Skinfaxi - 01.12.1932, Blaðsíða 24

176
SKINFAXl
á hér'i á undan, en er þó ef betur er aógætt aðeins annar
flötur á hinum sama lilut.
Þótt því sé nú þannig varið, eins og þegar hefir verið
nokkuð rakið, að æskuna dreymi aðallega um aukið
veraldarlán og upphefði í mannfélagsstiganum — í ein-
liverri mynd — þá virðast þessir draumar vera sprottn-
ir upp af brýnni eðlisnauðsyn, eða eðiisávísun, en ekki
nema að nokkru leyti fyrir þau uppeldislegu áhrif, er
henni eru í té látin.
Sú stofnun, sem drýgst áhrif liefir á mótun barns-
sálarinnar, virðist beina þessum áhrifum sínum í nokk-
uð aðra átt en þá, er luigur æskunnar virðist stefna að
sé honum ekki haldið í óeðlilegum viðjum.
Kristin kirkja, sem eins og kunnugt er, hefir aðstæð-
ur til þess að móta hina uppvaxandi kynslóð hvers
tíma meira en nokkur önnur stofnun, hefir upp á nokk-
uð aðrar skoðanir að hjóða, en þær almennu stað-
reyndir, sem lýst var hér að framan. Að hennar álili
eru allir menn jafnmiklir i guðs augliti, ef breytnin
hugarfarið og framkoman er i góðu lagi. Þar af leiðir,
að öll störf eru jafnvirðuleg fyrir augliti drottins, ef
þau eru unnin af kristilegum trúverðugheitum lionum
til dýrðar og þótt menn beri kannske nokkuð misjafnt
úr býtum í þessu jarðneska lífi, þá er ekki svo mikið
um það að segja. Öll veraldargæði eru sem sagt mjög
fánýt og litt eftirsóknarverð, sé þau borin saman við
þau himnesku, og skiptir þess vegna ekki nokkru máli
liversu þeim er niðurskipt. Guð gerir suma menn ríka,
aðra fátæka, allt af visdómi sinnar náðar. — En svo
verða reikningarnir jafnaðir þegar yfir um er komið.
Þá getur fátæki maðurinn kannske átt von á þvi að
verða settur við hlið hins ríka. — Það er þessvegna ekki
ómaksins vert að vera að slást um hin jarðnesku gæði
hér í lifi. Og þótt svo kunni að vilja til, að einhver Iiafi
kannske minna en nóg til að lifa af Iiér i táradalnum,
])á þarf sá hinn sami engu að kviða. Guð sér öllum sín-