Skinfaxi - 01.12.1932, Blaðsíða 17

SKINFAXI
169
sem ennþá ganga í erfðir, svo að þeir verði ekki plága
á börnum okkar. Við viljum slanda af okkur ný áföll
og ólög og starfa áfram, þar sem mestu var fórnað
í tvisýnni baráttu fyrir tilveru okkar. Við viljum liag-
sæld þjóðfélagsins vegna sjálfra okkar, feðra okkar
og barna. Við þolum ekki, að land feðra okkar gangi
til hnignunar. Við viljum vernda minninguna um lífs-
kjör feðranna, svo að bún geti aukið ræktarsemi og
táp barna okkar, gert þau farsælli í landi sínu. Við
viljum fegra og bæta dýrasta arfinn, sem við tókum,
íslenzkt þjóðlíf.
Halldór Kristjánsson.
Að komast áfram.
(Ivaflar úr ræðu).
I
Skáldin geta stundum sagt margt l'allegt. Þau liafa
það til að taka dæmi úr gráum veruleikanum, fága
þau og laga í hendi sér, fella þau i form stuðla og liöfuð-
stafa og koma svo með þau fram fyrir lýðinn í formi
undurfagurra ljóða. —
Eitt slíkt ljóð langar mig til að rifja upp fyrir ykkur.
-— En af því að eg er ekki skáld, getur svo farið, að
liinn undurfagri rómantíski blær njóti sín ekki svo sem
vert væri, og hinn hversdagslegi veruleiki komi meir
í ljós, en æskilegt þykir. — Eg ætla þó að freista, að
fara þessa leið; segja ykkur efni kvæðisins, með al-
gengum Iiversdagslegum orðum, líkt og eg væri að
segja ykkur sögu, sem gerzt liefði í gær eða fyrradag.
Síðan mun eg nota ])essa sögu fyrir nokkurskonar
texta, eða „guðspjall“ í sambandi við þær bugleiðingar,