Morgunblaðið - 20.03.2008, Qupperneq 33

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 20. MARS 2008 33
MINNINGAR
✝ Ragna Möllerfæddist á Ísa-
firði 7. maí 1932.
Hún andaðist á
Landspítalanum í
Reykjavík 7. mars
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Fríður Bjarnadótt-
ir, f. í Stapadal 31.
ágúst 1911, d. 19.
mars 1978, og Víg-
lundur Möller, f. á
Hellissandi 6. mars
1910, d. 8. maí
1978. Fósturfor-
eldrar Rögnu voru Elías Júlíus
Eleseusson, f. á Borg í Auðkúlu-
hreppi 30. júlí 1878, d. 27. sept-
ember 1960, og Hallfríður
Steinunn Jónsdóttir, f. í Skóg-
um 25. ágúst 1883, d. 22. júní
1976. Föðursystir Rögnu er
María Möller. Fóstursystkini
Rögnu eru Petrína Jóna Elías-
dóttir, f. 27. ágúst 1914, og
Markús Ó. Waage, f. 5. júní
1921, d. 14. júlí 1995.
Ragna giftist 6. janúar 1953
Steini Hanssyni, f.
í Ólafsvík 21. júlí
1930. Móðir hans
var Kristrún Birg-
itta Friðgeirs-
dóttir, f. 7. sept.
1909, d. 24. sept
1971. Börn Rögnu
og Steina eru: 1)
Jóhann, f. í Ólafs-
vík 10. júní 1951,
kvæntur Erlu
Hrönn Snorradótt-
ir, f. 16. febr. 1954.
Börn þeirra eru
Rúnar Már, f. 10.
mars 1973, Íris Ósk, f. 17. júní
1977, og Steinunn Ragna, f. 2.
ágúst 1988. Sonur Jóhanns úr
fyrri sambúð er Steinn, f. 25.
september 1968. 2) Elísabet
Steinunn, f. í Ólafsvík 22. des-
ember 1954, gift Hreini Magn-
ússyni, f. 25. maí 1952. Börn
þeirra eru Ragna Björk, f. 21,
maí 1977, og Kristrún Birgitta,
f. 18. ágúst 1982.
Útför Rögnu var gerð 14.
mars, í kyrrþey.
Mig langar að kveðja elskulega eig-
inkonu mína með þessu ljóði.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Steinn Hansson.
Elsku mamma mín. Mig langar að
skrifa nokkrar línur til að minnast
þín.
Elsku mamma, þú varst baráttu-
kona mikil og lést aldrei deigan síga,
þrátt fyrir þín löngu og erfiðu veik-
indi. Þín er sárt saknað, margs er að
sakna og margs er að minnast eins og
þeirra indælu stunda sem við áttum
saman í bústaðnum ykkar pabba. Við
eigum eftir að sakna þess að fara
saman í helluleiðangur eins og þú
varst búin að tala um við mig. Næsta
sumar ef heilsan leyfði þá yrði það
okkar fyrsta verk að fara í svoleiðis
leiðangur saman og jafnvel kíkja á
ber, því þetta var þitt líf og yndi og að
hafa allt sem fallegast. Þú lagðir allan
þinn metnað í að hafa bústaðinn sem
fallegastan, það sést best á öllum fal-
lega gróðrinum í kring um bústaðinn
og bústaðnum sjálfum.
Þú varst góð sál og máttir aldrei sjá
neitt aumt, þá varst þú fyrsta mann-
eskjan til að rétta fram hjálparhönd.
Þú tókst alltaf hlýlega á móti okkur
og alltaf var veisluhlaðborð, sama
hvort þú varst heima eða uppi í bú-
stað.
Við viljum þakka þér fyrir allt sem
þú hefur gert fyrir okkur. Við munum
ávallt elska þig og við vonum að þér
líði vel þar sem þú ert og sért vernd-
arengill okkar sem eftir erum.
Ég hef þinni leiðsögn lotið,
líka þinnar ástar notið,
finn, hvað allt er beiskt og brotið,
burt er víkur aðstoð þín
elsku góða mamma mín.
Allt sem gott ég hefi hlotið,
hefir eflst við ráðin þín.
Þó skal ekki víla og vola,
veröld þótt oss brjóti í mola.
Starfa, hjálpa, þjóna, þola,
það var alltaf hugsun þín,
elsku góða mamma mín.
Og úr rústum kaldra kola
kveiktirðu skærustu blysin þín.
Flýg ég heim úr fjarlægðinni,
fylgi þér í hinsta sinni,
krýp með þökk að kistu þinni,
kyssi í anda sporin þín,
elsku góða mamma mín.
Okkur seinna í eilífðinni
eilíft ljós frá guði skín.
(Árni Helgason.)
Elsku mamma, við kveðjum þig.
Þín dóttir
Elísabet og Hreinn.
Ein af góðu fyrirmyndunum mín-
um er látin og ætla ég að leyfa mér að
kalla hana Rögnu í grein minni. Að-
alsmerki Rögnu var trygglyndi og
hjálpsemi þeim til handa sem áttu um
sárt að binda. Og umfram allt var hún
mjög góður námsmaður, það var al-
veg sama hvað Ragna tók sér fyrir
hendur hún kláraði alltaf allt sem hún
byrjaði á. Samanber þegar hún fór í
öldunginn í Hamrahlíðinni tók hún
fyrir 4 námsflokka og dúxaði hún í
þeim öllum. Ragna var afar ákveðin
kona í lífi og starfi, störf Rögnu voru á
fyrri hluta starfsævinnar mikið tengd
verslunarstörfum. Starfaði hún lengi
og vel í mjólkurbúð sem starfrækt var
í Ólafsvík og fékk hún viðurnefnið
Ragna í mjólkurbúðinni. Síðan flyst
hún til Reykjavíkur og starfar þar
áfram við sambærileg störf. Síðari
hluti starfsævi hennar starfaði hún
við aðhlynningarstörf, samanber
Hafnarbúðir, og síðast á Landakoti.
Áhugamál Rögnu voru af ýmsum
toga en það sem stóð upp úr var garð-
rækt og því má segja að það hafi verið
mikill happafengur þegar þau fengu
úthlutaða lóð undir sumarbústað á
Arnarstapa og byggðu þau sér þar
bústað sem í dag heitir Móabær. Oft
kom það upp í huga mér hvað þessi
hjón voru samstiga í lífi og starfi, oft
hafði sonurinn á orði aumingja pabbi
enn byrjaður að grafa holur fyrir nýj-
um plöntum, þar fer sumarfríið fyrir
lítið í staðinn fyrir að fara í sólar-
landaferð og liggja með tærnar upp í
loftið. En svona er þetta, þetta var
þeirra líf og yndi.
Ég veit að góður Guð hefur tekið
vel á móti henni Rögnu og er hún laus
við öll veikindi og amstur. Ég þakka
þér öll árin, elsku Ragna mín, og megi
Guð þig geyma. Þín tengdadóttir
Erla Hrönn Snorradóttir.
Elsku amma mín, nú ertu búin að
fá hvíldina miklu, þú varst búin að
berjast svo hetjulega enda varstu
hörkukona. Ein besta minning okkar
um þig er frá jólunum sem við áttum
saman, þegar þú og afi komuð til
mömmu og við vorum í okkar fínasta
pússi og í okkar besta jólaskapi enda
voru jólin aldrei eins hlý og hátíðleg
og þegar þið komuð.
Elsku amma, við viljum þakka þér
fyrir góðar stundir og minningar sem
þú hefur gefið okkur og þær munum
við alltaf geyma í hjarta okkar.
Þú varst og ert stórgáfuð og glæsi-
leg kona með fallegt hjarta. Ekkert á
eftir að verða eins án þín og þín verð-
ur sárt saknað, elsku amma mín, þú
verður fallegur engill og við elskum
þig ávallt.
Elsku amma mín, okkur langaði að
kveðja þig með þessu fallega ljóði.
Þótt ég sé látinn, harmið mig ekki með tár-
um, hugsið ekki um dauðann með harmi eða
ótta. Ég er svo nærri, að hvert eitt tár ykk-
ar snertir mig og kvelur, þótt látinn mig
haldið.
En þegar þið hlæið og syngið með glöðum
hug, lyftist sál mín upp í mót til ljóssins.
Verið glöð og þakklát fyrir allt sem lífið gef-
ur og ég, þótt látinn sé, tek þátt í gleði ykk-
ar yfir lífinu.
(Kahlil Gibran)
Elsku afi, guð veri með þér og
styrki á þessum erfiðu tímum. Við
elskum þig.
Kristrún Birgitta, Ragna Björk
og fjölskyldur.
Elsku amma mín, nú ertu farin frá
okkur og á ég þér svo mikið að þakka.
Þessa dagana streyma fram minning-
ar um ljúfar samverustundir okkar.
Standa upp úr ferðirnar til ykkar afa í
sumarbústaðinn á Arnarstapa. Alltaf
þótti mér jafn gaman að koma þang-
að, leika mér uppi á lofti, fara út í garð
og tína ber og blóm fyrir ömmu. Á
yngri árum mínum þótti mér alltaf
svo gaman þegar jólin gengu í garð.
Alltaf fékk ég 2 eða fleiri pakka frá
ykkur afa og var það alltaf einhvað
nytsamt.
Þið afi voruð hér hjá okkur í
Smárarimanum á síðustu jólum og
mikið var ég glöð að fá að hafa þig
heima um jólin. Þó svo þú hafir verið
mikið veik mættir þú samt til okkar á
aðfangadag og borðaðir með okkur og
opnaðir pakkana, þú varst svo sterk.
Amma mín, þú sýndir mér kjark og
kærleika í lífi og starfi. Að eiga fyr-
irmynd einsog þig hefur gefið mér
styrk. Það var alltaf svo gaman að
spjalla við þig, þú hafðir sterkar skoð-
anir á hinu og þessu í lífinu. Sagðir
alltaf það sem þér fannst. Ekki fannst
manni það alltaf gott en ég gat þó oft-
ast hlegið að þér, þú varst svo hrein
og bein.
Elsku amma mín, ég gæti skrifað
endalaust til þín svo ég læt þetta
duga. Ég elska þig heitar en orð fá
lýst. Ég kveð þig hér með stuttu ljóði.
Umhyggju og ástúð þína
okkur veittir hverja stund.
Ætíð gastu öðrum gefið
yl frá þinni hlýju lund.
Gáfur prýddu fagurt hjarta,
gleðin bjó í hreinni sál.
Í orði og verki að vera sannur
var þitt dýpsta hjartans mál.
(Ingibjörg Sigurðardóttir.)
Þín
Steinunn Ragna.
Elsku amma mín, ég sit hér heima
og er að reyna að finna eitthvert orð
sem er nógu gott til að lýsa hvað þú
varst og ert mikið kjarnakvendi. Þú
ert mjög ákveðin kona, ert þeim
trygg sem þú annt, með allt þitt á
hreinu, ert góður vinur og dásamleg
amma. Þú varst ekki allra en þeir sem
þú tókst fengu að sjá að þú áttir
hjarta úr gulli. Á mínum yngri árum
fékk ég ósjaldan að fara með ykkur
afa út á Stapa og var ég líka með í för
þegar þið fóruð að skoða lóðina sem
varð svo að Móabæ hinum eina sanna
þar sem þið afi áttuð margar góðar
stundir. Fór stundum Peta systir þín
og Indriði með ykkur ogfékk ég að
koma yfir og þá var nú spilað og dekr-
að við mig. Þegar þið voruð að koma
vestur þá komuð þið alltaf færandi
hendi með gotterí úr Reykjavík sem
var ekki til í Ólafsvík handa okkur
Rúnari. Var ég þá voða lukkuleg, þú
sagðir alltaf að ég væri soddan nam-
migrís. Ég var svo lánsöm að hafa bú-
ið smá tíma hjá þér og afa í vestur-
bænum. Þá fékk ég að kynnast þér
svo vel og urðum við miklar vinkonur
ég gat spjallað við þig um allt. Þú
varst góð í að gefa mér góð ráð og
styrkja mig þegar ég þurfti á því að
halda. Þegar ég missti Matta varstu
einsog klettur við hlið mér og sagðir
mér að þú myndir hjálpa mér í einu
og öllu og gat ég stólað á þig, amma
mín. Mér fannst svo sárt að horfa á
þig í veikindum þínum hvernig þú
reyndir að berjast og ekki mátti ég
styðja við þig ef þú þurftir að bregða
þér fram, nei það kom ekki til greina,
þú sagðir ég get þetta sjálf og já, það
er nú bara ekta amma. Ég gat náð í
klaka fyrir þig á spítalanum og þú
gast brutt þá með bestu lyst og gerð-
um við mikið grín að því að þetta
væru hjartaklakar. Þau þarna hinum
megin hafa tekið vel á móti þér og
hafa sett upp fullt tung þegar þú
brást þér hinum megin í ljósið. Elsku
amma, ég get skrifað endalaust um
hve mögnuð kona þú varst en læt
þessi orð nægja í bili. Afi er voða seig-
ur að bjarga sér og við pössum hann.
Ég bið að heilsa Ömmu Mundu og
Matta.
Hvernig er hægt að þakka,
það sem verður aldrei nægjanlega þakkað.
Hvers vegna að kveðja,
þann sem aldrei fer.
Við grátum af sorg og söknuði
en í rauninni ertu alltaf hér.
Höndin sem leiddi mig í æsku
mun gæta mín áfram minn veg.
Ég veit þó að víddin sé önnur
er nærveran nálægt mér.
Og sólin hún lýsir lífið
eins og sólin sem lýsti frá þér.
Þegar að stjörnurnar blika á himnum
finn ég bænirnar, sem þú baðst fyrir mér.
Þegar morgunbirtan kyssir daginn,
finn ég kossana líka frá þér.
Þegar æskan spyr mig ráða,
man ég orðin sem þú sagðir mér.
Vegna alls þessa þerra ég tárin
því í hjarta mínu finn ég það,
að Guð hann þig amma mín geymir
á alheimsins besta stað.
Ótti minn er því enginn
er ég geng áfram lífsins leið.
Því með nestið sem amma mín gaf mér,
veit ég að gatan hún verður greið.
Og þegar sú stundin hún líður
að verki mínu er lokið hér.
Þá veit ég að amma mín bíður
og með Guði tekur við mér.
(Höf. ók.)
Ég elska þig amma mín.
Þín
Íris Ósk Jóhannsdóttir.
Elsku Ragna mín. Mig langar til að
kveðja þig með þessu ljóði.
Ég þakka allt frá okkar fyrstu kynnum
það yrði margt, ef telja skyldi það.
Í lífsins bók það lifir samt í minnum
er letrað skýrt á eitthvert hennar blað.
Ég fann í þínu heita stóra hjarta,
þá helstu tryggð og vináttunnar ljós.
Er gerir jafnvel dimma vetur bjarta
úr dufti lætur spretta lífsins rós.
(Margrét Jónsdóttir.)
Guð geymi þig.
Þín
Halla.
Ragna Möller
✝ Þórður BirgirJón Sigurðsson
fæddist í Reykjavík
5. september 1937.
Hann lést á Líkn-
ardeild Landakots-
spítala 21. febrúar
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
hjónin Sigurður Kr.
Þórðarson versl-
unarmaður og Ingi-
björg Jónsdóttir
húsmóðir sem
bjuggu á Hverf-
isgötu 117. Þórður
var elstur fjögurra barna þeirra,
en systkini hans eru Edda, Ásgeir
(látinn) og Erla. Þórður ólst að
mestu leyti upp hjá móðurfor-
eldrum sínum, Jóni Bergveinssyni
og Ástríði Eggertsdóttur á Bald-
ursgötu 17 í Reykjavík.
Þórður kvæntist árið 1961 Rósu
Ólafíu Ísaksdóttur, dóttur Ísaks
Jónssonar bakara og Idu Jensen í
Reykjavík. Þórður
og Rósa bjuggu alla
tíð í Reykjavík,
lengst af í Kríuhól-
um 2 í Breiðholti.
Börn þeirra eru: 1)
Áslaug, f. 16.8.
1963. 2) Sigurður
Bjarki, f. 30.7 1968,
sambýliskona Helga
Magnúsdóttir, f.
15.6. 1975.
Þórður lauk vél-
stjóraprófi frá Vél-
skóla Íslands árið
1963. Fyrstu árin að
loknu námi var hann vélstjóri á
togurum og farskipum, en hóf
fljótlega störf hjá Landhelg-
isgæslu Íslands þar sem hann
vann síðan allan sinn starfsferil,
lengst af sem yfirvélstjóri á varð-
skipinu Óðni.
Útför Þórðar var gerð frá Foss-
vogskapellu 3. mars, í kyrrþey.
Ástkæri pabbi. Nú ertu farinn.
Guð hefur tekið á móti þér. Ég sakna
þín mikið. Þú varst besti pabbi í
heimi. Minningarnar streyma að, til
dæmis um öll ferðalögin okkar til út-
landa, sem þú naust alltaf svo vel.
Ferðirnar í sumarhúsið í Danmörku
og um Svartaskóg í Þýskalandi eru
lifandi í minninu. Og ég man líka eft-
ir sumrunum tveim þegar þú varst
vélstjóri í Steingrímsstöð við Sogið á
sjöunda áratugnum. Þá var ég bara
fimm-sex ára gömul, og öll fjölskyld-
an dvaldi þarna saman. Þeir dagar
eru bjartir í minningunni. En allt
hefur sinn tíma, og nú er kominn tími
til að kveðja. Ég ætla að geyma góðu
stundirnar í hjartanu.
Elsku pabbi, hafðu þökk fyrir allt
og allt. Guð geymi þig.
Þín dóttir,
Áslaug.
Þórður B. Sigurðsson
Elsku langamma við geym-
um góðu minningar um þig í
hjörtu okkar
Vertu nú yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum)
Guð geymi þig
Þínir ömmudrengir
Jóhann Ás, Kristján Steinn
og Friðþjófur Snær.
HINSTA KVEÐJA
Morgunblaðið birtir minningargreinar alla útgáfudagana.
Skil | Greinarnar skal senda í
gegnum vefsíðu Morgunblaðsins:
mbl.is – smella á reitinn Senda
efni til Morgunblaðsins – þá birtist
valkosturinn Minningargreinar
ásamt frekari upplýsingum.
Formáli | Minningargreinum
fylgir formáli, sem nánustu að-
standendur senda inn. Þar koma
fram upplýsingar um hvar og hve-
nær sá, sem fjallað er um, fæddist,
hvar og hvenær hann lést, um for-
eldra hans, systkini, maka og börn
og loks hvaðan útförin fer fram og
klukkan hvað athöfnin hefst.
Lengd | Minningargreinar séu
ekki lengri en 3.000 slög. Ekki er
unnt að senda lengri grein. Hægt
er að senda örstutta kveðju,
HINSTU KVEÐJU, 5-15 línur, og
votta þeim sem kvaddur er virð-
ingu sína.
Minningargreinar