Morgunblaðið - 01.07.2007, Blaðsíða 52
„Ég lifi eingöngu af
tónlistinni núna og
það gengur ágætlega þessa
dagana, en hefur þó ekki
alltaf verið svona gott … 53
»
reykjavíkreykjavík
Eftir Arnar Eggert Thoroddsen
arnart@mbl.is
Á
Theory of Machines er
að finna lagið „We Love
You Michael Gira“, óður
til leiðtoga Swans, einn-
ar ógurlegustu hljóm-
sveitar sögunnar.
„Það er ekki langt síðan ég kynnt-
ist Swans ,“ segir Ben. „Ætli það hafi
ekki verið fyrir um fjórum síðan. Í
fyrstu var ég ekki hrifinn, en komst
samt ekki undan tónlistinni. Hún er
svo ótrúleg ágeng og frek, eiginlega
brjálæðislega árásargjörn. Það er
ekki möguleiki fyrir nokkurn mann,
þó hann hati þessa tónlist, að taka
ekki afstöðu til hennar.“ Sama má
segja um tónlist Frost, þ.e. undan
henni verður ekki komist. En ég skil
ekki hvernig væri hægt að hata það
sem á borð er borið, svo snilldarlega
er það af hendi leyst. Lagskipt lögin
eru áleitin og hávær og ganga á
hlustandann, hægt, örugglega, nán-
ast með valdi. „Arvo Pärt, meðhöndl-
aður af Trent Reznor“ segir virtasta
tilraunatónlistartímarit heims, Wire.
Atli Bollason, Morgunblaðinu, segir
hins vegar í dómi sínum: „... nákvæm
hlustun í heyrnartólum birtir hlust-
andanum heilu hljóðborgirnar þar
sem hvert herbergi er áþreifanlegt
og hefur eigin hljómburð ... (maður
fær bókstaflega í magann af því að
hlusta á þessa plötu og þarf jafnvel að
leggjast fyrir) ... Í sem stystu máli er
Theory of Machines það áhrifamesta
sem undirritaður hefur heyrt í ár.“
Platan kom út í desember hér-
lendis en hefur verið að koma út ann-
ars staðar á síðustu mánuðum. Platan
hefur fengið, auk umsagnanna hér að
framan, frábæra dóma hjá miðlum
eins og Boomkat, BBC, Vice Magaz-
ine, Stylus Magazine og Uncut.
Skrýtið
„Þetta er skrýtið. Ég viðurkenni
það,“ segir Ben um alla þessa dóma.
„Þetta er bara eitthvað sem ég var
ekkert að gera ráð fyrir. Ég er vanur
því að gefa út plötur og fá engin við-
brögð, eða takmörkuð a.m.k. Nú eru
allir í skýjunum hins vegar. Tveir
dómar hafa verið neikvæðir, en af-
skaplega vel skrifaðir og ég er sam-
mála því sem þeir eru að setja út á.
En ég hef alltaf tekið þessu bara eins
og það er. Mér er raunverulega sama
hvort það er verið að mæra mig eða
rústa mér, það hefur engin áhrif á
það hvernig ég haga mínum störf-
um.“ Dreifingin hjá Bedroom Comm-
unity virðist skotheld, því að dómar
um plötuna hafa verið að hrannast
upp. Ben segir að hann og helstu
samstarfsmenn hans þar, þeir Val-
geir Sigurðsson og Nico Muhly hafi
unnið í meira en ár að því að stand-
setja útgáfuna almennilega áður en
nokkuð hafi komið út. Ben hitti Val-
geir fyrst úti í Ástralíu, og átti sá
fundur eftir að verða afdrifaríkur.
„Þetta var 2000 eða 2001. Fyrrver-
andi umboðsmaður minn kom á fundi
á milli okkar. Við áttum víst að ræða
listir og semja tónlist saman en við
fórum á barinn í staðinn og spjöll-
uðum. Við héldum sambandi eftir það
og svo þegar ég kom til Íslands í
fyrsta skipti árið 2003 unnum við
saman. Það var þá sem ég fann að ég
hér vildi ég vera. Ég eignaðist mikið
af vinum á stuttum tíma og fann
sterka tengingu við land og þjóð. Það
er eitthvað í mínu fari sem smell-
passar við Ísland – og eitthvað í fari
Íslendinga sem smellpassar við mig.“
Ben segist eðlilega hafa orðið hissa á
þessari uppgötvun.
„Það var samt ekki eins og ég hafi
verið að leita að afsökun fyrir því að
koma mér frá Ástralíu en um leið var
engin ástæða fyrir mig að vera þar
áfram. Vinna mín sem listamaður var
ekki að fá neinn hljómgrunn þar og
umhverfið óhollt þannig. Lista-
mannsþörfum mínum var ekki full-
nægt.“
Ben nam myndlist eftir mennta-
skóla í Adelaide, sem er stærsta
borgin í Suður-Ástralíu. Skólinn þar
er mjög virtur og Ben stóð fast á því
að hasla sér völl í myndlistarheim-
inum. Tónlistin var þó alltaf með, en
hann lærði ungur á píanó og gítar.
„Mér datt samt aldrei í hug að hún
yrði að einhverju „aðal“. En það tók
mig ekki nema ár að hverfa frá
myndlistinni sem aðalfagi. Ég hugsa
engu að síður mjög myndrænt í því
sem ég er að gera.“ Ben hætti sem-
sagt í skólanum og fór að vinna í
plötubúð.
„Dvölin þar hafði jákvæð áhrif á
mig. Ég var að vinna í stórri óháðri
búð og kynntist ógrynni af tónlist og
opnaðist mikið.“ Hann flutti síðan aft-
ur til Melbourne, fór í háskóla þar
(RMIT) og lærði tónsmíðar og hljóð-
fræði. „Meðfram náminu var ég kom-
inn með eitthvað í gang sem hægt er
að kalla feril. Ég gaf út nokkrar plöt-
ur. Fyrsta platan, Music For Sad
Children, kom út 2001. Þá var ég 21
árs. Ég tók hana upp í svefnherberg-
inu mínu, bjó umslagið til sjálfur og
gaf sjálfur út. Svo var það Steel Wo-
und (2003) þar sem ég kanna mögu-
leika gítarsins. Það voru fyrstu til-
raunir mínar með „einangrun“ sem
einslags ástand til að semja í. Ég tók
hana upp í húsi lengst uppi í sveit, var
þar aleinn í tvær vikur ásamt fjöldan-
um öllum af mögnurum. Svo vann ég
með hávaðann.“ Ben flutti skylt verk
á dögunum í Listasafni Íslands –
Hafnarhúsi, en þar komu við sögu sex
gítarleikarar sem hann Ben lék á eins
og hljóðfæri. Þá kom platan School of
Emotional Engineering út árið 2004,
plata sem hófst sem sólóverk en end-
aði sem samnefnd plata hljómsveitar.
Hringur
Ben er fær upptökumaður og hefur
tekið upp íslenska listamenn eins og
Daníel Ágúst, Steintrygg, Skúla
Sverrisson og Kiru Kiru en einnig er-
lenda tónlistarmenn eins og til dæmis
hina bandarísku Stars Like Fleas,
sem gaf út hina stórgóðu plötu Sun
Lights Down on the Fence árið 2003,
en plata sú er Ben vann að er vænt-
anleg.
„Nú, þetta var það sem ég lærði,“
segir Ben. „En lærdómurinn kom eft-
ir á einhvern veginn. Ég hafði verið
að fikta mig áfram alla tíð og svo þeg-
ar ég fór í námið þá var þetta mikið:
„Ó, það er svona sem þetta virkar ná-
kvæmlega.“ Valgeir Sigurðsson lof-
aði Ben vinnu ef hann kæmi til Ís-
lands og hann hefur verið að vinna
mikið í Gróðurhúsinu, hljóðveri hans.
„Þar með steig maður inn í ákveð-
inn hring af fólki og ég kynntist
mörgum vel, og það mjög fljótt. En
samt hefur það bara verið nýlega sem
mér hefur fundist ég vera að tengjast
inn í samfélag listamanna hér á landi.
Það hefur haft dálítið með það að
gera að platan [Theory of Machines]
kom út. Hún hefur kynnt mig til sög-
unnar sem listamann en margir
þekkja mig kannski bara sem einn af
þessum á barnum.“ Ben segir sam-
félag grasrótartónlistarmanna á Ís-
landi afskapleg þétt, vegna smæðar
þess, og fólk sé í tónlistinni af réttum
ástæðum. „Það sem ég hef þó sér-
staklega tekið eftir hér á landi er
hversu vel íslensku tónlistarmenn-
irnir styðja við hvor annan þegar ein-
hver gefur eitthvað út. Nær allir vinir
mínir hér hafa farið út í búð og keypt
plötuna mína.“Ben var í Madríd á
dögunum á listahátíðinni Madrid
Abierto en þar var hann með hljóð-
innsetningu. Tónlist lék um sex bý-
flugnabú. Verkefnin skortir hann
ekki og kraftar hans eru eftirsóttir.
„Já, flæðið er stöðugt,“ segir hann.
„Ég ferðast mikið og er að setja upp
alls kyns verk. En um leið hlæ ég
taugaóstyrkum hlátri að því að ég hef
ekki gert mikið af hlutum hér á landi,
þar sem ég bý. Það er þá nóg fram-
undan. Kvikmyndatónlist, upp-
tökustjórnun, tónleikaferðalög, vinna
fyrir ástralskan listdansflokk o.fl.
„Ég er með ýmsar hugmyndir í
gangi. Ég er t.d. í sambandi við
sænska þungarokksveit sem er vel
klikkuð. Hún heitir Crowpath og er
frá Malmö, allsvakalega teknísk og
með brjálaðar kaflaskiptingar. Í júní
verð ég með verk á hátíð í Manchest-
er, sem ég er að vinna með Veð-
urstofunni. Ég nýti mér jarð-
skjálftamæla í það.“
Morgunblaðið/Kristinn
FRÝS
Í ÆÐUM
BLÓÐ
ÁSTRALINN BEN FROST HEFUR VERIÐ BÚSETTUR HÉR Á LANDI Í UM TVÖ
ÁR, EN HANN FANN ÞESSA RÉTTU „HEIMAHAGA“ SÍNA FYRIR HÁLFGERÐA
TILVILJUN. HANN HEFUR VAKIÐ MIKLA ATHYGLI AÐ UNDANFÖRNU, BÆÐI
HÉR HEIMA OG ERLENDIS FYRIR PLÖTUNA THEORY OF MACHINES, SEM
GEFIN ER ÚT AF BEDROOM COMMUNITY, ÚTGÁFA SEM HANN OG TÓNLIST-
ARMAÐURINN VALGEIR SIGURÐSSON SETTU UPP ÁSAMT FLEIRUM.
www.ethermachines.com mys-
pace.com/theghostofbenfrost
Strengjasextett Ben Frost samdi verk fyrir sex gítara sem var flutt á tón-
leikum Hlaupanótunnar í Listasafni Reykjavíkur fyrr á árinu.