Morgunblaðið - 26.08.2008, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 26. ÁGÚST 2008 23
Tillitssemi er góð Eigendur nýrra bíla leggja gjarnan þannig að ekki sé hætta á að hurðir annarra bíla skellist í hliðar þeirra. Hvort það á við um eiganda þessa
pínulitla rauða bíls skal ósagt látið. Honum var lagt í bílastæðahúsið við Bergstaðastræti nýlega og vonandi að öll önnur stæði hafi ekki verið upptekin.
Júlíus Blog.is
Brjánn Guðjónsson | 25. ágúst
Lögmál eldsneyt-
ismarkaðarins
Flestir kannast við hug-
takið markaðslögmál og
hvernig framboð og eft-
irspurn stýra verði. Lög-
mál þetta er ráðandi víð-
ast hvar, nema þá helst
hvar miðstýring ræður
ferð.
Síðan er það eldsneytismarkaðurinn.
Hann er alveg sér kategoría. Kaup og
sala eldsneytis fer fram á opnum mark-
aði þar sem maður skyldi ætla að hið
hefðbundna markaðslögmál gilti.
Því fer þó víðs fjarri. Það eru allt aðrir
hlutir sem stýra eldsneytisverði. Hvað
skyldi þá stýra því?
Jú, fyrst og fremst geðrænar sveiflur
fólks. Væntingar og áhyggjur. Þótt of-
framboð væri á olíu og eftirspurn lítil
myndi verðið samt hækka fengju brask-
arar kvíðakast yfir einhverju. …
Meira: brjann.blog.is
Jenný Anna Baldursdóttir | 25. ágúst
Þekki ekki bónda í
sjón – me
Það er eins og að nefna
snöru í hengds manns
húsi að hafa skoðanir á
landbúnaði, þ.e. ef maður
er ekki samansúrraður
bændaaðdáandi.
Ég held að íslenska lambakjötið sé
með því besta sem hægt er að fá og
jafnvel þótt það væri hægt að kaupa er-
lent lamb myndi ég aldrei gera það. Ekki
þótt það væri ókeypis. …
En að kjarna málsins. Einu sinni enn
kemur þessi dulda hótun frá bændum,
að þeir séu að hugleiða að bregða búi.
Fyrirgefið, þannig er lífið, ef þetta
gengur ekki strákar mínir og það með
alla þessi styrki sem þið fáið, þá er lífið
stundum svona. Maður snýr sér að öðru.
Ég veit að ég blaðra út í bláinn, þekki
ekki bónda í sjón þótt hann gargaði á
mig, kann varla að beygja orðið, en ég
kaupi afurðirnar frá honum …
Meira: jenfo.blog.is
Ólína Þorvarðardóttir | 25. ágúst
Ég finn veðurbrigði í
nánd …
Jæja, þá eru haustlægð-
irnar farnar að gera vart
við sig, og nú mun vera
von á einni frekar krappri
eins og fram kemur á
bloggsíðu Einars Svein-
björnssonar. Ekki er laust við að maður
finni þetta á sér, enda komið hausthljóð í
vindinn fyrir nokkru.
Ég er ein af þeim sem finna fyrir veð-
urbrigðum þegar þau nálgast. Margir
halda að þetta sé einhverskonar hjátrú
eða bábilja. Svo er þó ekki. Ég beinlínis
finn fyrir því í mjöðmum og baki þegar
loftþrýstingur lækkar. Gömlu konurnar
hafa löngum haldið þessu fram – og ég
held að margt yngra fólk finni fyrir þessu
þótt það átti sig ekki alltaf á ástæð-
unni. …
Meira: olinathorv.blog.is
Á ÍTALÍU gilda athygl-
isverðar reglur um skatta sums
staðar á landsbyggðinni. Þær
eru hluti af byggðastefnu Evr-
ópusambandsins. Ýmis fleiri
svipuð dæmi mætti nefna frá
löndum ESB og er mikil
ástæða fyrir Íslendinga til að
kynna sér þessa reynslu í
byggðamálum. Evrópusam-
bandið hefur jafnan lagt þunga
áherslu á byggðamál og fram-
lög til byggða- og landbún-
aðarmála hafa lengi verið umræðuefni á vett-
vangi þess.
Þessi ítölsku fordæmi kunna að vekja athygli
norður hér. Livigno og Campione heita tvö lítil
byggðarlög efst í Alpafjöllum. Þar er ekki inn-
heimtur virðisaukaskattur. Í byggðarlaginu Val
d’Aosta nokkru vestar í Ölpunum er reyndar
venjuleg skattheimta, en mikill hluti skatt-
tekna verður eftir í byggðinni og fulltrúar
heimamanna ráðstafa honum heima. Sama á
við um Sikiley að þar ráðstafar héraðsstjórnin
yfirgnæfandi hluta almennra skatt-
tekna.
ESB veitir landbúnaði mikinn
stuðning og ver líka miklum fjárveit-
ingum til byggðaþróunar yfirleitt í
aðildarlöndum. Í yfirlýsingum ESB
er því slegið föstu að þessi stefna sé
óhjákvæmileg til að tryggja sam-
heldni og sameiginlega framtíð.
Byggðaþróunar- og félagsmálasjóðir
Evrópusambandsins leika mikilvæg
hlutverk í því að treysta undirstöður
samfélaga og efla samkeppn-
ishæfni þeirra. Með þessu hyggst
ESB tryggja framtíð sína.
Um þetta má nefna mörg fleiri dæmi. Árang-
ur hefur náðst víða á landsbyggðinni á Spáni
en þar var við mikinn vanda að etja. Skotar
hafa langa reynslu um frumkvæði í byggða-
málum. Einnig má nefna norðurhéruð Finn-
lands og Álandseyjar, Suður-Ítalíu og Azoreyj-
ar á miðju Atlantshafi, Madeira, Kanaríeyjar
og franskar eyjar í Karíbahafi. Stuðningur
ESB við byggðaþróun og áhersla þess á jafn-
vægi í samfélagsþróun og lífskjörum alls stað-
ar í öllum aðildarlöndunum eru meðal þeirra
þátta sem áhrif hafa haft á kjósendur í Aust-
ur–Evrópu þegar kosið hefur verið um ESB-
aðild þar.
Í frjálsu athafnalífi er ævinlega eitthvert
ójafnvægi, einhverjir í sókn og þá einhverjir
aðrir á undanhaldi. Þessa gætir auðvitað í
byggðaþróuninni eins og allir Íslendingar
þekkja. Nýir atvinnuhættir raska því sem verið
hefur og einhver byggðarlög virðast verða und-
ir. Því þarf stöðugt að leita að hugmyndum og
úrræðum til að bæta möguleika þeirra sem
bera skarðan hlut frá borði. Í Evrópu er
merkileg reynsla í þessum málum sem Íslend-
ingar þurfa að kynna sér sem best.
Eftir Jón Sigurðsson » Í Livigno og Campione er
ekki virðisaukaskattur. Í Val
d’Aosta og á Sikiley halda heima-
menn mestum hluta almennra
skatttekna til ráðstöfunar.
Jón Sigurðsson
Höf. er fv. formaður Framsóknarflokksins.
Byggðaskattar á Ítalíu
VIÐ konur sjáum að mestu
leyti enn þá um þau störf sem
snúa að mannlegu hliðinni s.s.
leikskólakennslu, kennslu, hjúkr-
un og, líkt og ég geri, ljósmóð-
urstarfinu. Og ég verð að segja að
ég er orðin verulega þreytt á að
starf mitt sé metið mun minna en
flest karlastörf. Nú er svo komið
að ég er ein þeirra sem hafa sagt
upp störfum á Landspítalanum.
Ég bara skil ekki af hverju ekki
er hægt að vinna á þessu ranglæti
sem viðgengst í að halda laununum, lífsvið-
urværi okkar, niðri. Telja ráðamenn það virki-
lega eftirsóknarvert að halda okkur niðri í
launum og jafnvel verðlauna láglaunastefnu?
Ég er farin að halda það því kvennasvið Land-
spítalans fékk á vordögum hvatningarverðlaun
frá fjármálaráðuneytinu. En þau eru veitt
stofnunum fyrir m.a. að halda sér innan fjár-
lagarammans. Stærsti kostnaður kvennasviðs
Landspítalans eru laun og því er þarna verið
að verðlauna ráðamenn sviðsins fyrir að halda
okkur niðri í launum, halda okkur á mottunni.
Og nú, þegar við höfum beðið nán-
ast endalaust eftir að laun okkar
verði leiðrétt eins og svo oft hefur
verið talað um af ráðamönnum, er
komið nóg.
Auður spítalans
á tyllidögum
Ég sé mér ekki lengur fært að
vinna á kvennasviði Landspítalans
við Hringbraut við núverandi að-
stæður. Þar er mér hampað sem
auði spítalans á tyllidögum en þess
á milli finnst mér ég lítilsvirt þeg-
ar ég sé hvað þeir greiða mér í
laun. Ég sinni konum á einum mik-
ilvægasta og jafnframt viðkvæmasta tíma lífs
þeirra. Við ljósmæður sinnum konum, veikum
jafnt sem heilbrigðum á meðgöngu, í fæðingu
og eftir fæðingu. Við tökum þátt í gleðinni þeg-
ar nýr einstaklingur kemur í heiminn og hittir
nýju fjölskylduna sína í fyrsta sinn. Við hjálp-
um kornabörnum að teyga dýrmæta dropa með
að aðstoða við brjóstagjöf. Ég tel starf mitt
mikilsvert og krefjandi. Það getur oft á tíðum
verið flókið og erfitt en alltaf gefandi. Ég reyni
mitt besta til að hjálpa þeim konum sem koma
til mín á Landspítalann. En á vinnustaðnum
mínum ríkir verðlaunuð láglaunastefna. Það
leikur enginn vafi á því að ráðamenn meta
störf okkar lítils.
Standið við
stjórnarsáttmálann
Ég skora á stjórnvöld að standa við yfirlýs-
ingu frá síðasta stjórnarsáttmála um að end-
urmeta kjör kvenna hjá hinu opinbera. Einkum
þeirra stétta þar sem konur eru í miklum
meirihluta. Það á svo sannarlega við okkur
ljósmæður þar sem ekki einn einasti pungur
starfar við ljósmóðurstörf. Kannski er það sem
þarf að okkur vaxi svoleiðis. Þá yrði líklega
hlustað á dimman róm okkar og allir myndu
hlaupa til handa og fóta til að laga launin.
Síðsumarskveðja.
Eftir Esther Ósk
Ármannsdóttur » Það á svo sannarlega við okk-
ur ljósmæður þar sem ekki
einn einasti pungur starfar við
ljósmóðurstörf. Kannski er það
sem þarf að okkur vaxi svoleiðis.
Ester Ósk
Ármannsdóttir
Höfundur er ljósmóðir.
Láglaunastefnan verðlaunuð
Svanur Gísli Þorkelsson | 25. ágúst
Ömurlegt atriði Breta
á lokahátíðinni í Peking
Ég horfði með athygli á
lokahátíðina í Peking í gær
og gat ekki annað en
dáðst aftur og aftur af því
sem fyrir augu bar. Ljós og
litir, form og líf, hljóð og
andrúmsloft, allt hjálpaði
til við að búa til undraheim sem lengi
verður í minnum hafður. Lokahátíðin var
ekki eins formleg og opnunarhátíðin og
var ekki gert að fjalla um og mikla sögu
Kína. Þess vegna fannst mér hún listrænt
séð betri.
En svo kom Boiris. Borgarstjórinn sem
nýlega hrifsaði til sín borgarstjórastólinn í
London og átti engan þátt í á fá leikana til
Englands 2012. Hann kjagaði inn á leik-
vanginn og veifaði ólympíufánanum yfir
lýðinn og veifaði þess á milli til fólks á
leikvanginum sem hann taldi sig þekkja.
Og það sem fylgdi á eftir var svo öm-
urlegt að ef það á að bera vitni því sem
koma skal býð ég ekki í það. …
Meira: svanurg.blog.is