Skinfaxi - 01.12.1932, Blaðsíða 34

186
SKINFAXI
En æskan má ekki gleyina átthögum sínum, þótt
hún lcynnist í'jölþættara og skemmtilegra lífi annar-
staðar. Islenzk æska má ekki verða að rótlausum
kvistum i íslenzkum jarðvegi. Þá væri ver farið en
heima selið.
íslenzk æska á að leita aftur lil heimkynna sinna,
færa þangað nýtt andrúmsloft og nýja strauma. Þá
verður livergi skemmtilegra en þar, því að æskan
megnar, ef liún vill, að breyta sinni sveit i sælureit.
íslenzk æska á margt óunnið. Því verður liún að
setja markið hátt og taka ótrauð til starfa. En þau
vandamál, sem hér híða úrlausnar, verða ekki leyst,
nema fyrir sameiginlegt átak.
Því skal kjörorð íslenzkrar æsku, kjörorð íslenzku
þjóðarinnar, jafnan vera: „Samstarf einstaklinga og
stétta“.
Og takmark íslenzkrar æsku, takmark hverrar
nýrrar kynslóðar í landinu skal jafnan vera:
Að verða sjálf meiri og hetri en næsta kynslóð á
undan og að skila landinu fegurra og hetra í hend-
ur næstu kynslóðar, en það var lienni sjálfri i liend-
ur fengið. Ólafur Einarsson
frá FáskruSsfii'ði.
Verðlaunasamkeppni Skinfaxa.
Með auglýsingu í 5. hefti Skinfaxa þ. á. hét ritstjóri Skin-
faxa verðlaunum fyrir beztar ritgerðir, sem honum bærist
um tiltekin efni, frá þremur aldursflokkum ungmennafélaga.
Þátttaka í samkeppni þessari hefir orðið hörmulega Iítil, því
að einar fjórar ritgerðir bárust ritstjóra í heudur. Tvær eru
í elzta flokki, um þjóðernisstefnu U.M.F.Í. Önnur er í þessu
hefti, eftir Halldór Kristjánsson, Kirkjubóli í Önundarfirði.
Hin kom eftir að efni var raðað í heftið, en hirtist næst.
Hún er eftir Geir Sigurðsson, Glerárskógum i Dalasýslu. Hin-
ar greinarnar, um framtíðarmál U.M.F., voru eftir Jón H.
Guðmundsson, Brekku á Ingjaldssandi og Karl Eiríksson,
Austurkoti í Árnessýslu. Öllum þessum mönnum verður send
viðurkenning.