Morgunblaðið - 28.08.2007, Blaðsíða 27

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 28. ÁGÚST 2007 27
MINNINGAR
✝ Ingunn SigríðurElísabet Jóns-
dóttir fæddist í
Reykjavík 20. sept-
ember 1915. Hún
lést á hjúkrunar-
heimilinu Drop-
laugarstöðum í
Reykjavík hinn 20.
ágúst síðastliðinn.
Ingunn var dóttir
hjónanna Gróu Rós-
inkrönsu Jóhann-
esdóttur, sem fædd
var í Álfadal á Ingj-
aldssandi 25.2.
1890, og Jóns Guðmundssonar,
sem fæddur var á Hamarlandi í
Reykhólasveit 31.7. 1888. Bræður
Ingunnar eru Guðmundur Snorri
Jónsson, sem lifir systur sína,
fæddur 23.10. 1913, vélfræðingur
og fyrrverandi forseti ASÍ, og
Ríkharður Jóhannes Jónsson
myndlistarmaður fæddur 21.12.
1920. Ríkhaður lést hinn 8.8.
1991.
Ingunn ólst upp hjá foreldrum
og Sigurður í nýtt húsnæði í
Skeiðarvogi 153 í Reykjavík, þar
sem þau bjuggu til ársins 1992,
þegar þau fluttu heimili sitt á
Sléttuveg 13 í Reykjavík. Sigurð-
ur lést hinn 2. maí 1995 og bjó þá
Ingunn ein á Sléttuveginum þar
til hún flutti á hjúkrunarheimilið
á Droplaugastöðum árið 2005.
Ingunn og Sigurður áttu fjögur
börn. Tvö dóu í frumbernsku,
drengur er skírður var Birgir,
fæddur 1937, og stúlkubarn
óskírt, fætt 1938. Börn þeirra,
sem lifa foreldra sína, eru Jóna
Gróa Sigurðardóttir, fædd 18.3.
1935, og Matthína Sigurðardóttir,
fædd 15.3. 1944. Maki Jónu Gróu
er Guðmundur Jónsson. Börn
Jónu Gróu og Guðmundar eru
Ingunn, f. 9.8. 1954, Sigurður, f.
10.5. 1957, Helga, fædd 10.8.
1958, og Auður Björk, fædd 14.8.
1966. Maki Mattínu er Sigurjón
Kristjánsson. Börn Mattínu og
Sigurjóns eru Anna Sigríður,
fædd 1.4. 1961, Elísabet, fædd
6.9. 1962 og Ríkey, fædd 9.12.
1965.
Jarðarför Ingunnar fer fram
frá Bústaðakirkju í dag og hefst
athöfnin kl. 15.
sínum, fyrst efst á
Skólavörðustíg í
Reykjavík til þriggja
ára aldurs. Faðir
Ingunnar var tré-
smiður og sjómaður
og smíðaði hann hús-
næði fyrir fjölskyld-
una á Frakkastíg 23
í Reykjavík. Ingunn
missti föður sinn tíu
ára gömul er hann
fórst með togar-
anum Leifi heppna í
Halaveðrinu mikla 8.
febrúar 1925. Móðir
Ingunnar, Gróa Rósinkransa, lést
hinn 30. desember 1964.
Hinn 24. nóvember 1934 giftist
Ingunn Sigurði Guðmundssyni
málarameistara sem fæddur var í
Reykjavík 9.11. 1912. Þau hófu
búskap sinn á Bergstaðastræti
26a í Reykjavík við æskuheimili
Sigurðar en hann var sonur
hjónanna Guðmundar Guðnason-
ar skipstjóra og Matthínu Helga-
dóttur. Árið 1954 fluttust Ingunn
Í dag kveðjum við elskulega ömmu
mína, Ingunni Sigríði, sem lést eftir
góða umönnun á Droplaugarstöðum
í Reykjavík á 92. aldursári. Amma
var skírð Ingunn Sigríður Elísabet
Ólöf. Í minningunni er amma afar
glæsilega kona sem hélt reisn sinni
og myndarskap fram á síðasta dag.
Það hefur væntanlega markað
djúp spor í líf ömmu þegar langafi
minn og faðir hennar fórst með
togaranum Leifi heppna en þá var
amma aðeins tíu ára gömul.
Langamma, Gróa Rósinkransa, stóð
ein uppi með heimilið, börnin þrjú og
móður sína, Ríkeyju sem þá var orð-
in öldruð. Opinber stuðningur við
einstæðar mæður var ekki með sama
hætti og hann er þekktur í dag og
þurfti langamma að ala önn fyrir
fjölskyldunni með þeirri vinnu sem
bauðst. Langamma þvoði þvotta við
Þvottalaugar í Reykjavík, hafði kost-
gangara, vann í fiski og hafði með sér
börnin við sveitavinnu.
Amma Inga var námfús en efnin
leyfðu ekki frekara nám en barna-
skóla. Amma byrjaði að vinna 13 ára
gömul sem afgreiðslustúlka í verslun
við Framnesveg í Reykjavík og voru
launin lögð til heimilisins. Síðar vann
hún sem afgreiðslustúlka í Nora-
Magasín í Pósthússtræti í Reykja-
vík, sem þá var ein glæsilegasta
verslun bæjarins. Þar vann amma
þar til hún giftist afa mínum og al-
nafna, Sigurði Guðmundssyni mál-
arameistara. Á árinu 1958 hóf amma
störf hjá alþingi, þá 43 ára gömul og
dæturnar komnar á legg. Amma
starfaði hjá alþingi, lengst af sem
lestrarsalarvörður, óslitið til ársins
1987, þá 72 ára gömul.
Afi og amma stofnuðu heimili sitt í
„litla húsinu“ á Bergstaðastræti 26a
í Reykjavík, sem var í eigu foreldra
afa, Guðmundar og Matthínu, en þau
bjuggu í „stóra húsinu“ á Bergstaða-
stræti 26b. Í „litla húsinu“ hafa
margir í fjölskyldunni byrjað sinn
búskap, m.a. foreldrar mínir og ég
sjálfur.
Afi og amma Inga byggðu sér fal-
legt heimili í Skeiðarvogi 153 í
Reykjavík, þar sem þau bjuggu allt
til ársins 1992 er þau fluttust að
Sléttuvegi 13 í Reykjavík. Heimili
afa og ömmu bar ætíð vott um reisn
og eljusemi. Húsið við Skeiðarvog
var alltaf sem nýtt og garðurinn svo
glæsilegur að eftir var tekið. Afi var
með afbrigðum vinnusamur og
reyndist ömmu góður eiginmaður.
Saman byggðu þau upp fjölskyldu
sem bjó við öryggi og reisn. Afi og
amma áttu saman góða ævi.
Ég hef notið þeirrar gæfu að hafa
verið í miklum samvistum við ömmu
Ingu og afa Sigga allt frá því ég man
fyrst eftir mér. Tilvera þeirra hefur
verið tilvera mín að mörgu leyti. Hjá
þeim kynntist ég lífsspeki og lífs-
máta sem eftirsóknarvert er að fara
eftir.
Með ömmu er horfin glæsileg og
atorkusöm kona sem lifði tímamót
tvenn. Löng ævin hefur markað
mörg sporin, sem eru vegvísir fyrir
afkomendur hennar. Afi Siggi sagði
að hvað sem tæki við af jarðlífi loknu
myndi hann að minnsta kosti lifa í af-
komendum sínum. Það væri alltént
eilífðin. Líf ömmu mun halda áfram í
mér og öðrum afkomendum hennar
sem nú eru 25 talsins.
Elsku mamma, Matthína og aðrir
aðstandendur, ég votta ykkur samúð
í söknuði ykkar.
Sigurður Guðmundsson.
Amma Inga, eins og við kölluðum
hana ávallt var fædd 20. september
1915 og átti einn mánuð ólifaðan í 92
árin. Hún var skírð Ingunn Sigríður
Elísabet Ólöf af foreldrum sínum
þeim Gróu og Jóni. Oft á lífsleið
minni hafa mannanöfn verið um-
ræðuefni og hef ég þá alltaf nefnt öll
nöfnin hennar ömmu sem vakið hafa
verðskuldaða athygli vegna fjölda
nafna en öll hafa þessi fallegu nöfn
verið endurnýtt á barnabörn eða
barnabarnabörn hennar.
Langafi Jón drukknaði löngu fyrir
mína tíð eða þegar amma var á tí-
unda ári og eina þekking mín um
hann eru sögurnar sem mamma og
amma Inga hafa sagt mér en ég tel
mig aðeins muna eftir langömmu
Gróu og þá sérstaklega þegar við
fórum í heimsókn til hennar á elli-
heimilið í Hafnarfirði.
Fyrir rúmum mánuði síðan sat ég
hjá ömmu Ingu og sagði hún mér frá
uppvaxtarárum sínum – hvernig lífið
og tilveran var hjá henni áður og eft-
ir að langafi Jón dó. Hvernig
langamma Gróa stritaði til að hafa
ofaní sig og á börnin sín en þá bjó
amma á Frakkastígnum. Nokkrum
dögum seinna fór Heba mín og tók
myndir af húsinu á Frakkastígnum,
sem samkvæmt skipulagi á að rífa
innan skamms. Heba og Svana fóru
síðan með myndirnar til langömmu
sinnar og sýndu henni myndirnar
stækkaðar á tölvunni og þótti ömmu
mjög vænt um það.
Fyrstu minningabrot mín um
ömmu Ingu og afa Sigga sem lést ár-
ið 1995 eru af Skeiðarvogi 153. Þar
áttu þau fallegt heimili og einstak-
lega glæsilegan garð sem þau dund-
uðu við öll sumur af alúð og innsæi.
Það var sama hvenær maður kom í
heimsókn eða gisti hjá þeim þá var
dekrað við mann og aldrei gat amma
látið nokkurn fara frá sér nema með
fullan maga og spurði ávallt: „Má nú
ekki bjóða þér eina sneið í viðbót?“,
þó að maður væri margbúinn að af-
þakka áður.
Amma og afi fóru í allnokkrar
sumarleyfisferðir til útlanda og var
það á þeim tíma sem Íslendingar
voru að byrja að fara í slíkar ferðir.
Þvílíkur spenningur það var að fá
þau heim aftur því maður vissi að
ávallt var einhver smápakki með í
för og að ekki sé minnst á útlenska
sælgætið sem við barnabörnin
sporðrenndum niður af góðri lyst og
áfergju.
Þótt amma Inga hafi náð háum
aldri leit hún út fyrir að vera mörg-
um árum yngri en hún var í raun og
vona ég að við niðjar hennar verðum
svo heppin að fá að njóta þeirra góðu
gena hennar enda skipti það hana
miklu máli að vera vel til höfð – sem
hún alltaf var.
Elsku amma Inga, nú kveð ég þig í
hinsta sinn og gleðst yfir því að nú
líði þér vel, að þú sért orðinn engill á
himnum við hliðina á afa Sigga – ég
bið að heilsa.
Helga.
Með þessum orðum langar mig til
að minnast hennar ömmu minnar,
Ingunnar Sigríðar Elísabetar Ólafar
Jónsdóttur, eða ömmu Ingu eins og
við barnabörnin kölluðum hana.
Amma Inga var stórglæsileg
kona. Auk þess að vera glæsileg var
hún fluggáfuð og stálminnug. Hún
var lagin í höndum og man ég eftir
henni á Skeiðarvoginum með handa-
vinnu sína í fanginu. Hún gerði ófá
veggteppin sem prýddu veggi á
heimili þeirra afa auk þess að sauma
í rókókóstóla, klukkustrengi og
dúka. Amma hélt heimilinu ávallt af-
ar hreinu og fínu enda iðulega með
tuskuna til taks. Ég man eftir því að
hafa leikið mér að því að setja fingra-
för á píanóið eða eitthvert borðið í
stofunni því þá var amma iðulega
mætt með tuskuna á lofti.
Síðustu nótt í lífi ömmu Ingu
dreymdi mig fallegan draum. Ég var
stödd í garðinum þeirra Ömmu Ingu
og afa Sigga á Skeiðarvoginum, í
garðinum sem þau gerðu svo glæsi-
legan hringinn í kringum húsið. Allt-
af var hann vel hirtur og þau höfðu
unun af því að halda honum falleg-
um. Rósirnar í garðinum voru þær
fallegustu sem ég man eftir að hafa
séð, grasið ávallt vel slegið og blóm-
um raðað snyrtilega í beðin. Hvergi
var arfa eða illgresi að sjá. Gos-
brunnurinn fannst mér alveg magn-
aður og man ég eftir mér sem krakka
að hafa oft langað til að busla í hon-
um; það mátti þó ekki. Í draumnum
stóðu amma og afi saman inni í hús-
inu, horfðu á okkur út um stofu-
gluggann og brostu til okkar og veif-
uðu. Það var fallegt veður, bjart yfir
og mikil kyrrð. Mér fannst þau vera
hamingjusöm og ánægð.
Stuttu eftir að ég vaknaði fékk ég
fréttir að amma Inga hefði kvatt
þennan heim þá snemma um morg-
uninn. Fréttirnar komu í raun ekki á
óvart enda var amma orðin 92 ára
gömul og hafði verið mikið lasin síð-
ustu daga og vikur. Nú er amma
komin á þann stað þar sem henni líð-
ur betur, laus við gigtina og þau
mein sem hrjáðu hana. Elsku amma,
hvíl í friði.
Auður Björk Guðmundsdóttir.
Elsku langamma Inga
Við viljum þakka þér fyrir allt og
allt.
Án þín værum við ekki hér.
Hvíl þú í ró við lands þíns ljósa barm,
ó ljúfi vin!
Bros þitt er geymt – og bak við þyngstan harm
er bjartast skin.
Þakklát og bljúg sem blóm, er hneigja sig,
við breiðum krónu lífsins yfir þig.
(Jóhannes úr Kötlum.)
Elsku amma Gógó, afi Guðmund-
ur, Mattína, Sigurjón
og aðrir fjölskyldumeðlimir, við
vottum ykkur okkar innilegustu
samúð.
Minningin lifir.
Þín langömmubörn,
Svana, Heba og Aron.
Ingunn S. Jónsdóttir


  


 



 
    
       
REYNSLA • UMHYGGJA • TRAUST
Þegar andlát ber að höndum
Önnumst alla þætti útfararinnar
ÚTFARARSTOFA
KIRKJUGARÐANNA
Vesturhlíð 2 • Fossvogi • Sími 551 1266 • www.utfor.is
Fallegir legsteinar
á góðu verði
Englasteinar
Helluhrauni 10
Sími 565 2566 - www.englasteinar.is
Sendum
myndalista
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
ÁSLAUG KLARA JÚLÍUSDÓTTIR,
andaðist á dvalar- og hjúkrunarheimilinu Grund
þriðjudaginn 21. ágúst.
Útför hennar fer fram frá Bústaðakirkju miðviku-
daginn 29. ágúst kl. 15.00.
Kjartan Heiðar Haraldsson, Linda Guðný Róbertsdóttir,
Júlíus Heiðar Haraldsson, Harpa Másdóttir,
Sigurður Heiðar Haraldsson, Helga Olgeirsdóttir,
Maríanna Heiða Haraldsdóttir, Ragnar Kristinn Sigurðsson,
Theódóra Sigrún Haraldsdóttir, Sigurjón Valberg Jónsson,
Ingibjörg Guðrún Haraldsdóttir, Oddgeir Kristjánsson,
ömmu- og langömmubörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
GÍSELA GUÐMUNDSSON
frá Steig,
Silfurbraut 10,
Höfn,
lést á hjúkrunarheimilinu Höfn sunnudaginn
26. ágúst.
Róshildur V. Stígsdóttir, Jón Sigmar Jóhannsson,
Ólafur Stígsson, Ásrún Helga Guðmundsdóttir,
Jóhanna Stígsdóttir, Reynir Ólason
og barnabörn.
✝
Elskulegur faðir minn, afi, bróðir og mágur,
ELÍAS JÚLÍUSSON,
Keldulandi 21,
Reykjavík,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi mánu-
daginn 20. ágúst.
Útförin fer fram frá Fossvogskapellu miðvikudaginn
29. ágúst kl. 13.00.
Sigríður Drífa Elíasdóttir,
Steindór Snær Ólason, Kári Vilberg Atlason,
Ragnar Elíasson, Olga Steingrímsdóttir,
Bjarney Runólfsdóttir
og aðrir aðstandendur.