Skinfaxi - 01.12.1932, Blaðsíða 16

168
SKINFAXI
gcfa okkur tóm til að atliuga liðna tímann. Hún bend-
ir okkur á vanþekkingu manna um allan heim, þjóð-
ir, sem trúa á heilsusamleg áhrif eiturnautna, trúa á
nátlúrusteina og töfragrös; biskupa, sem trúa því, að
Hekla kunngeri gestakomur í Víti o. s. frv. Hún sýn-
ir okkur óstjórn og alþýðukúgun í öllum löndum,
stjórnarfar, sem byggt er á skökkum skilningi á þörf-
um þjóðanna. Greinilegust dæmi þess sýnir liún okk-
ur á okkar eigin þjóð, en rekur áhrifin til annarra landa
og sýnir, að okkar óstjóm var ekki neitt einsdæmi,
komið til af sérstöku dugleysi þjóðarinnar. Hún sýnir
okkur fáfróða menn, félausa og fátæka og kúgaða á
ýmsan hátt, menn sem þrátt fvrir þetta allt kenna
börnum sínum að lesa og skrifa og fræða þau um for-
tíðina. Og sú fræðsla var drjúg á metunum, þcgar það
var sótt, sem nú hefir náðst. Eftir að liafa kynnt okk-
ur fortíðina, förum við að skilja hvílík þrekvirki hafa
verið unnin af þjóð okkar. Þá í'innum við, að margar
þungar fórnir liafa verið færðar til þess að skila okk-
ur byggðu landi með bústofni og verklegri og and-
legri menningu. Þá rennur okkur blóðið til skyldunn-
ar. Við skiljum tóttabrotin og stakkgarðana. Við met-
uin að verðlcikum tengdir okkar við fortimann og
kennum metnaðar af því, að vera niðjar þessara feðra.
Sú tilhugsun hitar hugi okkar. Föðurleifðin verður
helgidómur. Og enginn á sér helgidóm án þess að vera
hoiium háður. Sú tilhögun verður sterkust, að mikla og
bæta lielgidóminn, leggja lífsstarf sitl fram til bless-
unar fyrir hann.
Vitundin um baráttu liðinna kynslóða gefur okkur
styrk og áræði. Sú tilfinning, að við erum niðjar kúg-
aðra kotunga, sem ekki létu liugast, þrátt fyrir marg-
háttaða erfiðleika, gefur okkur þrek til að horfa stað-
fast gegn torfærunum, með áræði og sigurvissu. Við
finnum til með feðrum okkar og mæðrum, löngu liðn-
um. Við viljum sem fyrst slíta af okkur þá bölhlekki,