Morgunblaðið - 15.02.2008, Page 27

MORGUNBLAÐIÐ FRIDAY 15. FEBRUARY 2008 27
MINNINGAR
✝ Hjálmar Sig-urður Hjálm-
arsson fæddist á
Bjargi í Bakkafirði
20. október 1927.
Hann lést á Land-
spítalanum við
Hringbraut 3. febr-
úar síðastliðinn.
Foreldrar hans
voru Sigríður Sig-
urðardóttir, f. 21.9.
1896, d. 4.5. 1993,
og Hjálmar Frið-
riksson, útvegs-
bóndi á Bjargi, f.
24.12. 1891, d. 20.3. 1964. Systur
Hjálmars eru: Ester Hjálm-
arsdóttir Hansen forstöðukona, f.
19.6. 1922, d. 14.5. 2003, maki Jo-
en Hansen sjómaður, f. 26.6. 1915,
búsett í Vestmannaeyjum og
Brynhildur Hjálmarsdóttir versl-
unarmaður, f. 12.11. 1932, maki,
Sigurður Jakob Magnússon húsa-
smíðameistari/verkstjóri, f. 10.8.
1927, d. 19.9. 1998, búsett á Sel-
tjarnarnesi.
Hjálmar og Sigríður Laufey
Einarsdóttir, f. 26.4. 1942, gengu í
hjónaband 20. febrúar 1992. For-
lengur grundvöllur fyrir fjöl-
skylduútgerð. Með harðfylgi tókst
að halda bátnum en reksturinn
gat ekki eingöngu verið grund-
völlur fyrir lífsafkomu. Þau hjón
keyptu sér íbúð í Kópavogi og
höfðu jafnframt heimili þar en
Hjálmar stundaði sjóinn frá
Bakkafirði meðan kostur var.
Þegar ljóst var að stæði fyrir dyr-
um frekari niðurskurður á kvóta
ákvað Hjálmar að selja útgerðina
sl. ár eftir ævilanga baráttu fyrir
trilluútgerð á Bakkafirði. Hjálm-
ar var styrk stoð fyrir sitt byggð-
arlag til viðhalds atvinnulífi og
góðu mannlífi á Bakkafirði. Sat í
sóknarnefnd, hreppsnefnd og á
fiskiþingi um árabil. Var einn af
stofnendum Saltfisverkunar Út-
vers á Bakkafirði. Vann þar sem
matsmaður í saltfiski og skreið
jafnframt eigin útgerð. Hjálmar
gegndi starfi vitavarðar Digra-
nesvita mörg ár allt til æviloka.
Fyrstu fluglínutækin til björgunar
við sjóslys voru staðsett á Bjargi í
umsjá Hjálmars, í samstarfi við
Hannes Hafstein, þáverandi fram-
kvæmdastjóra Slysavarnarfélags
Íslands. Síðar var Björg-
unarsveitin Örn á Bakkafiðri
stofnuð þar sem Hjálmar var einn
stofnenda og aðalhvatamaður
fyrstu árin.
Útför Hjálmars fer fram frá
Digraneskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 15.
eldrar hennar voru:
Laufey Guðjóns-
dóttir kennari, f.
14.2. 1911, d. 4.5.
1994, og Einar Örn
Björnsson bóndi, f.
15.4. 1913, d. 17.6.
1996, búsett á Mý-
nesi í Eiðaþinghá á
Fljótsdalshéraði.
Börn Sigríðar af
fyrra hjónabandi
eru: 1) Laufey Sig-
ríður Jónsdóttir,
maki Pétur Hans
Pétursson, 2) Snæ-
björn Rúnar Jónsson, maki Stef-
anía Pálsdóttir, 3) Einar Örn
Jónsson, maki Halldóra Ósk
Sveinsdóttir. Barnabörnin eru sjö.
Eftir að þau Hjálmar og Sigríð-
ur Laufey tóku saman fluttu þau
fljótlega að Bjargi. Nýju lífi var
hleypt í útgerðina, íbúðin í
Reykjavík seld, og stærri bátur
keyptur. Stunduðu þau hjónin
bæði sjóinn og kom Snæbjörn son-
ur Sigríðar þeim til hjálpar á grá-
sleppuvertíð. En þá kom reið-
arslagið. Veiðiheimildir voru
skertar svo mikið að ekki var
Það er margs að minnast þegar
ég hugsa um Hjálmar frá Bjargi,
okkar fyrstu kynni voru í kringum
árið 1991, þegar Sigríður, móðir
mín, og hann tóku saman.
Tókst með okkur strax mikið
traust og virðing. Það var trúlega
vegna þess að við vorum báðir sjó-
menn, þó hvor úr sinni áttinni, og
höfðum því margt að ræða sem
tengdist sjó og sjómennsku al-
mennt og ekki síst slysavarna- og
björgunarmálum sjómanna.
Aldrei lá hann á reynslu sinni,
alltaf tilbúinn að miðla henni beint
og með skemmtilegum frásögnum.
Hjálmar var með trilluútgerð,
meðal annars á Bakkafirði, og
hafði hann einnig sótt vertíðir til
Vestmanneyja hér áður fyrr. Hann
hafði því lent í ýmsu enda var að-
búnaður ekki eins góður þá og
hann er í dag.
Mikil gæfa og forréttindi hljóta
það að hafa verið fyrir Snæbjörn,
bróður minn, og móður okkar að
vera með honum á grásleppuver-
tíðum og við aðrar veiðar á Bakka-
firði. Þau voru þar með manni sem
þekkti öll fiskimiðin eins og lófann
á sér, og síðast ekki síst var hann
laginn við veiðarnar og veiðarfær-
in.
Það var alltaf í farvatninu að
Hjálmar kæmi með mér sem far-
þegi í afleysingartúr hjá Eimskip,
var það fyrirhugað á sl. ári, en
veikindi hans urðu til þess að ekki
varð af því þá.
Við náðum þó að fara saman á
tvær æfingar með Björgunarskip-
inu í Reykjavík og þyrlu og á flug-
línuæfingu. Hjálmar hafði alltaf
mjög gaman að því að prófa og sjá
öðruvísi sjómennsku.
Hjálmari voru slysavarna- og
björgunarmál hugleikin, voru það
mikil forréttindi að hafa hann með
á námskeiði í fluglínutækjum á
Bakkafirði fyrir um 10 árum. Þar
var reyndur maður á ferð í með-
ferð og notkun þeirra. Kom það
best í ljós er við héldum verklega
æfingu niðri við höfnina, allir hnút-
ar og meðferð skotlínu á hreinu.
Sumarið 1998 vorum við fjöl-
skylda mín á ferðalagi um landið
og var að sjálfsögðu farið í heim-
sókn að Bjargi á Bakkafirði til
Hjálmars og móður minnar, það
stóð ekki á gestrisninni og dekrinu
við börn og fullorðna. Eitt af því
sem Hjálmar bauð okkur var að
fara og skoða Digranesvitann sem
hann sá um og var mjög stoltur af,
enda var umhirða hans honum til
sóma eins og allt annað sem
Hjálmar tók sér fyrir hendur.
Á leiðinni til og frá vitanum stóð
ekki á skemmtilegum sögum og
lýsingum á landi og staðháttum.
Má geta þess að þessi ferð náðist
að hluta á myndaband.
Tveimur dögum fyrir andlát
Hjálmars á Landspítalanum áttum
við gott og langt spjall um daginn
og veginn. Var ekki að sjá á honum
eða heyra að hann væri langt
leiddur af veikindum sínum. Töl-
uðum við um að hann yrði að ná
sér til betri heilsu til að klára dvöl-
ina í Hveragerði, en þar þótti
Hjálmari mjög gott að koma árlega
sér til heilsubótar á seinni árum.
Elsku mamma, Brynhildur og
aðrir aðstandendur, megi Guð gefa
ykkur styrk í sorg ykkar.
Einar Örn Jónsson
og fjölskylda.
Ég kveð þig með söknuði, bróðir,
en jafnframt með miklu þakklæti
fyrir öll árin sem við áttum saman.
Ég minnist bernskuáranna á
Bjargi, okkar góðu foreldra og
stóru systur. Nú eruð þið öll horfin
yfir móðuna miklu, en eftir standa
minningar um trausta og góða fjöl-
skyldu. Þökk fyrir alla þína hjálp
og stuðning í gegnum árin. Þú
varst eins og klettur í hafi.
Hvíl í friði.
Hafið, bláa hafið, hugann dregur.
Hvað er bak við ystu sjónarrönd?
Þanngað liggur beinn og breiður vegur.
Bíða mín þar æskudrauma lönd.
Beggja skauta byr
bauðst mér aldrei fyrr.
Bruna þú nú, bátur minn.
Svífðu seglum þöndum,
svífðu burt frá ströndum.
Fyrir stafni haf og himinninn.
(Örn Arnarson.)
Vertu sæll, þín systir,
Brynhildur.
Það var sunnudagsmorguninn 3.
febrúar síðastliðinn að síminn
hringdi, og ég fékk þær fréttir að
Hjálmar Sigurður Hjálmarsson,
móðurbróðir minn, hefði yfirgefið
þetta jarðlíf þá um morguninn.
Jæja, Lalli frændi dáinn, en það
var hann ævinlega kallaður af sín-
um nánustu, aðrir kölluðu hann
Hjalla eða bara Hjálmar. Hjálmar
gegndi ýmsum trúnaðarstörfum
fyrir sitt byggðarlag Bakkafjörð,
en ég ætla ekki að fjalla um það,
heldur sjómanninn Hjálmar á
Bjargi. Hann fæddist 20. október
1927 og 9 ára gamall fór hann að
róa á lítilli trillu með föður sínum,
og eftir það stundaði hann sjó-
mennsku og trilluútgerð frá
Bakkafirði hvert einasta ár, þar til
í sumar, eða í um 70 ár. Efa ég að
nokkur hafi gert það lengur. Á
gagnfræðaskólaárum mínum fékk
ég að fara austur og róa með þeim
feðgum, afa mínum og Lalla í fjög-
ur sumur, það var góð reynsla, oft
fiskaðist vel, og báturinn stundum
hlaðinn eins og hægt var. Þá þurft-
um við að verka allan aflann sjálfir,
fletja og salta, og því lítið um hvíld
þegar vel viðraði. Lalli sótti stíft,
var áræðinn en líka íhugull og gæt-
inn. Enda henti hann aldrei neitt
óhapp til sjós. En það var ekki
bara trillusjómennska, 15 ára fór
hann á vertíð suður í Hafnir, var
þar eina vertíð, en eftir það í yfir
20 vertíðir í Vestmannaeyjum, og
öll árin, nema kannski síðasta árið
hjá sömu útgerð, en þá með sama
skipstjóra. Í Vestmannaeyjum reri
hann á 3 bátum, sem allir hétu
Ófeigur, sem þeir Þorsteinn á Blát-
indi, og Ólafur frá Skuld gerðu út,
og var Óli skipstjóri.
Óli hafði mikla trú á Hjalla eins
og hann kallaði hann. Óli sagði mér
eitt sinn að er þeir voru á síld fyrir
norðan, og ekkert hefði gengið,
hefði hann lónað austur fyrir
Langanes og inn á Bakkaflóa, og
farið að svipast um eftir trillunum
og hvort hann sæi Hjalla. Og hann
kom auga á Hjalla, og fór til hans,
Hjalli kom um borð drakk með
þeim kaffi og spjallaði góða stund,
síðan skiluðu þeir honum um borð í
sinn bát, og héldu af stað norður.
Eftir stutta keyrslu voru þeir
komnir í síld, og fengu vel í bátinn,
og eftir það gekk allt betur. Þetta
þakkaði Óli Hjalla.
Hjálmar var orðinn vel við aldur
þegar hann giftist og eignaðist
engin börn. Allt hans lífsstarf bar
með sér staðfestu, og trygglyndi.
Með þessari fátæklegu upprifjun
vil ég þakka þessum góða frænda
mínum allt það góða sem við höf-
um átt saman í gegnum lífið. Ég vil
að lokum votta eiginkonu hans og
fjölskyldu hennar mína dýpstu
samúð.
Ingólfur Hansen.
Hjálmar S.
Hjálmarsson
Hann Hjálmar var mjög góð-
ur maður og skemmtilegur.
Hjálmar var alltaf mjög góð-
ur við mig og öll börn. Áður
en Hjálmar lést sýndist hann
ekki vera veikur. Hann var
alltaf svo hress og glaður.
Mér þótti vænt um Hjálm-
ar og honum þótti vænt um
mig. Hjálmar var mikið á sjó
en ég náði ekki að fara með
honum á sjóinn, bara bræður
mínir.
Ég gleymi aldrei Hjálmari
þótt ég eldist eða öðrum ætt-
ingjum mínum. Ég bið til
Guðs á hverju kvöldi fyrir
Hjálmari. Og segi við Guð:
„Passaðu Hjálmar fyrir okk-
ur“. Hvíldu í friði, Hjálmar
minn, þín
Margrét Ósk Einarsdóttir.
HINSTA KVEÐJA
✝
Eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir og
amma,
BRYNDÍS EINARSDÓTTIR HÓLM,
Hlíðartúni 16,
Höfn í Hornafirði,
andaðist laugardaginn 9. febrúar á Krabbameins-
deild Landspítalans við Hringbraut.
Útförin fer fram frá Hafnarkirkju laugardaginn
16. febrúar klukkan 14.00.
Blóm og kransar afþakkaðir, en þeim sem vilja
minnast hennar er bent á Krabbameinsfélag
Íslands.
Björn Lúðvík Jónsson,
Harpa Svavarsdóttir, Finnur Loftsson,
Kristín Björnsdóttir, Einar Smárason,
Jón Björnsson, Kristrún Ýr Gylfadóttir
og barnabörn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, bróðir og afi,
GUÐNI ODDGEIRSSON,
Melási 3,
Raufarhöfn,
lést miðvikudaginn 13. febrúar.
Jarðarförin auglýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Lára Þorsteinsdóttir,
Þorbjörg Rut Guðnadóttir, Ársæll Geir Magnússon,
Oddgeir Guðnason, Elísabet Karlsdóttir,
Guðný Guðnadóttir,
Árni St. Björnsson
og barnabörn.
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir, tengdamóðir, amma
og langamma,
SIGRÍÐUR INGIMUNDARDÓTTIR,
Árskógum 8,
Reykjavik,
andaðist að morgni fimmtudagsins 14. febrúar á
dvalar- og hjúkrunarheimilinu Seljahlíð.
Finnbogi Haukur Sigurjónsson,
Bára Marteinsdóttir, Reynir Eggertsson,
Bragi Finnbogason, Guðný Guðgeirsdóttir,
Birgir Finnbogason, Margrét Ásgeirsdóttir,
Lárus Finnbogason, Hulda Rós Rúriksdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, bróðir, afi og
langafi,
EINAR K. SUMARLIÐASON,
lést á Landspítalanum í Fossvogi þann 31. Janúar.
Útför hans hefur farið fram í kyrrþey.
Fyrir hönd aðstandenda,
Jóhanna Einarsdóttir, Hilmar Sæmundsson,
Hákon Ólafsson, Sunneva Gissurardóttir,
Sveinbjörn Einarsson, Kristjana Magnúsdóttir,
Sumarliði Gísli Einarsson,
Bjarni Einarsson, Sigríður Guðmundsdóttir,
Helga Sumarliðadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar og dóttir,
GUÐRÚN GÍGJA INGVARSDÓTTIR,
Fossheiði 17,
sem lést á Landspítalanum 6. febrúar, verður
jarðsungin frá Selfosskirkju laugardaginn
16. febrúar kl 11.00.
Þeim sem vilja minnast hinnar látnu er bent á
Göngum saman-hópinn, sem styrkir rannsóknir á
brjóstakrabbameini. Reikn. 115-15-380269
kt. 650907-1750.
Magnús Gunnarsson,
Sveinfríður H. Sveinsdóttir,
Ingvar Magnússon, Ásthildur I. Ragnarsdóttir,
Ragnheiður Magnúsdóttir, Lárus Helgi Kristjánsson
Hjalti Magnússon, Ásdís Auðunsdóttir,
Guðrún Anna Ingvarsdóttir.