Morgunblaðið - 30.06.2007, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 30. JÚNÍ 2007 37
þessa gamla vinar míns finn ég til
mikils þakklætis fyrir að hafa fengið
að njóta þessarar vináttu. Á henni
þurfti ég iðulega að halda. Þess
vegna lá leið mín oft í Mástungu. Hjá
Halla og Rögnu var bæði hlýju og
skilning að fá á brothættum og erf-
iðum stundum.
Það var auðvelt að eiga við Halla
trúnaðarfullar og einlægar samræð-
ur. Hann var fágætlega hjartahlýr
maður, mildur og kankvís í fasi og
bjó yfir miklum mannskilningi og
eðlislægu umburðarlyndi. Svo það
var fátt í mannlegu fari sem honum
ofbauð. Hann sá mannskepnuna í
raunsönnu ljósi en var jafnframt
óhvikull málsvari hennar. Ef manni
varð á að halla óvægilega á þessa
skepnu brá fyrir glettnisglampa í
flauelsmjúkum augunum og hann
skaut hæglátlega að kíminni athuga-
semd sem sló á fordómana. Og þá
var hlegið. Svo var haldið áfram að
ræða um tilveruna, jafnvel langt
fram eftir nóttu. Þetta voru
skemmtilegar og snarlifandi stundir
og ekkert hugsað um störf og skyld-
ur morgundagsins: Den tid, den
sorg.
Oftar en ekki var Ragna þátttak-
andi í þessum samræðum sem iðu-
lega spruttu upp úr svosem engu en
hlóðu utan á sig og enduðu kannski á
spurningum um hinstu rök lífsins
eins og gerist stundum meðal vina
sem finnst merkilegt að vera til. Eða
að það var rætt um skáldskap. Þau
Halli lásu mikið og skáldskapur
skipti þau miklu máli. Síðan þá hefur
mér alltaf fundist að Halli og Ragna
væru þeir lesendur sem öll skáld
ættu að óska sér því góður skáld-
skapur var þeim svo langtum meira
en bókmenntir; hann var dýrmæt
reynsla sem dýpkaði lífstilfinningu
þeirra.
Hvað mína eigin skáldskapartil-
burði varðaði sýndu þau mér svo
mikla væntumþykju að þau höfðu
trú á mér þegar fáir sem engir höfðu
það, varla einu sinni ég sjálfur. Hve
mikils virði slík tiltrú er veit sá best
sem í hefur ratað. Það var við hæfi
að þegar mér var tilkynnt símleiðis
árið 1972 að ég hefði fengið verðlaun
í leikritasamkeppni Leikfélags
Reykjavíkur fyrir fyrsta leikrit mitt
var ég staddur hjá þessum vinum
mínum í Mástungu. Þau glöddust
svo mjög fyrir mína hönd að það var
eins og þau hefðu fengið verðlaunin
sjálf.
Við fráfall góðs manns og vinar
setur mann hljóðan. Svo þyrpast
minningarnar að. Þær dýrmætustu
verða kannski aldrei tjáðar með orð-
um. En þær lifa innra með manni
sem hluti af þeirri lífsfyllingu sem
manni hefur áskotnast. Slíkar eru
gjafir góðra manna til þeirra sem
eftir þá lifa.
Því miður fækkaði fundum okkar
Halla mjög þegar árin liðu en ég
heimsótti hann skömmu áður en
hann lést. Í þeirri heimsókn fann ég
enn það sem ég hafði áður fundið:
Að Haraldur í Mástungu var ein-
hver besti og óeigingjarnasti maður
sem ég hef kynnst og vinátta okkar
hafði verið mér óendanlega mikils
virði.
Við Elsa sendum Rögnu, börnum
og barnabörnum, ættingjum og
venslamönnum okkar innilegustu
samúðarkveðjur.
Birgir Sigurðsson.
Fyrir rúmum fimmtíu árum kom
ég sem sumardrengur í Stóru-Mást-
ungu. Það er tvímælalaust eitt
mesta lán lífs míns og minnar fjöl-
skyldu að hafa tengst Mástungu-
fólkinu. Það sem fyrst kemur upp í
hugann þegar hugsað er um Halla í
Mástungu er rósemin í fari hans.
Hann ræddi við börn og unglinga
sem jafningja, kenndi þeim að
ganga fumlaust til verka og aldrei
var hann með óðagot, læti eða
hnjóðsyrði jafnvel þó fjallaskúr væri
í aðsigi og þurrt hey í flekk. Annað
einkenni Halla var að hann kynnti
sér allar hliðar á málefnum í þaula
áður en hann mótaði sér skoðanir.
En þegar hann hafði myndað sér
skoðun á málefni gat verið erfitt að
sannfæra hann um að annað væri
réttara. Þessi svonefnda Mástungu-
þrjóska er talin mikil dyggð meðal
Mástungumanna en ekki kunna allir
að meta hana að verðleikum. Halli
bar þó alltaf virðingu fyrir skoðun-
um annarra.
Ekki fer á milli mála að í Mást-
ungu hefur alltaf verið mikið menn-
ingarheimili. Halli hafði mikinn
áhuga á bókmenntum og las ævin-
lega mikið. Ritverk stórskálda þjóð-
arinnar voru í mestu uppáhaldi og
lagði hann tilsvör sögupersóna og
mannlýsingar á minnið sem hann
notaði síðan gjarnan til að krydda
frásagnir í góðra vina hópi. Þegar
safnast er saman í Mástungu er oft
glatt á hjalla og mikið sungið. Sér-
staklega á þetta við um réttirnar. Þá
eru ættjarðarlög sungin fjórrödduð
af mikilli innlifun. Við þær aðstæður
gladdist Halli með börnunum, fjöl-
skyldum þeirra ásamt vinum og
kunningjum við söng og frásagnir.
Halli sagði fyrir þó nokkrum árum
að hann væri afar sáttur við líf sitt.
Ekki að furða því þau Ragna eign-
uðust og ólu upp fríðan flokk barna.
Á heimili Halla og Rögnu voru
lengst af þrjár kynslóðir, því auk
barnanna voru gamalmenni á heim-
ilinu sem nutu einstaklega góðs at-
lætis. Umönnun gamalmennanna
var að vísu meira í höndum Rögnu
en Halli var hennar stoð og stytta.
Heilsufar Halla var ekki sem best
síðustu æviárin, en eftir að Halli
missti heilsuna annaðist Ragna hann
af þeirri nærgætni og ástúð sem
henni er einni lagið. Notalegt var að
koma til þeirra í Hveragerði en þá lá
Halli gjarnan fyrir með bók í hönd.
Andlát hans hefði ekki átt að koma á
óvart, en svo varð þó raunin. Hann
tók þátt í afmælishátíð sonar síns og
tengdadóttur á Jónsmessukvöld.
Var hann þar glaður og reifur,
spjallaði við fólk og virtist njóta lífs-
ins í hvívetna. Höfðu viðstaddir að
orði að þarna væri gleðimaðurinn
Halli enn einu sinni á ferð. Þau
Ragna hugsuðu sér til heimferðar er
liðið var á kvöld. Sú ferð Halla varð
lengri en áætluð. Jónsmessunóttin
var fögur þegar við ókum heim frá
dánarbeði Halla. Sólin reis og baðaði
umhverfið fögrum bjarma. Fagrar
voru einnig minningarnar sem flugu
þá um hugann. Minningar um mann
með einstaklega góða nærveru, sem
naut lífsins og gleðinnar. Um leið
ómaði í hugarfylgsnum djúpraddað-
ur söngur „Elsku Anna mín …“ Við
Guðrún og dæturnar erum þakklát
fyrir allar góðar stundir með Halla í
Mástungu. Líf okkar allra hefði ver-
ið fátæklegra án hans. Við vottum
Rögnu og öllum aðstandendum sam-
úð okkar.
Logi og fjölskylda.
með því að „nema“ Kolbrúnu á
braut.
Starfsvettvangur Ragnars var
vörubílaakstur, Mjólkursamlag K.Þ.
og Efnalaug K.Þ. Ragnar var mikill
samvinnumaður og sárnaði mjög
þegar Kaupfélag Þingeyinga hætti
starfsemi.
Árið 1967 gaf Jónas Friðriksson á
Helgastöðum, faðir Hrafnhildar,
þeim hjónum um 2 hektara lands við
Vestmannsvatn. Byggðu þau þar
ásamt börnum sínum og tengda-
börnum sumarhús, sem nefnt er
Gráblesi. Staðurinn var Ragnari
mjög kær og vildi hann ætíð að öll
fjölskyldan kæmi þar saman og nyti
fegurðar og friðsældar staðarins.
Ragnar var ákaflega barngóður og
barnabörnin og barnabarnabörnin
hændust mjög að honum.
Mér er ljúft og skylt að þakka
Ragnari fyrir samfylgdina. Mér var
strax afskaplega vel tekið þegar við
Kolbrún hófum sambúð og aldrei
kom nokkur hnökri á okkar sam-
skipti.
Minning hans mun lifa í hjörtum
okkar um alla framtíð.
Haukur Helgi Logason.
Ég átti einn afa sem var með svo
stórt hjarta að hann var með risa-
stóra bumbu til að það kæmist fyrir í
honum. Þegar ég var pínulítil svaf ég
á þessari bumbu, svo þegar ég
stækkaði færði ég mig í hálsakotið á
honum. Hann var nefnilega alltaf
vanur að leggja sig í hádeginu og þá
var rosa gott að kúra í hálsakotinu á
honum og hlusta á rás 1. Hann kall-
aði mig rassgatarófuna sína og kleip
mig í nefið. Hann leyfði mér líka allt-
af að borða kókópuffs þegar Stein-
aldarmennirnir voru í sjónvarpinu
en það var rétt fyrir kvöldmatinn.
Svo gaf hann mér alltaf ristað brauð
með hunangi á morgnana. Hann
leyfði mér líka að brasa helling með
sér úti í bílskúr, þar fékk ég að mála
steina og spýtur og bara alls kyns.
Afar eru bráðnauðsynlegir, sér-
staklega afar eins og Afi Laggi. Það
er því ótrúlega sárt þegar mann-
eskja sem gegndi risastóru hlutverki
í lífi mínu er bara allt í einu farin og
ég, þessi „tippikal“ nútímamann-
eskja, hef ekki gefið mér tíma fyrir
ömmu mína og afa á Húsavík. Bara
ef hann vissi hvað mér hefur alltaf
þótt hann ótrúlega merkilegur mað-
ur sem getur gert allt. Önnur eins
hlýja frá einum manni er með ólík-
indum, ég held að hann hafi kennt
mér hvernig maður á að vera góður
og hvernig maður knúsar fólk með
hjartanu. Ég væri alla vega ótrúlega
stolt af því að vera með svona risa-
stóra bumbu af því hjartað mitt væri
svo stórt.
Elsku afi minn, mér þykir ótrú-
lega endalaust vænt um þig í lífinu í
heiminum, mikið svakalega vona ég
að þú hafir heyrt í mér þegar ég
sagði þér það, þarna um helgina.
Knúsaðu Ragnhildi Rún frá mér.
Þórunn Hilda afastelpa.
Elsku afi Raggi.
Mig langaði til að skrifa eitthvað
um minningar mínar um afa minn.
Málið er að það er svo ofboðslega
erfitt því að við bjuggum hvort í sín-
um landshlutanum og sáumst aðeins
nokkrum sinnum á ári. Ég á því fáar
skýrar minningar um hann. Það sem
ég man er hvernig mér leið þegar ég
hitti hann afa minn og það er í raun
það eina sem skiptir máli. Ég man
samt eftir litlum hlutum eins og þeg-
ar hann eldaði grjónagraut handa
okkur pabba einu sinni, það var besti
grautur sem ég hef smakkað. Það
var líka alltaf svo notalegt að koma
til ömmu og afa á Garðarsbrautina,
þau sátu oft inni í sólstofunni þegar
við komum, amma að gera eitthvað í
höndunum og útvarpið í gangi.
Elsku afi, ég trúi því ekki að þú
sért farinn frá okkur. Minningarnar
eru margar og ég var heppin að eiga
svona góðan afa. Ég man samt best
eftir faðmlögum þínum, þú varst svo
hlýr og þú faðmaðir mig alltaf svo
fast, ég fann hvað þér þótti vænt um
mig og ég vona að þú hafir fundið það
sama frá mér. Samband okkar var
alltaf sérstakt, við vorum jú „jafn-
aldrar“. Við urðum nítján ára í ár,
sem var stór áfangi fyrir okkur bæði.
Ég mun sakna þín óendanlega
mikið.
Edda.
Elsku afi laggi.
Skrifuð á blað
verður hún væmin
bænin
sem ég bið þér
en geymd
í hugskoti
slípast hún
eins og perla í skel
við hverja hugsun
sem hvarflar til þín.
(Hrafn Andrés Harðarson)
Góða ferð elsku afi og hvíl í friði.
Þín
Kata.
Minningarkort
535 1825
www.hjarta.is 5351800
✝
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
JÓEL KR. JÓELSSON
garðyrkjubóndi,
Reykjahlíð,
Mosfellsdal,
sem lést, laugardaginn 16. júní, verður jarðsunginn
frá Fossvogskirkju, þriðjudaginn 3. júlí kl. 15.00.
Salome Þorkelsdóttir,
Anna Jóelsdóttir, G. Thomas Fox,
Jóel Kr. Jóelsson, Kristín Orradóttir,
Þorkell Jóelsson, Sigrún Hjálmtýsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýjar
kveðjur við andlát og útför elskulegs eiginmanns
míns, föður okkar, tengdaföður og afa,
PÁLS GUÐBJARTSSONAR,
Hamravík 2,
Borgarnesi.
Þökkum sérstaklega læknum og hjúkrunarfólki,
sem annaðist hann í veikindum hans af mikilli hlýju
og umhyggju.
Herdís Guðmundsdóttir,
Gréta Þ. Pálsdóttir, Ægir Ellertsson,
Herborg Pálsdóttir, Úlfar Guðmundsson,
Einar G. Pálsson, Guðrún Jónsdóttir,
Snorri Páll Davíðsson, Iris Hansen
og barnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
afi og langafi,
SVAVAR MAREL MARTEINSSON,
Breiðamörk 15,
Hveragerði,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Kumbaravogi sunnu-
daginn 24. júní verður jarðsunginn frá Hveragerðis-
kirkju í dag, laugardaginn 30. júní kl. 13.30.
Kristjana Sigríður Árnadóttir,
Arnheiður Ingibjörg Svavarsdóttir, Einar Sigurðsson,
Anna María Svavarsdóttir, Wolfgang Roling,
Hannes Arnar Svavarsson, Guðbjörg Þóra Davíðsdóttir,
Árni Svavarsson, Svandís Birkisdóttir,
Guðrún Hrönn Svavarsdóttir,
Svava Sigríður Svavarsdóttir, Erlendur Arnar Gunnarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn og fóstri okkar,
HARALDUR JÓNSSON
frá Ísafirði,
Ljósheimum 12a,
sem andaðist á landspítalanum við Hringbraut að
morgni miðvikudagsins 20. júní, verður jarðsunginn
frá Seljakirkju mánudaginn 2. júlí kl. 15.00.
Þeim sem vildu minnast hans er vinsamlegast bent
á líknarfélögin.
Rebekka Stella Magnúsdóttir,
Ásgeir Sigurðsson og fjölskylda,
Magnús Sigurðsson og fjölskylda.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
HJÁLMAR SIGURJÓN GUÐJÓNSSON
bóndi,
Tunguhálsi II,
Skagafirði,
sem lést miðvikudaginn 20. júní, verður
jarðsunginn frá Goðdalakirkju miðvikudaginn
4. júlí kl. 13.30.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir, en þeim sem vilja minnast hans
láti líknarstofnanir njóta þess.
Þórey Helgadóttir,
Helga Þorbjörg Hjálmarsdóttir, Guðmundur Guðmundsson,
Valborg Jónína Hjálmarsdóttir, Gísli Rúnar Jónsson,
Steinunn Hulda Hjálmarsdóttir,Halldór Hlíðar Kjartansson,
Líney María Hjálmarsdóttir, Sæmundur Þ. Sæmundsson
og barnabörn.
 Fleiri minningargreinar um Ragn-
ar Þór Kjartansson bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu á næstu dög-
um.