Morgunblaðið - 07.02.2008, Blaðsíða 19

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 7. FEBRÚAR 2008 19
svarið sem var já, í
alvöru.
Víkverji telur að
hann hafi aldrei á
ævinni lent í jafn-
spennandi könnun og
í umrætt skipti.
x x x
Eitt er það sviðsem Víkverji
veit ekkert um,
nefnilega bíla-
viðgerðir. Hann veit
minna um þessa hluti
en raftæki. Samt
lenti hann í því að
skýra það út fyrir
sinni heittelskuðu
fyrir skemmstu hvað
tímareim væri og hvernig þyrfti
að umgangast hana. Þegar fyr-
irlesturinn var á enda sótti nag-
andi efi að Víkverja. Hafði hann
ruglað saman tímareim og vift-
ureim? Hann fór á Netið svo lítið
bar á og sló upp tímareim. Mikið
af efni fannst um tímareimar,
tímakeðjur og viftureimar. Eftir
stutta rannsókn fékk Víkverji að
vita að megininntakið í belgings-
legri ræðu hans fyrr um kvöldið
stæðist. Óhemju léttir fylgdi
þessu. Víkverji var heppinn í þetta
skiptið en ætlar að láta ræðuhöld
um bílaviðgerðir eiga sig á næst-
unni. Farsælast er að þenja sig
um þau málefni sem maður hefur
trausta þekkingu á.
Víkverji hlýtur aðteljast til þeirra
sem gefa ekki mikið
fyrir raftæki. Þetta
sannaðist með
óþyrmilegum hætti
þegar fulltrúi frá
Hagstofu Íslands
spurði Víkverja
spjörunum úr um
raftækja- og net-
notkun á heimilinu.
Þetta var víst könn-
un og Víkverji vildi
gjarnan sinna sam-
félagslegri skyldu
sinni í upplýsinga-
samfélagi. Spurt var
um sjónvarp, DVD
spilara, flatskjá og
margt fleira. Og áfram var spurt
um hin og þessi raftæki, leikja-
tölvur, heimabíó, Dolby stereó,
kúbíktúrbó og hvað eina. Víkverji
svaraði samviskusamlega með
nei-i í öllum tilvikum og nú gerðist
hið óvænta: hinn mjög svo hátt-
prúði og staðlaði spyrill felldi
grímuna eftir sautjándu spurningu
og spurði hlýlega og nokkuð feg-
insamlega en samt forviða: „Í al-
vöru?“ Víkverja varð strax ljóst að
hann hafði með staðfastri frammi-
stöðu sinni hingað til framkallað
þessa óundirbúnu aukaspurningu.
Hann dró svarið í nokkur augna-
blik svo æpandi þögnin ætlaði að
brenna í sundur símalínuna á milli
hans og spyrjandans. Loksins kom
  



víkverji skrifar | vikverji@mbl.is
,
Kringlunni,
sími 533 4533
Smáralind,
sími 554 3960
Tax-free-bomba
Fríhafnarverð
fimmtudag til sunnudags
Fríhafnarverð á öllum vörum
í verslunum okkar þessa helgi
Verið velkomin
Við höfum gert okkar bún-inga sjálfar allt frá því viðvorum í öðrum bekk, af þvíannars eru allir meira og
minna eins. Til dæmis eru mjög
margar stelpur í nornabúningi og
strákarnir eru flestir draugar. Og í
fyrra voru óteljandi stelpur eins og
Silvía Nótt,“ segja þær Vala Sigríð-
ur Ingólfsdóttir, Hrafnhildur Ólafs-
dóttir og Þórdís Alda Hauksdóttir
sem allar verða tólf ára á þessu ári
og eru í Vogaskóla. Á öskudeginum í
gær var Vala í gervi tónhlöðu eða
i-pods, Þórdís var berserkjasveppur
og Hrafnhildur vambmikill kokkur.
„Þetta snýst um að vera svolítið
frumlegur og öðruvísi en allir hinir.
Reyndar rákumst við á annan svepp
í dag, en hann var ekki eins og minn
sveppur,“ segir Þórdís og hlær.
Ætlum aldrei að hætta
Þeim finnst ótrúlega gaman að
finna út hvað þær ætla að vera á
þessum degi og hvernig eigi að út-
færa hugmyndirnar. „Upphafið að
hugmynd minni að vera i-pod er frá
því að við vorum í fjórða bekk, en þá
var Hrafnhildur Svalaferna og ég
komst að því að það væri hægt að
vera hvað sem er sem er kassalaga,“
segir Vala sem fékk kassa hjá pabba
sínum, málningarprufu í Flugger-
litum og fékk konu bróður síns til að
teikna apple-merkið aftan á og úr
varð i-pod sem hún klæddist. Hrafn-
hildur spurði aftur á móti pabba sinn
hvort hann gæti hjálpað henni með
hugmynd að búningi og sá var ekki
lengi að redda málunum. „Hann lét
mig fá kokkabúning af sjálfum sér
og sagði mér svo að troða inn á mig
kodda svo ég væri með ístru, en
hann er kokkur og hótelstjóri á Hót-
el Eldborg á Snæfellsnesi.“
Þórdís ætlaði að vera írskur búálf-
ur en hætti við og sneri sér að ber-
serkjasveppnum. „Síðan fékk ég
mömmu til að sauma hann eftir mín-
um fyrirmælum.“
Vala er með glitrandi gervi-
augnahár og segir öskudag veita
kærkomið tækifæri til að bera slíkar
gersemar. „Við ætlum sko aldrei að
hætta að klæða okkur í búninga á
öskudaginn, okkur finnst það mjög
gaman, en sumar stelpur á okkar
aldri nenna því ekki lengur.“
Alltaf heitt kakó hjá ömmu
Á skjánum á tónhlöðunni Völu er
mynd af Páli Óskari og lagið sem
valið hefur verið er Allt fyrir ástina.
„Við skiptumst á að syngja það og
annað frumsamið lag eftir okkur
sem heitir Íslensku sveppirnir en þá
snúum við spjaldinu við og í staðinn
fyrir Palla er mynd af okkur á skján-
um og upplýsingar um lagið. Við
sömdum líka dans við það,“ segja
þær og bresta í söng:
„Íslensku sveppirnir,
það eina sem aldrei nóg er af.
Sveppirnir gróa, vaxa,
þegar þeim er plantað.
Íslensku sveppirnir,
það eina sem aldrei nóg er af.
Við segjum út með gúrkur,
inn með sveppina.“
Þær syngja fjarska vel enda var
Vala í Krúttakórnum í Langholts-
kirkju á sínum tíma, Hrafnhildur í
söng og leiklist í Borgarleikhúsinu
og Þórdís söng í fjögur ár í skólakór.
„Við höfum fengið ótrúlega mikið
hrós fyrir frumsaminn sönginn og
fyrir frumlega búninga og sum-
staðar fengum við tvöfaldan skammt
af verðlaunum.“ Öskudagurinn hjá
þeim snýst hins vegar ekki aðeins
um að rölta á milli fyrirtækja í hverf-
inu þeirra til að syngja og fá eitthvað
fyrir, þær fara líka alltaf í heitt kakó
og saltkjöt og baunir hjá ömmu
Hrafnhildar.
Tónhlaða,
sveppur og
feitur kokkur
Þeim datt ekki í hug að fara út í búð og kaupa sér
fjöldaframleidda búninga fyrir öskudaginn. Þær
eru frumlegri en svo og finnst ekkert gaman að vera
eins og allir hinir. Kristín Heiða Kristinsdóttir hitti
þrjár söngglaðar vinkonur sem lögðu mikla vinnu
í að hanna og búa sína búninga til sjálfar.
Árvakur/Valdís Thor
Svalar í snjókomu Berserkjasveppurinn Þórdís, bumbukokkurinn Hrafnhildur og i-podinn Vala.
Árvakur/Valdís Thor
Söngkonur Þessi mynd var á i-podinum er þær sungu frumsamda lagið.
» „Við ætlum sko aldr-
ei að hætta að klæða
okkur í búninga á ösku-
daginn, okkur finnst það
mjög gaman, en sumar
stelpur á okkar aldri
nenna því ekki lengur.“
khk@mbl.is