Morgunblaðið - 05.11.2007, Síða 17

Þ
eir eru miklir félagar og
halda að þeir séu miklu
stærri en þeir eru enda
eru stórir hundar skít-
hræddir við þá. Það er
þeim nóg að sýna svipinn og þá lúffa
þeir stóru fyrir þessum ljúflingum.
Það má því segja að þeir eigi sér stór-
an hug í litlum búk. Í þeim blundar
líka mikið varðhundaeðli og það er al-
gjörlega hægt að treysta þeim fyrir
að láta vita af gestum, boðnum jafnt
sem óboðnum,“ segir Eygló Þorgeirs-
dóttir, níu ára nemandi í Vatnsenda-
skóla, sem hefur alla tíð vanist því að
hafa hunda og hesta í kringum sig.
Fjórir ferfætlingar hlaupa um
Foreldrar Eyglóar, þau Klara Haf-
steinsdóttir og Þorgeir Björgvinsson,
hafa verið í hestamennsku undanfarin
átján ár, en fengu sér fyrst hund á
heimilið eftir að þau fluttu í einbýlis-
hús árið 1995. Og nú eru fjórir ferfæt-
lingar á heimilinu, einn rakki og þrjár
tíkur, sem heita Þór, Destený, Fant-
asía og Mirra. Allir eru þeir af hunda-
kyninu Yorkshire Terrier nema hún
Mirra, sem er af Griffon-kyni.
„Fantasía er nú hvolpafull í
fyrsta skipti og á von á sér
í byrjun desember og þá
verður hann Þór okkar
pabbi í fyrsta skipti, en
hann var valinn besti
hundur sinnar tegundar á
hundasýningu Hunda-
ræktarfélags Íslands í
liðnum mánuði. Við vonum
að það komi ekki nema þrír
hvolpar út úr gotinu þótt
þeir geti orðið allt upp í sex
talsins.“
Vilja gera eigendunum
til hæfis
Óljóst er með öllu hvaða teg-
undir urðu nákvæmlega til þess
að skapa Yorkshire Terrier, en
upphaflega var hann ræktaður
til veiða á músum og rottum.
Tegundinni er oft lýst sem Ter-
rier í silkifeldi enda eru þau
Þór og Destený ákaflega
fríð og fín þegar búið er
að bursta niður gólf-
síðan feldinn þeirra og
setja rauðar slaufur í hár-
ið. Þetta er útskýrt
þannig að hundarnir
geta verið heillandi og
tælandi á meðan þeir
eru að ná taki á eigendum sínum. Þeir
láta sem þeir séu að gera eigendunum
til hæfis, en í raun eru þeir að kenna
þeim að umgangast sig.
Úthald, hugrekki og árvekni eru
aðal þessa litla hundakyns. Persónu-
leiki þeirra er mikill. Þeir eru gáfaðir,
öruggir með sig og rólegir, en verða
mjög ákafir ef eitthvað er um að vera.
Þeir eru frábærir varðhundar og
passa vel upp á sína. Yorkinn elskar
fjölskyldu sína meira en lífið sjálft.
Hann er ánægðastur ef hann fær að
taka þátt í daglegu lífi á heimilinu og
er alveg sannfærður um að ekkert sé
hægt að gera án þess að hann eigi þar
hlut að máli.
40 mínútur á dag í feldvinnu
„Fyrsta hundinn okkar, hann Polla,
eignuðumst við árið 1995, en hann
drapst í fyrra, tólf ára gamall, kominn
með krabbamein og nýrnasteina
blessaður,“ segir Klara, móðir Eygló-
ar, en hún er einn af örfáum rækt-
endum Yorkshire Terrier hér á landi
undir merkjum Hundaræktarfélags
Íslands. Og þar sem
hún er með Þór
og Destený enn í sýning-
arstörfum fara um fjörutíu
mínútur á dag í feldvinnu
hjá henni. Gólfsíðan feldinn
þarf nefnilega að bursta
daglega og pakka honum
síðan upp til að koma í veg
fyrir slit. Vikuleg böð með
góðri olíu eða næringu í
feldinn eru líka mjög æski-
leg. „Þeim líður bara vel
með þetta enda ekki öðru
vanir,“ segir Klara. Hún
bætir við að Yorkinn hafi
orðið fyrir valinu vegna
þess að elsta dóttirin sé
með ofnæmi fyrir dýra-
hárum, en þessi tegund
valdi yfirleitt ekki of-
næmi og fari ekki úr hár-
um.
Hundarnir eru mjög
ánægðir með að fá að þvæl-
ast með heimilisfólkinu hér
á daginn þótt þeim þyki líka
svakalega gaman að fá að
skottast úti í göngutúrum með þeim
sem því nenna. Og svo labba þeir bara
inn í sín búr á kvöldin þegar aðrir á
heimilinu eru að búast til svefns.
Þurrfóður og vatn er þeirra helsta
fæða, en svo fá þeir stundum nammi
ef þeir eru búnir að vera duglegir.
Skinka, ostur, sveppir og lifrarpylsa
eru til dæmis í miklu uppáhaldi.
Reynsla í naggrísauppeldi
Fyrir utan hundana á heimilinu á
Eygló trippi sem hún kallar Evu en
hún hefur keppt til verðlauna á hesta-
mannamótum og á risastóran bikar
fyrir fyrsta sætið í gæðingakeppni
sem hún tók þátt í. En nú stefnir fjöl-
skyldan að því að selja húsið sitt í
Kópavogi og flytja í sveit þar sem
draumurinn er að sameina á einum
stað heimilið, sumarbústaðinn, hest-
húsið og hundaræktunina.
Og þegar Eygló er að lokum spurð
hvort hana langi í fleiri dýr svarar
hún að bragði að það gæti verið
skemmtilegt að eignast froska. Eldri
systurnar hafi töluverða reynslu af
naggrísauppeldi því þær ræktuðu
naggrísi og seldu út um allar trissur
til að eignast vasapeninga á sínum
tíma. „Við ætluðum að taka upp þráð-
inn í naggrísauppeldinu fyrir
skömmu og vorum komin með þenn-
an fína karl, en fengum ekkert kven-
kyns þar sem langir biðlistar eru eftir
naggrísum. Naggrísir eru nefnilega
miklu skemmtilegri en hamstrar –
þeir vaka í það minnsta á daginn þeg-
ar eigendur þeirra eru vakandi,“
segja þær mæðgur.
join@mbl.is
Forvitni Úthald, hugrekki og árvekni eru aðalsmerki þessa litla hundakyns.
Morgunblaðið/Sverrir
Stór hugur
í litlum búk
Úthald, hugrekki og árvekni eru aðalsmerki hunda af
Yorkshire Terrier-kyni. Jóhanna Ingvarsdóttir sótti
þrjá slíka heim og vin þeirra að auki.
Gólfsíðan feldinn þarf
nefnilega að bursta
daglega og pakka
honum síðan upp til að
koma í veg fyrir slit.
Hann er ánægðastur ef
hann fær að taka þátt í
daglegu lífi á heimilinu og
er alveg sannfærður um að
ekkert sé hægt að gera
án þess að hann eigi
þar hlut að máli.
Heimasætan Eygló Þorgeirsdóttir með heimilishundana, þá Þór, Destený, Fantasíu og Mirru.
Sæt saman Þór og Destený eru
ákaflega fríð og fín með niðurburstaðan
gólfsíðan feld og rauðar slaufur í hárinu.
|mánudagur|5. 11. 2007| mbl.is
daglegtlíf