Morgunblaðið - 20.09.2008, Side 34

34 LAUGARDAGUR 20. SEPTEMBER 2008 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Gunnar Jó-hannsson fædd-
ist á Þórshöfn 31.
maí 1931. Hann lést
á Landspítala í Foss-
vogi 7. september
síðastliðinn.
Foreldrar hans
voru Sigríður Svein-
björnsdóttir frá
Langanesi, f. 1914,
d. 1997, og Hans Sig-
urd Joansen frá
Færeyjum, f. 1909,
d. 1987. Þau skildu.
Albræður Gunnars
voru Sveinbjörn og Dagbjartur
sem báðir eru látnir.
Sammæðra systkin eru Þórdís
Vilborg, Gerður, sem er látin,
Bára, Kristján, Anna Aðalbjörg
sem er látin, Hreinn, Þórkatla, Sig-
fús, Ævar og Bergþór Heiðar Sig-
fúsbörn. Samfeðra systkin eru
Bjarni Heiðar, Helena, Alda Sig-
urrós, Sigurður Nikulás, Jónína
Valgerður og Guðni Svan.
Ungur að aldri fór Gunnar í fóst-
ur að Brimnesi á Langanesi til Guð-
rúnar Helgu Guðbrandsdóttur, f.
f. 17.11. 1982, maki Tómas Davíð
Ibsen Tómasson. 2) Elsa, sjúkraliði,
búsett í Vestmannaeyjum, f. 7.2.
1961, maki Björn Indriðason tækni-
fræðingur. Þeirra börn eru Elín
Sigríður, f. 29.7. 1976, maki Símon
Þór Eðvarðsson, þeirra börn eru
Aron Máni, f. 2.2. 1996, og Elí
Kristinn, f. 23.1. 2001. Elva Dögg, f.
3.9. 1982. Dóttir hennar er Amelía
Nótt, f. 7.1. 2004, barnsfaðir Gunn-
ar Páll Kristjánsson 3) Gunnar
Hallberg, nuddari og sálfræðinemi,
búsettur í Reykjavík, f. 27.2. 1972,
maki Hrönn Birgisdóttir hjúkr-
unarfræðingur. Börn Gunnars eru
Rakel Ösp, f. 30.10. 1997, barns-
móðir Elín Hafsteinsdóttir, og
Adrian Ari, f. 20.4. 2000, barns-
móðir Anna Izabela Górska. Dóttir
Hrannar er Ásthildur Hrafnsdóttir.
Lengst af bjuggu Gunnar og Elín
í Vestmannaeyjum en fluttu í gos-
inu árið 1973 til Reykjavíkur. Í
Reykjavík starfaði Gunnar lengst-
um við verkstjórn hjá Kirkjusandi,
en síðar hjá Samskipum eða þar til
starfsævi lauk. Gunnar bjó í
Reykjavík til dánardags. Eftirlif-
andi sambýliskona Gunnars er
Þóra Gunnarsdóttir.
Útför Gunnars fer fram frá
Landakirkju í Vestmannaeyjum í
dag, 20.9., og hefst athöfnin kl. 14.
1893, d. 1990, og Guð-
jóns Helgasonar, f.
1876, d. 1955. Fóst-
ursystkin Gunnars
eru Fanney, sem er
látin, Klara, sem er
látin, Hulda, Una,
Baldur sem dó á
fyrsta ári, Bryndís og
Baldur. Gunnar fór
15 ára til Vest-
mannaeyja og stund-
aði þar lengst af sjó-
mennsku. Þar
kynntist hann Elínu
Kristínu Sigmunds-
dóttur, f. 28.2. 1936, d. 30.12. 2000.
Þau eignuðust þrjú börn. Þau eru:
1) Klara, hjúkrunarfræðingur, f.
3.3. 1955, búsett á Selfossi, maki
Víðir Óskarsson læknir. Þeirra
börn eru Hlynur, f. 17.12. 1993, og
Birkir, f. 25.3. 1994. Áður átti
Klara tvö börn með Páli Ragn-
arssyni en hann lést af slysförum á
nýársdag árið 1983. Börnin eru
Ragnar Freyr, f. 25.11. 1973, maki
Thelma Bárðardóttir, þeirra börn
eru Heiðar Páll, f. 16. 9. 1996, og
Alti Freyr, f. 3.8. 2006. Helga Lind,
Elsku pabbi minn. Það er komið að
kveðjustund, nú þegar þú ert látinn.
Margar minningar koma í hugann,
ljúfar og góðar og gott að geta yljað
sér við þær nú þegar þú ert horfinn
okkur. Pabbi var fæddur á Þórshöfn á
Langanesi og ólst upp á Brimnesi hjá
ástríkum fósturforeldrum og 6 fóst-
ursystkinum. Hann fer síðan 15 ára til
Vestmannaeyja. Þar kynnist hann
móður minni, sem verður síðar kona
hans næstu 47 árin en hún lést í des-
ember árið 2000.
Hugljúfar eru æskuminningar
mínar um ferðir okkar á sumrin til
Þórshafnar. Þar reri pabbi á trillu
með bróður sínum á meðan mamma
sá um okkur systurnar og litla heim-
ilið. Föðurást þín var sterk og kom
það best í ljós er ég veiktist ung og þú
vaktir yfir mér og annaðist.
Stuðningur þinn og umhyggja þeg-
ar börnin komu var mér mikils virði.
Ómetanleg var hjálp ykkar mömmu
við okkur með heimili og börn á með-
an á skólagöngu minni stóð. Það var
mér og systkinum mínum mikil
hvatning að finna hversu stoltur og
hreykinn þú varst af námi okkar og
árangri. Þegar ég síðan geng í gegn-
um erfiðasta tímabil ævi minnar, frá-
fall elsku Palla míns, stóðst þú eins og
klettur við hlið mér þrátt fyrir að
missir þinn væri líka mikill. Eins var
þegar Víðir minn kom inn í líf mitt, þá
voru móttökur þínar yndislegar og
samband ykkar náið og gott alla tíð.
Missir þinn var mikill þegar
mamma dó. Að sjá sársauka þinn og
söknuð var erfitt. Því var það mikil
gleði þegar þú kynntist Þóru fyrir 5
árum, að sjá líf þitt fyllast aftur af
gleði og hamingju.
Elsku pabbi, þökk fyrir að vera
eins og þú varst, heiðarlegur, vinnu-
samur, ástríkur og samviskusamur.
Þessa mannkosti kenndir þú okkur.
Þótt söknuðurinn og sorgin séu sár á
þessari stundu er hjarta mitt fullt af
þakklæti fyrir að hafa átt þig sem föð-
ur.
Elsku pabbi minn, minning um
góðan og sterkan mann lifir í hjarta
mínu.Takk fyrir allt og allt. Þóra mín
og Maggi, megi góður Guð styrkja
ykkur í sorg ykkar.
Þín dóttir,
Klara.
Elsku pabbi, það er alltaf erfitt að
kveðja. En minningarnar eigum við
og þær eru margar. Þú varst algjör
sagnabrunnur og höfðum við alltaf
jafn-gaman af að hlusta á sögurnar,
jafnvel þó að við heyrðum þær sömu
aftur og aftur. Það sem stendur upp-
úr hjá mér núna er ferð okkar norður
á Þórshöfn og út á Langanes fyrir
tveimur árum. Þú, Þóra, Aron Máni
langafastrákurinn þinn, ég og Bjössi.
Fórum við út í Heiðarhöfn þar sem þú
lékst sama leikinn við Aron Mána og
þú lékst við Ellu Siggu og Gunna
bróður þegar þau voru yngri. Það að
fela epli inn í skáp og sagðir að álfur
hefði skilið það eftir. Krakkarnir
höfðu áður litið inn í sama skáp en þá
var hann tómur. Þessu trúðu þau
lengi vel. Þegar við komum að Brim-
nesi þar sem þú ólst upp, stökkst þú
nánast út úr bílnum, hljópst um túnin
svo að við höfðum varla við þér. Þarna
upplifðum við æsku þína í gegnum þig
því þú sagðir svo vel frá. Meira að
segja bærinn sem nú er bara rústir
einar varð heill á ný. Frá Brimnesi
var ekki hægt að fara án þess að fá
sér að drekka úr uppsprettulindinni,
þar sem allt vatn var sótt í æsku.
Gekkst þú að lindinni eins og þú hafð-
ir gert svo oft áður, hafðir engu
gleymt. Auðvitað var fylltur brúsi af
þessu gæðavatni. Ferð okkar hélt svo
áfram að Skálum þar sem enn eru
rústir frá stríðsárunum. Þarna tók við
önnur sögustund og aftur varð allt
ljóslifandi fyrir okkur. Við enduðum
þessa ferð okkar á að dekka upp borð
með ýmsu góðgæti úti á miðjum vegi
á Skálum. Hitað var vatn í kaffi úr
lindinni góðu. Varð þér að orði að
þetta væri besta kaffi sem þú hefðir
nokkurn tímann drukkið. Þessar
minningar og margar fleiri eru svo
dýrmætar og mun ég geyma þær vel í
hjarta mínu. Ég kveð þig að sinni,
pabbi minn, þar til við sjáumst á ný.
Elsku Þóra, takk fyrir hvað þú varst
honum pabba góður félagi. Guð styrki
þig í sorginni.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum lífsins
degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem gleymist
eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að kynnast þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir.)
Þín dóttir,
Elsa.
Elsku pabbi.
Frá jarðnesku lífi ertu horfinn en
svo sannarlega hefurðu komið þér
fyrir á öðrum stað og þar væntanlega
tekið fram brúnu ballskóna og sett á
þig indæla lykt sem var gjöf frá börn-
um eða barnabörnum og svo laumað
þér á bakvið til að aðeins fá yl í kropp-
inn frá einhverri dýrindis whisky-
gjöfinni. Á vörum þér er stórt bros og
ást þín á heiminum vex með hverjum
sopanum og þú tekur utan um alla þá
sem nálægir eru og sýnir þeim um-
hyggju þína. Lífshlaup þitt var mark-
að af heiðarleika og tryggð og ætíð
skildir þú við hlutina fullkláraða og þú
gast ekki lifað með sjálfum þér vit-
andi neitt aumt í lífinu. Ég fékk að
kynnast því að vinna í nálægð þinni og
þar var hjartagæska þín í hávegum
höfð. Spenningur ungs drengs var
mikill þegar nálgast fór sumarið enda
norðurferðirnar ævintýri sem beðið
var eftir. Þú gæddir allt svo miklu lífi,
sama hvað það var. Það að fá að sitja á
herðum þér niður stiga eða borða flat-
kökur í kaffivagninum var heil veröld
þegar þú varst annars vegar. Aldrei
var það svo að þú gerðir upp á milli
okkar systkinanna enda fórstu æði oft
margar ferðir til að jafna gjafirnar
svo örugglega ekki yrði neitt meira
hjá einum frekar en öðrum.
Sögur þínar voru uppfullar af æv-
intýralegum lýsingum af fólki og at-
burðum og þú upplifðir þær lífsraunir
sem mörkuðu þig ætíð. Þú varst alltaf
yndislegur við mig alla tíð og vildir að
ég fengi það besta sem lífið hefur upp
á að bjóða og það sem skipti þig
mestu máli var að ég menntaði mig og
eignaðist „góða“ konu eins og þú orð-
aðir það.
Ekki varstu laus við sérkenni sem
settu mark á þig. Þú lifðir tímana
tvenna í gleði og sorg. Stjórnmála-
skoðanir snerust um heiðarleika og
sérhagsmunapot var þyrnir í augum
þínum. Þú safnaðir hlutum og hlutir
voru til að geyma en ekki henda og
okkur systkinunum þótti það broslegt
hversu duglegur þú varst að safna en
reynslan sannaði að nytsemin var
alltaf skammt undan. Traust þitt á
fólki var oft mikið og oft vitnaðir þú í
þennan og hinn sem þá oftar en ekki
höfðu náð að heilla þig. Þú heillaðist
einnig af lífsins nautnum hvort sem
það var tónlist eða ljúfur áfengur
drykkur og það var alltaf gaman að
leyfa að þér prófa eitthvað nýtt og þú
gast talað lengi og vel um það. Þú
heillaðist aldrei af því sem þú kallaðir
falsheit og þeir sem voru þannig áttu
að þínu mati heima í snöru á Lækj-
artorgi.
Síðasta ár var mér eitt það mik-
ilvægasta í lífi mínu því ég hafði þann
heiður að eiga með þér mjög margar
og mikilvægar stundir. Í hjarta mínu
fann ég að tíminn var að styttast. Ég
náði að kynnast þér sem meira en föð-
ur mínum, líka sem manni sem lagði
allt sitt af mörkum til að bæta þennan
heim. Þú kenndir mér gildi mannlífs-
ins og hversu mikilvægt það er að
hlúa að hjartans málum hvort sem
það eru okkar nánustu eða lífsins
hugðarefni. Þú kvaddir eins og þú
lifðir, með auðmýkt og ölduna lægði í
sátt og samlyndi við þá sem eftir lifa.
Þinn sonur og vinur
Gunnar Hallberg.
Nú kveð ég þig, elsku tengdapabbi.
Horfinn á braut og kominn til tengda-
mömmu. Sú hugsun leiðir huga minn
til baka þegar ég kynntist ykkur
fyrst. Það er mikils virði fyrir ungan
mann að vera tekið eins vel og þú og
Elín tókuð mér. Strax tekinn inn í
fjölskylduna með hlýju og kærleika.
Það var dásamlegt að á fyrstu bú-
skaparárum okkar Klöru skyldum við
búa eins nálægt ykkur og raun var og
þrátt fyrir miklar annir var samgang-
ur mikill og samvistir yndislegar.
Í námi mínu fann ég fyrir stuðningi
þínum við mig og Klöru og það var
mér mikils virði. Eins og það var gott
að búa í nálægð við ykkur var erfitt
seinna meir þegar við fjölskyldan
fluttumst fjær, bæði til Eyja og síðar
til Noregs. Þá var líka gaman að fá
ykkur í heimsókn og er mér sérstak-
lega minnisstæð heimsókn ykkar til
Noregs og hversu gaman það var og
hversu vel þú naust þess að koma til
okkar.
Okkur í fjölskyldunni er líka mjög
minnistætt þegar við fórum í skóg-
argöngu í Noregi, hversu mikið þú
dáðist að maurunum og þá sérstak-
lega að vinnusemi þeirra. Ég býst við
að það hafi verið vegna þess að vinnu-
semi og dugnaður var þér í blóð borið
og einkenndi allt þitt líf. Eins naut ég
þess mikið, Gunnar minn, að spyrja
þig um „gömlu dagana“ og allar
skemmtilegu sögurnar sem þú sagðir.
Hafðu hjartans þakkir, elsku
Gunnar minn, fyrir elsku þína og
hlýju í minn garð og fjölskyldu minn-
ar. Þín mun ég sakna mikið en heiðra
minningu þína.
Þinn tengdasonur,
Víðir.
Elsku afi. Nú er komið að kveðju-
stund. Tveim vikum fyrir andlát þitt
áttum ég og fjölskylda mín yndislega
kvöldstund með þér og Þóru. Ég er
því óendanlega þakklát því ekki óraði
mig þá fyrir því að þú myndir kveðja
þennan heim svo snöggt. Síðan hitt-
umst við aftur á spítalanum rétt fyrir
andlát þitt en þú svafst svo vært og
vaknaðir ekki aftur.
Elsku afi, margs er að minnast á
stundum sem þessum og mun ég
geyma minningarnar á sérstökum
stað í hjarta mínu. Ég veit að amma
hefur tekið á móti þér með sínum hlýja
faðmi og að þið munuð nú vaka yfir og
hugsa um velferð okkar allra sem eftir
stöndum. Ég vil þakka þér, afi, allar
góðu stundirnar sem við höfum átt
saman, allar skemmtilegu sögurnar
sem þú sagðir mér, öll ferðalögin okk-
ar saman, þakka þér samfylgdina.
Ég minnist stundanna sem við átt-
um saman ég, þú og amma í sófanum
góða á Lindó. Þá var oft slegið á létta
strengi. Þessar minningar munu ylja
mér um hjartarætur um ókomna tíð.
Við fjölskyldan erum svo þakklát, afi
minn, að þú skyldir finna þér félaga og
vinkonu, hana Þóru, þið áttuð svo góð-
an tíma saman. Biðjum við algóðan
guð að veita henni styrk í sorginni.
Elsku afi, ég kveð þig með söknuði,
minning þín lifir að eilífu.
Allt eins og blómstrið eina
upp vex á sléttri grund
fagurt með frjóvgun hreina
fyrst um dags morgunstund,
á snöggu augabragði
af skorið verður fljótt,
lit og blöð niður lagði,
líf mannlegt endar skjótt.
(Hallgrímur Pétursson.)
Þín afastelpa,
Elín Sigríður.
Elsku afi. Það sem kemur fyrst upp
í hugann þegar ég hugsa til þín er litla
herbergið á Lindargötunni sem ég
fékk oft að gista í. Þú fórnaðir her-
berginu þínu fyrir okkur barnabörnin
og komst þér vel fyrir í sófanum inni í
stofu.
Það var alltaf svo notalegt að koma
til þín og ömmu á Lindó. Ég fékk
brauð með kæfu og kókómjólk hjá
ömmu, svo var sest inn í stofu þar sem
þú sagðir mér margar sögur af sjó-
mennskunni í Eyjum ásamt fleiri
skemmtilegum sögum. Þú fórst frá
okkur með bros á vör, dansandi við
undirspil Geirmundar Valtýssonar
sem þú hélst mikið upp á.
Ég mun sakna þín sárt, elsku afi
minn.
Hin langa þraut er liðin
nú loksins hlaustu friðinn
og allt er orðið rótt,
nú sæll er sigur unninn
og sólin björt upp runninn
á bak við dimma dauðans nótt.
Fyrst sigur sá er fenginn
fyrst sorgar þraut er gengin,
hvað getur grætt oss þá?
Oss þykir þungt að skilja,
en það er Guðs að vilja,
og gott er allt, sem Guði er frá.
Nú héðan lík skal hefja,
ei hér má lengur tefja,
í dauðans dimmum val.
Úr innri harms og hryggða,
til helgra ljóssins byggða,
far vel í Guðs þíns gleðisal.
(Valdimar Briem.)
Þín dótturdóttir,
Elva Dögg.
Elsku afi minn.
Ég átti ekki von á því að kallið þitt
kæmi svona snöggt en ég trúi því í
hjarta mínu að nú sértu kominn á góð-
an stað, hjá Guði föður. Mig langaði
bara að kveðja þig hér í nokkrum orð-
um afi minn og segja þér hversu mikið
mér þykir vænt um þig.
Ég man þegar ég var lítil þá hljóp
ég svo oft yfir til þín og ömmu enda
stutt að fara. Þið tókuð alltaf vel á móti
mér og það var svo gott að vera hjá
ykkur. Það kom sér líka vel að það
þurfti bara eina setningu til að fá
nammi eða eitthvert annað góðgæti,
en sú setning verður bara á milli okkar
afi minn. Það verður tómlegt að vita að
það verði enginn á Lindargötunni
framar, en minningin um þig og ömmu
verður ávallt „amma og afi á Lindó“.
Ég elska þig afi minn og kem til
með að sakna þín um leið og ég er
þakklát fyrir öll þau ár sem ég fékk að
vera í kringum þig.
Elsku afi, hvíldu í friði.
Þín afastelpa,
Helga Lind.
Elsku Gunni afi. Takk fyrir allar
góðu stundirnar sem við höfum átt
Gunnar Jóhannsson
✝
Ástkær eiginmaður minn, sonur og tengdasonur,
JUNYA NAKANO,
Arnarfelli,
Mosfellsbæ,
sem lést af slysförum 16. september, verður
jarðsunginn frá Lágafellskirkju þriðjudaginn
23. september kl. 13.00.
Eyþór Eyjólfsson,
Satoshi Nakano, Yoshiko Nakano,
Eyjólfur G. Jónsson,Inga Jóna Sigurðardóttir.
✝
Hjartkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
GISELA HALLDÓRSDÓTTIR
fyrrum húsfreyja á Hríshóli í Reykhólasveit,
Gunnarsbraut 11b,
Búðardal,
lést á sjúkrahúsinu á Akranesi 17. september.
Jarðarförin fer fram frá Reykhólakirkju
miðvikudaginn 24. september kl. 15.00.
Reynir Halldórsson,
Reinhard Reynisson, María Kristjánsdóttir,
Ingibjörg Reynisdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.