Morgunblaðið - 24.11.2008, Side 16
16 Daglegt líf
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 24. NÓVEMBER 2008
Eftir Ágúst Inga Jónsson og
Kristin Ingvarsson, ljósmyndara
Mánuður er til jóla ogmargir farnir að hugsatil hátíðanna. Jólaund-irbúningur hefur
reyndar staðið yfir á Sólheimum í
Grímsnesi í marga mánuði þó svo
að þar sé enginn asi á fólki. Jólin
bara koma en þau koma hægt og
hljótt í samfélaginu á Sólheimum.
Jólaundirbúningurinn er samt hluti
af lífi þeirra sem framleiða jóla-
kerti, jólasápur og jóladúka.
Kreppan er fjarri íbúum í þessu
einstæða samfélagi, kannski hugsa
þeir sitt, en hafa ekki mörg orð um
það. Iðja ýmiss konar er hluti af
daglegu lífi á Sólheimum, en þessa
dagana bætist við undirbúningur
fyrir aðventudaga á Sólheimum.
Sólheimar eru vinsæll ferða-
mannastaður sem um 35 þúsund
manns koma til árlega. Á aðventu-
dögum á Sólheimum er gestum og
gangandi boðið upp á fjölbreytta
dagskrá svo sem brúðuleikhús, tón-
leika, námskeið í konfektgerð og
þannig mætti lengi telja.
Brosað í linsuna
Ómur af söng Sólheimakórsins
berst fram í anddyrið á Íþróttaleik-
húsinu. Þegar nær er komið tekur
„Siggi var úti …“ á móti okkur hátt
og skýrt. Kórfélagar leggja sig alla
fram undir stjórn Vigdísar Garð-
arsdóttur. Einhverjir verða feimnir
þegar gestirnir nálgast en það líður
fljótt hjá og brosið framan í linsuna
verður einlægara eftir því sem á
líður.
Tíu manns eru á kóræfingunni og
það skýrir hversu fáir eru að verki
á vinnustofunum fyrsta klukkutím-
ann eftir hádegið. Söngur á að-
ventudögum nálgast og Vigdís kór-
stjóri fínstillir síðustu atriðin.
Heitt en það venst
Í kertagerðinni, öðru nafni Óla-
smiðju eftir velgjörðarmanninum
Ólafi Magnúsi Ísakssyni, gengur
lífið áfram í rólegheitum. Tveir
eldri starfsmenn höfðu lagt sig eftir
hádegismatinn í sófa á vinnustof-
unni, ósköp heimilislegt.
Rúnar Magnússon dregur ekki af
sér, en hans starf felst í að hreinsa
lit af gömlum heimiliskertum sem
safnað hafði verið fyrir Sólheima.
Stoltur sýnir hann afskafið í hálf-
fullri fötu og ekki er ánægjan minni
með tandurhvít kertin sem hann
hreinsaði um morguninn. Rúnar
segir blaðamanni að það sé gaman í
vinnunni og Erla Thomsen, verk-
stjóri í kertagerð, segir að Rúnar
sé sérfræðingur í að hreinsa kerta-
stubba til endurvinnslu.
Afskafið er iðulega notað til að
lita útikerti, en hreinir kerta-
stubbarnir eru endurunnir og verða
að fallegum útikertum. Í kertin er
ýmist notað venjulegt vax, öðru
nafni paraffín, eða bývax, en eðal-
kerti eru unnin úr því. Síðan eru
það útikertin, sem endurunnið efni
er notað í. Átta manns vinna í
kertasmiðjunni allan ársins hring.
Nú er Dísa Sigurðardóttir komin
í vinnuna og vandar sig við að dýfa
mjóum kertalengjum í pott með
heitu vaxi. „Svolítið heitt,“ segir
Dísa þegar hún dregur kertið upp,
„en það venst.“
Ævintýri á smíðaverkstæði
Líf er að færast í starfið á smíða-
verkstæðinu. Hanný, Haukur og
Lárus eru á sínum stað við hljóð-
færa- og leikfangagerð og Jola,
fullu nafni Jolanta Maria Zawadzka
frá Póllandi, útskýrir hvers vegna
hún ber matarolíu á áhöldin sem
hún vinnur við. Jola er reyndar líka
liðtæk í annarri listsköpun og starf-
ar í listasmiðjunni fyrir hádegi, en
á smíðaverkstæðinu eftir hádegi.
Hún hélt sýningu á verkum sín-
um í Ingustofu á Sólheimum sum-
arið 2007 og í kynningarbæklingi
segir að Jola sé mikil ævintýra-
manneska og hafi komið víða við. „Í
æsku lagði hún stund á ballett og
um tíma leit út fyrir að hún gengi í
klaustur. Hún flutti til Íslands
1969. Á Íslandi hefur hún gegnt
ýmsum störfum meðal annars sem
bóndi, barnfóstra og kokkur á
fragtskipi. Jola flutti á Sólheima
sumarið 2001.“
Árni Alexandersson er að vinna
efni sem hann notar síðan í mynda-
ramma fyrir sínar eigin myndir.
Enginn asi á fólkinu á Sólheimum í Grímsnesi og krepputalið fjarri
Jólin koma hægt og hljótt
Kertagerð Dísa sér um vaxpottinn.Í listasmiðjunni Ágúst áritar mynd og gluggar í bók.
Endurvinnsla Afskaf og stubbar eru notuð í útikerti.
Fólk Ruth hefur lengi fengist við að mála fígúrur, hús og blóm.
Vinsæll Listaverk Einars hafa vakið athygli.
Aðalvefari Ólafur brosti kankvíslega en hélt síðan sínu striki.
Árni Hefur búið lengi á Sólheimum.
Morgunblaðið/Kristinn