekki hentar hvaða húsnæði sem er viðkvæmum
listaverkum sem eru hluti af listasögu þjóð-
arinnar. Listasafn Reykjanesbæjar hefur áður
nýtt sér þennan möguleika Listasafns Íslands á
láni verka úr safninu og hyggst halda því
áfram í framtíðinni, hið sama má segja um
Safnahúsið á Húsavík. Verk úr Listasafninu
hafa einnig farið á Skriðuklaustur, á Horna-
fjörð, til Vestmannaeyja og nú má einnig sjá
verk úr eigu þess á sýningu í Listasafni Árnes-
inga, þá eru ótal lán á einstaka verkum meðal
annars til sendiráða. Í samtali mínu við Hörpu
kom einnig fram sú von að þeir sem nú standa
að byggingu veglegra menningarhúsa víða um
land, sem dæmi má nefna Akureyri og Dalvík,
gerðu ráð fyrir sómasamlegum sölum til sýn-
inga á myndlist í húsakynnum sínum, sölum
sem sérstaklega væru ætlaðir til sýninga á
myndlist og stæðust þær kröfur sem til slíkra
húsakynna eru gerðar.
  
Ef til vill dettur það svo í einhvern auð-manninn að reisa sér minnisvarða með
því að byggja yfir safn Ásgríms Jónssonar en í
millitíðinni er sýningin í Reykjanesbæ
skemmtileg heim að sækja, verk Ásgríms má
auðvitað einnig sjá öðru hvoru á ýmsum sýn-
ingum Listasafns Íslands og ekki má gleyma
heimsókn í litla safnið að Bergstaðastræti 74.
Yfir sumartímann er safnið opið alla daga
nema mánudaga frá kl. 13:30 til 16. Auk fjölda
mynda má þar einnig sjá persónulega muni og
umhverfi málarans.
Skógarferð í Reykjanesbæ
»Ef til vill dettur það svo íeinhvern auðmanninn að
reisa sér minnisvarða með því
að byggja yfir safn Ásgríms
Jónssonar en í millitíðinni er
sýningin í Reykjanesbæ
skemmtileg heim að sækja.
Ásgrímur Frá Vopnafirði. „Á þennan hátt má gefa verkum í safneign Listasafnsins, sem alla
jafna eru dæmd til vistar í lokuðum geymslum, líf meðal fólksins í landinu.“
AF LISTUM
Ragna Sigurðardóttir
ragnahoh@gmail.com
ALÞJÓÐLEGU Atondaga-tónleikarnir í
Fríkirkjunni á miðvikudag voru sorglega
fásóttir, því flutningsgæði og forvitnileiki
verka hefðu staðið undir margfalt meiri
viðveru en 30 manna. Burtséð frá hásum-
arleyfistímanum má því velta fyrir sér
hvort Kastljóskynning RÚV hafi gert meiri
skaða en gagn, þar eð yfirtónahlaðinn
hljómheimur tíu tóna balversku gam-
elanmálmspila þeirra Ziporyns og South-
worths reyndist mun blæbrigðaríkari í ná-
vígi en úr sjónvarpshátölurum heimilanna.
Og skyldi kannski engan undra, því kvart-
tónhæðarmunurinn á milli hljóðfæranna
var aðeins eitt af mörgu sem jafnvel beztu
upptökugræjur skila enn ekki nógu vel.
Annars myndaði gamelantónlistin, sem
átti vísast að laða að alla heimstón-
listarfíklana (já, hvað varð eiginlega úr
þeim?), aðeins seinni hluta dagskrár. Í
þeim fyrri voru fyrst 3 þættir úr Four
Impersonations fyrir klarínett eftir hinn
fjölhæfa Ziporyn, er blandaði áhyggjulaust
austurlenzkri hefð við vesturlenzka á það
heillandi hátt að ómerkti orð Kiplings um
ævarandi aðskilnað heimshlutanna. Í næstu
tveim verkum (f. bassakl.) eftir Ziporyn og
síðan David Lang var beitt nútímaeffektum
á við meðsöng sólistans og djassfönkstíl of-
an í að mestu tónalt lagferli og oft púls-
bundna hrynjandi og dró það fráleitt úr líf-
legum hlustvænleika, enda sáu hæfileg
uppbrot í glimrandi virtúósri túlkun jafnt
til að viðhalda athygli og forðast klissjur.
Nákvæmt „innan-hörpu“ strengjabank
Tinnu Þorsteinsdóttur og dúnmjúkur alt-
flautublástur Berglindar M. Tómasdóttur
skilaði að því loknu At-man! Ziporyns með
hjarðsælum bravúr.
Burtséð frá Cu Ba Li Bre, skemmtilega
salsaskotinni „slendro“-bundinni etýðu
Ziporyns fyrir tvö málmspil, voru verkin
eftir hlé (þ.m.t. frábært einleiksstykki í
höndum fyrrgreinds) öll hefðbundin dúó
frá sælueynni Balí. Kom þar alræmt mók-
hyggjufælnum tónrýni mest á óvart hvað
eyrun héldust lengi sperrt, ekki sízt þökk
sé furðudýnamískri túlkun og skynjanlegri
framvindu þrátt fyrir í fljótu bragði yf-
irborðslegt „gling-gló“. Að slíkt skyldi
henda mig, hefði ég aldrei trúað að fyrra
bragði.
Austur og
vestur í
eina sæng
TÓNLIST
Fríkirkjan
Verk eftir Ziporyn, Lang og frá Balí. Evan Ziporyn
klarínett/bassaklarínett og málmspil, Christine
Southworth málmspil, Berglind María Tómasdóttir
altflauta og Tinna Þorsteinsdóttir píanó. Miðviku-
daginn 27.6. kl. 20:30.
Kammertónleikar  Ríkarður Ö. Pálsson
Í GRAFÍKSAFNINU stendur yfir sýning á
ætingum eftir Norska listamanninn Martin
Due (f. 1955). Sýninguna nefnir hann Form –
Sögur af landslagi (Structures – Stories of a
landscape). Þetta eru aðallega rómantískar
berg- og fjallamyndir, nærmyndir jafnt sem
fjærmyndir, gerðar út frá hefðbundinni teikn-
ingu sem listamaðurinn brýtur síðan niður í
einingar og raðar saman í form á fleti.
Eru myndirnar fínlega unnar, handbragðinu
sinnt af natni, en fyrir mitt leyti er það helst
áferðin sem heillar, þ.e. þegar hún tekur á sig
ólíkar formmyndanir í endurteknu myndefni
þar sem skörp blæbrigði skerast á milli mynda.
Sérstaklega þykir mér athyglisvert að sjá
hversu vel listamaðurinn notar efnislega eig-
inleika pappírsins með því að hola hann og for-
ma og gefa honum þannig formrænt hlutverk
ásamt vandaðri teikningu og lit.
Áferð fjalla
MYNDLIST
Grafíksafnið – Salur íslenskrar grafíkur
Opið fim.-sun. frá kl. 14-17. Sýningu lýkur 8. júlí. Að-
gangur ókeypis.
Martin Due
Jón B.K. Ransu Fjallamyndir Áferðin heillar.
Ljósmyndasamkeppni
Á ferdalag.is finnurðu ýmiss konar upplýsingar sem tengjast
ferðalögum um Ísland. Kynntu þér fáséðar perlur utan alfaraleiðar
og sjáðu með eigin augum. Safnaðu ljósmyndum og sendu inn í
ljósmyndasamkeppnina okkar. Sú stendur í allt sumar og vegleg
verðlaun eru í boði.
www.ferdalag.is
Förum varlega í akstri um Ísland og höfum hugfast að ferðalagið
er jafnmikil upplifun og áfangastaðurinn. Landið hefur upp á
ótalmargt að bjóða og aldrei að vita hverju þú missir af þegar
farið er um í óðagoti. Stillum hraðanum í hóf, göngum vel um
landið okkar og komum heil heim.
    H
im
in
n
o
g
h
a
f
/
S
ÍA