Morgunblaðið - 10.05.2008, Blaðsíða 46

Ef fólk vill stunda
kannabisreykingar og
það gengur upp, þá er mér
sama… 53
»
reykjavíkreykjavík
Eftir Helga Snæ Sigurðsson
helgisnaer@mbl.is
ÁSDÍS Sif Gunnarsdóttir myndlist-
arkona hefur það mikið að gera að
hægt er að segja að hún sé að fara í
sýningaferðalag. Ef um hljómsveit
eða tónlistarmann væri að ræða
væri hægt að segja að hún væri að
fara í „túr“.
„Þetta er sýning á Torstrasse 111,
þar sem Kling og Bang voru með
sýningu í fyrra,“ segir Ásdís um
fyrstu sýninguna en hún verður
haldin í Berlín, opnuð 1. júní. Þar
sýnir hún með myndlistarmanninum
Daníel Björnssyni. Ásdís verður
með innsetningu þar en hún hefur að
mestu unnið vídeóverk, -innsetn-
ingar og gjörninga á myndlistarferli
sínum.
„Ég nota sjálfa mig rosa mikið í
vídeóverkin,“ útskýrir Ásdís.
– Dálítið eins og svissneska vídeó-
listakonan Pippilotti Rist?
„Já einmitt, ég var einmitt að læra
hjá henni í UCLA í Los Angeles.
Það var ótrúlega skemmtilegt.“
Eiginmaðurinn sýningarstjóri
Eftir Berlínarævintýrið heldur
Ásdís til New York og sýnir þar með
hópi íslenskra gjörningalistamanna í
galleríinu Luhring Augustine í
Chelsea í lok júní. Sýningin ber tit-
ilinn It́s not your fault og er „mjög
spennandi sýning“ að sögn Ásdísar.
Sýningarstjórar eru eiginmaður
hennar Ragnar Kjartansson og vin-
ur hans Markús Þór Andrésson.
Frá New York heldur Ásdís aftur
til Reykjavíkur og opnar einkasýn-
ingu í Kling og Bang galleríinu við
Hverfisgötu hinn 23. ágúst, sýnir
þar vídeóverk og gjörninga. Loks
heldur hún til Stokkhólms þar sem
hún mun vinna að myndlist sinni í
listamannabústað.
– Berlín, New York, Reykjavík,
Stokkhólmur, þetta er svaka túr …
Ásdís hlær. „Ótrúlega kúl. Finnst
þér þetta ekki flott?“ Blaðamaður
tekur undir það. Síðast en ekki síst
er Ásdís að vinna að kvikmyndinni
Háveruleiki með myndlistarkonunni
Ingibjörgu Magnadóttur. Myndin
verður frumsýnd í sumar.
„Ótrúlega kúl“
Morgunblaðið/G.Rúnar
Ásdís Sif Dreymin á svip á vinnustofu sinni við Seljaveg í gær. Kannski er
hún að hugsa um Berlín, kannski New York eða Stokkhólm. Hver veit?
Ásdís Sif er á leið til Berlínar, New York og Stokkhólms
 Söngleikurinn
Wake me up er
sýndur þessa dag-
ana hjá Leikfélagi
Akureyrar og þar
er gert óspart
grín að tísku og
tónlist níunda áratugarins. Um tvö-
hundruð manns á aldrinum 13 til 25
ára mættu í prufur fyrir hlutverk í
söngleiknum. Þar þótti Dalvíking-
urinn Eyþór Ingi Gunnlaugsson
bera af og var hann valinn til þess
að fara með aðalhlutverkið. Áður
en Eyþór náði að smeygja sér í snjó-
þvegnu gallabuxurnar og blása á
sér hárið rak annað tækifæri á
fjörur hans, þættirnir Bandið hans
Bubba. Hann ákvað að yfirgefa
glanspoppið, skella sér í rokkslag-
arana og fór að lokum með sigur af
hólmi í þáttunum.
Aðstandendur Wake me up
brugðu á það ráð að kippa saxófón-
leikaranum úr hljómsveit sýning-
arinnar, Alberti Sigurðssyni, upp á
svið og fer hann nú með hlutverkið
sem fyrst var ætlað Eyþóri.
Fór úr glanspoppinu
í Bandið hans Bubba
 Hverfandi munur er á milli
vikna á sjónvarpsáhorfi lands-
manna samkvæmt fjölmiðlamæl-
ingu Capacent. Evróvisjónþáttur
Páls Óskars, Alla leið, nær mesta
meðaláhorfi í aldursflokknum 12-
49 eða um 25% en ef aldursbilið er
hækkað upp í 80 ár skjótast spurn-
ingaþátturinn Útsvar og veð-
urfréttir upp fyrir Pál Óskar. Þá
má einnig geta þess að ágætis
áhorf var á Hlustendaverðlaun FM
957 en þar var þó töluvert meira
áhorf hjá yngra aldursbilinu eða
um 19%. Þá vekur athygli að áhorf
á Stöð 2 Bíó fer ekki upp fyrir 2%
á kvikmynd og á Stöð 2 Sport
horfðu um 12,2% á fyrri undan-
úrslitaleik Meistaradeildarinnar.
Alla leið á toppinn
Eftir Gunnhildi Finnsdóttur
gunnhildur@mbl.is
„MAÐUR les um hvern popptónlistarmanninn
á fætur öðrum sem er að halda svona bransaaf-
mæli og mér fannst sniðugt að gera þetta í
djassinum líka,“ segir Sigurður Flosason saxó-
fónleikari sem heldur um helgina djasshátíð í
Fríkirkjunni þar sem hann lítur yfir þau fimm-
tán ár sem liðin eru síðan hann gaf út sína
fyrstu plötu.
„Það er komin ástæða til að líta til baka. Það
er líka oft þannig að plötum er fylgt eftir fyrst
eftir að þær koma út, en síðan er það efni aldr-
ei spilað meir. Það er mjög gaman að end-
urvekja það, horfa á það með aðeins öðrum
augum og pæla í sjálfum sér og hvernig þetta
hefur þróast. Svo er líka gaman að staldra að-
eins við og skemmta sér, það eru eintómir snill-
ingar að spila þarna með mér, þetta er eins og
heimsókn í súkkulaðiverksmiðjuna fyrir mig.“
Tónsmíðarnar eins og líkamsrækt
Sigurður samdi mikið af tónlist framan af
ferlinum en síðan tók við tímabil þar sem hann
gaf nánast eingöngu út efni eftir aðra í nýjum
búningi, til dæmis sálmatónlist, íslensk ætt-
jarðarlög og bandaríska djass-standarda.
„Það kom langt tímabil þar sem ég samdi
eiginlega ekki neitt. En síðustu ár hef ég samið
gríðarlega mikið af músík sem er að spýtast út
núna á mjög mörgum plötum og þar hef ég far-
ið í mjög ólíkar áttir.“
Hann kann enga einhlíta skýringu á því
hvers vegna innblásturinn kemur svona og fer.
„Þetta er eitthvað sem maður ánetjast og dett-
ur svo út úr, svolítið svipað og líkamsrækt.
Maður byrjar á einhverju og líður voða vel í
því, en svo allt í einu hættir maður því óvart.
Svo byrjar maður aftur og það er mjög góð til-
finning.“
Þó að þessi yfirferð marki ákveðin kaflaskil á
ferlinum segir Sigurður að engrar stefnubreyt-
ingar sé að vænta, enda hefur hann ekki sett
sér miklar skorður í tónlistinni hingað til.
„Stefnan hefur alltaf verið og er enn að gera
mjög fjölbreytta og ólíka hluti og innan þeirrar
stefnu rúmast allar stefnur. Það er það sem
mér finnst vera spennandi, að leika mér í öllum
tækjunum á róluvellinum, ekki bara í sandkass-
anum eða rennibrautinni. Ég hef fengist við
margar ólíkar gerðir af djassmúsík og alls-
konar öðruvísi tónlist líka.“
Í gegnum árin hefur Sigurður spilað margs-
konar klassíska tónlist, djass og spilað með
flestum fremstu popphljómsveitum landsins.
„Nefndu það bara, ég held að ég hafi spilað
með öllum. Það eru allavega fáir vel metnir
popptónlistarmenn sem ég hef ekki átt sam-
vinnu við á einhverri plötu eða einhverjum tón-
leikum. Ég hef aldrei verið í frægri popp-
hljómsveit, en ég hef spilað með þeim öllum.“
Þegar Sigurður er spurður hver hápunkt-
urinn á ferlinum hafi verið á hann erfitt um
svör. „Vonandi á hann bara eftir að koma,“ seg-
ir hann og snýr sig þar með fimlega út úr því
að gera upp á milli.
15 ára fjölbreyttur ferill
Sigurður Flosason saxófónleikari leikur sér í öllum tækjunum á róluvellinum
Morgunblaðið/hag
Fjölhæfur „Nefndu það bara, ég held að ég hafi spilað með öllum,“ segir Sigurður.
Á TÓNLEIKUNUM í kvöld kl. 20 spila Bláir
skuggar sem er nýjasta hljómsveit Sigurðar. Þar
er hann í samstarfi við Þóri Baldursson, Jón Pál
Bjarnason og Pétur Östlund. Kl. 16 á morgun,
sunnudag, verða þeir Gunnar Gunnarsson og
Sigurður síðan með tónleika þar sem leikið verð-
ur á saxófón og kirkjuorgel.
Seinni partur hátíðarinnar snýst síðan í kring-
um kvartett Sigurðar, sem spilaði einmitt á
fyrstu plötunni með honum. Annað kvöld kl. 20
verður Kristjana Sigurðardóttir söngkona með
þeim, en hátíðinni lýkur með tónleikum kl. 20 á
mánudagskvöld þar sem þeir Sigurður Flosason,
Eyþór Gunnarsson, Valdimar K. Sigurjónsson og
Pétur Östlund leika bæði nýtt og gamalt efni.
Djasshátíð í Fríkirkjunni