Morgunblaðið - 10.04.2008, Blaðsíða 29

Hreinlyndi, traust og hjartagæzka,
fróðleiksástin frábærasta,
elskandi föður afbragðs ástríki,
það var styrkur, staðfastur,
sem ens farsæla
feril skreytti.
(Jón Thorarensen.)
Ragnar Valdimarsson.
Tveir menn ganga upp frá veiði-
húsinu við Helgavatn í Þverárhlíð,
þeir ræða málin, umræðuefnið er
veiði. Annar hefur mikla veiðireynslu
í Þverá og ekki síður í Kjarrá. Hann
hefur orðið, hinn hlustar, umræðan
er fróðleg, áin er veiðileg, vatnið gott
og fiskur að stökkva neðarlega í ein-
um hylnum.
„Bender, hérna fyrir ofan ætla ég
að sýna þér nokkra veiðistaði og við
skulum taka nokkur köst,“ segir
Gunnar Sveinbjörnsson. Göngu-
túrinn tekur smátíma, staðirnir við
ána á þessum slóðum er veiðilegir.
Þarna hafði Gunnar nafni minn veitt
marga fiska enda setti hann skömmu
seinna í fisk, hann var alla tíð mjög
fiskinn.
Ég hætti við að kasta, það var nóg
að fylgjast bara með Gunna kasta
flugunni, fiskurinn var við og nafni
var í stuði, hann var að fá hann.
Ég hef þekkt hann í fjölda ára,
veiði var okkar áhugamál, hann
skrifaði helling í Sportveiðiblaðið,
margar greinar um Þverá og Kjarrá,
lýsingar á báðum ánum. Enda þekkti
hann árnar mjög vel. Það er þónokk-
ur tími síðan við hittumst síðast en
það var í veiðibúð og þar var hann að
kaupa á sig vöðlur, hann ætlaði að
prufa þær næsta sumar í Þverá.
Honum entist ekki aldur til þess.
Hann sagði mér veiðisögu úr Kjarrá
og ekki bara ég hlustaði heldur allir í
kring, Gunni var góður sögumaður
þegar hann tók sig til.
Við höfum misst mikið að missa
Gunnar Sveinbjörnsson, hann var
drengur góður og alltaf gaman að
spjalla við hann. Nú er hann kominn
hinum megin þar sem Þverá og
Kjarrá eru líklega, jafnvel Brennan.
Þar er hægt að kasta flugunni og þar
er Kolbeinn vinur hans með stöng-
ina. Umræðuefnið hjá þeim er lík-
lega veiði.
G. Bender.
Í dag þegar við „strákarnir“ vinir
og samstarfsmenn Gunnars frá veiði-
leiðsögn í Þverá/Kjarrá
horfum til baka og minnumst þess
að öllum okkar hafði hann kennt
fyrstu sporin í sambandi við laxveið-
ar og leiðsögn,
Þegar við komum fyrst að ánni
hafði Gunni veitt þar í fjölda ára og
verið leigutaki í nokkur ár,
Hann var „goðið“, hann kunni og
var tilbúinn að kenna og leiðbeina
okkur um leyndardóma laxveiðinnar.
Hann gerði okkur einnig grein fyrir
því að starfið snýst ekki eingöngu um
veiðar, þjónustulund og virðing fyrir
veiðimönnunum er ekki síður mikil-
vægur þáttur. Þannig var hann, það
þekkja þeir veiðimenn sem urðu þess
heiðurs aðnjótandi
að fylgja honum við veiðar.
Undanfarnar vikur og mánuði hef-
ur Gunni tekist á við þann „stóra“
En að lokum varð kraftur hans og
þrek að láta undan síga eftir erfið
veikindi.
Nú nálgast sumarið og kemur þá
upp í hugann það sem Elli á Kvíum
sagði alltaf: „Það kemur ekki vor í
Borgarfirði fyrr en Gunni kemur.“
Hætt er við því að við munum finna
meira fyrir fjarveru Gunna, sérstak-
lega á kvöldstundum eftir veiðar, en
þá var oft sögustund, fór hann þá á
kostum og sagði veiðisögur dagsins
eða aðrar „álíka sannar“ sögur.
Þetta voru oftar en ekki viðureign-
ir við þann silfraða.
Gunnar var vinur okkar og leið-
beinandi, hann lagði mikið inn í okk-
ar reynslubanka. Við erum sann-
færðir um að hann mun beina okkur
á laxaslóð í Þverá um ókomna tíð.
Innilegar samúðarkveðjur til fjöl-
skyldunnar.
Blessuð sé minning Gunnars
Sveinbjörnssonar.
Kveðja,
Andrés, Hilmar, Gunnar
og Þorgeir.
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 10. APRÍL 2008 29
Tómas Tómasson
var oddviti sjálfstæðis-
manna í Keflavík í 16
ár. Frá sjónarhóli okkar sjálfstæðis-
manna var hann miklu meira en það.
Tómas var einn af burðarásum Sjálf-
stæðisflokksins á svæðinu í áratugi
og til hans mátti ávallt leita. Það er
við hæfi að á síðasta fundinum sem
Tómas sat með okkur sjálfstæðis-
mönnum var hann heiðursgestur og
umfjöllunarefnið einmitt reynsla
hans, þekking og arfleið. Tómas lét
þar í veðri vaka á sinn virðulega en
jafnframt ljúfa og létta hátt að sjálf-
stæðismenn hefðu verið í brúnni á
svæðinu í um hálfa öld og þannig
væri það sjálfstæðismönnum meira
og minna að þakka eða kenna, hvern-
ig komið væri fyrir sveitarfélaginu og
svæðinu í heild. Kjarni málsins er sá
að í marga áratugi hafa menn verið
að leggja grunninn að þeim árangri
sem náðst hefur í dag. Það er ekki
síst mönnum eins og honum að
þakka. Tómas kom víða við á sínum
ferli eins og heimamenn þekkja
mæta vel. Hann sigldi í gegnum
flókna og vandrataða straumiðu
stjórnmála og viðskipta af mikilli elju
og skynsemi. Hann var ávallt hreinn
og beinn. Hann var hógvær hug-
sjónamaður, framtakssamt ljúf-
menni, tignarlegur höfðingi og hlý-
legur með eindæmum.
Sjálfstæðismenn kveðja þennan
fallna leiðtoga um leið og honum eru
þökkuð störf hans í þágu sjálfstæð-
ismanna. Hann var og verður okkur
sem með honum störfuðum fyrir-
mynd, ógleymanlegur heiðursmaður,
til eftirbreytni í stefnufestu og fram-
ferði. Við sjálfstæðismenn byggjum á
traustum grunni þeirra sem á undan
hafa gengið.
Fulltrúaráð sjálfstæðis-
félaganna í Reykjanesbæ,
Sjálfstæðisfélögin
í Reykjanesbæ.
Elskulegur föðurbróðir minn,
Tómas Tómasson, hefur kvatt okkur
og er genginn á vit feðra sinna.
Stuttu fyrir jól frétti ég af alvar-
legum veikindum hans og var mér
brugðið. Það var erfitt að ímynda sér
Tomma frænda heilsutæpan, því ég
þekkti hann aldrei öðruvísi en sem
hreystin uppmáluð. Hann var fislétt-
ur, fjörugur og fjaðurmagnaður
orkubolti, snar í snúningum og eld-
snöggur í fasi. En nærvera hans var
mjög kærleiksrík og kímnin og dill-
andi hláturinn uppörvandi. Gott þótti
mér að hlusta á Tomma frænda við
ýmis tækifæri, þegar hann hugsaði
upphátt og deildi með okkur af visku
sinni, víðsýni og réttlátu hugarfari.
Hann var ræðumaður þeirrar gerðar,
að enginn fór ósnortinn af fundi hans.
Það var sem þeir sem á hann hlýddu
vissu, eða hefðu a.m.k. sterkan grun
um, að viska hans væri sótt gegnum
tíma og rúm í innstu hvelfingar
mannlegrar reynslu.
Móðir hans, Jórunn Tómasdóttir,
var fædd á Járngerðarstöðum í
Grindavík 1890 og fæddi soninn Tóm-
as á sama stað 34 árum síðar. Faðir
hans, Tómas Snorrason, var Hreppa-
maður sem gerðist útvegsbóndi í
Grindavík, en varð síðar mikilsvirtur
kennari og skólastjóri barnaskólans í
Keflavík. Hann var einnig eftirsóttur
túlkur og leiðsögumaður erlendra
ferðamanna um hálendi Íslands.
Þeim varð níu barna auðið en sjö
þeirra komust á legg.
Grindavík reyndist barnahópnum
góður jarðvegur vaxtar og þroska.
Þau voru umvafin andrúmslofti
hlýrrar vináttu og stuðnings stórrar
móðurfjölskyldu, en langafi Jórunnar
var Jón Sæmundsson, höfðingi og
Tómas Tómasson
✝ Tómas Tóm-asson fæddist á
Járngerðarstöðum í
Grindavík 7. júlí
1924. Hann lést á
Heilbrigðisstofnun
Suðurnesja föstu-
daginn 28. mars síð-
astliðinn og fór út-
för hans fram frá
Keflavíkurkirkju 4.
apríl.
ættfaðir Húsatófta-
ættarinnar. Lífið var
ekki alltaf dans á rós-
um frekar en annars
staðar á landi íss og
elda á fyrri hluta síð-
ustu aldar. Lífsbarátt-
an var oft á tíðum erfið
og ólgandi brimgarð-
urinn miskunnarlaus
húsbóndi sjómanna á
Suðurnesjum. Að for-
dæmi þeirra eldri var
börnunum innrætt að
sýna dugnað, þraut-
seigju og æðruleysi, en
einnig var þeim í blóð borin hjarta-
gæska, virðing og elskuleg fram-
koma við náungann. Lærdómsleit og
greind Hreppamannsins blandaðist
vel inn í kjarnafjölskylduna á Járn-
gerðarstöðum og skóp anda jákvæðr-
ar framsýni á möguleika til betra lífs.
Tommi frændi hefur í mínum huga
alltaf verið skínandi dæmi um þá
manngerð, sem sprottin er úr þess-
um jarðvegi. Hann var mikil fyrir-
mynd öllum sem kynntust honum og
höfðu löngun til að þroskast til betri
vegar í þessu lífi. Ég er honum æv-
inlega þakklátur að hafa orðið mér sú
fyrirmynd.
Blessuð sé minning Tómasar Tóm-
assonar frá Járngerðarstöðum í
Grindavík. Lífsförunauti hans,
Hædý, börnum þeirra, tengdabörn-
um og barnabörnum sendum við okk-
ar innilegustu samúðarkveðjur.
Tómas Jónsson og fjölskylda.
Ég finn þörf til að skrifa fáein vel
valin orð um Tómas Tómasson,
Tomma frænda. Þessi orð skrifa ég
ekki af skyldurækni eða fyrir kurt-
eisissakir, heldur finnst mér ég verða
að segja nokkur orð til þess að heiðra
minningu þessa frábæra manns.
Í hvert skipti sem ég hitti Tomma
var það ekki eins og að hitta mann
sem var 50 árum eldri en ég. Það var
líkara því að hitta jafnaldra minn,
gamlan skólafélaga. Viðmót hans,
bros og jákvæðni var einstök. Eftir
að hafa hitt hann hugsaði ég alltaf
með mér að svona vildi ég verða þeg-
ar ég yrði stór. Eins og Tommi
frændi.
Í heiminum sem við búum í er
stjörnudýrkun mikil. Í dagblöðum,
tímaritum, sjónvarpinu og á netinu
eru endalausar fréttir af stjörnum
sem hafa unnið sér mismikið til
frægðar. En víða í kringum okkur er
fólk sem kemur sjaldan, eða aldrei,
fram í fjölmiðlum en er með jafn-
mikla útgeislun og stjörnuþokka.
Tommi var slík stjarna. Það sást
langar leiðir að þarna var góður mað-
ur á ferð.
Örlögin eru slík að einn daginn
slokknar á öllum stjörnum. En þessi
stjarna lifir áfram um aldur og ævi í
hug okkar og hjarta. Eitt er víst, ég
ætla að verða eins og Tommi frændi
þegar ég verð stór.
Þinn frændi, vinur og aðdáandi,
Halldór B. Bergþórsson.
Kveðja frá starfsmannafélagi
Sparisjóðsins í Keflavík.
Að leiðarlokum langar okkur að
þakka Tómasi fyrir allan þann hlý-
hug sem hann hefur sýnt okkur í
gegnum árin.
Mörg okkar áttu því láni að fagna
að starfa með honum í hartnær 19 ár.
Hann sýndi starfsfólkinu ávallt
áhuga og bar virðingu fyrir okkur og
okkar hag. Tómas var hlýr maður.
Hann gleymdi aldrei að þakka starfs-
fólkinu fyrir vel unnin störf og hikaði
ekki við að verja okkur ef honum
fannst óréttlátlega að okkur vegið.
Á aðalfundum Sparisjóðsins stóð
Tómas alltaf upp og hélt frábærar
ræður blaðlaust. Við eigum eftir að
sakna þess að hlusta á hann þar og
eins að fá hann í heimsókn til okkar í
Sparisjóðinn.
Létt faðmlag, bros og „hvernig
hefurðu það“, þannig heilsaði hann
okkur. Innilegar samúðarkveðjur
sendum við Hædý, börnum Tómasar
og öðrum aðstandendum. Góður
maður er fallinn frá.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
PETRÍNA H. JÓNSDÓTTIR,
Aðalstræti 22,
Bolungarvík,
verður jarðsungin frá Hólskirkju í Bolungarvík,
laugardaginn 12. apríl kl. 14.00.
Hálfdán Einarsson,
börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir mín, amma og langamma,
GUÐMUNDA GUÐNADÓTTIR,
verður jarðsungin frá Háteigskirkju föstudaginn
11. apríl kl. 15.00.
Gunnar Ingimarsson,
Guðmunda Inga Gunnarsdóttir,
Eyrún Harpa Gunnarsdóttir,
Magnús Þór Gunnarsson
og fjölskyldur.
✝
Systir okkar,
MARÍA INDRIÐADÓTTIR,
dvalarheimilinu Dalbraut,
áður til heimilis að Hátúni 8,
Reykjavík,
lést þriðjudaginn 8. apríl á Landspítalanum
Fossvogi.
Jarðarförin fer fram frá Laugarneskirkju
þriðjudaginn 15. apríl kl. 13.00.
Sigurlaug Indriðadóttir,
Páll Indriðason.
✝
Eiginkona mín og móðir,
HANNA FRÍMANNSDÓTTIR,
Bárugötu 5,
andaðist miðvikudaginn 2. apríl.
Jarðsett verður frá Landakotskirkju föstudaginn
11. apríl kl. 13.00.
Heiðar R. Ástvaldsson,
Ástvaldur F. Heiðarsson.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð og
hlýhug vegna andláts og útfarar elskulegrar móður
okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
HERDÍSAR ÓLAFSDÓTTUR
frá Brennigerði.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Heilbrigðisstofnun-
arinnar á Sauðárkróki fyrir frábæra umönnun.
Guð blessi ykkur öll.
Margrét Stefánsdóttir, Álfur Ketilsson,
Stefán Álfsson, Pálína Sigurðardóttir,
Herdís Álfsdóttir, Kusse Soka Gignarta
og langömmubörn.
✝
Þökkum af alhug öllum þeim er sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
UNNAR ÞORGEIRSDÓTTUR,
Bogahlíð 9,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks líknardeildar
Landspítalans, Landakoti.
Þorgeir Sigurðsson, Þórunn J. Gunnarsdóttir,
Sigurður Ingi Sigurðsson, Guðfinna Thordarson,
Rósa Karlsdóttir Fenger, John Fenger,
barnabörn og barnabarnabörn.