Morgunblaðið - 09.09.2008, Blaðsíða 29

Morgunblaðið - 09.09.2008, Blaðsíða 29
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 9. SEPTEMBER 2008 29 tengdabörnin og öll barnabörnin öruggt skjól. Elsku Systa, Elvar, Aldís, Eva, Andrés, Ómar og öll barnabörnin. Megi algóður Guð styrkja ykkur og umvefja á þessum erfiðu tímamót- um. Elsku Ingimar okkar, það er sagt að maður komi í manns stað en það kemur enginn í þinn stað, þitt skarð verður aldrei fyllt, þín verður ávallt sárt saknað. Nú er sál þín rós í rósagarði Guðs kysst af englunum döggvuð af bænum þeirra sem þú elskaðir aldrei framar mun þessi rós blikna að hausti (Ragnheiður Pála Ófeigsdóttir.) Kær kveðja, þín systkini, Freygerður, Þorsteinn. Sigrún, Bryndís, Soffía, Valdís, Svanhildur, Anna og makar. Elskulegur tengdasonur minn og vinur Björgvin Ingimar Friðriksson er fallinn frá langt um aldur fram, miðað við það sem gamall maður eins og ég er að upplifa. Hann átti svo mikið inni og vildi halda áfram. Atorka hans og kraftur var með ein- dæmum, eins og sést á fyrirtæki hans sem hann stofnaði fyrir nokkr- um árum og vann að ásamt fjöl- skyldu sinni og öðru góðu sam- starfsfólki. Ætíð var hann mér einstaklega góður og nærgætinn og fékk ég að bjástra við eitt og annað mér til ánægju, hann fann að það gerði mér bara gott. Litaland var Ingimar afar kært viðfangsefni, mikill uppgangur varð strax í versluninni, enda mjög gott að koma í það andrúmsloft sem þar ríkti. Ekki var slæmt að vera hand- langari hjá þeim feðgum og mun ég ætíð minnast þeirra stunda. Meðferð sjúkdóms hans er búin að vera ströng og oft á tíðum erfið en ætíð sást til sólar og þá kom Ingi- mar fram af krafti og hélt ótrauður áfram sínu starfi, fullur bjartsýni og ákafa. Ég hafði mikla trú á honum og baráttuvilja hans. En svona er nú lífið, enginn veit sína ævina. Genginn er góður drengur, guð blessi hann. Svo ótal mörg eru þau minninga- brot sem leita á hugann á tímamót- um sem þessum. Ég ætla ekki að fara að tíunda þau hér og nú heldur mun ég geyma þau í hugskoti mínu og minnast þeirra síðar með fjöl- skyldunni í Stapasíðu. Um leið og ég kveð góðan vin votta ég elskulegri dóttur minni Að- albjörgu og börnum þeirra Ingi- mars, tengdabörnum og barnabörn- um þeirra og öðrum ástvinum mína dýpstu samúð. Guð blessi ykkur öll. Baldvin Ásgeirsson. Elsku frændi og vinur, okkur langar til að minnast þín með nokkr- um orðum. Það er margt sem líður í gegnum hugann á stundu sem þessari. Þrátt fyrir að hafa ekki hitt þig daglega varstu okkur alltaf svo kær. Sorgin og eftirsjáin í hjörtum okkar er mik- il og sú staðreynd að við fáum ekki að njóta samvista við þig lengur. Rúmlega þriggja ára baráttu við illvígan sjúkdóm er nú lokið þar sem þú þurftir að lúta í lægra haldi. Lífs- vilji þinn var mikill og það var ekki þinn andi að gefast upp. Barátta þín var hreint ótrúleg, húmorinn var aldrei langt undan. Það var engu líkt hvað þú varst sterkur og barst þig alltaf vel þrátt fyrir allt sem þú þurftir að ganga í gegnum. Kallið kom alltof fljótt og þegar við áttum síst von á. Tveimur dögum áður en þú kvaddir sagðistu ætla að koma okkur öllum á óvart, það gerðir þú svo sannarlega, en ekki eins og við vonuðum. Við tekur annað tilveru- stig þar sem við erum þess fullviss, elsku Ingimar okkar, að þér muni líða vel, laus úr viðjum sjúkdómsins. Við fjölskyldan höfum búið í sömu götu og þú alla ævi okkar systk- inanna og alltaf var jafn notalegt að koma til ykkar Systu, svo hlýjar og góðar móttökur sem maður fékk alltaf. Þú varst einstakur maður, vildir allt fyrir alla gera enda líkaði öllum vel við þig. Við systkinin minnumst ferðanna í Litaland með pabba, en þið voruð mjög nánir og hittust nær daglega í sambandi við vinnuna. Okkur þótti nú heldur ekki slæmt að skoða veggfóðrið og dótið sem þú hafðir upp á að bjóða til að gera herbergin okkar fín og ekki þótti okkur kandísinn lakari sem þið buðuð alltaf upp á. Nú er stórt skarð rofið í Litaland, fyrirtækið sem þú stofnaðir og stýrðir af miklum krafti, en Systa og strákarnir þínir munu halda merk- inu á lofti og heiðra þannig minn- ingu þína. Þú varst hrókur alls fagn- aðar hvar sem þú komst. Eins og allir sem þekktu þig minnumst við þess þegar þú söngst og spilaðir svo fallega fyrir okkur enda gast þú einn fengið ótrúlegasta fólk til að syngja með þér á góðri stundu. Sorg er eins og blóm án blaða söngur án raddar skyggir dökkur fugl heiðríkjuna vorið, sem kom í gær, er aftur orðið að vetri (Magnús Jóhannsson.) Takk fyrir allt, elsku Ingimar okkar, minning þín lifir í hjörtum okkar. Elsku Systa, Elli og Aldís, Eva og Andrés, Ómar og krakkarnir, megi góður Guð styrkja ykkur á þessum erfiðu tímum. Þórir, Svava, Magnús, Anna Karen og Þórey Sif. Vinur okkar og félagi er fallinn frá langt fyrir aldur fram. Ingimar var einn af máttarstólp- um B-liðs Þórs sem fær ekki ein- göngu útrás í íþróttabrölti heldur með því að safnast saman með fjöl- skyldunum og gera sér glaðan dag úti í íslenskri náttúru. Þar var Ingi- mar bæði gleðigjafi og hinn trausti félagi sem sá til þess að allt væri innan settra marka og færi vel fram. Hann var með öðrum orðum yfir- vegaður og jarðbundinn en alltaf þessi indæli félagi sem góðvildin stafaði frá. Það er ómetanlegt fyrir íþróttafélag eins og Þór að eiga slíka félaga og sár söknuður þegar þeir falla frá í blóma lífsins. Við félagarnir í B-liðinu erum þakklátir að hafa haft Ingimar að vini og traustum félaga og færum hans nánustu hugheilar samúðar- kveðjur. B-lið Þórs. Þegar ég heyrði um fráfall Ingi- mars kom skellur á mig. Þrátt fyrir erfið veikindi var erfitt að taka því að hann væri fallinn frá. Ég hef verið svona á sjötta ári þegar ég hitti Ingimar fyrst. Þá hafði ég verið svo heppinn að kynn- ast honum Ómari vini mínum, yngsta syni Ingimars. Upp frá því var ég tíður gestur hjá þeim Ingi- mar og Systu. Alltaf þótti mér ég velkominn á þeirra heimili, enda gott fólk heim að sækja. Það var líka gott að fá að alast upp í nágrenni Ingimars og hans fjölskyldu og tel ég mig betri mann fyrir vikið. Enda var Ingimar þvílíkur viskubrunnur og sannaðist það þegar við, fyrir svona hálfu ári, sátum út á palli í Stapasíðunni og ræddum þar heima og geima. Þegar ég svo flutti aftur heim til Akureyrar var mér oft boðið í mat í Stapasíðuna og þótti mér það dásamlegt. Allt í svo föstum skorð- um fannst mér, alveg eins og ég mundi það þegar ég var krakki. Enda mátti það ekkert hafa breyst, að breyta góðum hlutum. Ingimar var mikill tónlistarunn- andi og var oftar en ekki fyrir aftan hljómborðið sitt á kvöldin og spilaði. Og þegar við Ómar og strákarnir vorum komnir aðeins yfir tvítugt þótti okkur oft mun skemmtilegra að fara um helgar heim til Ómars heldur en í einhver partí. Þar var alltaf boðið upp á lifandi tónlist og mátti enginn fara fyrr en hann eða hún væri búin að syngja allavega eitt lag, en þau voru nú oft á tíðum mun fleiri þegar á leið. Best þótti mér samt þegar hún Systa söng undir með Ingimar og þá sást greinilega að þau voru miklir sálufélagar. Ekki nóg með það að þau bjuggu saman heldur unnu þau saman líka í versluninni sinni, þar sem ég hef verið nánast daglegur gestur á kaffistofunni frá því ég flutti aftur norður. Ég veit að andlát Ingimars hefur verið mikið áfall fyrir þessa sam- rýndu fjölskyldu og vil ég senda mínar innilegustu samúðarkveðjur til þeirra allra. Systa, Elli, Eva og Ómar, hugs- anir mínar eru með ykkur og óska ég ykkur alls hins besta í framtíð- inni. Konráð Logi Jóhannesson. Þær voru ónotalegar fréttirnar, sem við í Slippfélaginu í Reykjavík fengum föstudaginn 29. september. Fallinn var frá, langt um aldur fram, viðskiptavinur og samstarfsfélagi til margra ára, Ingimar Friðriksson kaupmaður í Litalandi á Akureyri. Við opnun verslunarinnar árið 1996 hófst farsælt og árangursríkt samstarf milli þessara aðila, en Ingi- mar og fjölskyldunni tókst á stutt- um tíma, með vinnusemi og sam- heldni, að gera Litaland að leiðandi fyrirtæki á sínu sviði. Ingimar var fremstur meðal jafn- ingja, þegar kom að málningu og þekking hans á því sviði yfirgrips- mikil og honum tókst að miðla henni á skýran hátt til samstarfsfólksins. Það sem gerði Ingimar svo sérstak- an var einhver eðlislæg háttvísi. Honum tókst að laða það besta fram hjá viðmælendum sínum, hvert svo sem umræðuefnið var. Heiðarleiki, í öllu sem hann kom að, var hans aðalsmerki og vel- gengni hans í viðskiptum og í lífinu í samræmi við það. Í hörðum heimi nútímaviðskipta tókst honum að halda þessum eig- inleikum. Aldrei heyrðist hann hallmæla nokkrum manni og oftar en ekki breytti hann um umræðuefni eða sló á létta strengi til að eyða slíku. Hann átti auðvelt með að miðla þessum eiginleikum til samstafs- manna, sem auk þess tömdu sér sömu umgengishætti. Það var gam- an að verða við óskum hans, sem ætíð voru bornar fram af rökvísi og heiðarleika. Í málningarverksmiðju Slippfélagsins í Reykjavík verður hans sárt saknað. Við vissum um vá- gestinn, sem hann af æðruleysi háði stríðið við. Hann kvartaði ekki í meðferðinni, sem hann gekk í gegn- um, en sagðist stundum vera hálf- slappur. Góðar minningar um sann- an heiðursmann, sem ekki mátti vamm sitt vita verða okkur örlítil huggun. Ingimars í Litalandi á Akureyri verður sárt saknað. Aðalbjörgu og fjölskyldunni send- um við okkar dýpstu samúðarkveðj- ur. F.h. starfsfólks Slippfélagsins í Reykjavík, Friðjón Hallgrímsson. Hetjulegri baráttu Ingimars, frænda míns, er lokið. Tími hans á þessari jörð er liðinn svo alltof fljótt. Það er ekki í okkar valdi að skilja svo ótímabært fráfall, aðeins að sætta okkur við. En minningarnar um glæsilegan og góðan dreng lýsa þeim sem nú syrgja og hjálpa okkur smátt og smátt að brosa í gegnum tárin. Vertu ekki grátinn við gröfina mína góði, ég sef ekki þar. Ég er í leikandi ljúfum vindum, ég leiftra sem snjórinn á tindum. Ég er haustsins regn sem fellur á fold og fræið í hlýrri mold. Í morgunsins kyrrð er vakna þú vilt, ég er vængjatak fuglanna hljótt og stillt. Ég er árblik dags um óttubil og alstirndur himinn að nóttu til. Gráttu ekki við gröfina hér – gáðu – ég dó ei – ég lifi í þér. (Þýð. Ásgerður Ingimarsdóttir.) Fyrir hönd fjölskyldu minnar votta ég aðstandendum öllum mína innilegustu samúð. Guð blessi minn- ingu Ingimars. Anna Soffía. ✝ Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma, GUÐRÚN JÓNSDÓTTIR, Hraunvangi 7, Hafnarfirði, áður til heimilis að Suðurgötu 61, Hafnarfirði, sem lést þriðjudaginn 2. september, verður jarðsungin frá Hafnarfjarðarkirkju fimmtudaginn 11. september kl. 15.00. Vilborg Pálsdóttir, Þráinn Kristinsson, Katrín Pálsdóttir, Anna María Pálsdóttir, Per Landrö, Páll Gunnar Pálsson, Ólína Birgisdóttir, barnabörn og barnabarnabörn. ✝ Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang- amma, MARGRÉT SIGURÐARDÓTTIR, áður til heimilis að Smárahlíð 10E, Akureyri, andaðist sunnudaginn 24. ágúst á dvalar- heimilinu Hlíð. Útförin fer fram frá Glerárkirkju miðvikudaginn 10. september kl. 14.00. Laufey Sigurbjörnsdóttir, Guðmundur Sigurbjörnsson, Ásdís Loftsdóttir, Þorsteinn Sigurbjörnsson, Gunnar Sigurbjörnsson, barnabörn og barnabarnabörn. ✝ Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi, ARI BENJAMÍNSSON bifreiðarstjóri, Hringbraut 2a, Hafnarfirði, lést á St. Jósefsspítala Hafnarfirði, laugardaginn 6. september. Útförin verður auglýst síðar. Sigríður Ólafsdóttir, Sóldís Aradóttir, Jóhannes Harðarson, Ólafur Arason, Agnes Arthúrsdóttir, Ingibjörg Þ. Aradóttir, Guðmundur Sigurjónsson, Draumey Aradóttir, Lars Nyström, barnabörn og barnabarnabörn. ✝ Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi, SIGURÐUR Þ. GÚSTAFSSON, Dalalandi 12, andaðist á líknardeild Landspítalans í Kópavogi, sunnudaginn 31. ágúst. Útförin fer fram frá Bústaðakirkju fimmtudaginn 11. september kl. 15.00. Þeim sem vilja minnast hins látna er bent á KFUM og KFUK, Kristniboðssambandið og Gídeonfélagið. Gunnlaug Sverrisdóttir, Gústaf Sigurðsson, Sverrir Sigurðsson, Auður Daníelsdóttir, Gunnar Már Sigurðsson, Árni Sigurðsson, Elín K. Guðmundsdóttir og barnabörn. ✝ Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi, KARL PÁLMI ÓLAFSSON, Bergstaðastræti 30, Reykjavík, sem lést á Landspítalanum Fossvogi þriðjudaginn 2. september, verður jarðsunginn í dag, þriðju- daginn 9. september frá Fríkirkjunni í Reykjavík kl. 15.00. Ása Gunnarsdóttir, Sigurlaug Margrét Karlsdóttir, Kristín Karólína Karlsdóttir, Þorkell Gunnarsson, Ása Karlsdóttir, Kári Steinar Karlsson, Ragnheiður Aradóttir, barnabörn og barnabarnabörn.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.